Of komkommers nu in een kas of buiten worden gekweekt, de planten zijn vatbaar voor ziekten en het is moeilijk om verzorgingsfouten te vergeven. Komkommerverwelking is een bijzonder ernstig gevaar, zowel voor de aangetaste komkommer zelf als voor andere en volgende planten. Dit komt omdat de schimmelinfectie hardnekkig is en lang kan overleven in de vorm van sporen. De juiste aanpak is daarom cruciaal.
Identificeren van komkommerverwelking
Aan het begin van het verwelken van de komkommer lijken de bladeren gedurende de dag verwelkt. Ze herstellen echter 's nachts. Daarom is het in eerste instantie moeilijk om de ziekte te herkennen. Uiteraard zal dit alleen gebeuren als niet alleen de bladeren, maar ook de scheuten en stengels verwelken en zich niet meer van de ene op de andere dag herstellen.
Als resultaat sterven individuele scheuten en uiteindelijk de hele plant af. Behalve de verwelkende bladeren en de progressieve afsterving zijn er geen andere tekenen van de schimmelinfectie. Dit maakt vroege detectie ook moeilijker, waardoor de ziekte zich ongemerkt naar andere planten kan verspreiden.
Behandeling
Helaas kan komkommerverwelking niet worden behandeld. Om verdere verspreiding te voorkomen en de kans op herbesmetting te verkleinen, moet de aangetaste komkommerplant onmiddellijk worden verwijderd. Bovendien mag het niet in de compost worden gegooid, maar moet het zo luchtdicht mogelijk bij het huisvuil worden geplaatst. Dit voorkomt dat de sporen zich verder in het milieu verspreiden. Als de komkommer in een kas is gekweekt, kun je hem het beste in de kas voorzichtig in stukjes snijden en in een zak verpakken. Daarom moeten de planten in de buurt van de geïnfecteerde plant nauwlettend worden geobserveerd en als er tekenen zijn van komkommerverwelking, moeten deze ook worden verwijderd en vernietigd. Het is ook belangrijk om de grond te veranderen. De sporen van de schimmelinfectie zijn ook in het substraat terug te vinden en zorgen het jaar daarop voor hernieuwde infecties met komkommerverwelking.
Tip:
Als je de grond opnieuw wilt gebruiken en niet volledig wilt weggooien, kun je deze in porties in de oven verwarmen tot 150 tot 200 °C. Deze behandeling doodt de schimmelsporen.
Risico op verwelking van komkommer
Het risico op komkommerverwelking wordt groter als de plant verzwakt is. Een van de meest voorkomende redenen hiervoor zijn zorgfouten of ongunstige omstandigheden op de locatie. Deze omvatten:
- Ontwerp
- koud water
- Wateroverlast
- te dicht substraat
- koude grond
- herhaalde cultuur op dezelfde locatie
- locatie te donker
- brandende middagzon of gebrek aan bescherming
Zelfs sterke temperatuurschommelingen kunnen de weerstand van de komkommer verzwakken en zo de kans op ziektes vergroten, niet alleen bij komkommerverwelking. Dienovereenkomstige preventie kan worden bereikt door de teelt van de komkommer hierop aan te passen. Hoewel er nog steeds geen gegarandeerde bescherming tegen ziekten bestaat, is het risico hierop aanzienlijk lager.
Preventie
Om te voorkomen dat komkommer verwelkt of als deze al is uitgebroken, moeten de kweekomstandigheden zorgvuldig worden overwogen. De volgende factoren zijn belangrijk voor veerkracht, maar ook voor sterke groei en hoge opbrengst.
Locatie
De plantplaats moet helder en beschermd zijn. Tocht, grote temperatuurschommelingen en koude grond zijn niet geschikt voor de komkommer. Maar ook de felle middagzon is ongunstig. Een enigszins schaduwrijke plek is ideaal, bijvoorbeeld achter een grotere plant. De nabijheid van muren en muren kan ook bescherming bieden. In de kas moet er echter op worden gelet dat er voldoende en tijdige ventilatie is als het weer verandert.
Vloer
Aangezien de komkommer geen wateroverlast verdraagt, moet ervoor worden gezorgd dat een doorlatend substraat wordt gebruikt en dat de waterafvoer verzekerd is. Als de plant in een pot wordt gekweekt, kan er een drainagelaag op de bodem van de plantenbak worden aangebracht.
Zonbescherming
De komkommer kan ook te veel zon krijgen op anderszins beschermde locaties. Als er tussen de middag geen schaduw kan worden gegarandeerd, kunnen schaduwnetten worden gebruikt. Deze voorkomen zware verdamping via de bladeren, brandwonden en droogteschade. Ze verminderen ook de benodigde hoeveelheid water en de moeite die het besproeien met zich meebrengt.
Gieten
De komkommer heeft relatief veel water nodig en moet zo veel mogelijk licht vochtig worden gehouden. Let er bij het watergeven ook op dat het water niet te koud is. Enerzijds kan het koude water leiden tot temperatuurschommelingen en daardoor de plant verzwakken. Aan de andere kant kan dit ervoor zorgen dat de komkommers bitter gaan smaken. Het is daarom verstandig om ervoor te kiezen het water uit de kraan niet te koud te nemen of een paar uur te laten staan voordat je de komkommers water geeft. Hierdoor kan hij de kamertemperatuur benaderen, zodat er geen abrupte temperatuurschommelingen optreden tijdens het besproeien.
Temperatuurschommelingen
Overdag boven de 30°C en 's nachts rond de tien graden Celsius. Dergelijke temperatuurschommelingen zijn in de zomer niet ongebruikelijk, maar zijn zwaar voor de komkommerplant. Een beschermde locatie kan extreme verschillen enigszins opvangen. De kas moet vroeg worden geventileerd voordat er weersveranderingen optreden. In kassen en buiten kan bescherming worden gebruikt om temperatuurschommelingen op te vangen door folie te verspreiden en schorsmulch op de grond aan te brengen.
Wijzig locatie
Omdat komkommers erg vatbaar zijn voor ziekten, kunnen er in de loop van de tijd steeds meer ziektekiemen, zoals verwelkingssporen van komkommers, in hun omgeving en in het substraat worden aangetroffen. Om deze reden moet de locatie van de komkommerplant elk jaar worden gewijzigd. Het is raadzaam om een pauze van drie tot vier jaar te nemen voordat u de komkommer weer op dezelfde locatie gaat telen.
Resistente rassen
Een andere preventieve maatregel tegen komkommerverwelking en andere ziekten is het kiezen van resistente rassen. Elke komkommerplant die op een pompoenbasis is geënt, is een verstandige keuze. Een komkommerscheut wordt op een gewortelde pompoenscheut gefixeerd zodat de interfaces samen kunnen groeien. Deze maatregel maakt de komkommerplant resistent tegen onder meer schimmelziekten en bacteriële infecties. Er moet echter op worden gelet dat het verwerkingspunt zich altijd boven het maaiveld bevindt. Als deze te vochtig wordt gehouden of direct in contact komt met het substraat, kan het grensvlak van de stengel van de komkommerplant ook weer wortel schieten. De weerstand van de pompoenbasis is niet meer nodig. Bovendien kunnen er rotting en concurrerende scheuten ontstaan.
Tip:
De entplaats is te herkennen aan een verdikking en een soort litteken aan de onderkant van de plantenstengel. Met de tijd en de groei wordt dit gebied echter minder opvallend. Een los lint of gekleurde markering kan helpen voorkomen dat aarde zich ophoopt over het gebied en zorgt er ook voor dat het nat wordt door water.
