Pampasgras wordt niet alleen gewaardeerd vanwege zijn snelle en compacte groei, maar vooral vanwege de decoratieve bloemblaadjes die het siergras in de zomer en herfst vormt. Daarom is de teleurstelling groot als de langverwachte bloei niet werkelijkheid wordt. In dit artikel hebben we voor je op een rij gezet waarom het pampasgras geen nieuwe bladeren vormt en wat je eraan kunt doen.
Geslacht van de plant
Pampasgras (Cortaderia selloana), afkomstig uit Zuid-Amerika, is als jonge plant in verschillende variëteiten in de handel verkrijgbaar. Sommige soorten, zoals Pumila, worden slechts ongeveer een meter hoog, terwijl Silver Comet en Sunningdale Silver een hoogte van wel twee meter of zelfs meer kunnen bereiken. Pampagras is een tweehuizig gras. Dit betekent dat er mannelijke en vrouwelijke planten zijn. Bijzonder weelderig zijn de sterk vertakte bloemaren van vrouwelijke exemplaren, terwijl mannelijke planten nauwelijks bladeren produceren. Dat mannelijke en vrouwelijke pampasgrassen in de winkels verkrijgbaar zijn, heeft te maken met de verschillende vermeerderingsmethoden. Planten gekweekt uit zaden zijn doorgaans aanzienlijk goedkoper dan planten verkregen door vegetatieve vermeerdering, d.w.z. door deling van andere vrouwelijke planten. Wanneer de nieuwe plant uit zaden wordt gekweekt, is het geslacht echter onzeker.
Tip:
Zaai nooit pampagras uit zaden die je zelf hebt geoogst. Dit garandeert niet dat er uitsluitend vrouwelijke planten geproduceerd zullen worden. Koop in plaats daarvan zaden bij speciaalzaken of verdeel een rijkbloeiende plant.
Leeftijd
Hoewel de vaste plant met zijn ongeveer een meter lange, klonterige en iets overhangende bladeren een aanwinst is voor de tuin, stra alt het siergras pas in zijn volle glorie als de tot twee meter hoge bloemaren zich vormen al het moois. Iedereen die pampagras in de handel heeft gekocht en in de tuin heeft geplant, wacht meestal ongeduldig op de eerste bloesems. In dit geval is echter wel wat geduld nodig omdat het pampasgras pas na een paar jaar bloeit. Als de bloem later niet bloeit of als de plant al een keer heeft gebloeid maar niet meer bloeit, zijn onderhoudsfouten of een verkeerde standplaats meestal de oorzaak.
Onhandige locatie
In de natuur groeit Amerikaans pampasgras als steppeplant op zonnige zand- en alluviale bodems. Om zijn volle schoonheid te kunnen ontwikkelen heeft de plant veel licht en warmte nodig. Op een te schaduwrijke plek blijft het siergras bladvrij. Hetzelfde geldt voor sterk verdichte bodems of wateroverlast. Pampagras is bijzonder gevoelig voor natte grond, vooral in de winter. Daarom moet de tuingrond diep en goed gedraineerd zijn. Haal bij twijfel het gras voorzichtig uit de grond en graaf een groter plantgat van minimaal 60 cm diep en 1 m breed.
- Maak de grond los met een graafvork
- Drainagelaag vullen
- Verrijk de uitgraving met rijpe compost of voedselrijke humus
- Plaats de plant zoals voorheen en vul met aarde
- kom rustig
Waterbalans
In tegenstelling tot veel andere grassen reageert pampasgras zeer gevoelig op te hoge of te lage hoeveelheden water. Het zoete gras vindt het het lekkerst als de grond gelijkmatig licht vochtig is.
droogte
Hoewel de plant één of twee droge dagen kan verdragen, mag de kluit nooit volledig uitdrogen. Geef regelmatig water tijdens regenvrije periodes en warme dagen, maar zorg er altijd voor dat er geen wateroverlast ontstaat. Als de standplaats te droog is, kan het zijn dat de bloei wordt onderdrukt. Als de overige omstandigheden ter plaatse correct zijn, kan het helpen om het siergras op te graven en rijpe compost of hoogwaardige humus over een groot oppervlak en ook in de diepte in de grond te verwerken. Beide componenten kunnen water opslaan. Ze verdichten de grond niet, dus er is geen risico op wateroverlast. Bovendien beschermt een laag mulch tegen overmatige verdamping van vocht uit de grond.
Wateroverlast
Vanwege het rietachtige uiterlijk planten sommige tuinders pampagras direct in de oever van de tuinvijver. Eigenlijk is het hier echter veel te nat voor het siergras, zeker als de wortels voortdurend in water staan. Als de plant deze ongunstige omstandigheden overleeft, is hij zo verzwakt dat hij geen bloemen meer kan produceren. Het is dringend noodzakelijk om te verhuizen naar een locatie met doorlatende grond waar de plant voldoende licht heeft.
Onjuiste bemesting
Hoewel pampagras veel voedingsstoffen nodig heeft, mag het niet te veel zijn. Alleen met de juiste dosering bloeit het pampasgras ieder jaar uitbundig.
Onvoldoende toevoer van voedingsstoffen
Het Amerikaanse pampasgras geeft de voorkeur aan voedselrijke grond. Daarmee is het een van de weinige siergrassoorten die extra bemesting nodig hebben als de grond vrij arm is. Bij het planten kunt u het beste wat compost of voedingsrijke humus in de grond verwerken. Als er een gebrek aan voedingsstoffen is, zullen er weinig of geen aantrekkelijke bladeren ontstaan. Organische materialen zoals compost of hoornkrullen, die aan het begin van het groeiseizoen in de grond worden verwerkt, zijn geschikt voor bemesting. Je kunt elke vier tot zes weken blijven bemesten tot de bloei.
- 50 tot 80 g hoornkrullen of andere organische meststoffen per vierkante meter
- gebruik geen minerale meststoffen
Te veel kunstmest
Het weelderig groeiende zoete gras kan niet tegen een zeer hoog zoutgeh alte. Daarom mogen altijd alleen organische meststoffen worden gebruikt die langzaam afbreken en hun voedingsstoffen vrijgeven. Hoge hoeveelheden stikstof in de bodem leiden niet tot talrijke bloemvorming, maar eerder tot een verhoogde productie van bladmassa. Daarom verdient het de voorkeur om stikstofarme meststoffen te gebruiken. Hiervoor zijn geschikt:
- rijpe compost
- Hoornspaanders of hoornmeel
- As van de grill
- speciale organische meststoffen voor siergrassen (NPK: 8-2-6)
Om de gevoelige wortels te beschermen, moet kunstmest in kleine porties worden aangebracht.
Tip:
Stop vanaf augustus met bemesten, zodat het gras zich kan voorbereiden op de winterrust.
Bemesting van potplanten
Planten gekweekt in potten vormen een uitzondering op bemesting. Om de door het gietwater weggespoelde voedingsstoffen te compenseren, moeten deze pampasgrassen ongeveer elke twee tot vier weken via het gietwater worden bemest met een speciale siergrassenmeststof. Houd u strikt aan de instructies van de fabrikant. Als u de plant in het voorjaar heeft verpot, hoeft u de eerste maanden helemaal geen extra bemesting toe te voegen. Goed potsubstraat bevat voldoende voedingsstoffen. Als pampagras zelfs na vele jaren niet in de pot bloeit, kan het zijn dat de plantenbak te klein is. De onderstam heeft veel ruimte nodig. Daarom moet de emmer een inhoud hebben van minimaal 40 liter.
Tip:
Niet bemesten met brandnetelmest of andere plantenmest. Deze meststoffen bevatten overmatige hoeveelheden stikstof.
Onjuiste overwintering
Op onze breedtegraden is het mooie zoete gras helaas niet helemaal winterhard, ook al wordt dat vaak beweerd. Meer nog dan de koude, natte weersomstandigheden zorgen voor problemen voor pampagras in de wintermaanden.
Als er te veel water in de baal stroomt, kan rotting optreden. Hoewel de plant in de meeste gevallen overleeft, is hij te zwak om bloemblaadjes te produceren. Daarom moet het grondoppervlak vóór de eerste strenge nachtvorst bedekt zijn met bladeren. Het is ook nodig om het bovenste derde deel van het blad met een touwtje samen te binden om te voorkomen dat grote hoeveelheden water het hart van de plant binnendringen. Het is zeer ongunstig om het siergras in folie te wikkelen, omdat de lucht dan niet kan circuleren en er schimmel en rot ontstaat.
Snijtijd
Alleen in het voorjaar, kort voor de nieuwe groei in maart of april, is het juiste moment om het pampagras te snoeien. Het juiste moment is erg belangrijk, want als u te vroeg maait, bestaat het risico dat de baal gaat rotten of bevriezen. Als je te laat snijdt, is de kans groot dat je de nieuwe scheuten verwondt of zelfs afsnijdt. In dit geval zal het Sweetgrass tijdens dit groeiseizoen waarschijnlijk zonder bladeren blijven. Het gras loopt relatief laat uit. Na een koude en lange winter is het volkomen normaal dat er pas in mei nieuwe stengels ontstaan. Snoei de oude, uitgedroogde stengels en bloemaren ongeveer 20 cm boven het maaiveld terug.
Pestbesmetting
In sommige gevallen kan het anders robuuste siergras besmet raken met bladluizen. Het ongedierte nestelt zich het liefst op de onderkant van de bladeren en zuigt de plantensappen eruit. Hierdoor kan het siergras zo verzwakken dat er geen nieuwe bladeren meer zullen groeien. Bovendien scheiden bladluizen honingdauw af, een kleverige, suikerachtige substantie waarop roetzwammen zich graag nestelen. Bij een plaagplaag wordt het pampasgras blijvend beschadigd, wat uiteindelijk de groei en bloemvorming beïnvloedt. In het beste geval controleer je het gras regelmatig. Als het ongedierte in een vroeg stadium wordt ontdekt, helpen milieuvriendelijke huismiddeltjes meestal. Als de plant al ernstig aangetast is, zijn pesticiden en radicaal snoeien meestal nodig als het gras nog gered kan worden.
Conclusie
In de regel zijn onderhoudsfouten of een onjuiste locatie ervoor verantwoordelijk dat het pampasgras niet bloeit. Deze zijn vrij eenvoudig te repareren, waardoor het siergras volgend jaar meestal weer nieuwe bladeren krijgt. Mochten de maatregelen niet succesvol zijn, dan gaat het waarschijnlijk om een mannelijke plant die zelden bloemaren produceert.
