Paardenstaart bestrijden, Equisetum arvense versus geneeskrachtig kruid

Inhoudsopgave:

Paardenstaart bestrijden, Equisetum arvense versus geneeskrachtig kruid
Paardenstaart bestrijden, Equisetum arvense versus geneeskrachtig kruid
Anonim

paardenstaart gooit als geen andere plant de bloemenhandschoen naar de hobbytuinman. Waar de paardenstaartplant zich ook in de tuin vestigt, het is moeilijk om hem weg te jagen. Equisetum arvense heeft daarentegen een schat aan waardevolle ingrediënten die al sinds de oudheid worden gebruikt om talrijke gezondheidsproblemen te verlichten en te genezen. Last but not least geneest heermoes op natuurlijke wijze talloze gevreesde plantenziekten op sier- en cultuurplanten. Weet u niet zeker of u paardenstaart moet bestrijden of als geneeskrachtig kruid moet kweken? Volg dan hier onze poging tot objectieve besluitvorming.

Gevecht

Het is de ongebreidelde drang van paardenstaart om zich te verspreiden die verantwoordelijk is voor de reputatie van paardenstaart als een angstaanjagend onkruid. In de loop van bijna 400 miljoen jaar evolutie heeft de plant een zeer efficiënte overlevingsstrategie ontwikkeld die het uiterst moeilijk maakt om hem volledig uit de tuin te verwijderen. Op basis van een vegetatieve en generatieve voortplantingsstrategie neemt Equisetum arvense elk gebied over, zolang er nog wat zonlicht is voor fotosynthese. Botanisch verwant aan varens produceert paardenstaart tussen maart en mei een eerste generatie scheuten die bedekt zijn met bruinachtige sporen. Na hun bestuiving verschijnt de tweede generatie bladverliezende hoofdscheuten, die aanzienlijke concurrentie vormen met naburige sier- en cultuurplanten. Tegelijkertijd groeien er horizontaal en verticaal in de grond sterke wortelstokken, die met normaal wieden niet kunnen worden aangepakt. Dankzij zijn vitale groeikracht kan de plant zelfs uit kleine wortelstoksegmenten weer uitlopen. De strijd ertegen is echter niet geheel hopeloos. De volgende procedures zijn succesvol gebleken in huis- en volkstuinen om paardenstaart op zijn minst gedeeltelijk onder controle te houden:

  • Vecht in de beginfase met kokend water, zout en azijn (niet op afgesloten oppervlakken)
  • Verwijder consequent de sporendragende scheuten om bestuiving te voorkomen
  • Waar acceptabel, kalk de grond om de pH te verhogen tot het alkalische bereik dat ongunstig is voor paardenstaart
  • Rigolen door de bodem 2 schoppen diep te graven en de uitgraving schoon te maken met een zeef.
  • Verander de algemene omstandigheden in het bed door te bemesten, kalken, mulchen en wateroverlast te verwijderen
  • Bedek het getroffen gebied met ondoorzichtige onkruidfolie gedurende 6-12 maanden

Iedereen die op zoek is naar een effectief herbicide zal tot nu toe teleurgesteld zijn. Heermoes loopt nog steeds voorop in de race met de chemische industrie, omdat er nog geen expliciet bestrijdingsmiddel tegen Equisetum arvense is ontwikkeld. Omdat het een tweezaadlobbige wiet is - vergelijkbaar met Giersch - adviseren fabrikanten als Neudorff of Compo het gebruik van de speciale onkruidverdelger 'Giersch-frei' of 'Vorox Gierschfrei'.

Tip:

Het regelmatig maaien van het gazon levert een waardevolle bijdrage aan de bestrijding van paardenstaartonkruid in het gazon. Na verloop van tijd raakt de plant zo verzwakt dat hij geen kracht meer heeft. Extra verticuteren en kalken in het voorjaar versterkt het effect.

Respectabel geneeskrachtig kruid

Voordat we aan de zenuwslopende, uitputtende en langdurige strijd tegen paardenstaart beginnen, willen we eerst eens kijken naar de bijzondere voordelen van deze prehistorische plant. De heermoesplant dankt zijn naam aan zijn gebruik bij het reinigen van tin in de middeleeuwen. Equisetum arvense werd pas per definitie een onkruid voor geplaagde boeren en hobbytuinders die te maken hebben met de enorme groeikracht ervan. Beroemde genezers zoals Plinius de Oudere of Sebastian Kneipp bogen zelfs voor de overtuigende genezende effecten ervan. Het is de bijzondere samenstelling van de ingrediënten die paardenstaart medisch interessant maakt. De speciale combinatie van silica, mineralen, essentiële oliën, saponinen en andere componenten heeft een hemostatisch, adstringerend en slijmoplossend effect. We hebben het dan alleen over de dorre, groene scheuten die vanaf mei in de tweede generatie gedijen. Deze zijn op hun hoogtepunt van effectiviteit wanneer ze tussen mei en juli worden geoogst. Het volgende overzicht toont de uitstekende, beproefde toepassingen van heermoes:

  • Artrose
  • cystitis
  • Circulatiestoornissen
  • Ontsteking van de mond en keel
  • Verkoudheidssymptomen met hoest
  • Jicht en reuma
  • Jeuk
  • Nierontsteking
  • Wondgenezing

Paardenstaart ontwikkelt zijn genezende eigenschappen voornamelijk als thee. De bereiding vergt echter iets meer inspanning dan gebruikelijke kruidentheeën. Een theelepel gedroogde paardenstaart wordt gedurende 20 minuten in 300 ml water gekookt. Alleen tijdens deze lange kooktijd lossen de waardevolle silica en andere mineralen daadwerkelijk op. Het water dat verdampt wordt vervolgens weer aangevuld. Om pijnlijke jicht en reuma te verlichten, worden gaasverbanden in de gekoelde thee gedrenkt en aangebracht. Als een wond eenvoudigweg niet wil genezen, kunnen herhaalde toepassingen met kattenstaarten helpen. Atleten gebruiken kompressen met paardenstaartthee om gespannen pezen en spieren te versterken.

Opmerking:

Heermoes mag niet in grote hoeveelheden of gedurende een lange periode als zelfmedicatie worden gebruikt zonder eerst uw arts te raadplegen. Niet gebruiken als de nier- of hartactiviteit beperkt is.

Zelfs degenen met een uitstekende gezondheid profiteren van de heilzame eigenschappen van het geneeskrachtige kruid. Als je 3 theelepels gedroogde heermoes aan 1 liter badwater toevoegt, versterkt dit op de lange termijn het bindweefsel en verlicht het lelijke cellulitis. Tegelijkertijd wordt de bloedcirculatie gestimuleerd, spataderen verminderd en prostaat- of blaasproblemen verlicht.

Tip:

Houd bij het verzamelen van paardenstaart rekening met het risico op verwarring met giftige paardenstaartplanten. In tegenstelling tot heermoes hebben giftige soorten bruine sporen op hun groene scheuten.

Natuurlijk pesticide

In de natuurlijk beheerde hobbytuin heeft paardenstaart een goede reputatie opgebouwd voor het versterken van sier- en nuttige planten en voor het op natuurlijke wijze bestrijden van wijdverbreide en gevreesde plantenziekten. Voordat u Equisetum arvense de tuin uit jaagt, moet u in ieder geval weten welke effectieve metgezel u mist. Het hoge silicageh alte versterkt de celstructuur. Saponinen, etherische oliën, flavonoïden en andere ingrediënten genezen schimmelinfecties of houden vraatzuchtig ongedierte weg. Heermoes is bewezen effectief op de volgende gebieden:

  • Spuit in het voorjaar op de toppen van zacht fruit om ziektes te voorkomen
  • Dompel de pootaardappelen 15 minuten in paardenstaartbouillon om Phytophthora en bruinrot te voorkomen
  • Spuit herhaaldelijk tegen echte meeldauw op geïnfecteerde planten totdat de witte coating verdwijnt
  • Herhaalde bespuitingen voorkomen monilia, sterroet, slaziekte en bladvlekkenziekten
  • Door 15 ml pure zachte zeep toe te voegen aan 1 l bouillon heeft de oplossing een afstotende werking op bladluizen en spintmijten

Ervaren biologische tuiniers hebben altijd een ketel paardenstaartbouillon bij de hand. In ecologisch georiënteerde tuinen wordt de rijke bouillon niet alleen gebruikt als er een noodplantenziekte optreedt. Gemengd met brandnetelmest wordt het afkooksel het hele seizoen wekelijks op de grond gespoten voor natuurlijke versterking. Voordat ze worden geplant, worden koolsoorten gedrenkt in paardenstaartbouillon om de wind uit de zeilen van de sluwe knolvoet te halen. Gemengd met klei vormt paardenstaartbouillon een praktische stambekleding die ongedierte weghoudt van fruitbomen. Van het vroege voorjaar tot de herfst wordt de moestuin één keer per week in de vroege ochtend besproeid met een mengsel van 1/3 boerenwormkruidthee en 2/3 paardenstaartafkooksel. Het geneeskrachtige kruid doet ook zijn nuttige werk bij potbloemen op het balkon. Hier gebruik je de thee verdund in een verhouding van 1:10 en wapen je bloemige schoonheden tegen tegenslag met wekelijkse sprays.

Paardenstaartbouillon wordt bereid uit 1.000 gram verse scheuten van de tweede generatie, die tussen mei en juli worden verzameld, en 10 liter water. Nadat de takken 24 uur hebben geweekt, breng je het mengsel aan de kook en laat je het vervolgens op een laag vuur gedurende 60 tot 120 minuten doorkoken. Afdekken en laten afkoelen, zeven en – afhankelijk van het beoogde gebruik – puur of verdund aanbrengen.

Een intensiever effect bereik je met paardenstaartmest. Neem hiervoor 2 bosjes verse stengels en plaats deze in een emmer gevuld met regenwater. Geplaatst op een zonnige, warme plaats en afgedekt met konijnengaas of een rek duurt de fermentatie 2-3 weken. Roer gedurende deze tijd de mest elke 1-2 dagen. Door het toevoegen van bentoniet of steenstof wordt de onaangename geur verzacht. Schuimvorming is wenselijk tijdens dit proces en duidt op een succesvol resultaat. Zeef aan het eind de mest en bewaar deze afgedekt op een gedeeltelijk schaduwrijke plek.

Conclusie

Er bestaat geen patentoplossing voor de vraag hoe je op de juiste manier met paardenstaart omgaat. Integendeel, de relatie met de paardenstaartplant blijft ambivalent voor hobbytuinders. Rigoureuze gevechten kosten zenuwen, tijd en spierkracht. Paardenstaart de vrije hand geven in de tuin heeft ook geen zin. Gezien de talrijke voordelen van Equisetum arvense als geneeskrachtig kruid en als natuurlijk tonicum, fungicide en insecticide, lijkt de gulden middenweg de meest haalbare oplossing. Een vreedzame samenwerking komt beide partijen ten goede. Dit betekent dat de verspreiding tot een aanvaardbare mate moet worden beperkt met behulp van de hier genoemde procedures. Tegelijkertijd worden de positieve kanten van Equisetum arvense gebruikt voor het eigen welzijn en de gezondheid van cultuurplanten.

Aanbevolen: