De Zamioculcas, die tot de aronskelkfamilie behoort, is een populaire decoratieve bladplant in de woonkamer. Hij heeft niet veel verzorging nodig en is daarom ook geschikt voor onervaren binnentuiniers. Op de juiste plek en met de juiste grond kan hij tot 90 cm hoog worden en heeft daarom wat ruimte nodig op de vensterbank.
De toxiciteit
Als aronskelkplant is Zamioculcas een giftige plant en daarom is enige voorzichtigheid geboden. De plant bevat oxaalzuur en calciumoxalaat, deze zitten ook in het water dat zich eventueel in de plantenbak verzamelt. Huisdieren mogen het niet drinken. Zelfs nieuwsgierige kleine kinderen mogen niet in de buurt van de plant komen, hoewel levensbedreigende vergiftiging door het gif van de geluksveer niet bekend is.
De volgende vergiftigingsverschijnselen kunnen optreden:
- Roodheid en zwelling bij contact met huid en slijmvliezen
- branderig gevoel op de huid na contact
- Moeite met slikken bij het innemen van plantendelen via de mond
- Als onderdelen worden ingeslikt, kunnen maag-darmproblemen optreden, zoals diarree en braken
- Het eten van delen van de zamie kan het calciumgeh alte in het bloedserum verlagen, wat ook de nieren kan beschadigen
Behandeling door een arts is alleen in zeldzame gevallen nodig, omdat kinderen en dieren de bittere bladeren meestal onmiddellijk uitspugen.
De volgende eerstehulpmaatregelen worden aanbevolen:
- Oogspoeling als plantensap is binnengedrongen
- Als je delen van een plant doorslikt, drink dan veel; de hoeveelheid vloeistof verdunt het gif
- Ga naar een arts als er op korte termijn geen verbetering optreedt
Dieren die in contact komen met de geluksveer of delen ervan opeten, vertonen dezelfde symptomen als mensen. Ook hier moet de dierenarts worden geraadpleegd als de vergiftigingsverschijnselen na korte tijd niet verbeteren.
Tip:
Draag handschoenen bij het hanteren van de Zamioculcas. Hierdoor kan de huid niet geïrriteerd raken. Werk met de nodige voorzichtigheid.
Cultivatie
Slechts één blad met zeven tot veertien blaadjes ontspruit uit knolachtige, ondergrondse wortelstokken. Hier slaat de geluksveer water op voor droge tijden. Bloemen zijn zeldzaam in Zamie. Zodra zich echter een bloem ontwikkelt, ontspruit er uit een schutblad een witte bol, vergelijkbaar met die van de aronskelk.
De locatie
Een plek in de halfschaduw waar de middagzon niet kan komen, is perfect voor de Zamioculcas. Hij is tevreden met een beetje ochtend- of avondzon om te gedijen. Hij verdraagt geen felle zon. Daarom moet een zeer zonnige locatie in de schaduw worden gesteld met een doek of iets dergelijks. Als de Zamie in de directe schaduw staat, merk je een langzamere groei en een donkerder groene kleur van de bladeren.
De geluksveer wordt op zo'n plek echter niet beschadigd. Om ervoor te zorgen dat ze zich prettig voelt in haar omgeving, moet de kamertemperatuur tussen de 18 en 25 graden liggen. Alleen in de herfst en winter, wanneer de plant zijn rustperiode doormaakt, mag het wat koeler zijn, maar de temperatuur mag niet onder de 16 graden komen.
De potgrond
Een Zamie plant je het liefst in losse potgrond die verrijkt is met compost. De grond moet goed gedraineerd zijn en mag een pH-waarde van maximaal 6,5 hebben. Een beetje zand, klei of kleikorrels in de potgrond heeft een positief effect op de groei van de geluksveer. Deze additieven voorkomen wateroverlast en houden de potgrond los en doorlatend. Als je het niet zelf wilt mengen, kweek de Zamie dan in speciale palmgrond, want potgrond uit de supermarkt schimmelt snel.
Water geven en bemesten
De onderhoudsvriendelijke Zamioculcas zamiifolia is tevreden met kleine maar regelmatige watergift. Het grondoppervlak in de bloempot moet een beetje drogen voordat de volgende dosis wordt toegediend. Beginners in binnentuinieren vergeten af en toe water te geven. Dit is geen tragedie bij de Glücksfeder. Dankzij de vlezige wortelstokken, waar hij water opslaat, kan hij een ‘droog seizoen’ zonder enige schade overleven. Wateroverlast moet echter in ieder geval worden vermeden.
Als de Zamie te nat is, worden de bladeren geel en kunnen de individuele stengels rotten. Zamioculcas zamiifolia heeft een relatief lage behoefte aan voedingsstoffen. In het voorjaar, als de plant nieuwe groei heeft, kun je hem elke vier weken voorzien van een normale vloeibare meststof.
De rustperiode
Vanaf de late herfst gaat de Zamie een rustperiode in. Het vereist nu koelere temperaturen en minder water. In de slaapkamer voelt ze zich prettig, met voldoende licht en een kamertemperatuur die niet onder de 16 graden komt. Uw kluit aarde kan in het bovenste derde deel veilig uitdrogen voor de volgende watergift. Als de geluksveer echter te droog wordt, laat hij zijn bladeren vallen. Nieuwe scheuten zullen zich pas volgend voorjaar vormen. Tijdens de rustfase kan bemesting volledig worden vermeden.
Verpotten en delen
Zodra de geluksveer zijn pot volledig met wortelstokken heeft gevuld, is het tijd om hem een nieuwe plantenbak met verse aarde te geven. De beste tijd hiervoor is maart of april, wanneer de plant weer uitloopt. Als je wilt, kun je de Zamie nu delen. Snijd ze voorzichtig in twee of drie stukken met een scherp, schoon mes, verwijder de oude aarde en plant elke plant opnieuw in verse, composthoudende potgrond.
Vermeerdering met bladstekken
Bij het verpotten kan de plant ook vermeerderd worden. Om dit te doen, kunt u bladstekken van de moederplant afsnijden. Individuele blaadjes worden zorgvuldig gescheiden, verticaal in voedselrijke grond geplaatst en matig bewaterd. Na enkele maanden ontwikkelen zich nieuwe wortelstokken en verse scheuten in de grond.
Vermeerdering stap voor stap
- een gezond verenblad kiezen
- voorzichtig afgesneden met een scherp mes
- Zorg voor een bak met potgrond
- Plaats het blad in de grond met de snijkant eerst (1 cm diep)
- giet door
- Zet de stek in de halfschaduw bij een kamertemperatuur van ongeveer 22 graden
- regelmatig water geven
Plantenplagen
De spint
Als de geluksveer zich in een kamer met droge en zeer warme verwarmingslucht bevindt, kan het gebeuren dat spintmijten zich nestelen, vooral in de wintermaanden. Een besmetting is gemakkelijk te herkennen aan fijne spinnenwebben tussen de bladoksels en toppen. De plant moet nu direct in quarantaine worden geplaatst om andere kamerplanten niet te besmetten. Spintmijten worden bestreden met in de handel verkrijgbare insecticiden voor water geven of sproeien.
Tip:
Als je geen chemicaliën wilt gebruiken, kun je spintmijten verwijderen met een oud huismiddeltje. De Zamie wordt eerst gedoucht en vervolgens verpakt in een transparante folie of zak die luchtdicht wordt afgesloten. Na een paar dagen kan de folie verwijderd worden, de spintmijten zijn dan dood.
De rode spin
Als er een fijn web op de bladeren van de geluksveer verschijnt en de bladeren geel, grijsgroen of zelfs roodbruin worden, is er sprake van een besmetting met de rode spin. Om het ongewenste insect te bestrijden wordt de plant eerst goed besproeid, inclusief de onderkant van de bladeren. Vervolgens moet de zamie worden besproeid met een geschikt bestrijdingsmiddel. Als u niet wilt spuiten, gebruik dan een systemisch controlemiddel dat aan het gietwater wordt toegevoegd.
De plant neemt de actieve ingrediënten op via het water via de wortels. Op deze manier wordt het insecticide door de plant verdeeld. Alle zuigende plagen worden op deze manier bereikt en sterven. Afhankelijk van de besmetting moet de procedure verschillende keren worden herhaald.
