Hoe absurd het ook klinkt: als verdachte kruimels etc. aangeven dat de rattenpopulatie in het gebied onaangename proporties aanneemt/te dicht bij de thuisomgeving komt, is het tijd om naar de overblijfselen van de knaagdieren te kijken. Maar niet van dichtbij (net niet!) en graag zonder enig contact, de korte inspectie helpt alleen om de omvang van de besmetting te beoordelen en de te nemen maatregelen te selecteren. Meestal is er niets anders nodig dan een eenvoudige schoonmaak/opruiming, allereerst om u gerust te stellen: u hoeft niet bang te zijn voor ratten of infecties als u de resten hygiënisch en correct verwijdert.
Alles duidelijk en waarschuwend
De “normale rattenplaag” beperkt zich tot de natuurlijke huisomgeving, waarin ratten “vaker voorkomen”: in Duitsland leven naar schatting 160 tot 200 miljoen ratten, minstens twee keer zoveel als menselijke inwoners. Af en toe verdwa alt een rat in aangrenzende kamers of woonkamers en laat daar dan wat uitwerpselen achter omdat deze dieren vaak iets verliezen. In zeldzame gevallen wil een rattenfamilie zich in kamers vestigen en moet door lawaai en commotie op de hoogte worden gebracht van de ongeschikte locatie; alles lijkt meer op hygiëneproblemen.
Maar omdat “dingen uit de darmen van iemand anders” ernstige hygiëneproblemen zijn en in zeldzame gevallen besmettelijk kunnen zijn, moet je zeker oppassen dat je niet in de buurt van de uitwerpselen komt. Kom niet te dichtbij, zodat u niet het risico loopt stof in te ademen dat in contact zou kunnen zijn gekomen met de uitwerpselen, waardoor het risico op infectie bestaat (u zult zo meteen ontdekken hoe u de cadeautjes veilig kunt schoonmaken).
Rattenuitwerpselen: uiterlijk, grootte, geur
Om te kunnen beoordelen of bruine kruimels die onverwacht verschijnen eigenlijk kruimels of “toiletresten” zijn van ratten/andere kleine dieren, moet je als huis- en tuineigenaar weten welk klein dier wat achterlaat in de omgeving gedistribueerd". Als het vooruitzicht op echt walgelijke beschrijvingen van amorfe bruine massa's je al rillingen over je rug doet lopen:
Deze bui mag voorbijgaan; er volgt een beschrijving die zich beperkt tot de wetenschappelijke en hygiënische aspecten. Omdat je om hygiënische redenen niet dicht genoeg bij de visuele en reukkant van de zaak moet komen om de grootte, het uiterlijk en de geur nauwkeurig te kunnen beoordelen, is de walgingsfactor meestal nul (nog steeds niet bepaald de meest gevoelige lid van het huishouden moet worden belast met het inspecteren van de bruine kruimels):
Van de 65 soorten ratten leven de meeste in Zuidoost-Azië en slechts een paar als culturele volgers in de menselijke nabijheid, waarvan alleen de huisrat (Rattus rattus) en de bruine rat (Rattus norvegicus) in ons gebied dieren zijn en ontlasting zijn als volgt te herkennen:
Huisrat
Slank tot rond lichaam, 15-25 cm lang, vrij naakt uitziende staart van 18-28 cm, altijd langer dan de kop-rompmaat. Grijszwart, met bruingrijze kap of bruingrijs met witte onderkant; kleinere exemplaren kunnen worden verward met muizen vanwege hun ronde kop met een spitse snuit en grote ogen en oren. Ook bekend als de dakrat vanwege zijn voorkeur voor droge, hooggelegen delen van gebouwen, staat hij bekend als de scheepsrat vanwege zijn wereldwijde verspreiding als verstekeling op transportschepen.
De uitwerpselen worden gekenmerkt door de volgende kenmerken:
- licht gebogen “worstjes”
- eerst licht tot middelbruin, later donkerder
- Lengte 1-2 cm
- zijn waarschijnlijk verspreid over het gebied
Staat momenteel op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten omdat hij, net als rode eekhoorns, wordt vervangen door een robuustere soort:
Zwarte Rat
Lichaam 20-30 cm, korte dikke borstelstaart van 13-23 cm, altijd korter dan het lichaam. Slank maar sterk gebouwd, tamelijk vierkante schedel met een stompe snuit en kleine ronde oren. De kleur van de vacht varieert van bruingrijs tot lichtbruin, vosrood tot bruinzwart, de staart is tweekleurig, grijsbruin van boven, lichter van onderen. Vanwege hun rijke pigmentatie werden gekleurde ratten gefokt uit bruine ratten, die tegenwoordig niet langer alleen als huisdier worden gehouden en geliefd zijn bij punkers.
Zwarte ratten leven het liefst aan de waterkant, van de zeekust tot aan de tuinvijver, en in koude gebieden trekken ze graag naar vochtige holen die zelden door mensen worden bezocht (maar alleen als er water in de buurt is, anders ze komen hierdoor eerder in het riool terecht. Voorkeur voor vocht dicht bij de grond, ze worden ook wel rioolratten of kelderratten genoemd).
Je kak ziet er zo uit:
- kleine dikke cocons
- vrij breed en behoorlijk zwart
- meestal iets groter dan de rattenoplossing, ∅ 2-3 cm
- meer zoals verzameld op een hoop
Andere kelder- en zolderbezoekers Naast ratten hebben ook andere dieren zich ontwikkeld tot culturele volgelingen of ontdekken ze, bij gebrek aan andere leefgebieden, zelf steden en dorpen. De inwoners van de hoofdstad delen Berlijn (ook een stad met veel groen) met ruim 50 soorten zoogdieren en 180 verschillende vogels. Sommigen raken per ongeluk verdwaald in kamers, anderen willen verhuizen naar een verwarmd appartement, anderen zijn tijdelijk op zoek naar een gezellig babystation. Je kunt op een “speciaal soort poster” kijken om te zien “wie” en “wat” met jou had kunnen achterlaten: www.laves.niedersachsen.de/tiere/schaedlingsbekaempfung/diagnostik/ziel-smaller-viertiere-anhand-ihrer-losung-73481.html.
Ammoniakgeur
komt in het spel overal waar kleine dieren stevige, met urine gemarkeerde blazen hebben gemaakt (of eenvoudigweg goed gevulde blazen hebben geleegd). De sterke, doordringende geur van ammoniak ontstaat tijdens de bacteriële afbraak van urine, waarbij bacteriën het enzym urease gebruiken om ureum af te breken tot ammoniak en kooldioxide. Ook al wekken sommige artikelen over dit onderwerp de indruk dat het niet specifiek voor ratten is, maar net zo goed veroorzaakt zou kunnen zijn door menselijke dronkaards - de geur van ammoniak vertelt je niets anders dan dat iemand daar ooit heeft geplast (verse urine ruikt niet, ammoniak ontstaat pas na lange tijd).
Openbaarmaking
Als je echt wilt weten welk dier het precies is, heb je twee opties:
- Als sporen van urine oplichten onder UV-licht, kunnen ze alleen afkomstig zijn van muizen of ratten
- In de loop van de evolutie zijn alleen knaagdieren erin geslaagd hun gezichtsvermogen uit te breiden naar de UV-reflecties van hun urine
- Het nieuws over de ontdekking van de “zichtbare geursporen”: www.mpg.de/475504/presssemitigung20030610
- UV-lichtzaklampen zijn te koop
- Onder het bovenstaande Bij “Posteradres” vindt u een formulier voor het opsturen van het wachtwoord, dat tegen een kleine vergoeding wordt bepaald
Tip:
Meestal vind je erfenissen in de tuin. Een keer schoonmaken en eventueel een beetje opruimen is vaak genoeg om de ratten in de toekomst discretie te leren als ze naar het toilet gaan (ze trekken zich terug naar de buitengrenzen van het perceel). Daar heeft het vuil of vuil, zoals de Oostenrijkers zo toepasselijk de rattenkeutels noemen, veel positieve dingen voor de tuin - de samenstelling is vergelijkbaar met de guano-meststof, waar sommige tuinbezitters veel geld aan uitgeven. Met andere woorden: Mest is mest, of het nu knaagdieren of vogels of koeien zijn, eerder verzameld in zogenaamde gouden emmers en verkocht aan kunstmestfabrieken, vol mineralen en onverteerde componenten waaruit de volgende werknemers in de verwerkingsketen (schimmels, mijten en … Co.) Maak aarde. Ook de ratten zelf hebben hun taken in onze omgeving; geen enkele inwoner van een hoofdstad wil b.v. B. weet echt hoe Berlijn eruit zou zien als 2,2 miljoen ratten en 49 andere zoogdieren de (waarschijnlijk vanwege deze notoir goedgehumeurde) stadsschoonmaakdienst niet zouden helpen het ‘vrij rondzwervende afval’ van 3,5 miljoen inwoners op te ruimen.
Identificatie van nalatenschappen is niet nodig voor particulieren; Bij een lichte plaag kunnen de hygiënische omstandigheden worden hersteld, zelfs zonder kennis van de soort die het probleem veroorzaakt; bij een ernstige plaag moet sowieso een ongediertebestrijder worden ingehuurd, omdat het bestrijden van ratten met gif niet langer een privéaangelegenheid is de laatste tijd. Voordat u de beslissing neemt “schoonmaken of de ongediertebestrijder bellen”, vindt u hier een overzicht van de huidige risicosituatie:
dreigingsanalyse
Ratten als ziektevectoren
In elk artikel over ratten kun je lezen dat wilde ratten gevaarlijk zijn vanwege de overdracht van ziekten, vaak (vanwege dezelfde oude bron?) wordt er gesproken over 70 ziekten. In werkelijkheid zijn er sinds 2011 ongeveer 250 zoönosen geweest (zo noemen wetenschappers ziekten die via dieren worden overgedragen, zie www.fu-berlin.de/presse/publikationen/fundiert/archiv/2011_01/04_querfurth/index.html), en knaagdieren zijn een daarvan is Europa een van de belangrijke vectoren.
Je kunt erachter komen welke van deze zoönosen momenteel in meer detail in Duitsland worden gemonitord door te kijken naar de Infectiebeschermingswet (IfSG), eventuele aanvullende voorschriften om de rapportagevereisten aan te passen, de huidige zoönosenmonitoring van het federale bureau voor consumentenbescherming en voedselveiligheid en de huidige status aangepaste informatie van het Federale Bureau voor Risicobeoordeling (www.bfr.bund.de/de/zoonosen.html).
Ratten, muizen en andere knaagdieren kunnen bepaalde ziekten overbrengen, namelijk salmonella en leptospirose en het hantavirus en, als vectoren, teken met Borrelia; maar staan behoorlijk laag op de lijst van statistisch waarneembare ziektevectoren - hier is een overzicht van de wereldwijde verspreiding van het hantavirus (dat in minder dan 1% van de gevallen dodelijk is), dat in ons land waarschijnlijker wordt overgedragen op jagers, boeren en bosarbeiders door bosmuizen.
De Vrije Universiteit van Berlijn vermeldt helemaal geen knaagdieren in de bovengenoemde informatie over landelijke zoönosenprojecten, ze zijn zo onbeduidend vergeleken met zoönosen die je kunt oppikken in de keuken, tijdens een wandeling of in contact met huisdieren. Onze staat doet veel om dit te bestrijden, bijvoorbeeld de 190.000 salmonellabesmettingen begin jaren negentig. B. teruggedrongen tot 25.000 in 2010.
Er bestaat geen risico op infectie door knaagdieren als de hygiënische omstandigheden in het getroffen gebied snel en volledig worden hersteld. Als ratten en muizen ergens een probleem worden, onderneemt de staat actie (zie bijvoorbeeld artikel 18 van de Wet Infectiebescherming, officieel opgedragen desinfectie, desinfectie, bestrijding van gewervelde dieren die ziekteverwekkers overbrengen), inclusief het verplichten van melding aan burgers, zodat kruisbesmettingen worden voorkomen. indien nodig kunnen regionale controlemaatregelen worden geïnitieerd.
Het gevaar voor burgers schuilt elders, in de bio-industrie (goed verzorgde dieren hebben minder stress en zijn minder vatbaar voor ziekteverwekkers), in het ei van de schoenendooskippenboerderij en niet in de laatste plaats in de slechtbetaalde werknemer van een “parasitair voedingsmiddel” -Bedrijf” die ondanks ziekteverschijnselen niet thuis durft te blijven omdat hij anders zijn baan zou verliezen. Als je meer koopt bij de kleine biologische detailhandelaren die overal opduiken, zul je niet alleen een zuiver geweten hebben en je dieet smakelijker maken, maar doe je ook iets tegen de verspreiding van zoönosen. Wat niet betekent dat "verhoogde aantallen ratten" genegeerd kunnen worden:
Ratten als hygiëne- en voedselongedierte
Knaagdieren mogen in vrede rond menselijke nederzettingen leven als er geen teken van hen is. Als ze te veel worden of zelfs kamers binnendringen, lijden alle voedselvoorraden die kunnen worden afgegeten er snel onder. Reden genoeg om direct actie te ondernemen tegen de knaagdieren - het is altijd verbazingwekkend waar je aan kunt knabbelen als je als rat afhankelijk bent van de slijtage van je nageltanden (die anders voorbij je achterpoten zouden groeien, echt onaangenaam).
De hygiëne lijdt er zeker onder als er te veel knaagdieren zijn of als ze kamers binnendringen, omdat deze kleine dieren relatief grote hoeveelheden voedsel eten en daarom relatief vaak restjes weggooien. En deze resten, de wetenschappelijk bekende uitwerpselen of feces (faeces), bevatten niet alleen niet-geabsorbeerde voedselbestanddelen, darmslijmvliescellen, spijsverteringsafscheidingen en water, maar ook diverse fermentatie- en bederfelijke producten en darmbacteriën in grote hoeveelheden.
Buitenlandse darmbacteriën maken deel uit van de dagelijkse immuuntraining van mensen die met veel dieren leven en kunnen door niets gemakkelijk worden neergeslagen (zelfs niet door salmonella- of hantavirussen, omdat ze het gevaar en de symptomen kennen en bij twijfel, ga snel naar de dokter); Voor de stadsbewoner die ver van de natuur staat en misschien zijn immuunsysteem in de problemen heeft gebracht door Sagrodings en dergelijke, kan contact echter een echte uitdaging worden. Dus vervolgens staat er:
Beoordeel de besmettingsintensiteit
Ratten laten niet alleen een vaste, bruine oplossing achter, maar ook enkele andere sporen:
- Wandelpaden zijn, net als menselijke paden, alleen veel smaller
- Op gladde of textiele oppervlakken binnenshuis kunnen er sporen van vegen of vet aanwezig zijn
- Verse ontlasting is zacht en glanzend, oudere ontlasting is droog en kruimelig
- Zelfs sporen van schimmel hebben enige tijd nodig om zich te ontwikkelen
- Beoordeel beide signalen vanaf een afstand voordat u beschermende kleding aantrekt
- De al genoemde geur van ammoniak komt uit oudere urine
- Naw marks (maak het bezoek als laatste als er nog iets uit de geknaagde verpakking moet worden gehaald)
Er moeten veel sporen in de tuin aanwezig zijn voordat een beoordeling van de intensiteit van de plaag mogelijk is. Dit maakt dit meestal onnodig omdat de gezondheidsautoriteit er al lang aan werkt om te voorkomen dat de ratten het gebied binnendringen. onderdeel van een alomvattende controlemaatregel om het over te nemen.
Als u niet met zekerheid kunt beoordelen of er een rat voorbij is gekomen of dat zich momenteel in uw omgeving een rattenwellnessresort met vestigingen aan het vormen is, kunt u zich in eerste instantie aan de volgende maatregelen houden: Stoffige looppaden/gebieden met rattenkeutels eerst bevochtigen en dan schoonmaken, ammoniaklucht bestrijden met geurige plantenmest (goed gefermenteerde brandnetel, knoflook-ui-afkooksel), rattenattracties zoals afvalbergen verwijderen.
Op zoek naar aanwijzingen
Als dat nog niet genoeg is, is het tijd om naar aanwijzingen te zoeken; gebaseerd op wat ratten aantrekt (vuil kwam in gestapeld tuinmeubilair terecht, een dier stierf in een stapel dood hout, nepvoedselresten in de compost).
Autoriteiten
Als dat nog niet genoeg is, wordt het tijd om contact op te nemen met de plaatselijke gezondheidsafdeling, omdat het om een plaag in het hele pand kan gaan. Mocht dit niet het geval zijn, dan krijgt u ook tips hoe u in een bepaalde situatie het beste te werk kunt gaan; In de regel moet een professionele ongediertebestrijder worden ingehuurd.
Hygiëne
Als de ratten kamers zijn binnengedrongen, moeten dezelfde overwegingen worden gemaakt, maar de beschermende en voorzorgsmaatregelen die worden aanbevolen wanneer de hygiënische toestand is hersteld, moeten nog zorgvuldiger in acht worden genomen:
Verwijdering van ontlasting en geur
Als het alleen maar een kwestie is van het verwijderen van de resten van knaagdieren die verder zijn gemigreerd, kun en moet je zelf actie ondernemen. Het handhaven van de hygiëne is een van de taken van de huiseigenaar; op veel plaatsen beschrijven de ongediertebestrijdingsvoorschriften het gewenste hygiëneniveau gedetailleerder.
De volgende beschermende en voorzorgsmaatregelen moeten in acht worden genomen bij het opruimen/opruimen/verwijderen van afval:
- Vermijd contact met uitwerpselen en inademing van verontreinigd stof
- Trek voor het schoonmaken kookkleding, een stofmasker en stevige wegwerphandschoenen aan
- Gooi na elk contact met “walgelijke massa” de handschoenen weg met de buitenkant naar binnen en houd anderen gereed
- Verwijder afval, rommel, spullen
- Verlucht kamers goed en bevochtig vervolgens stoffige afzettingen lichtjes
- Schone kamers met langzame bewegingen
- Gebruik alleen arbeidsmiddelen die gemakkelijk kunnen worden gedesinfecteerd: bezem, schep versus een ingewikkelde stofzuiger
- Verzamel textiel in vuilniszakken en doe ze in de wasmachine met behulp van het kookprogramma
- Desinfecteer oppervlakken, laat het desinfectiemiddel inwerken volgens de instructies op de verpakking
- Desinfecteer vervolgens de arbeidsmiddelen
- Trek je werkkleding uit in een blauwe vuilniszak en kook deze
- Desinfecteer ten slotte je schoenen en douche grondig, en was ook je haar langdurig
Als je dit allemaal aanpakt alsof elk contact “met het spul” nooit verwijderbare rode vlekken achterlaat, zul je ook een fecale kolonie vol hantavirussen kunnen opruimen zonder enige gevolgen. Het vergt veel concentratie van mensen die niet professioneel geschoold zijn in hygiëne, maar het is goed te doen. Als je de “kamer die nu stra alt van netheid” in de toekomst in ongeveer deze staat houdt en ervoor zorgt dat de riolering van het huis intact is, de vuilnisbakken gesloten zijn en de kelderramen gesloten zijn, zal dit zeker het laatste knaagdierbezoek zijn.
Conclusie
Nogmaals, het is heel duidelijk: het bestrijden van ratten met gif is de verantwoordelijkheid van de gemeenschap/ongediertebestrijder. Particulieren kunnen weliswaar illegaal rattengif op internet kopen, maar mogen het niet gebruiken (www.planet-wissen.de/natur/haustiere/ratten/ratten-rattenwissen-100.html).
