De tuinhibiscus, ook wel tuinheemst genoemd, groeit als een rechtopstaande, trechtervormige struik of hoogstamboom en kan een hoogte bereiken van tussen de 150 en 250 cm. De grootste schoonheid zijn ongetwijfeld de fascinerende bloemen. Hun kleurenspectrum varieert van wit en geel tot roze en rood tot violet en verschillende tinten blauw. Bovendien maken sommige soorten indruk met een ander gekleurd oog. Ze zijn de ster in mediterrane, Engelse en landelijke tuinen en vormen als bloeiende haag de perfecte bescherming tegen nieuwsgierige blikken.
Planten
De beste tijd om tuinhibiscus te planten is het voorjaar, omdat sommige planten in het begin nog wat gevoelig zijn voor vorst. Hierdoor heeft de plant voldoende tijd om goed te groeien tot aan de winter. Het begint altijd met grondvoorbereiding.
- De bodem moet tijdens het planten warmer zijn dan 15 graden
- Maak eerst het plantgedeelte grondig los
- Verwijder stenen, grotere wortelresten en soortgelijke grondobstakels
- Graaf vervolgens het plantgat uit
- Basis op de grootte van de kluit
- Graaf een plantkuil die tweemaal zo diep en breed is als de baal
- Meng de uitgegraven grond met wat rijpe compost voordat je deze vult
- Grindafvoer aan de onderkant van het plantgat zorgt voor een betere waterafvoer
- Plaats de marshmallow nu recht op zijn plaats
- Vul dan met uitgegraven aarde en giet het erin
De plantafstand tot andere naburige planten moet ongeveer 80 cm zijn en bij het planten van heggen ongeveer 50 cm. Zorg er bovendien bij het planten in een emmer voor dat er drainage is als de onderste laag in de pot, dit is de enige manier om wateroverlast te voorkomen. In de pot worden deze planten ongeveer 100 cm hoog.
Zorgvereisten
De planten die tot de kaasjeskruidfamilie behoren, behoren tot de gemakkelijker te verzorgen planten voor tuinbewoners. Niettemin kunnen grote fouten in de verzorging ook de tuinhibiscus schaden en de bloemvorming beïnvloeden. Bijzonder belangrijke factoren hierbij zijn de juiste locatie en de juiste hoeveelheid water en bemesting.
Locatie
Er zijn ruim honderd soorten hibiscus, maar één ding hebben alle soorten gemeen: ze houden van warme en volle zonlocaties. Locaties op beschutte terrassen en binnentuinen worden bijvoorbeeld aanbevolen. Het kan ook een aanvulling zijn op bloemenhagen en vaste plantenborders. Als de tuinhibiscus op een plek staat met te weinig zon of licht, zal hij slechts spaarzaam of in het ergste geval helemaal niet bloeien. Locaties die tochtig zijn en onbeschermd tegen koude oostenwind zijn ook niet zo goed voor hem.
Ook al komt de aantrekkelijkheid van deze bloeiende plant het best tot zijn recht als solitaire plant, hij kan heel goed gecombineerd worden met planten als sering of weigela. De uitstraling en aantrekkelijkheid van een hoogstamboom wordt verder versterkt door eronder te planten met struikmallows, floribunda-rozen, vroege bloeiers of lavendel. De ontwerp- en combinatiemogelijkheden met deze bijzondere plant zijn vrijwel onuitputtelijk.
Tip:
Het onderplanten van een tuinhibiscus met lavendel of tijm kan helpen bladluizen af te weren.
Vloer
Deze planten zijn niet zo kieskeurig en veeleisend als het gaat om de bodemgesteldheid. Het moet beslist goed gedraineerd zijn, matig rijk aan voedingsstoffen en humus en matig vochtig. Het water moet te allen tijde gemakkelijk kunnen wegvloeien en wateroverlast moet worden vermeden. Zand-leemachtige bodems zijn voordelig; de vorsttolerantie is hier het hoogst in de winter.
De doorlaatbaarheid van zeer zware en kleiachtige gronden kan aanzienlijk worden verbeterd door zand en/of fijn grind toe te voegen. Aan de andere kant kan zeer arme grond worden verbeterd met compost. Een pH-waarde van de bodem tussen 6,5 en 7,5 is optimaal, dus deze moet neutraal tot licht zuur zijn. In de handel verkrijgbare potgrond en potgrond zijn zeer geschikt voor potplanten.
Gieten
Jonge planten, maar ook vers geplante of getransplanteerde exemplaren hebben aanvankelijk een relatief grote hoeveelheid water nodig en moeten de eerste weken en maanden regelmatig worden bewaterd. De grond mag niet uitdrogen of te nat zijn, ook niet bij oudere planten. Hoewel droogte kan leiden tot het vallen van bladeren en knoppen, zijn rottende wortels meestal het gevolg van te veel vocht.
- Laat de bovenste laag aarde drogen vóór elke watergift
- Dit beschermt tegen langere droge fasen en permanent natte vloeren
- Houd altijd rekening met de natuurlijke regenval en weersomstandigheden
- In een tamelijk koele en regenachtige zomer moet je minder vaak en minder water geven
- Beduidend meer water geven tijdens een zeer droog en heet seizoen
- Zandgronden moeten vaker worden bewaterd
- Dergelijke bodems drogen sneller uit in de zomer
- Dit geldt ook voor het substraat voor potplanten
- Het substraat droogt sneller uit in de pot dan in de tuin
- Verwijder overtollig water altijd snel uit de achtbaan
Met een laag mulch op de beplanting of het wortelgedeelte kunt u de grond in de tuin beschermen tegen te veel uitdrogen en bovendien de groei van ongewenst onkruid onderdrukken.
Bemesten
Om ervoor te zorgen dat een van de meest aantrekkelijke bloeiende bomen van de zomer tot het vroege najaar in een zo groot mogelijk aantal kleurrijke bloemen kan produceren, moet hij regelmatig van voedingsstoffen worden voorzien. Tijdens het plantjaar kan van extra bemesting worden afgezien. Dit geldt ook voor vers verpotte planten, omdat in de handel verkrijgbare containerplanten of potgrond meestal al voorbemest zijn.
Voorzie de planten in de tuin later een keer in het voorjaar en eventueel nog een keer in de zomer van compost of een andere organische meststof. Potplanten worden van april tot september 1-2 keer per maand bemest met een geschikte vloeibare meststof. Sommige experts raden zelfs aan een speciale tomatenmeststof te gebruiken om de planten bijzonder mooi te laten bloeien.
Snijden
Om jaar na jaar te kunnen genieten van een weelderige overvloed aan bloemen, om een compactere groei te bereiken of om te voorkomen dat de planten verouderen, moeten ze regelmatig worden gesnoeid. In de eerste 5-10 jaar kan snoeien echter meestal worden vermeden.
Aangezien tuinhibiscus zomerbloeiers zijn die hun bloemen op nieuw hout produceren, moeten ze indien mogelijk in de lente worden geknipt voordat ze ontluiken. Afhankelijk van de conditie en leeftijd van de planten kunnen verschillende snoeimaatregelen nodig zijn. Er wordt bijvoorbeeld bedoeld een opvoedings-, onderhouds- en verjongingskorting. Er wordt ook een hibiscushaag gesnoeid.
Educatieve korting
Het trainingssnoeien dient in de eerste plaats om jonge planten aan te moedigen beter te vertakken. Dienovereenkomstig knip je bij het planten alle zwakke, dode en beschadigde scheuten of takken volledig weg en verkort je de resterende met ongeveer de helft.
Opgroeien tot een standaardman
Het grootbrengen van een hoogstamboom uit een marshmallow vereist wat geduld en vaardigheid, aangezien het hele gebeuren over meerdere jaren plaatsvindt.
- Kies na het planten een centrale, rechte en sterke centrale scheut
- Deze middelste scheut wordt later de hoofdstam
- Verwijder alle andere basis- en zijscheuten op de hoofdstam
- Verwijder beide tot een hoogte waarop de kroon zich zou moeten ontwikkelen
- De hoofdshoot blijft volledig onaangeroerd
- Snijd in de daaropvolgende jaren alle concurrerende scheuten aan de basis weg
- Dit geldt ook voor alle nieuwe scheuten die zich vormen op de hoofdstam
- Zodra de stam de gewenste uiteindelijke hoogte heeft bereikt, kan deze ook worden bijgesneden
- Voor een mooie kroonvorm, kort de hoofdtakken in het kruingebied in tot enkele ogen
Tip:
Het is het gemakkelijkst om jonge planten te trainen om een hoogstamboom te vormen; hier kan de groeivorm het gemakkelijkst worden beïnvloed.
Bezuiniging op natuurbehoud
Snoeien van struiken betekent dat alleen zieke en droge takken worden verwijderd en zwakke en te grote takken worden ingekort tot slechts enkele ogen. Geïsoleerde takken die slechts aan één kant sterk zijn, worden op een goed vertakt punt in het onderste gedeelte afgesneden.
De situatie is vergelijkbaar met hoge stammen. Als de kroon zich al goed heeft ontwikkeld, worden in de toekomst alleen droge en zwakke scheuten uitgesneden. Scheuten die het voorgaande jaar bloeiden, worden ingekort, op enkele ogen na. Als de kroon in de loop der jaren te dicht wordt, is het raadzaam om deze af en toe wat uit te dunnen. Om dit te doen, kun je bijvoorbeeld een aantal bloemscheuten van vorig jaar volledig wegknippen.
Verjongingssnit
Een verjongingssnit wordt meestal gegeven aan oudere planten en exemplaren die lange tijd niet zijn geknipt en lui zijn geworden om te bloeien of al zwaar kaal zijn. Om dit te doen, kunt u de takstructuur van struiken eenvoudig inkorten tot 30-50 cm boven de grond en alle oude, uitgedroogde scheuten verwijderen die naar binnen groeien of elkaar kruisen. Afhankelijk van de staat van de plant kun je ook grote takken volledig verwijderen, zodat deze zich aan de basis kunnen verjongen en veel nieuwe jonge scheuten kunnen ontwikkelen.
In de zomer van hetzelfde jaar moeten de nieuwe scheuten worden uitgedund, zodat alleen de benodigde scheutverlengingen en takken van de hoofdscheuten overblijven. Na een verjongingssnede mislukken de bloemen meestal het volgende jaar. Dit komt omdat de planten het verlies aan substantie eerst proberen te compenseren en zich daarom vooral concentreren op de scheutgroei en niet op de bloemvorming.
Tip:
Om de wondgenezing voor de tuinhibiscus gemakkelijker te maken, is het raadzaam om de sneden onder een hoek te maken, zodat de sneden niet zo groot zijn.
heggen knippen
Het snoeien van heggen moet ook in het vroege voorjaar gebeuren, vóór het ontluiken. Om een compacte haagvorm te verkrijgen, snoeit u de haag jaarlijks terug tot ongeveer tweederde. Tegelijkertijd worden droge, dode takken weggesneden. Een haagsnit moet zo trapeziumvormig mogelijk zijn, omdat dit de enige manier is om voldoende licht naar de lagere delen van de planten te krijgen, zodat ze zich daar optimaal en vooral gelijkmatig kunnen ontwikkelen. Als je wilt dat de hibiscushaag vrij kan groeien, kun je tijdens de jaarlijkse knipbeurt de scheuten een beetje inkorten en oud, ziek en dood hout verwijderen.
Tip:
Het decoratieve effect van een vrijgroeiende haag wordt enorm vergroot als je de hibiscus afwisselend combineert met groenblijvende en vroegbloeiende haagstruiken.
Tuinhibiscus verplaatsen
Hibiscus gedijt het beste als hij lange tijd op dezelfde locatie kan groeien. Als het nog steeds nodig is om het te implementeren, is de lente de beste tijd.
- Zoek eerst naar een zonnige en tegen de wind beschermde locatie
- De tuinhibiscus zou daar permanent moeten kunnen staan
- Graaf het nieuwe plantgat op de nieuwe locatie
- Dit moet minimaal 50 cm diep en breed zijn
- Maak de grond in het plantgat goed los
- Als er nog niet is gesnoeid, kan dit tijdens het planten worden gedaan
- Met deze snit verkort je de scheuten met ongeveer een derde
- Verwijder bovendien verdorde en zieke takken
- Graaf de plant vervolgens op de oude locatie op
- Ga uiterst voorzichtig te werk om beschadiging van de wortels te voorkomen
- Graaf de kluit over een groot gebied op
- Zodra de bal zichtbaar is, til je de plant uit de grond
- Bewater vervolgens het nieuwe plantgat grondig
- Plaats de hibiscus zo diep als voorheen in de grond
- Vul vervolgens met uitgegraven aarde, druk de grond aan en geef opnieuw water
- Bedek het plantgebied met compost of mulch, maar gebruik deze niet
- Laat de grond de komende weken en maanden niet uitdrogen
Tip:
Potplanten kunnen ook in het voorjaar worden verpot, uiterlijk als de wortels al uit de drainagegaten groeien. Indien mogelijk mag de nieuwe pot niet veel groter zijn dan 1 cm in diameter.
Overwintering
De tuinhibiscus Hibiscus syriacus, ook bekend als de tuinheemst, is over het algemeen winterhard. Toch moet je vooral tijdens het vriesseizoen jonge planten in de gaten houden, omdat hun scheuten nog relatief gevoelig en veel kwetsbaarder zijn dan oudere planten. Daarom wordt winterbescherming in de vorm van een afdekking met kreupelhout of bladeren aanbevolen, vooral voor jonge planten. Ondanks alles kan het gebeuren dat individuele scheuten in de winter terugvriezen. Dit is meestal niet schadelijk voor de planten en de aangetaste plekken kunnen bij het snoeien in het vroege voorjaar worden verwijderd of gesnoeid.relevante scheuten moeten worden ingekort.
Als het om marshmallow gaat, zouden de witbloeiende cultivars zoals 'Red Heart', 'Speciosus' en 'Totus Albus' maar ook blauwbloeiende variëteiten zoals 'Coelestis' of 'Blue Bird' wees bijzonder robuust als het gaat om overwinteren. Ze zijn bestand tegen temperaturen tot min 20 graden. Pas als de temperatuur verder da alt, wat zelden gebeurt, moeten deze planten ook beschermd worden. Rassen met bonte bloembladen zijn iets delicater. Tuinhibiscus is in potten slechts beperkt winterhard. In dit geval wordt een vorstvrije overwintering in een lichte ruimte bij temperaturen tussen de 12 en 14 graden aanbevolen. In de winter wordt er slechts sporadisch water gegeven.
Propageren
Zaaien
Vermeerdering via zaden heeft als nadeel dat de eigenschappen van de op deze manier verkregen planten niet identiek zijn aan die van de moederplant. Als u toch wilt zaaien, moeten de zaadcapsules rijp zijn, dat wil zeggen bruin, voordat u ze oogst.
De zaden worden vervolgens in vochtige zaaigrond geplaatst, bedekt met droge grond van ongeveer een centimeter dik en vervolgens bevochtigd met een sproeier. Nu moet het substraat tot het ontkiemen vochtig worden gehouden en moet het geheel op een lichte en warme plaats zonder direct zonlicht worden geplaatst. Met een beetje geluk ontkiemen de zaden na ongeveer 2-3 weken en kunnen de planten dienovereenkomstig worden gekweekt.
Verzinkboor
Als je het jezelf gemakkelijk wilt maken, kun je speculeren dat de hibiscus zichzelf zal uitzaaien en dat je de voltooide zaailingen of plantenbakken kunt gebruiken voor vermeerdering.
- Om dit te doen, verspreidt u een laag schorsmulch onder de planten
- Na de bloei vormen zich geleidelijk de zaadhoofden
- Deze drogen in de struik en barsten uiteindelijk open
- De zaden vallen op de grond of op de mulch
- De schorsmulch vormt de ideale voedingsbodem
- Dit zal volgend voorjaar uitgroeien tot veel kleine zinkers
- Ze groeien relatief snel en sommige beginnen al vroeg te vertakken
De zinkers kunnen voorzichtig worden verwijderd en in kleine potten worden geplant. Ze kunnen direct in de zon staan en produceren na ongeveer drie jaar hun eerste bloemen.
Stekken
De beste tijd om stekken te vermeerderen is in de zomer. Gedurende deze tijd wortelen de stekken het snelst. Je knipt 5-10 cm lange stekken die in het beste geval drie ogen hebben. Nu kun je ze laten wortelen in een glas water of direct in potten met potgrond. Als u besluit om in aarde te wortelen, is het raadzaam om de stekken eerst in een wortelpoeder te doen en pas daarna in de grond. Om de verdamping zo laag mogelijk te houden, moet je de bladeren met ongeveer tweederde inkorten.
Vervolgens bevochtig je de grond en leg je een doorschijnende film over de stekken ofde potten en zet ze op een lichte en warme plaats. Om schimmelvorming te voorkomen, moet de folie van tijd tot tijd worden verwijderd. Zodra de eerste bladeren op de stekken verschijnen, kan de hoes verwijderd worden. Wanneer u de stekken plant die in een glas water zijn geworteld, moet u erop letten dat u de fijne wortels niet beschadigt.
Ziekten
Chlorose
Chlorose kan optreden wanneer de bladeren over een groot gebied geel worden. Het wordt veroorzaakt door te donkere en koude locaties of een gebrek aan voedingsstoffen. Het is het beste om te zorgen voor een helderdere en warmere locatie en voor een optimale toevoer van voedingsstoffen.
Plagen
Bladluizen, wolluizen, spintmijten
Dit ongedierte kan de tuinhibiscus verder verzwakken. Vaak kun je een besmetting aanzienlijk verminderen met een sterkere waterstraal. Als de besmetting ernstiger is, kunnen de planten worden besproeid met een mengsel van 1 liter water en 1 eetlepel, wat meerdere keren moet worden herhaald totdat de besmetting is geëlimineerd. De onderkant van de bladeren mag niet vergeten worden. Daarnaast kun je nuttige insecten gebruiken, zoals lieveheersbeestjes.
Een exoot tussen de bloeiende struiken
Tuinhibiscus is niet veeleisend, maar bij de verzorging ervan moet er met een paar basiszaken rekening worden gehouden. De belangrijkste voorwaarden voor een gezonde groei en weelderige bloei zijn een zonnige standplaats, goed doorlatende grond en regelmatig snoeien. Deze exoot komt in de gunst met kleurrijke en zeer elegante bloemen die unieke accenten zetten in de tuin en in de pot.
