Een laurierhaag met echte laurierplanten is slechts gedeeltelijk winterhard. Houd hier rekening mee voordat u meerdere laurierplanten uit de kwekerij laat leveren voor een haag. De echte laurier (Laurus nobilis) komt uit het Nabije Oosten en het Middellandse Zeegebied en is niet gewend aan strenge winters. Informeel en visueel wordt het soms verward met de laurierkers, eigenlijk de laurierkers. Er is echter geen botanische relatie. Een haag van echte laurier ziet er elegant uit en is, als het klimaat goed is, vrij gemakkelijk te verzorgen.
Locatie
Voordat u de laurierplanten aanschaft, moet eerst de geschiktheid van de geografische locatie worden verduidelijkt. De echte laurier verdraagt in de winter slechts enkele graden onder nul. Een tuin in het Rijnland, ergens aan de Noordzee of aan het Bodenmeer is daarom zeer geschikt voor het planten van een laurierhaag.
In de tuin wil de Laurus nobilis een warme standplaats met veel zon. Maar ook gedeeltelijk schaduwrijke plekken met voldoende zon in de ochtend of middag worden getolereerd. Het is het beste om een locatie te hebben die beschermd is tegen de wind, zodat deze in de winter niet wordt blootgesteld aan de koude wind.
Vloer
Hoe beter de bodemgesteldheid is aangepast aan de behoeften van de laurier, hoe gezonder hij de winter zal overleven en ook nalatigheid bij het water geven en bemesten zal vergeven. De ideale grond voor een Laurus nobilis haag is:
- zandig, humus
- permeabel en structureel stabiel
- weaklysour
Verdichte grond die de neiging heeft doordrenkt te raken, is niet geschikt en moet grondig worden voorbereid vóór het planten.
Gieten
Afhankelijk van hoe goed de locatie en de bodemomstandigheden zijn, hoeft u zich niet al te veel zorgen te maken over water en voedingsstoffen. De wortels mogen nooit volledig uitdrogen. Daarom moet de haag in droge en zonnige periodes voldoende water krijgen. Omdat de laurier enigszins tolerant is voor kalk, kan de haag worden bewaterd met een tuinslang. Ook in droge, vorstvrije winterperiodes: vergeet niet water te geven.
Bemesten
De laurierhaag heeft slechts een beetje extra bemesting nodig. De wortels van de specerijlaurier zijn erg gevoelig voor zout. Meststoffen op basis van minerale zouten zijn daarom niet zo geschikt. Het beste is om alleen natuurlijke, duurzame meststoffen te gebruiken, zoals compost, mest of mest op basis van melasse. Bemesting wordt daarom spaarzaam uitgevoerd en zo ja, dan in de groeifase tussen april en augustus.
Planten
Voor een laurierhaag tel je twee planten van ongeveer 40 - 60 cm hoog, voor één meter haag. Vervolgens kunnen gaten worden opgevuld met stekken. Bovendien plant de laurier zich ook voort via worteluitlopers.
Een goede voorbereiding van de grond is belangrijk. De grond moet royaal worden losgemaakt. Indien nodig kunnen vooral leem- en steenachtige gebieden worden vervangen door losse zandgrond. De wortels zijn relatief kwetsbaar en je moet ze de kans geven om gemakkelijk in de grond te wortelen en zich goed te vertakken.
- beste planttijd: lente of herfst
- De kluit vooraf water geven (totdat er geen luchtbellen meer ontsnappen)
- markeer de route van de geplande haag met een touwtje
- Plantgaten graven (afstand ca. 50 cm)
- minstens twee keer zo diep als de kluit
- vul een mengsel van compost, mest en tuingrond in
- Plaats planten tot aan de zichtbare rand van de grond
- vullen met zand en grondmengsel
- Druk op aarde
- water goed geven, maar zorg ervoor dat er geen wateroverlast ontstaat
- Leg er een laag mulch (gemaakt van stro) bovenop om uitdroging en onkruid te voorkomen
Tip:
Als de planten al een meter of hoger zijn, is het raadzaam om ze in het eerste jaar een ondersteuning te geven voor een rechte groei.
Voortplanting
Als je wat meer moeite wilt doen en ook geld wilt besparen op een lange haag, kun je de gekruide laurier ook zelf vermeerderen. Voortplanting door stekken belooft het snelste en meeste succes. Maar het is ook mogelijk om uit zaden of worteluitlopers te kweken. De echte laurier kan ook worden vermeerderd door hem te laten zakken, maar het zal behoorlijk moeilijk zijn om hem te laten zakken als er een bestaande haagbeplanting is. Er zijn gemakkelijkere manieren.
Stekken
Snijd hiervoor de halfrijpe takken van de Laurus nobilis af. Deze worden vervolgens vanaf de punt afgesneden tot een lengte van 10 tot 20 centimeter. Jonge, verse scheuten zijn hiervoor niet geschikt. Verwijder de onderste bladeren; vier of vijf bladeren zijn voldoende.
Vervolgens plaats je ze in een kweeksubstraat om te wortelen. Wortels vormen sneller als het klimaat vochtig is. Dit kan bijvoorbeeld worden bereikt met een transparante folie. Vergeet niet dagelijks te ventileren om schimmelvorming te voorkomen.
Het duurt ongeveer zes maanden voordat er voldoende sterke wortels zijn gevormd. Daarna kunnen ze buiten worden geplaatst, idealiter vanaf de lente.
Zelfs in een bak met water, eventueel met een paar druppels wortelhulpmiddel, zullen de stekken vroeg of laat wortelen.
Rootlopers
Soms vormen zich wortels op de grond, niet altijd op de gewenste locatie. Deze uitlopers kun je vervolgens afknippen met een stukje van de wortel. Laat ze nu meer wortels vormen in een pot buiten op een zonnige plaats. Zorg ervoor dat er altijd voldoende vocht in de grond zit.
Zaden
Zoals altijd het geval is bij het kweken uit zaden, duurt dit soort voortplanting lang, zelfs met echte laurier, maar het is vrij ongecompliceerd als je genoeg geduld hebt.
Je kunt gekruide laurierzaden in winkels kopen. Als je je eigen laurierzaden wilt proberen, heb je oudere vrouwelijke planten nodig die bloemen produceren. Ze moeten ook worden bestoven. Om dit te doen hebben ze een mannelijke plant in de buurt nodig. Bevruchte bloemen produceren in de nazomer kleine, zwartblauwe bessen. Dan kun je aan de slag:
- Verwijder de zaden van de rijpe bessen
- Laat de verse zaden maximaal twee dagen in water weken
- niet doorweekt, het ontkiemen duurt iets langer
- Druk de zaden in potgrond of zand
- 0, 5 tot 1 cm diep
- Omgevingstemperatuur 20° C
- Houd het substraat vochtig
- Kieming na ca. 20 dagen
- Als de eerste echte bladeren zijn gevormd, plaats je ze afzonderlijk in potten
- laat het daar groeien tot er stabiele planten ontstaan
- buiten planten in de lente
Overwintering
De specerijlaurier is vrij gevoelig voor vorst, maar in de gematigde streken van Duitsland kan hij op korte termijn temperaturen tot -10°C overleven. Tijdens langere periodes van strenge vorst wordt het echter krap. Iedereen die wel eens een laurierhaag heeft geplant, zal deze hopelijk niet in de Harz of de Alpen hebben geplant.
Tip:
Bruine, dode bladeren na de winter hoeven niet te bevriezen. Dit komt meestal door droogteschade veroorzaakt door te weinig water in de winterperiode. Snoeien bevordert nieuwe groei.
Snijden
Geen twijfel mogelijk, zelfs een haag met echte laurier moet in vorm worden gehouden. Het snoeien van een laurierhaag met een gemotoriseerde heggenschaar veroorzaakt terecht buikpijn als je er alleen al naar kijkt. Veel mooie kruidenblaadjes worden gewoon doorgesneden, om zo te zeggen gewond. Het resultaat is bruine, lelijke bladfragmenten en een verhoogde vatbaarheid voor ziekten. Dus: als u van uw Laurus nobilis-haag houdt, knip hem dan handmatig met een heggenschaar of snoeischaar.
- Het snoeien van de heg voor de echte laurier gebeurt twee keer per jaar
- Wintercollectie (november tot maart)
- Zomersnoei (eerste helft juni, vóór de knopvorming)
- snoei beschadigde, storende of te hoge scheuten afzonderlijk
- Snijfouten worden snel gecompenseerd door snelle kieming
- Gebruik de mogelijkheid om te knippen tijdens de sectie
- en vergeet de voorraad kruiden niet
Soort
Naast de Laurus nobilis zijn hier in Duitsland ook de Azorenlaurier (Laurus Azorica) en de Laurus Novocanariensis bekend van het lauriergeslacht (Laurus): Ze zijn echter niet zo aanwezig in tuincentra als de Laurus
Beide soorten bereiken een indrukwekkende hoogte en hebben groenblijvende, aromatische bladeren. De bladeren van de Azorenlaurier zijn aan de onderkant wat viltig en hebben niet zo'n sterk aroma als de bladeren van de specerijenlaurier.
De Laurus Novocanariensis produceert geurige roomwitte bloemen. De glanzende, donkergroene bladeren zijn nog subtieler aromatisch dan die van Laurus nobilis.
Ziekten, plagen
Met dit prachtige blad vallen lelijke, bruine bladeren twee keer zo op. Gelukkig is de echte laurier behoorlijk robuust en niet erg vatbaar voor ziekten en plagen. De essentiële oliën die het zo waardevol maken als keukenkruid bieden een redelijk goede bescherming tegen roofdieren.
Als dat zo is, dan zijn het vooral potgewassen die in hun winterverblijven worden aangevallen door schildluis en spintmijten.
Bruine of gele bladeren aan de heg worden meestal veroorzaakt door onderhoudsfouten of aanhoudend ongunstig weer. Lange droge perioden of wateroverlast verzwakken de bladeren van de laurier, ze worden lelijk en vallen dan af.
Toxiciteit
Als de echte laurier giftig was, zou de mensheid zichzelf waarschijnlijk al lang geleden hebben uitgeroeid. De bladeren verfijnen al eeuwenlang soepen en vleesgerechten met hun licht bittere, kruidige aroma.
Tip:
In de herfst en de lente bevatten de bladeren de meest essentiële oliën. Een perfect moment om wat bladeren te knippen en te drogen voor in de keuken.
Bij bijna elk kruid kan teveel leiden tot ongewenste bijwerkingen. Net als nootmuskaat kunnen laurierblaadjes bij overmatig gebruik ook een verminderd bewustzijn veroorzaken.
De specerijenlaurier wordt soms verward met de kersenlaurier (Prunus laurocerasus), niet alleen qua naam. Dit is echter giftig in alle delen van de plant.
Conclusie
Als u het geluk heeft in een van de gematigde klimaatzones van Duitsland te wonen, kunt u zich de luxe van een wintergroene Laurus Nobilis-haag veroorloven. Ze is robuust, gemakkelijk te kweken en gemakkelijk te verzorgen. Alleen het knippen mag handmatig worden gedaan, omwille van de schoonheid en gezondheid van de laurierhaag. De bladeren, die op elk moment beschikbaar zijn voor de keuken, zorgen voor een extraatje.
