Maak je eigen smeerwortelzalf - Instructies voor het maken van bladeren

Inhoudsopgave:

Maak je eigen smeerwortelzalf - Instructies voor het maken van bladeren
Maak je eigen smeerwortelzalf - Instructies voor het maken van bladeren
Anonim

Kleine ongelukken kunnen snel gebeuren, zowel thuis als onderweg. Hoe fijn is het om de juiste zalf bij de hand te hebben. Je kunt ze uiteraard bij de apotheek kopen of eenvoudig zelf maken met de juiste ingrediënten. De verse bladeren kun je uit je eigen tuin of uit de natuur halen. Indien op de juiste manier bewaard, heeft de zalf een relatief lange houdbaarheid.

Smeerwortelbladeren verzamelen

Bij een kruidenzalf worden de vetoplosbare actieve ingrediënten van de kruiden in de zalf overgebracht, wat uiteindelijk de effectiviteit ervan bepa alt. Als u uw eigen zalf van smeerwortelbladeren wilt maken, kunt u gedroogde bladeren van de apotheek gebruiken of van april tot oktober verse bladeren verzamelen. Bij het verzamelen moet verwarring met die van de niet-giftige, eetbare borage en vooral met het zeer giftige vingerhoedskruid worden vermeden. Maar vooral vingerhoedskruid en smeerwortel hebben belangrijke onderscheidende kenmerken.

  • Aanzienlijke verschillen in grootte, bladeren en bloemen
  • Foxglove tot 200 cm hoog
  • Foxglove bladeren fluweelzacht
  • Bladranden hebben kleine onregelmatige inkepingen
  • Bloemen in lange trossen
  • Grote klokvormige bloemen
  • Individuele bloemen hangen allemaal aan dezelfde kant
  • Smeerwortelplant 30-100 cm hoog
  • Bladeren groot, uitstekend en ruw tot borstelig harig
  • Bladeren en stengels, tussen de vingers gewreven, ruiken naar komkommer
  • Bloemen van de smeerwortelplant opgerold en naar beneden hangen
  • Ook klokvormig maar aanzienlijk kleiner

Tip:

Het effect van smeerwortelbladeren is niet zo intens als dat van de wortel. Dat is de reden waarom zalven voornamelijk vanaf de wortels worden gemaakt.

Wat is er nog meer nodig

In principe kunnen zowel de bladeren als de wortels worden gebruikt om de zalf te maken, waarbij de wortels een sterker effect hebben. Voor de zalf zijn naast de verse bladeren ook zogenaamde draagstoffen nodig. Deze omvatten een goede plantaardige olie of reuzel, bijenwas en lanoline (wolwas) of sheaboter.

Maak je eigen smeerwortelzalf
Maak je eigen smeerwortelzalf

In plaats van pure olie kun je met een koud of warm extract ook een zalf maken die je zelf kunt maken, al is dit iets ingewikkelder. Overblijfselen van deze extracten kunnen in donkere flessen worden afgevuld en bewaard voor latere crèmes en zalven. Zodra de zalf klaar is, vult u deze in kleine, afsluitbare en ondoorzichtige potjes, crèmepotjes of andere geschikte containers.

Tip:

Voederswortel (Symphytum x uplandicum) wordt vaak gebruikt voor commerciële zalven. Voor privégebruik wordt meestal gewone smeerwortel (Symphytum officinale) gebruikt.

Maak je eigen smeerwortelzalf – instructies

Er zijn verschillende methoden om je eigen zalf van smeerwortel te maken.

Plantaardige olie en bijenwas

Je hebt 120 g gedroogde of 300 g verse, fijngehakte smeerwortelbladeren nodig, evenals 500 ml olijfolie en 60 g bijenwas. In plaats van bijenwas kan ook pure lanoline zonder watergeh alte worden gebruikt. Dit is iets duurder, maar zorgt er wel voor dat de zalf romiger en makkelijker smeerbaar is. Lanoline heeft ook een extra genezende werking.

  • Doe eerst olie en bijenwas in een hittebestendige container
  • Verwarm het geheel een beetje en laat het smelten
  • Te veel hitte kan actieve ingrediënten vernietigen
  • Het is het beste om achteraf een consistentietest te doen
  • Voeg was of olie toe indien nodig
  • Voeg vervolgens smeerwortelblaadjes toe
  • Bedek de container en laat deze ongeveer 10 minuten rusten
  • Filtreer nu het licht afgekoelde mengsel door een katoenen doek
  • Giet de afgewerkte, warme zalf in kleine, afsluitbare potjes
  • Laat volledig afkoelen en sluit

Als je je eigen zalf wilt maken van olie en bijenwas, is het belangrijkste de juiste mengverhouding van deze twee ingrediënten. Dit bepa alt uiteindelijk hoe stevig de zalf wordt. Je kunt de consistentie het beste in de tussentijd testen door een kleine hoeveelheid op een bordje te doen en te laten afkoelen. Als de consistentie te zacht is, kun je wat meer bijenwas toevoegen; als de consistentie te stevig is, wat meer olie.

Tip:

Gevoelige mensen kunnen een allergische reactie op lanoline krijgen. Gebruik in plaats daarvan sheaboter doordrenkt met essentiële oliën.

Koude of warme extractie

Een andere methode om smeerwortelzalf te maken is het gebruik van olie-extract, dat je gemakkelijk zelf kunt maken. Dit heeft als voordeel dat de actieve ingrediënten van de plant zich in de olie ophopen voordat de zalf daadwerkelijk wordt geproduceerd en dus in hogere doseringen aanwezig zijn. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een koud en een warm extractieproces.

Koude release

Een koud extract is een zeer zachte maar enigszins vervelende methode. Vul eerst een afsluitbare pot volledig met schoongemaakte smeerwortelblaadjes. Vul vervolgens met olie zodat de bladeren volledig bedekt zijn. De pot wordt goed gesloten en ongeveer een maand op een zonnige plaats geplaatst. Gedurende deze tijd moet u de pot eenmaal per dag krachtig schudden. Na een maand kan de olie worden gezeefd en gebruikt om zalven te maken of in donkere containers worden gedaan voor later.

Tip:

Als de olie lange tijd moet worden bewaard, is het raadzaam wat etherische olie toe te voegen om te voorkomen dat de olie ranzig wordt.

Hot fragment

Hete extractie is de snellere methode. Verhit hiervoor de olie, maar niet te veel, en voeg de verse of gedroogde kruiden in de juiste hoeveelheden toe. Vervolgens laat men het geheel ongeveer een half uur zachtjes sudderen. De kruiden mogen niet worden gebakken, maar zo zacht mogelijk worden verwarmd. Laat de olie vervolgens afkoelen. Het kan onmiddellijk worden verwerkt tot een zalf of worden gebotteld zoals bij koude extractie en op de juiste manier bewaard.

Vermijdbare fouten bij het maken van zalf

Als je zelf kruidenzalven wilt maken, moet je goed letten op de netheid. Dit geldt zowel voor de gebruikte containers en kookgerei als voor het werkblad. Er mogen geen vuil of wasmiddelresten aan blijven kleven.

  • Het is het beste om potten, pannen en werkbladen schoon te maken en te desinfecteren met alcohol
  • Dan droogwrijven met een theedoek, niet met de theedoek
  • Vaatwassponzen en theedoeken, broedplaatsen voor bacteriën en ziektekiemen
  • Zalf zou gaan schimmelen en onbruikbaar worden
  • Laat het warme mengsel volledig afkoelen voordat je het afsluit
  • Anders vormt zich condens onder het deksel
  • Vocht is ook een voedingsbodem voor schimmel
Maak smeerwortelzalf van bladeren
Maak smeerwortelzalf van bladeren

Als de zalf kleine klontjes vertoont nadat deze is uitgehard, kunt u deze opnieuw opwarmen in een waterbad. Roer ze met een glas of houten stokje tot je een homogene massa krijgt.

Duurzaamheid en opslag

Smeerwortelzalf is een genezende zalf en geen verzorgende crème. Dienovereenkomstig is hun houdbaarheid beperkt. Dit maakt een deskundige bereiding, het gebruik van hoogwaardige ingrediënten en een correcte bewaring des te belangrijker. Het is raadzaam om altijd een zogenaamde spatel te gebruiken om de zalf te verwijderen.

Als je je vingers in de zalfpotjes of potjes steekt, bevordert dit de vorming van ziektekiemen, wat elke keer gebeurt als je ze opent. Anders mag u bij het vullen van de zalf alleen ondoorzichtige containers gebruiken. Als u met deze zaken rekening houdt en de zalf op een koele, donkere plaats bewaart, kan deze tot wel een jaar werkzaam zijn.duurzaam zijn. Bij kamertemperatuur kan het maximaal de helft zo lang worden gebruikt.

Ingrediënten en effecten van smeerwortel

De naam zegt het al bij deze plant, want hij is vooral goed voor de benen. Een zalf gemaakt van smeerwortel is alleen geschikt voor uitwendig gebruik. Genezende ingrediënten zijn onder meer allantonine, tannines en slijm, evenals saponinen. Deze stoffen, vooral allantonine, hebben een ontstekingsremmende, pijnstillende en decongestivum-werking.

Smeerwortelzalf wordt voornamelijk gebruikt bij verwondingen aan het bewegingsapparaat, zoals verstuikingen, zwellingen, blauwe plekken, gewrichtspijn en gebroken botten. Omdat deze plant sporen van pyrrolizidine-alkaloïden bevat, mag de zalf niet worden gebruikt op een beschadigde huid.

Aanbevolen: