Op arme weiden, in bergachtige gebieden en aan de rand van het bos siert de zilverdistelplant slechts af en toe de omgeving. Hoe zeldzaam ze hier ook zijn, met de juiste verzorging kan de plant weelderig in de tuin groeien en zich wijd verspreiden. Het is niet bijzonder veeleisend, maar het hangt toch af van de juiste standplaats en de juiste maatregelen om de vaste plant Carlina acaulis met zo min mogelijk moeite gezond te houden.
Locatie
De zilverdistelplant geeft de voorkeur aan zonnige locaties waar het warm en relatief beschermd is. Door de maximale hoogte van 30 centimeter heeft hij niet veel opwaartse ruimte nodig. Als u echter een tuin aanlegt die dicht bij de natuur staat, moet u de Carlina acaulis wat meer ruimte geven, omdat hij zich graag voortplant en relatief snel gaten kan dichten. Een plantlocatie in de rotstuin of vlakbij een muur is ideaal. Lichte schaduw is ook geschikt, maar de distel mag niet helemaal donker zijn.
Substraat
De zilverdistelplant vormt een diepe of penwortel die verhoudingsgewijs vrij lang is. Het heeft dus voldoende losse grond nodig om zich erin te kunnen verspreiden en te verankeren. Daarnaast moet het substraat voor de Zilverdistel los, goed gedraineerd, mager zijn en een basische pH-waarde hebben. Aan deze eisen wordt voldaan door droge zandgrond die dienovereenkomstig is voorbereid met kalk.
Tip:
Voor de zekerheid moet de pH van het substraat worden getest voordat er wordt geplant of gezaaid. Voor dit doel zijn eenvoudig te gebruiken teststrips in de handel verkrijgbaar.
Water geven en bemesten
Afgezien van de tijd die het kost om te groeien of te ontkiemen, is Zilverdistel extreem droogtebestendig. Extra water geven is daarom zelden nodig. De watergift kan daarom beperkt worden tot langere droge periodes of teelt in een emmer. Water geven doe je met zacht of hard water, kalk is voor de Carlina acaulis geen probleem, tussen de gietbeurten door moet je het substraat aan de oppervlakte laten drogen, hiervoor is de duimtest een goede leidraad. Omdat de zilverdistelplant vooral gedijt op kalkrijke weiden of op steenachtige, arme substraten, is bij bemesten minder meer.
In principe kun je helemaal zonder. Er is echter niets mis mee om af en toe biologische producten te gebruiken om voor een extra boost aan voedingsstoffen te zorgen. Hiervoor zijn onbehandeld vijverwater, plantenmest en compost geschikt. Echter alleen in zeer kleine doses en met lange tussenpozen. Als alternatief kan er ook wat verse grond worden verspreid. Lente en zomer zijn ideale tijden.
Cultuur in een emmer
Vanwege het vrij compacte formaat van de Zilverdistel kan hij gemakkelijk in een pot worden gekweekt. Er moet echter worden opgemerkt dat de gekozen container zo hoog mogelijk moet zijn. Anders kunnen de wortels zich niet voldoende in het substraat verspreiden. De hoogte moet ongeveer 25 cm zijn. De onderhoudsvriendelijke cultuur verschilt slechts in geringe mate van die in bed. Het enige dat nodig is, is vaker water geven, omdat er in de grond nog maar een kleine voorraad voor de plant aanwezig is. Voor een langere teelt moet de grond elke twee tot drie jaar worden vervangen of de zilverdistel worden verpot. Het is iets minder werk om af en toe in kleine hoeveelheden te bemesten. Eén tot maximaal twee doses per jaar zijn voldoende. Het verpotten kan dan enige tijd duren totdat de grond opgebruikt lijkt.
Planten en zaaien
De zilverdistelplant kan direct in het bed worden geplant of gezaaid. Omdat hij relatief goed bestand is tegen kou, kan hij al in april buiten worden geplant. Voor een sterke en snelle groei wordt echter voorkieming binnenshuis aanbevolen. Ga hiervoor als volgt te werk:
- Een zo hoog mogelijke plantenbak wordt gevuld met potgrond en goed bevochtigd. Het substraat moet constant vochtig zijn, maar mag niet meer druipen.
- De zaden worden op het substraat geplaatst en lichtjes aangedrukt. Een dunne laag gezeefd substraat is ook mogelijk, maar mag alleen heel fijn gebeuren.
- De op deze manier voorbereide plantenbakken worden op een lichte, enigszins warme plaats geplaatst. De temperatuur moet rond de 20°C zijn.
- Totdat ze ontkiemen, worden de zilverdistels met kleine tussenpozen en in kleine slokjes bewaterd, zodat het substraat constant licht vochtig is.
- Zodra jonge planten zichtbaar zijn, kunnen de intervallen tussen de bewateringen geleidelijk worden vergroot.
- Zodra de planten een hoogte van ongeveer tien centimeter hebben bereikt, kunnen ze buiten worden geplaatst of geplant.
Tip:
Wanneer u naar bed of naar het balkon gaat, moet u een milde dag kiezen, zodat er niet te veel temperatuurverschil is tussen de twee locaties.
Voortplanting
Voor de vermeerdering is eigenlijk niets nodig behalve een beetje tijd en geduld, want de zilverdistelplant zaait zichzelf uit. Net als paardenbloemen kunnen de lichte zaden in de directe omgeving van de moederplant of in de verste hoek van de tuin terechtkomen. Wind en dieren verspreiden de zaden vrij efficiënt. Na een succesvolle ontkieming kunnen de planten worden opgegraven en op de gewenste locatie worden geplaatst. Omdat ze gemakkelijk kunnen worden verwijderd door te trekken, is een besmetting niet te verwachten. Bovendien is er een zeer eenvoudige vermeerderingsmethode beschikbaar. Als je wat gerichter te werk wilt gaan, hoef je er alleen maar kleine zakjes overheen te leggen voordat je de bloemen zaait en ze vast te zetten. Op deze manier vallen de lichte zaden in de dekking in plaats van zich door het gebied te verspreiden. Het voorkiemen vindt dan plaats zoals hierboven beschreven.
Blend
Blenden is niet nodig voor de zilverdistelplant en heeft geen zin. Het is echter heel goed mogelijk en raadzaam om beschadigde plantendelen te verwijderen of afgesneden bladeren te gebruiken voor thee-infusie. Als u gebruik wilt maken van de diuretische werking van Carlina acaulis, moet u hiervoor meerdere planten kweken. Op deze manier kan het gewas worden gebruikt voor een constante oogst en toch kunnen genieten van de schoonheid van de plant.
Overwintering
De zilverdistelplant is van nature winterhard en overleeft de winter meestal zonder problemen, zelfs zonder verdere bescherming. Voorwaarde hiervoor is echter dat deze zich op een geschikte plantlocatie bevindt. Zoals reeds vermeld is een zonnige en warme ligging gunstig. Extra bescherming tegen wind, zoals een muur of huismuur, is nuttig. In zeer strenge winters kan de grond nog worden geïsoleerd met mulch, stro of een laag folie of vlies. De Carlina acaulis mag echter niet onbeschermd buiten in een emmer overwinteren, omdat hij niet de bescherming heeft van voldoende grond. Voor kleine potten is de gemakkelijkste manier om ze te overwinteren, ze naar binnen te brengen. Hierbij dient de Zilverdistel vorstvrij te worden bewaard bij een temperatuur tot 10°C. Het is belangrijk om volledige uitdroging van de grond te voorkomen. Het enige wat u hoeft te doen is het substraat wekelijks controleren en indien nodig beetje bij beetje water geven.
Conclusie
De zilverdistelplant is niet veeleisend en gemakkelijk in onderhoud, maar niet de meest opvallende, maar zeker een aantrekkelijke blikvanger. Hij kan net zo gemakkelijk worden gekweekt in de rotstuin, het geplande bloembed of de natuurlijke tuin als in de pot op het balkon. Dankzij zijn veerkracht is de Carlina acaulis ideaal voor beginners en heeft toch een bijzondere schoonheid.