Een speciale grafversiering voor Allerheiligen, Allerzielen en Zondag van de Doden? Welnu, deze feestdagen, die niet in de mooiste tijd van het jaar vallen, zijn kerkelijke feestdagen die bedoeld zijn om ons aan te moedigen onze doden te herdenken. In november is het tijd om het graf te versieren met een winterbestendige decoratie die er nog lang decoratief uit zal zien nadat de laatste Allerzielenlichten zijn uitgebrand of de arrangementen van Dead Sunday zijn opgedroogd.
De juiste grafversieringen voor Allerheiligen en Allerzielen
Allerheiligen en Allerzielen zijn de dagen van het jaar die speciaal gewijd zijn aan de nagedachtenis van de overledene. Allerheiligen, de dag van herdenking van alle heiligen, kwam tot stand omdat het aantal heiligen in de eerste christelijke eeuwen zo dramatisch was toegenomen dat de viering van alle persoonlijke eredagen bijna het hele jaar door zou plaatsvinden. Daarom zijn deze herdenkingen samengevoegd tot één dag: 1 november. werd gekozen om al degenen te herdenken die heilig zijn verklaard, maar ook de gewone overledenen wier heiligheid alleen God kent. 2 november, Allerzielen, werd aan het einde van de 10e eeuw toegevoegd op initiatief van de benedictijnenabdij van Cluny om de overledene te herdenken die volgens de katholieke leer nog geen volledige gemeenschap met God had kunnen bereiken.
Bij grafversieringen op Allerzielen horen zeker kaarsen, soms heel bijzondere, zoals. B. de Mainzer Newweling. Wanneer deze kaarsen worden aangestoken, verschilt van regio tot regio en heeft ook te maken met wanneer de graven worden gezegend. Eigenlijk is Allerzielen de dag gewijd aan de arme zielen in het vagevuur en waarop de graven worden gezegend en versierd met lichtjes. Op veel plaatsen vindt de zegening van de graven plaats op Allerheiligen, en ook de lichtversiering wordt op deze dag uitgevoerd en verlicht het graf aan de vooravond van Allerzielen. Dit heeft zeker iets te maken met het feit dat Allerheiligen een feestdag is van de rooms-katholieke en protestantse kerken, terwijl Allerzielen eigenlijk alleen door katholieken gevierd worden. In ieder geval kan de overledene op één van deze twee dagen genieten van jouw herinnering en een zee van lichtjes op het graf. Hoe mooi dat kan zijn, zie je op https://commons.wikimedia.org/wiki/File: Wszystkich_swietych_cmentarz.jpg" />
De grafversieringen op Allerheiligen en Allerzielen zijn traditioneel vrij eenvoudig en onopvallend en draaien vooral rond het thema licht. Enkele ontwerpideeën rond dit onderwerp:
- Een graf dat volledig bedekt is met bodembedekking heeft niets anders nodig dan veel verschillende lichtjes als versiering, eenvoudige graflichtjes of speciale All Souls-kaarsen.
- Extra decoratie voor schaars begroeide graven kan worden bereikt met dennentakken, die op de helling worden neergelegd en de lichten erboven worden versierd.
- Om ervoor te zorgen dat een dergelijke versiering niet bij de eerste windvlaag van het graf wordt geblazen, moet je de dennentakken met klimopnaalden aan de grond bevestigen en de lampen er stevig tussen klemmen.
- Zolang je de esthetisch sobere lijst voor dit feest niet laat staan, kun je de decoratie variëren: met andere groene takken, met zilverkleurige lantaarnhouders, met strikken in zachte kleuren bijvoorbeeld.
- Het tijdperk van LED-verlichting brengt ons ook nieuwe mogelijkheden met betrekking tot verlichting bij het graf: dat zou bijvoorbeeld kunnen. Je kunt bijvoorbeeld het hele graf laten verlichten met zelfgemaakte lantaarns, waarbinnen kleine, op batterijen werkende LED-lampjes zijn bevestigd.
- Als dit idee in zijn moderniteit een beetje vreemd lijkt, bedenk dan dat de All Souls Lights bedoeld zijn als ‘Eeuwige Lichten’, en dat een goed beschermd LED-licht veel langer aan deze eisen zou kunnen voldoen dan welke kaars dan ook
Als in jouw regio een van de vele volksgebruiken voor Allerzielen voorkomt, is het een leuk idee om zo'n gewoonte op te nemen als je met het hele gezin de begraafplaats bezoekt. Hoe meer zintuigen geprikkeld worden door een bijzondere gebeurtenis, hoe langer deze in je geheugen blijft hangen. Als na de mis en nadat de graven zijn versierd met de “Eeuwige Lichten” Haddekuche of zielenkrakelingen, zielenvlechten of zielenkoekjes worden geserveerd, zal de dag een belangrijke herinnering worden, vooral voor kinderen.
De grafversiering op de zondag van de doden
De zondag van de doden is de dag waarop de overledenen worden herdacht in de protestantse kerk. Het wordt ook wel Eeuwige Zondag genoemd en vindt plaats op de laatste zondag vóór de eerste advent. Daarmee is het de laatste zondag van het kerkelijk jaar, dat begint met de eerste zondag van de Advent. Omdat de vierde adventszondag altijd vóór 25 december moet vallen, v alt de Dodenzondag onvermijdelijk op een datum tussen de 20e.en 26 november.
Een overvloed aan lichtversieringen op graven is in de Protestantse Kerk niet zo bekend; op deze laatste zondag van het kerkelijk jaar worden de graven traditioneel versierd met arrangementen of bloemen. Bloemenwinkels bieden passende arrangementen aan in de aanloop naar de Dodenzondag. Uiteraard kunt u ook uw eigen grafversieringen maken. Veel suggesties hiervoor vindt u in het artikel “Ontwerp uw eigen grafversieringen”.
Planten voor grafversieringen
Wat begonia's, fuchsia's en goudsbloemen voor de zomer waren, zijn chrysanten met hun vele warme, gedempte kleuren voor de herfst. Als het niet te vriest, bloeien ze vooral op meer beschutte plaatsen tot de eerste bittere kou – soms zelfs tot in december. Het is bijna onmogelijk om herfstgrafversieringen voor te stellen zonder de herfstheide (Erica gracilis) met zijn witte, roze of roodachtig bloeiende soorten. Hoe natter en mistiger het weer is, hoe groter de kans dat je het volhoudt tot de vorst. Je kluit mag namelijk nooit helemaal uitdrogen. In dit opzicht is gewone heide minder problematisch omdat er aanzienlijk minder water voor nodig is. Viooltjes worden ook traditioneel geplant. Ze bloeien tot november, gaan in de winter in rust en worden in het voorjaar weer wakker. Alle planten kunnen afzonderlijk worden geplant of direct in de grond of in kommen worden gemengd. Heideplanten en -bloemen kunnen heel goed gecombineerd worden met verspreide takken en scheutpunten van jeneverbes, cipres, taxus, bergden, thuja of spar. Dit onderstreept niet alleen de sfeer van deze tijd, maar beschermt zowel de planten als de grond ook tegen vorst.
Als je in de herfst veel voorjaarsbloeiende bloembollen zoals sneeuwklokjes, tulpen of narcissen tussen de planten plant, word je een paar maanden later beloond met een kleine, bloeiende lente-idylle op de begraafplaats.
Oude gebruiken worden in stand gehouden door degenen die traditionele begraafplaatsplanten gebruiken, die bijna allemaal een symbolisch karakter hebben. Kleine bomen zoals buxus, dwergjeneverbes, dwergdennen, dwerg taxus of bodembedekker zijn geschikt als vaste, resistente, winterharde, groenblijvende planten: sedum, de kleine groenblijvende klimop. De begraafplaats klassieke klimop, zoals de buxus, de taxus en het groenblijvende staat voor duurzaamheid, onsterfelijkheid, eeuwig leven. En voor loyaliteit – zelfs na de dood. Maar bloemen hebben ook symbolische kracht. Ze strekken zich uit naar de zon en openen hun kelk als symbool van de bevrijding van de ziel na de dood.
Wintergroene takken zorgen voor warm groen. Een typische grafversiering voor de herdenkingsdagen in november is de eenvoudige, natuurlijke boskrans, die met zijn naaldtakken, kegels, mos, boomsponzen, distels, bladeren of zelfs kleine houten schijven perfect past in de herfstachtige, bijna winterse sfeer. sfeer van deze dagen. Blauwe spar is ideaal voor winterarrangementen of kransen, omdat het een ingetogen levendigheid aan graven geeft. De gebruikelijke arrangementen bestaan uit conifeergroen of IJslands mos, versierd met strikken en kegels, kurkentrekkerhazelaar, distels, klimop en wijnranken. Met een beetje vaardigheid kun je eenvoudig zelf conventionele symbolen zoals kruisen, kransen of harten maken met behulp van blanco's gemaakt van plug-in compound en wikkeldraad. De grondstof hiervoor wordt geleverd door het herfstbos of de snoei die sowieso in de tuin moet komen: jeneverbes, cipres, buxus, thuja, etc. vermengd met klimop of mos, kegels, bessen, eventueel harmonieus gecombineerd met verse snijbloemen of gedroogde bloemen.
Kronkelende klimoptakken met rozenblaadjes erin zien er bijzonder eenvoudig, delicaat en mooi uit.
Al in de Middeleeuwen was het gebruikelijk om graven te versieren met kaarsen (Jezus Christus – het licht van de wereld). Tegenwoordig is dit een wijdverbreid, liefdevol ritueel. Het gebaar van het aansteken van een kaars voor de overledene is een uiting van publieke rouw en is bedoeld om tegen onze dierbaren te zeggen: üIk was bij je ü Ik ben je niet vergeten.ü Het is ontroerend om te zien hoe de begraafplaats verandert in een warme zee van lichten in de schemering - omdat ze allemaal voortleven in onze harten.
