De kerstroos wordt ook wel de sneeuwroos genoemd en behoort tot het geslacht Helleborus. Afhankelijk van de soort bloeit de schoonheid met de grote bloemen iets eerder of later. Door meerdere vaste planten te combineren kan de bloeiperiode verlengd worden van eind november tot maart. Kerstrozen komen het beste tot hun recht als ze in groepjes van 3 of 5 planten worden geplant, niet te dicht bij elkaar in de tuin.
Locatie
De kerstroos houdt niet van te droog en niet te zonnig. Hij houdt van een lichte standplaats, enigszins in de halfschaduw. De ideale plek in de tuin voor de witbloeiende schoonheid is, beschut tegen de wind, in de buurt van laagblijvende bomen of vaste planten. Kerstrozen houden van diep losgemaakte en enigszins leemachtige grond die een zekere hoeveelheid kalk mag bevatten. In geen geval groeit de kerstroos als zure grond. De boterbloemenplant blijft graag jarenlang op dezelfde plek staan en houdt er niet van als hij vaker naar andere plekken in de tuin wordt verplaatst. Als u de kerstroos in een pot wilt houden, geef hem dan een ruime bak met voldoende goede aarde. Kerstrozen houden van een goede watertoevoer, maar niet van wateroverlast. Een goede drainage in de emmer is daarom belangrijk om ervoor te zorgen dat het water wordt afgevoerd. Hiervoor zijn geëxpandeerde klei, aardewerkscherven of kiezelstenen en andere materialen geschikt.
Bemesting en verzorging
Kerstrozen zijn zuinig en hebben weinig bemesting nodig. Het is voldoende om ze één keer in het voorjaar en één keer in augustus te voorzien van goed gerijpte compost. De kerstroos is blij met een kleine dosis limoen in de herfst elk 2e of 3e jaar. Als u geen compost in uw tuin heeft, kunt u de vaste plant ook voeden met een beetje vloeibare mest of kunstmestkorrels. In droge zomers moet erop worden gelet dat er een goede watervoorziening is. Er mag echter geen sprake zijn van wateroverlast. Door de grond te intensief te schoffelen en te bewerken, voelt de vaste plant zich verstoord en begint hij te lijden. Als u onkruid in het vaste plantenbed wilt vermijden, is het raadzaam om de grond rond de kerstroos te mulchen met gedroogd grasmaaisel, bladeren of ander materiaal. Snoeien is niet nodig omdat de kerstroos niet houtachtig wordt. Het is dus volledig voldoende als de verdorde bloemen en bladeren regelmatig worden verwijderd. Er moeten handschoenen worden gedragen omdat het sap van de kerstroos irriterend voor de huid en giftig is.
Plagen
Zwarte vlekziekte tast soms de bladeren van planten aan. Dit is het geval als de kerstroos niet op de optimale standplaats staat of te veel water heeft gekregen. Alleen dan is hij vatbaar voor de zwarte vlekziekte, met de Latijnse naam Coniothyrium hellebori. Deze schimmelziekte kan worden voorkomen door minder kunstmest, goede drainage en de juiste standplaats te gebruiken. Als deze schimmelziekte toch optreedt, moeten de aangetaste bladeren onmiddellijk worden verwijderd en moeten de locatieproblemen worden opgelost. Als de schimmelziekte zich al wijd heeft verspreid, wordt een totale snoei aanbevolen, maar de vaste plant kan er goed tegen. In zeldzame gevallen kunnen luizen in het voorjaar de kerstroos besmetten. Koude bouillon helpt hiertegen
- Brandnetels
- knoflook
- Alsem en
- tansy.
De besmetting met luizen is een indicatie dat de kerstroos mogelijk te veel is bemest of om andere redenen verzwakt.
Propageren
De kerstroos ontwikkelt zich in de loop der jaren tot een statige vaste plant. Als u ze wilt verdelen, kunt u dit het beste in het voorjaar na de bloei doen. Tijdens de zomer moeten de jonge planten regelmatig worden voorzien van water en een beetje kunstmest, zodat ze tegen het einde van de herfst goed zijn gegroeid en de kracht hebben om bloemen te produceren. De kerstroos kan ook uit zaad worden vermeerderd. Om dit te doen, worden de zaden in de herfst in kommen verspreid en buiten, ver weg van vogels en muizen, geplaatst. De zaden van de kerstroos zijn vorstkiemers en zullen pas ontkiemen als ze wat vorst hebben gekregen.
Overwintering
De kerstroos is volledig winterhard en heeft eigenlijk geen speciale winterbescherming nodig. Als je het zeker wilt weten, kun je het eerste jaar wat kreupelhout ter bescherming blussen. Dan komt de kerstroos het eerste jaar na aanplant probleemloos door. Later heeft de boterbloemenplant geen speciale winterbescherming meer nodig. Kerstrozen in potten hebben echter een betere bescherming nodig. In dit geval is het zinvol om de pot goed in fleece en noppenfolie te wikkelen of het wortelgedeelte te beschermen met andere materialen zoals jute.
Plantprofiel
De kerstroos heeft een of twee bleke ovale schutbladen op de stengel. De bloemen van de kerstroos zijn eindstandig en staan afzonderlijk op onvertakte stengels. De diameter van de bloem is vijf tot tien centimeter. Het bloemdek is wit of roodachtig en bestaat uit vijf eivormige kelkblaadjes. Tijdens de bloei zijn de bloemschutbladeren groenachtig of rood en blijven zeer lang mooi. De eigenlijke bloemblaadjes hebben een zakvorm, zijn geel tot geelgroen en zijn omgeven door nectarbloemen. De nectarbladeren hebben een intensere geur dan het bloemdek en scheiden veel nectar af.
Tip:
De belangrijkste bloeitijd van de kerstroos is van februari tot april, hoewel hij, afhankelijk van de sneeuw en de hoogte, al in november kan bloeien.
Overwinteren als sierplant
- Kerst- of sneeuwrozen kunnen gemakkelijk worden overwinterd als container- of potplant. Ze hebben een koele plek nodig. Een garage met raam, een gang of een trappenhuis is voldoende. Houd er wel rekening mee dat de plant wintergroene bladeren heeft en hiervoor voldoende licht nodig heeft. Water geven kan sporadisch zijn.
- De natuurlijke thuisbasis van de kerstroos is de oostelijke Noordelijke en Zuidelijke Alpen, evenals de Apennijnen en de noordelijke Balkan. Het kan worden gevonden tot een hoogte van 1.900 meter. In Duitsland is de kerstroos alleen afkomstig uit Beieren. De voorkeurslocatie van de kerstroos ligt op bossige hellingen, lichte beuken- en gemengde beukenbossen, sparrenbossen en in het zuiden van donzige eikenbossen.
- Deze plantensoort wordt heel vaak gekweekt, maar wordt zelden verwilderd. De ingrediënten saponinen en protoanemonine maken de kerstroos zeer giftig. Volgens de Federale Soortenbeschermingsverordening is de kerstroos bijzonder beschermd en staat hij op de rode lijst in Duitsland.
Conclusie
De kerstroos is niet veeleisend, vereist niet veel verzorging en is gemakkelijk te vermeerderen. Omdat hij bloeit van winter tot lente, verrukt hij de tuinbezitter met zijn prachtige bloemen, zelfs als het buiten sneeuwt en vriest. Daarom wordt hij ook wel de sneeuwroos genoemd. In de loop der jaren ontwikkelt de witte schoonheid zich tot een statige vaste plant en bloeit wekenlang met haar talloze bloemen. Een zusje van de kerstroos is de Lentenroos, die alleen in het voorjaar bloeit en verkrijgbaar is in verschillende roodtinten.
