Is duizendblad giftig? Veel mensen stellen zichzelf deze vraag als zij, kinderen of huisdieren ermee in contact zijn gekomen of zelfs delen van de plant hebben ingeslikt. Dit is volkomen logisch, omdat de Achillea – zoals het duizendblad in botanische terminologie wordt genoemd – dubbeltellingen heeft die tot verwarring kunnen leiden. Geïnteresseerden kunnen hier lezen waar ze op moeten letten en wanneer voorzichtigheid geboden is.
Giftig of niet-giftig?
Er bestaat niet één type duizendblad; dit is slechts een overkoepelende term voor planten die erg op elkaar lijken en nauw verwant zijn aan elkaar. Alle leden van de Achillea-groep zijn echter niet giftig. Dit geldt voor elk deel van de plant. Wortels, stengels, bladeren en bloemen kunnen veilig worden aangeraakt en gegeten.
In de kruidengeneeskunde worden de vertegenwoordigers van de Achillea-groep zelfs gebruikt als geneeskrachtige kruiden, omdat er wordt gezegd dat ze verschillende positieve eigenschappen hebben. Dit vereist echter ook grotere voorzichtigheid, omdat er twee planten zijn die erg op de geneeskrachtige planten lijken, maar in tegenstelling tot hen giftig zijn. Iedereen die de geneeskrachtige plant wil verzamelen en vermengen, loopt het risico zichzelf of anderen te vergiftigen.
Duizendblad identificeren
De vertegenwoordigers van het duizendblad hebben de volgende kenmerken, waardoor ze relatief gemakkelijk te herkennen zijn:
- Afhankelijk van de soort bereikt hij een hoogte van 30 centimeter tot een meter
- de stengels zijn iets verdikt en stijf, en ook behaard
- de kleine bloemen zitten op vertakte scheuten en zijn wit, geel of lichtroze
- de bladeren zijn geveerd
Tip:
Om verwarring met andere planten te voorkomen, is het zinvol om foto's te maken met duidelijk zichtbare details van de te verzamelen planten. Als alternatief kunt u de plant ook zelf planten. Dit is sowieso gemakkelijker te gebruiken, omdat er geen risico is op besmetting of blootstelling aan chemicaliën of uitlaatgassen.
Let op: verwarring
Er zijn twee planten die erg op Achillea lijken en daarom verwarringsgevaar opleveren. Dit zijn de gevlekte hemlockspar (Conium maculatum) en de reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum).
Gevlekte Hemlock
De gevlekte hemlockspar is giftig en kun je herkennen aan het feit dat hij roodachtige vlekken op de stengels heeft en bij aanraking een onaangename geur afgeeft. De geur doet denken aan dierlijke urine of ammoniak. Bovendien wordt de plant aanzienlijk groter dan het geneeskrachtige kruid en bereikt een hoogte van maximaal twee meter. Jonge planten lijken nog steeds sterk op de medicinale plant.
Pas wanneer de gevlekte hemlock volgroeid is, wordt de grootte een betrouwbaar onderscheidend kenmerk. Als u deze per ongeluk oppakt, kunnen de volgende symptomen optreden:
- Ademhalingsmoeilijkheden tot ademstilstand
- Moeite met slikken
- branderig gevoel op het mondslijmvlies
- Krampen
- Paranormale sensaties en zenuwverlamming
- Spierzwakte
De plant bevat gifstoffen in alle delen en is gevaarlijk voor huisdieren zoals paarden, katten, honden, konijnen en cavia's, maar ook voor mensen. Voor een volwassen paard is de consumptie van slechts drie kilo van de plant voldoende om levensbedreigende aandoeningen te veroorzaken of zelfs tot de dood te leiden.
De gevaarlijke hoeveelheid gevlekte hemlockspar voor kleinere dieren, mensen en vooral kleine kinderen is navenant laag. Daarom moet je bij het verzamelen goed op de verschillen letten.
Reuzenberenklauw
Reuzenberenklauw kan ook tot soortgelijke vergiftigingssymptomen leiden als de gevlekte hemlockspar. Alleen al het aanraken veroorzaakt irritatie en brandwonden. Deze zijn vooral ernstig bij kinderen en zeer gevoelige mensen en kunnen verergeren bij blootstelling aan UV-licht. Bovendien kunnen ze wekenlang op de huid blijven zitten en gaan ze gepaard met de volgende klachten en symptomen:
- Bubbels
- Puisten
- Roodheid
- Pijn
- Zwelling
Reuzenberenklauw is een optische dubbelganger van de duizendbladfamilie en kan vrijwel uitsluitend worden onderscheiden door zijn bladeren. In vergelijking hebben ze echter ook aanzienlijk grotere en bijzonder uitgestrekte bloeiwijzen. Omdat de planten alleen al door aanraking pijn en ongemak veroorzaken, zijn de resulterende wonden meestal problematisch en leren dieren zoals honden, katten en paarden relatief snel om vanwege de pijn uit de buurt van reuzenberenklauw te blijven.
In drukbezochte delen van de tuin of op paardenweiden moet er beter op worden gelet dat noch kinderen noch dieren tijdens het spelen of eten in contact kunnen komen met de plant.
Opmerking:
Vanwege de potentiële schade als je het alleen maar aanraakt, moeten handschoenen worden gedragen bij het verwijderen van reuzenberenklauw. Het is ook belangrijk om de planten niet binnen het bereik van kinderen of dieren weg te gooien om contact en inslikken te voorkomen.
