De kokardebloem is een fascinerende vaste plant uit de madeliefjesfamilie die indruk maakt door zijn prachtige kleurenspel. Gele, rode, oranje en bruine tinten bepalen de vaak tweekleurige bloemen, die de hele zomer lang op sterke stelen richting de zon strekken. De prachtige vaste plant afkomstig uit Noord-Amerika is met een hoogte van 40 cm een echte blikvanger in de eigen tuin. Samen met de rode zonnehoed, het meisjesoog, de lupine en de sierlijke fijnstraalaster vormt hij een dromerig ensemble in borders, perken en rotstuinen. Maar ze is ook ideaal als snijbloem voor een romantisch zomerboeket.
Rassen en soorten
Kokadebloemen, ook wel schildersbloemen genoemd, worden beschouwd als echte permanente bloeiers en worden gekenmerkt door een heel bijzondere charme. De vele verschillende varianten zijn onder meer:
- de bordeauxrode, die een hoogte bereikt van 40 – 50 cm en zich presenteert met sterke rode bloemen
- de gele kobold van 30 cm, die al zijn bloemen laat zien van juli tot oktober
- de kokardebloem Tizzy, die van juni tot september zijn rode bloemen op een zonnige locatie ontvouwt en
- de dankbare Bremen-variëteit als grotere vertegenwoordiger onder de vaste planten met een hoogte van 70 cm, die fascinerende donkerrode bloemen ontwikkelt
Andere populaire variëteiten zijn de 15 cm kleine, rode Büble en de Sunburst-variëteit met zijn overwegend heldergele bloemen, evenals het een- en tweekleurige Lorenziana-mengsel, dat een hoogte van 60 cm bereikt en dubbele bloemen heeft.
Algemene verzorgingstips
Locatie en bodem
Opdat de aantrekkelijke vaste plant prachtige bloemen kan ontwikkelen en uitstekend kan gedijen, moet hij een: hebben
- zorg voor een zonnige locatie
- in een voedselrijke, lichte, doorlatende en humusrijke grond
- die doorlaatbaar is maar niet te vochtig
- bijv. zandleemgronden
- Zand wordt in zware grond verwerkt om rot te voorkomen
Bevruchting
De kleurrijke kokardebloemen voeden zich, zoals veel tuinplanten, met dode dieren- en plantenresten die in de grond worden afgebroken door regenwormen of bacteriën. Omdat planten echter over het algemeen meer voedingsstoffen nodig hebben dan de grond kan bieden, is regelmatige bemesting raadzaam.
- met een mineraal-organische meststof
- die idealiter toegevoegde guano bevat
- aanbevolen hoeveelheid: 20 tot 30 g/m²
- Vloeibare meerjarige meststof wordt aan het irrigatiewater toegevoegd
- en eenmaal per week toegediend na de eerste bloemscheuten
Gieten
De aantrekkelijke madeliefjefamilie vereist regelmatige maar matige watergift en extra watergift in zeer droge omstandigheden.
Maar ze kunnen geen wateroverlast verdragen, dus de grond moet goed gedraineerd zijn, zodat overtollig water zonder problemen kan wegvloeien. Als de vaste plant iets hoger geplant wordt, kan dit probleem ook voorkomen worden.
Tip:
Geef bij voorkeur water in de ochtend en avond en nooit in de volle zon!
Verzorging en snoeien
De sierlijke vaste plant is zeer bloemrijk en produceert bij voldoende verzorging talloze nieuwe bloemen. Daarom moeten verwelkte bloeiwijzen onmiddellijk worden verwijderd. Bovendien bevordert zwaar snoeien de uitloper aanzienlijk, waardoor de plant een bossige, halfbolvormige groeiwijze aanneemt. Als de scheuten ongeveer 5 - 10 cm na de hoofdbloei radicaal boven de grond worden teruggesnoeid, zullen ze een gezonde nieuwe groei ontwikkelen, afhankelijk van de variëteit en soort.
Zo komt de vaste plant goed de winter door
Veel soorten meerjarige kokardebloemen zijn winterhard maar niet winterhard. Om ervoor te zorgen dat ze het koude seizoen goed overleven, moeten er echter enkele maatregelen worden genomen.
- Snoeien eind september na de bloeiperiode
- zodat de plant een plukje bladeren kan vormen
- Winterbescherming door afdekken met kreupelhouttakken
Tip:
Na een tijdje overwinteren kokardebloemen. Daarom is een splitsing na één of twee jaar passend.
Planten
Het herplanten en verdelen van de populaire vaste plant gebeurt in het voorjaar en is vrij eenvoudig en ongecompliceerd. Als de kokarde een ideale locatie krijgt en er gunstige bodemomstandigheden heersen, zal hij goed groeien en in hetzelfde jaar weelderige bloemen ontwikkelen.
Zaaien
- Eind maart t/m april bij voorkeur in potgrond
- kieming vindt plaats na 2 weken bij temperaturen van 15 – 18 graden
- na het zaaien worden de jonge planten ongeveer 4 – 6 weken uitgeprikt
- en in potten geplaatst
- planten in het bed kan worden gedaan volgens de IJsheiligen
- op een afstand van 25 – 35 cm
Vanaf eind april is direct buiten zaaien ook mogelijk.
Voortplanting
Kockadebloemen kunnen zich zelfstandig voortplanten door zelf te zaaien of door te delen, wat vooral handig is voor oudere planten. Het enige wat je hoeft te doen is de plant uit de grond halen, de oude voorraad scheiden en de wortelstekken opnieuw planten.
Ziekten en plagen
De prachtige vaste planten vereisen geen uitgebreide maar toch enige zorg om ze te beschermen tegen ziekten en plagen zoals bladluizen, echte meeldauw, valse meeldauw en sprinkhanen.
Bladluizen
- een loogmengsel bestaande uit water en afwasmiddel
- die niet over de plant wordt gegoten, maar in de grond
- Als alternatief kan ook een vloeibaar bestrijdingsmiddel worden gebruikt
Schuimcicaden
Deze kleine insecten van 5 tot 10 cm vallen graag kruidachtige planten aan en veroorzaken met hun zogenaamde koekoekspeeksel een lelijke laag op stengels en stengels. Als kokardebloemen worden aangevallen door de sprinkhaan, is het besproeien met een harde waterstraal voldoende. Het is echter belangrijk ervoor te zorgen dat ook de larven worden verwijderd, anders kan er na korte tijd weer koekoekspeeksel ontstaan.
Echte en valse meeldauw
Dit zijn schimmelziekten die voorkomen bij echte meeldauw in de vorm van een bloemachtige, witachtige laag op bloemen en stengels. Bij valse meeldauw ontstaan naast de witachtige aanslag ook paarse, gele of bruine vlekken. Beide varianten kunnen op de volgende manier worden behandeld:
- Het getroffen gebied besproeien met chemicaliën of
- kiezelzuurhoudende middelen
- Een afkooksel van uien of knoflook helpt ook tegen valse meeldauw
- verwijder aangetaste plantendelen onmiddellijk
- MAAR gooi het niet in de compost, maar in de vuilnisbak om te voorkomen dat het zich verspreidt!
Interessante feiten
Het zaaien begint tussen maart en april. In potten en schalen wordt vochtige zaaigrond gebruikt. Bedek het zaad niet. De teelt gaat verder in een kiemkast bij 20-25 graden Celsius. Voor kieming is veel licht nodig. De grond moet vochtig zijn, maar niet nat.
Als de zaailingen groot genoeg zijn, worden ze overgeplant in grotere potten of kommen. De jonge planten moeten ongeveer 14 dagen wennen aan de buitenomstandigheden. Na de IJsheiligen worden ze op een afstand van 30 cm in de tuin geplant. Kokardebloemen houden van zware, humus- en voedselrijke grond, bij voorkeur vermengd met zand. Ze geven de voorkeur aan zonnige, warme en beschermde locaties. Van juni tot oktober betovert de kokardebloem met een zee van bloemen. Ze trekken vooral bijen en vlinders aan. Als u dode bloemen regelmatig verwijdert, blijven er nieuwe bloemen ontstaan. De plant heeft regelmatig water nodig, maar mag niet vochtig staan. Hoe warmer het is, hoe beter hij bloeit. In koele, regenachtige zomers blijft de flora meestal schaars. Bemesting vindt elke 3 weken plaats.
Grotere planten zijn vastgebonden. Na het einde van de bloei wordt de vaste plant flink teruggesnoeid. Het zou vóór de winter zijn nieuwe plukje bladeren moeten ontwikkelen. Als de kokardebloem te veel is verspreid, moet deze worden verdeeld. Ook als hij van binnen kaal is of niet meer goed bloeit, heeft deling zin. De beste tijd hiervoor is de lente. Dit kan eenvoudig worden gedaan met een schop. Plaats de onderdelen vervolgens in losse grond verrijkt met compost. Als de dode bloeiwijzen niet onmiddellijk worden verwijderd, reproduceert de kokardebloem zich soms door zelf te zaaien.
Cockadebloemen gaan niet lang mee. Vaak overleven ze de winter niet. Daarom heeft de plant in het koude seizoen bescherming nodig tegen kreupelhout. Het rot echter heel gemakkelijk onder een laag bladeren en turf.
Deze vaste plant is bijzonder geschikt voor rotstuinen en borders. Ze zijn goed te combineren met bruinkruid, ereprijs, wijnruit, Indische brandnetel, lupine, meisjesoog, prairiekaasjeskruid en salie. Kokardebloemen worden bijna nooit aangevallen door slakken. Ze zijn echter niet resistent tegen bladluizen, sprinkhanen en echte meeldauw.
Conclusie
De kokardebloem is een vaste plant die weinig verzorging nodig heeft en daarom ideaal is voor hobbytuinders. Als hij regelmatig wordt bewaterd en bemest en de verdorde stengels en bladeren worden verwijderd, zal hij u bedanken met een prachtige overvloed aan bloemen. De winterharde vaste plant is verkrijgbaar in veel verschillende soorten en kan op verschillende manieren worden vermeerderd. Met zijn kleurrijke bloemen betovert hij menig tuin in perken en borders.
