Een mol is een nuttig dier. Het maakt de aarde los en de regen wordt beter opgenomen. Hij is aardig en laat de wortels van onze planten met rust. De heuvels zijn gemaakt van de fijnste aarde, perfect voor bloempotten. Het vernietigt slakken, muggen en ander ongedierte. Vind je niet? Prima, sluit hem dan gewoon buiten.
De mol staat onder speciale bescherming
Een mol graaft ongeveer drie jaar in zijn territorium, waarna zijn levensduur ten einde komt. Als je de regelmatig uitgeworpen molshopen niet zo lang wilt verdragen, moet je er iets aan doen. Maar voorzichtigheid is hier geboden! Mollen kunnen niet worden gevangen of gedood. Zowel de Federale Natuurbeschermingswet (§ 44) als de Federale Soortenbeschermingsverordening (§ 1 Zin 1) beschermen hem hiertegen.
Maar hoe los je het molshoopprobleem op als de mol in leven moet blijven? Er zijn slechts twee manieren denkbaar om van je vervelende terpen af te komen:
- Je zorgt ervoor dat hij je eigendom verlaat/niet betreedt.
- Ze voorkomen dat hij heuvels overgeeft.
Opmerking:
Iedereen die de wet overtreedt en op mollen jaagt of doodt, riskeert een zware boete.
Verschillende controlemethoden
Er circuleren verschillende tips over hoe je van een moedervlek af kunt komen. Bijvoorbeeld met geurdruppels, geluidsapparatuur, wateroverlast etc. Dat kost geld, maar de ervaring leert dat het niet, of op de langere termijn, tot succes leidt. Een geur verdwijnt na korte tijd en vervelende geluiden en geluidsgolven wennen er snel aan. Water is niet voldoende afschrikmiddel, mollen zijn goede zwemmers.
De conclusie:
De mol blijft of zal binnenkort terugkeren, en daarmee ook zijn heuvels, die het echte probleem vormen.
Het ziet er anders uit met molroosters en molbarrières. Ze beloven een oplossing die lang meegaat. Een mollenbarrière maakt de grenzen van uw perceel onbegaanbaar voor mollen. Het mollenrooster wordt onder het gazon gelegd en voorkomt dat de mol zijn heuvels opricht.
Als uw tuin al is beplant, moet u zorgvuldig nadenken over de moeite die het kost om vervolgens een barrière te installeren. Kiezen voor een horizontaal mollenrooster betekent dat de tuin dan opnieuw ingericht moet worden.
Horizontaal molraster
Met een mollenrooster dat horizontaal onder het gazon wordt gelegd, wordt de mol niet van het terrein verdreven. Hij kan doorgaan met het graven van zijn ondergrondse tunnels. Waar het rooster zich bevindt, kan hij echter niet meer het aardoppervlak bereiken om de aarde af te zetten. Dit gebied blijft vrij van molshopen.
Vereisten voor het raster/gaas
De grond waarin het gazon groeit, vormt zijn eigen kleine ecosysteem. Het mollenrooster, ook wel mollennet genoemd, mag dit ecosysteem niet ernstig verstoren of verstoren. Het moet het volgende garanderen:
- de basis moet ongehinderd kunnen blijven groeien
- het rooster mag niet worden geblokkeerd, zodat er geen wateroverlast ontstaat
- Aardwormen zouden er doorheen moeten kunnen komen en hun nuttige werk moeten kunnen doen
Het materiaal van het rooster moet bovendien zodanig zijn dat het een lange levensduur heeft en niet door een mol kan worden gebeten.
Geschikt materiaal
Het leggen van een mollenscherm is een complexe zaak. Idealiter zou het daarom tientallen jaren mee moeten gaan. Het kan broos worden of roesten in de vochtige aarde. Hoogwaardige roosters zijn gemaakt van polyethyleen kunststof met hoge dichtheid, het zogenaamde PE-HD.
- het raster is resistent
- ongevoelig voor vetten, alcohol en zuren
- knoopvrij
Knoopvrij betekent dat de rastermazen zonder knopen zijn gemaakt. Dit is belangrijk omdat de mol de knooppunten kan verplaatsen en het gat kan vergroten.
Optimale maaswijdte
Het vinden van de juiste maaswijdte is belangrijker dan je in eerste instantie zou denken. Als het gaas te groot is, kan de mol zijn snuit erdoorheen duwen en in het gaas bijten. Dan is het raster volkomen nutteloos. Als de maaswijdte te klein is, wordt de mol afgeschrikt, maar er zijn nog meer nadelen. Regenwormen kunnen er niet doorheen. De wortels kunnen niet goed groeien en verstoppen het rooster, waardoor er vochtophoping ontstaat. De ideale maaswijdte is 11 mm x 11 mm.
Vereist gewicht
De mol graaft onvermoeibaar zijn tunnels, waarbij hij meerdere meters per uur aflegt. Hij brengt de overtollige grond naar de oppervlakte. Om dit te voorkomen, moet hij iets tegenkomen dat moeilijk en onoverkomelijk voor hem is. Zodat de mol het rooster niet naar boven kan duwen, moet het een bepaald gewicht hebben. 500 gram per vierkante meter is voldoende. Samen met de aarde erboven is het zwaar genoeg om op betrouwbare wijze te voorkomen dat de mol de terpen boven de grond bouwt.
Benodigde materialen en gereedschappen
U kunt het leggen van een horizontale mollenbarrière in professionele handen leggen. Een tuinbouwbedrijf zet dergelijke barrières op en levert de benodigde materialen. Als u echter over handmatige vaardigheden beschikt en wat tijd over heeft, kunt u het molscherm zelf leggen. Dit kan veel geld besparen. Je hebt dan het volgende materiaal nodig:
- geschikt, hoogwaardig raster/net
- stabiele kabelbinders
- tapijtmes
- Stalen spijkers/nietjes
- Draadhanger
- Roestvrijstalen klemmen
- Bovengrond en stenen
Mollenhorren horizontaal stap voor stap leggen
- Meet het gebied en zorg voor voldoende geschikte rasters.
- Zorg ervoor dat het oppervlak glad is. Glad betekent niet plat. Mollengaas kan ook op heuvelachtig terrein worden gelegd.
- Rol het rooster uit op de gladde vloer en snij het op maat met het stanleymes. Bij de grens moet het raster naar het aardoppervlak worden getrokken.
- Rol de volgende stroken uit en knip ze op maat. De afzonderlijke stroken moeten ongeveer 15 cm overlappen.
- Bevestig bij het leggen de roosters op een halve meter afstand van elkaar met kabelbinders, stenen of stalen nieten, zodat ze niet kunnen wegglijden.
- Als er midden in de tuin een vlaggenmast, wasdroger staat of als er later een sproeier moet worden geïnstalleerd, moet het rooster eromheen stevig worden vastgezet zodat de mol er niet doorheen kan glippen.
- Verdeel de bovengrond op het rooster ongeveer 5 cm hoog. Werk vanaf de rand zonder rechtstreeks in het raster te komen. Het raster mag niet worden verplaatst.
Tip:
Het rooster, dat aan de muren van het huis grenst, moet 20 cm naar beneden worden geklapt en worden gelegd. Knip het dus niet te strak af.
Verticale mollenbarrière
De verticale hordeur aan de erfgrens neemt niet zoveel ruimte in beslag als de horizontale hordeur en hoeft dus niet aan zoveel eisen te voldoen.
Materiaal
De verticale mollenwering wordt ook jarenlang blootgesteld aan het weer. Koude, hitte en vocht mogen er niet aan knagen, en de mol ook niet. Ook het kunststof polyethyleen genaamd PE-HD is hiervoor zeer geschikt. HD staat voor “High Density”, wat hoge dichtheid betekent. Ook moeten de mazen van het rooster noestvrij zijn. De mol zou de knoop kunnen verplaatsen, waardoor het gat groter wordt en erdoorheen glipt.
Maaswijdte
Aangezien het raster verticaal wordt gelegd, hoeft er geen speciale aandacht te worden besteed aan de groei van de graswortels. De maaswijdte kan kleiner zijn dan 11 mm x 11 mm. Een smallere gaaskeuze zou zelfs als voordeel hebben dat de barrière aan de rand van het gazon ook als wortelbarrière zou kunnen dienen.
Gewicht
Het gewicht van de mollenbarrière is een cruciale factor voor de stabiliteit ervan. Net als bij het horizontale mollenscherm moet het gewicht 500 gram per vierkante meter zijn. Dan is de kracht van de mol niet genoeg om hem te verplaatsen.
Benodigde materialen en gereedschappen
Als u geen tuinbedrijf inhuurt om de barrière te bouwen en deze liever zelf bouwt, heeft u vooraf een geschikt traliewerk en gereedschap nodig.
- hoogwaardig ophangsysteem dat geschikt is voor verticaal gebruik (minimaal 50 cm hoog)
- Spade en schop
- Planken en spijkers
- indien van toepassing sterke plastic lijm
Stap voor stap een mollenbarrière opbouwen
De meeste mollenbarrières worden verkocht op rollen met een diepte van 50 cm, omdat mollen zelden dieper graven.
- Graaf een greppel langs de rand, ongeveer 2 cm dieper dan de mollenbarrière. De bovenrand van de afsluiting moet daarom bijna 2 cm onder het grondoppervlak liggen.
- Rol de eerste rol gaas uit in de greppel.
- Rol nog meer gaasrollen uit, zodat ze elkaar ongeveer 15 cm overlappen. Het raster mag geen golven creëren.
- Repareer de overlappende uiteinden zodat ze niet wegglijden en maak een gat waar de mol later doorheen kan glippen.
- Vul de geul aan met aarde. De aarde oefent druk uit op de barrière, waardoor deze stabiliteit krijgt en op zijn plaats blijft.
Tip:
Je kunt de rasteruiteinden van twee panelen eenvoudig met elkaar verbinden met plastic lijm. Of je kunt een plank in de greppel plaatsen en de uiteinden van het rooster er overlappend aan vastspijkeren.
