Het verzorgen van rozen in de zomer zorgt ervoor dat de roos perfect bloeit. Daarom is snoeien in de zomer erg belangrijk. En de bloem wordt pas groot met de juiste voeding door middel van kunstmest:
Waarom zomersnit (waarom überhaupt knippen)?
Rozen zijn ontworpen om tijdens het groeiseizoen (meerdere keren) te worden gesnoeid.
Als je de roos gewoon zou laten groeien, zou hij groeien als een wilde roos, dat wil zeggen met een heel andere groeiwijze: lange, zwakke scheuten die in een rommelige puinhoop groeien, met een paar bloemen die aan de uiteinden hangen. Omdat het echter een cultivar is die bij het kweken op bijzondere bloemen een deel van zijn resistentie heeft verloren, zou hij de vrijheid om te groeien waarschijnlijk helemaal niet aankunnen, maar zou hij worden opgegeten door schimmels en/of ongedierte.
Alleen de juiste snit houdt de gekweekte roos in de juiste vorm. Deze correcte snoei impliceert meerdere snoeimaatregelen per jaar: voorjaarssnoei bij het begin van de knop, zomersnoei na de bloei en eventueel herfstsnoei bij het begin van de winterrustfase. Deze snoeimaatregelen hebben ieder hun eigen doel: De voorjaarssnoei is de belangrijkste hoofdsnoei om gerichte groeiprikkels te geven en de gewenste groeivorm te specificeren; Herfstsnoei dient om ziekte te voorkomen. Zomersnoei is de belangrijkste snoei na de lentesnoei en kan herfstsnoei overbodig maken als dit laat in het jaar en zeer uitgebreid wordt uitgevoerd.
De zomersnit
Bij zomersnoei worden de vervaagde bloemen van het seizoen verwijderd om de roos luchtig te houden, schimmels af te weren en hem aan te moedigen opnieuw te bloeien. Voor de verschillende groepen rozen wordt een iets andere snit aanbevolen. Hier vindt u een overzicht van alle rozensoorten of hun vier hoofdgroepen:
Zomersnoei van floribunda-rozen
Tot de klassieke ‘bedrozen’ behoren de grootbloemige edelrozen en de meerbloemige polyantharenrozen, maar ook de dwergrozen en bodembedekkende rozen die een verdieping lager bloeien.
Deze variëteiten worden gekweekt met een compacte groei en er wordt gezegd dat ze veel bloemen produceren op korte scheuten. Om bloemen terug te laten komen, moeten de gebruikte bloemen aan een rozenscheut worden weggesneden:
- Snijd de bloemscheut terug naar waar het volgende goed ontwikkelde vijfbladige groeit
- Snijd languitschietende variëteiten terug, zodat de volgende bloem op ongeveer hetzelfde niveau bloeit
- De verdorde scheut moet vaak met meer dan 20 cm worden ingekort
- Na het snijden heeft de roos zeker wat bemesting nodig
- Een verdere bloei kan ongeveer 6 weken na het snijden worden verwacht
Als u deze snoei een paar jaar met succes heeft uitgevoerd, kunt u overstappen op “geavanceerde floribunda rozen zomersnoei”, die gericht is op een continue bloei gedurende de zomer:
- Dun knopdragende rozenscheuten drie weken vóór de eerste bloei uit
- Verwijder bloemknoppen en 3 tot 4 bladeren onder de knoppen bij elke derde of vierde scheut
- Terwijl de overgebleven scheuten nog steeds de eerste bloei veroorzaken, beginnen de gesnoeide scheuten weer te groeien
- Ze bloeien een paar weken na de eerste bloem
- Intussen zijn de scheuten van de eerste bloem ingekort, die nu nieuwe knoppen produceren
- Bij het uitdunnen kun je het beste bijzonder krachtige scheuten inkorten
Zomersnoeien van struikrozen
Onder de weelderig bloeiende en “rommelig” groeiende struikrozen zijn er ooit bloeiende variëteiten, moderne, vaker bloeiende variëteiten en historische rozen, die enigszins anders worden behandeld wat betreft snoei:
Enkelbloeiende struikrozen
Eenmaal bloeiende heesterrozen moeten tijdens de eerste bloeiperiode vaak wat langzamer worden gezet. Omdat het hier niet ongebruikelijk is dat jonge scheuten met geweld opstijgen en in hun ijver diepere knoppen/bloemen bedekken. Deze snelgroeiende scheuten kun en moet je afremmen; je kunt ze het beste tijdens de eerste bloei terugsnoeien tot of net onder het niveau van de bloemen die nu bloeien, zodat ze goed tot hun recht komen.
De ooit bloeiende heesterrozen krijgen pas de “echte zomersnit” als de eerste bloem volledig vervaagd is. De uitgebloeide bloemen worden verwijderd met een stukje scheut met twee tot drie bladeren; daarna kunt u de heesterroos in vorm snijden. Maar niet te veel, het gaat meer om het opnieuw integreren van nieuwe scheuten die te lang zijn gegroeid in de algemene hoogte van de struik en om de struik in het algemeen een aantrekkelijke vorm te geven.
Veel bloeiende struikrozen
Vaak bloeiende heesterrozen worden na de eerste bloei uit de uitgebloeide bloemen verwijderd; Ook hier moeten mogelijk enkele scheuten die te sterk en te krachtig zijn, worden ingekort om te passen bij de vorm van de struik.
Heesterrozen die vaker bloeien, hoeven in de zomer niet meer te worden gesnoeid. Met name de Sint-Jansscheut die vanaf 24 juni verschijnt, moet in eerste instantie aan de struik blijven, ook al groeien deze lange basisscheuten in augustus/september boven de normale hoogte van de struik. Deze basisscheuten zijn belangrijk voor het verjongen van de struik en zouden in de winter moeten rijpen; Alleen tijdens de voorjaarssnoei worden de Sint-Jansscheuten van het afgelopen seizoen aangepast aan de algemene hoogte van de struik.
Tip:
Je hoeft de uitgebloeide bloemen niet per se weg te halen: rozenbottels worden gevormd uit eenvoudige bloemen, die er niet alleen mooi uitzien, maar waar je ook thee of jam van kunt maken. Als de roos echter dubbele bloemen heeft, kunnen deze meestal worden weggesneden omdat er sowieso geen vrucht wordt verwacht.
Historische rozenstruiken
Historische rozenstruiken zijn vaak oud, niet alleen qua cultivar, maar ook in werkelijkheid. Meestal zijn het enkelbloemige rozen die meerdere jaren ongesneden kunnen blijven omdat ze niet erg krachtig groeien. Je moet ook vermijden dat je tijdens het seizoen oude scheuten en dood hout wegsnijdt, omdat de weelderige struik deze “steunen” nodig heeft om te voorkomen dat hij instort.
Als struikrozen aan de binnenkant steeds meer kale scheuten vertonen, bestaat er risico op veroudering; Lange, ongesneden struiken gaan na verloop van tijd ook op de zonkant liggen en worden halfronde struiken. De noodzakelijke verjonging kan het beste in de zomer plaatsvinden omdat de roos vol sap zit en de sneden snel weer dicht zijn: knip de oude, uit vorm geraakte struik direct na de bloei minimaal voor de helft of zelfs meer terug. In de herfst heeft de struik al veel nieuwe scheuten ontwikkeld, waarvan volgend seizoen een weelderige bloei kan worden verwacht.
Zomersnoei voor klimrozen
Voor klimrozen begint de jaarlijkse voorjaarssnoei pas als de eerste sterke scheuten een hoogte van ongeveer twee meter hebben overschreden (in het 2e of 3e jaar). Daarvoor kun je met vormonderwijs enige invloed uitoefenen:
- Bind zoveel mogelijk scheuten horizontaal aan het klimhulpmiddel
- Vertraagt de groei van de scheuten en zorgt voor veel laterale bloemscheuten
- Een gebied wordt snel bedekt door een zee van bloemen als de scheuten waaiervormig staan
- Lood schiet in een spiraal omhoog op kolommen
- Gebruik in de eerste 2 of 3 jaar zomersnoei om een taak van later lentesnoei te voltooien:
- Snijd jonge scheuten weg die diagonaal groeien, spaarzaam en vreemd, wat alleen de rozenenergie kost
- Kort en met een innerlijke blik herbouwen ze zichzelf tot de herfst
Anders worden in de zomer de uitgebloeide rozen van de klimrozen weggeknipt, maar dit blijft de hele bloeiperiode zo. Jonge scheuten die in de omgeving vroeg en wild groeien, kunt u eronder vastzetten; daar komen later de mooiste bloemscheuten uit. “Normaal groeiend” De Sint-Jansscheuten, die na 24 juni goed beginnen te groeien, blijven definitief behouden, deze basisscheuten houden de klimroos jong (en helpen hem desgewenst veel hoogte te winnen). De lange staven moeten echter worden vastgebonden/gevlochten zoals voortijdige Sint-Jansscheuten. Wanneer de eerste basisscheuten ongeveer 5 jaar oud zijn, wordt in de zomer de ene na de andere scheut geleidelijk tot aan de basis afgesneden en vervangen door goed groeiende jonge scheuten.
Verjonging van oude klimrozen met weinig scheuten die op onbereikbare hoogte weinig bloemen vertonen, kan ook het beste in de zomer gebeuren, omdat de ernstige wonden nu het beste genezen en veilig gesloten zijn voordat de roos te maken krijgt met winterkou. Knip na de bloei de helft van de oude scheuten terug tot ongeveer 30 cm boven de grond. Als deze scheuten het volgende seizoen weer regenereren, zijn de resterende scheuten volgende zomer aan de beurt en heb je een bijna nieuwe roos. Als een oude roos erg langzaam verjongt, kun je proberen de volgende keer iets langzamer te verjongen. B. sneed slechts een derde weg. In geval van nood kunt u proberen op tijd stekken te nemen om de verouderde roos door uzelf te “vervangen”.
Zomersnoei van klimrozen
Rambler-rozen klimmen ook, maar onderscheiden zich van “normale klimrozen” doordat ze niet tot een hoogte van 5 m groeien, maar op een hoogte tot 30 m de ene kleine bloem naast de andere ontwikkelen. De knopvorming begint op de scheuten van het voorgaande jaar en niet op verse scheuten zoals bij klimrozen het geval is. Daarom wordt de klassieke klimroos niet of alleen in de zomer gesnoeid. Als je in het voorjaar snoeit, knip je namelijk de bloemhoofdjes weg. Klassieke klimrozen hoeven niet per se veel gesnoeid te worden, ook niet in de zomer:
Klassieke, sterk groeiende klimrozen die over bomen of muren groeien, worden alleen verlost van vervelende scheuten als ze niet kunnen worden geïntegreerd. Als een snee, b.v. Als het vanwege de hoogte bijvoorbeeld nodig is, moet dit in de zomer na de bloei worden uitgevoerd, zodat de roos zich gedurende de herfst-winterperiode kan herstellen en tijd heeft om nieuwe bloemscheuten te vormen voor het komende seizoen.
In het geval van klimrozen op kolommen of hekjes kunnen de verdorde bloemscheuten onmiddellijk na de bloei worden verwijderd, evenals lelijke jonge scheuten die uitgroeien en andere vervelende, zwakke, zieke plantenscheuten. Ook hier kunnen en moeten op een gegeven moment te veel jonge scheuten worden gebruikt ter vervanging van verouderde scheuten.
De naam “Ramblerrose” (Duitse Schlingrose) is een verzamelnaam; Het omvat sterk klimmende (of kruipende) wilde rozenhybriden, bij de teelt waarvan een grote verscheidenheid aan wilde rozensoorten wordt gebruikt. Daarom verschillen de klimrozen sterk in hun groeigedrag. Ook al hebben ze allemaal een wat wilde groeiwijze (wandelen=ronddwalen), soorten die vaker bloeien, zoals 'New Dawn', blijven beduidend kleiner dan hun snelgroeiende rozen. groeiende verwanten en produceren bijna altijd en overal bloemen, ongeacht of het een vorig jaar is of een nieuwe scheut. De kleinste van deze moderne klimrozen worden niet hoger dan 2 meter en lijken, afhankelijk van de knopzetting, veel meer op klimrozen dan klassieke klimrozen en moeten dan als klimrozen worden gesnoeid.
Tijd en bewerking
– Dit is waar het om gaat als het om zomerknippen gaat –
De beste tijd voor snoeien in de zomer is wanneer de eerste bloemen verwelken. De roos moet snel worden bevrijd van de bloemresten, omdat hij geen energie moet steken in de vruchtvorming, maar in de volgende bloemen. Bij modern gekweekte wonderen met dubbele bloemen kun je tijdens de bloei de verwelkte bloemen verwijderen; Hier hebben deze rozen geen last van omdat de bloei toch al voorbij is (deze rozen kunnen meestal geen vruchten voortbrengen). Misvormde, zieke, zwakke scheuten kunnen op elk moment worden verwijderd; radicale sneden mogen niet te laat in de zomer en indien mogelijk bij aangenaam droog weer worden gemaakt.
Snijd een stuk af onder de oude bloem, net boven de volgende vijfbladige scheut of twee tot drie paar bladeren eronder. Sterke scheuten moeten altijd slechts een klein beetje worden teruggesnoeid; Zwakke scheuten kun je nog verder terugsnoeien, dan stimuleert het afknippen direct de groei.
Bij zomersnoei moeten de wilde scheuten die onder het entpunt op de wortelhals van geënte rozen ontkiemen, worden verwijderd. Hun bladeren hebben meestal een andere kleur, zijn kleiner dan de bladeren van het transplantaat, maar bestaan uit zeven, acht, negen paar bladeren. De verfijnde cultivar wordt op deze wilde onderstam geplaatst omdat deze op zichzelf te zwak is om in normale grond te groeien en wortels te vormen. De basis doet sowieso “al het wortelwerk in de grond” en probeert uiteraard graag wat zon boven de grond te zien. Als hij het overneemt, is uw tuin binnenkort niet meer getooid met de edele “Madame Dingsda” met fleurige reus bloemen, maar met één simpele wilde roze bloem. De wilde scheuten moeten dus verwijderd of verwijderd worden, bij voorkeur zo diep mogelijk, omdat dit zo min mogelijk nakomelingen uitlokt (verwijder voorzichtig de grond rondom de wortels een beetje).
Tip:
Als je een geënte roos in de tuin hebt, moet je weten waar de ent zich bevindt, zodat je de wilde scheuten echt met zekerheid kunt identificeren. Omdat het onderscheid tussen vijf of meer bladeren slechts een aanwijzing is; Ook komen de grafters wel eens op het idee om zeven- of negenbladige scheuten af te schieten - en worden daar vaak meedogenloos van beroofd omdat de snoeiende tuinman uit onwetendheid simpelweg "alle scheuten aan de onderkant verwijdert".
Rozenverzorging in de zomer
– Meststof is dringend nodig –
Rozen worden in het voorjaar geplant in een goed voorbereid bed dat alle noodzakelijke voedingsstoffen bevat. Toch heeft de roos aanvulling nodig als deze op het punt staat te bloeien, omdat de vorming van bloemen energie en voedingsstoffen kost. In juni kan minerale mest worden gegeven, organische mest in de vorm van hoornkrullen of compost direct na het verschijnen van de eerste bloesems omdat deze weer moet worden afgebroken. Als biologisch bemeste rozen aan het begin van de bloei een duidelijke behoefte aan voedingsstoffen vertonen, moet u organische vloeibare mest geven, kant-en-klaar gekocht of zelf gemaakt van compost. Maar wees ook hier niet te agressief (rozen reageren ook gevoelig op te veel “natuurlijke stikstof”), maar voeg liever later wat kunstmest toe.
Bij minerale bemesting moet er meestal eind juli wat mest worden toegevoegd omdat de voedingsstoffeninjectie van juni al is opgebruikt. Vanaf eind juli mogen de rozen niet meer worden bemest, zodat er geen nieuwe scheuten meer worden gevormd en de reeds gevormde scheuten de tijd hebben om te rijpen tot de winter.
