Berenhuidgras is bijzonder geschikt voor rots- en heidetuinen. Ook wordt het steeds vaker op groene daken aangeplant, omdat het gras al snel een dicht, groen kussen vormt. Het is een robuuste, niet veeleisende plant die de winters in koude streken kan overleven.
Algemene informatie over berenzwenkgras
Het berenzwenkgras wordt ook wel berengras genoemd en behoort tot de zoete grasfamilie. De botanische naam is Festuca gautieri. Tot deze Festuca-groep behoren meerdere zwenkgrasgrassen, waaronder het bekende blauwzwenkgras. Wat ze allemaal gemeen hebben is dat de grashalmen niet hoger worden dan 20-30 cm. Bij berenzwenkgras zijn de groene stengels naaldachtig, fijn en stekelig. Het gras vormt bosjes die met meerdere planten al snel samengroeien tot een dicht, bodembedekkend kussen. Het is groenblijvend, meerjarig, niet veeleisend en winterhard. Vanaf juni steken de kleine, strak opstaande bloempluimen tussen de grassprieten uit, die tot 30 cm lang worden en bloeien van juli tot augustus in een geelgroene tot bruine kleur.
Het berengras heeft een prachtige werking in rots- en heidetuinen, grindbedden, voegen van loopvlakplaten, maar ook als pot- en trogonderbeplanting, als randbeplanting in vaste plantenbedden en op groendaken. Groepsaanplantingen van berenzwenkgras kunnen zich over hele gebieden verspreiden en zijn bijzonder aantrekkelijk. Trouwens: Slakken houden helemaal niet van dit gras.
Verschillende soorten berenzwenkgras
- Festuca gautieri, groene stengels tot 30 cm, geeft de voorkeur aan droge, dorre grond
- Festuca scoparia, lijkt qua uiterlijk op gautieri, maar geeft de voorkeur aan vochtige grond en kan langs vijverranden worden geplant
- Festuca gautieri, variëteit 'Pic Carlit', is een klein berenzwenkgras dat slechts 10 cm hoog wordt
Locatie en bodemvereisten van berengras
Het berenzwenkgras houdt van een zonnige tot enigszins schaduwrijke plek. Zijn oorspronkelijke thuis is de Pyreneeën, waar hij op rotsachtige hellingen groeit. Daarom heeft hij ook doorlatende, voedselarme en relatief droge grond in de tuin nodig. Berengras gedijt heel goed in grindbedden samen met andere grassen. Op dergelijke gronden kan het gras wel vijftien jaar oud worden. Als het daarentegen te veel voedingsstoffen binnenkrijgt, wordt het berengras kaal en veroudert het van binnenuit. Om deze reden krijgt hij in het voorjaar slechts een kleine hoeveelheid kunstmest. Het mag ook niet overmatig worden bewaterd. Tijdens langere droge periodes is echter extra water nodig.
Berenhuidzwenkgras planten
Het berenzwenkgras mag in eerste instantie niet te dicht geplant worden, 6-8 planten per vierkante meter, afhankelijk van de grootte. Grassen kunt u het beste in het voorjaar planten, het plantgat mag niet te groot zijn. De nestbasis moet zich boven het maaiveld bevinden. Druk de grond rondom het ingebrachte gras goed aan en geef water. Bij het planten kunt u wat compost of een beetje kunstmest toevoegen, dan is dit het hele jaar door voldoende. Om deze reden wordt het onderplanten van potplanten niet noodzakelijkerwijs aanbevolen, omdat ze de hele zomer voldoende kunstmest nodig hebben. Het gras daarentegen krijgt dan zachte stengels, v alt uit elkaar en wordt kaal.
Voortplanting
Voor grassen is de vermeerdering eenvoudig: door te zaaien of door de klomp te verdelen. Om ongecontroleerd zaaien te voorkomen, moeten de bloemaren vóór de vervaldatum worden afgesneden. Als je ze laat drogen, kunnen de zaden uit de rijpe pluimen worden gehaald om opnieuw te worden gezaaid. Om te ontkiemen wordt een pot gevuld met potgrond waarop de zaden worden gestrooid. Druk ze lichtjes aan, besproei ze met vocht en doe een plastic zak over de pot. Bij constant vocht en warmte zullen de zaden snel ontkiemen en snel groeien. De nieuwe berenzwenkplanten kunnen dan in de herfst worden geplant, maar hebben een lichte winterbescherming nodig met bladeren of kreupelhout. Een andere optie is het verdelen van grotere planten. Om dit te doen, worden ze opgegraven en verdeeld met een schop of een scherp mes. Opgedroogde of kale plekken worden weggesneden. Vervolgens zet je de grasplantjes er weer in. Dit type voortplanting kan het beste in de herfst worden gedaan.
Overwinteren en berengras maaien
Het berenzwenkgras is een winterharde plant die geen bescherming tegen vorst nodig heeft. Het groenblijvende gras is vooral aantrekkelijk in de winter als er vorst is. Hevige sneeuwval drukt soms de grassen samen, die in het voorjaar bruine vlekken in het midden krijgen. In dit geval is splitsing raadzaam. De bloemaren worden uiterlijk na het verwelken en rijpen afgesneden. Als ze te lang blijven staan, zaaien ze zich uit en verspreiden ze zich soms zeer wijd. Het gras zelf wordt over het algemeen pas in het voorjaar afgesneden, anders dringt er vocht in de overgebleven stengels en kunnen de wortels gaan rotten. Hogere grassen worden in de winter aan elkaar gebonden, maar bij berengras is dit niet nodig.
Wat u moet weten over berengras in het kort
- Geschiktheid: ideale plant voor rots- en heidetuinen, groene daken of grootschalige beplanting
- Partner: past goed in kleine tufjes om plantenbedden los te maken
- Ziekten en plagen: onbekend, slakken mijden ook het gras
- Soort/Familie: Vaste plant. Behoort tot de zoete grasfamilie (Poaceae)
- Zorginspanning: laag, niet veeleisend, zuinig en vereist weinig zorg
- Bloeiperiode: juni tot juli
- Gebladerte: wintergroene, grasachtige, weelderige groene, stevige bladeren
- Groei: Bodembedekker, vormt na verloop van tijd dichte, kussenachtige, goed vertakte bosjes
- Hoogte: 15 tot 30 cm, met bloeiwijzen 45 cm
- Planttijd: op elk moment, zolang de grond niet bevroren is
- Snoeien: tot net boven de grond in de lente voordat er nieuwe groei plaatsvindt, anders moeten verdorde stengels in augustus volledig worden teruggesnoeid
- Topiary snoeien: voor een compacte groei knipt u de bloemstengels onmiddellijk nadat ze verschijnen
- Vermeerdering: verdeling in de herfst
- Verzorging: bemesting (zie bemesting hieronder) of extra irrigatie zijn niet nodig.
- Water geven: alleen als het beschermd is tegen de regen
- Overwintering: absoluut winterhard
Oudere planten hebben de neiging uit elkaar te vallen. Om dit te voorkomen, moet u in de herfst bezuinigen en verdelen (verjonging genoemd). Ook in een container kan berengras prima gekweekt worden. Met dit zuinige gras moet je jezelf een extra voeding geven, want het groeit van nature op arme gronden. Je doet er geen plezier aan, want dan groeit hij extreem snel en verliest hij zijn compacte vorm. Het wordt ook kwetsbaar voor plagen, ziekten en vorst. Bovendien verliest het meestal zijn mooie, intens groene kleur.
