De druivenheide, waarvan de botanische naam leucothoe is, is minder bekend dan zijn kleurrijke familieleden, klokheide of bremheide. De witbloeiende struik is een populaire voorjaarsbloeier die vooral populair is als groenblijvende bodembedekker. De verzorging van deze plant, ook wel druifmirte genoemd, is eenvoudig en kost niet veel moeite.
Druivenheide – een groenblijvende ericaceous plant
Druivenheide is een van de ericaceous planten. Locatie en verzorging moeten worden afgestemd op de speciale behoeften van deze soort. In principe heeft de heide dezelfde omstandigheden nodig als rododendrons om hun bloemen en decoratieve bladeren te ontwikkelen. Hoe meer licht de planten krijgen, hoe mooier ze bloeien en hoe helderder de bladkleuren verschijnen. Iedereen die druivenheide voornamelijk voor decoratieve doeleinden aanplant, moet er daarom voor zorgen dat deze op een lichte plek staat, maar niet in de brandende zon. Maar druivenheide gedijt ook onder grote struiken in de halfschaduw, waar het als bodembedekker dient en de uitgroei van onkruid tegengaat.
Druivenheide wordt vaak aangetroffen op graven, omdat deze snel groeit en zich over het graf verspreidt. Andere mogelijkheden voor de verzorging van druivenheide zijn emmers en potten voor op het balkon of terras. Samen met bloeiende zomerbloemen zorgen de gekleurde bladeren voor een decoratief kleurenspel.
De groenblijvende plant gebruiken als
- Bodembedekkers op tuinbedden
- Grafbeplanting
- Decoratie op terras of balkon
Traubenheide: Bij voorkeur beschermde locatie
Bij de keuze van de locatie moet er rekening mee worden gehouden dat druivenheide slechts matig winterhard is. Bij te lage temperaturen bestaat er kans op bevriezing. De locatie dient daarom enigszins beschut te zijn en kan indien nodig worden voorzien van winterbescherming. Ter voorbereiding op het planten in het vaste plantenbed of op de randen van het bed wordt de grond iets losgemaakt. Omdat de druivenheide slechts ondiepe wortels heeft, is diep losmaken niet nodig; 15 centimeter is voldoende. De grond moet kalkvrij en licht zuur zijn. Potgrond voor rododendrons is ideaal voor de aanvoer van druivenheide. De planten worden ongeveer 40 centimeter uit elkaar geplaatst en de wortels zijn goed bedekt met aarde.
Mulchen in plaats van bemesten
Druivenheide verdraagt de droogte niet goed. Regelmatig water geven met kalkvrij water, bij voorkeur uit een regenton, is daarom absoluut noodzakelijk. Om de grond vochtig te houden, wordt aanbevolen om de grond te mulchen met schorsmulch. Hierdoor blijft het vocht in de grond behouden en hoeft er minder vaak water gegeven te worden, ook niet op warme zomerdagen. Ervaren hobbytuinders adviseren om appelschillen en andere zure groente- en fruitresten die in de keuken ontstaan tussen de druivenheidestruiken weg te gooien. Dit geeft de grond extra zuurgraad. Turf is ook zeer geschikt voor bodemverbetering.
Bemesting is meestal niet nodig. Het heeft alleen zin om kunstmest toe te voegen aan rododendrons of ericaceous-planten als de planten er goed voor zorgen. Met een goede mulchlaag is het echter vrijwel nooit nodig om extra bemesting toe te voegen. Een licht windscherm kan helpen als de druivenheide slechts schaars groeit.
- gedeeltelijk in de schaduw, lichte locatie
- zure grond
- mulchen met schorsmulch of turf
- bemesten met kunstmest voor rododendrons
- regelmatig water geven
- knippen of inkorten indien nodig
- Zorg voor windbescherming
- Alleen knippen als dat nodig is
Traubenheide heeft behalve regelmatig water geven weinig verzorging nodig. Als de planten te dicht en te groot worden, kunnen individuele scheuten gedurende het hele tuinjaar worden uitgesneden. Algemeen inkorten van de planten kan ook, maar is niet noodzakelijk. Snijden moet alleen met de nodige voorzichtigheid gebeuren, zodat de pracht van de bladkleur behouden blijft. Omdat de druivenheide zich via uitlopers verspreidt, kan het nodig zijn om individuele planten of scheuten te verwijderen.
Over het algemeen is deze bodembedekkende spreiding in de tuin of op het graf echter zeker wenselijk. Alleen als de planten te veel groeien, moeten ze worden uitgedund. Op onbeschermde locaties of bij zeer koude wintertemperaturen voorkomt een vorstbescherming van stro of naaldtakken dat de planten bevriezen. Druivenheide wordt vrijwel nooit aangetast door ongedierte en heeft daarom geen speciale bescherming nodig.
Druivenheide voor op het terras
Druivenheide is ook geschikt als decoratieve bladplant voor potten en balkonbakken. Vaak wordt hij in groepen geplaatst met zomerbloeiers zoals geraniums, petunia's of klimplanten. Met de juiste verzorging kunnen de planten meerdere jaren op het balkon staan. Zure grond en water geven met kalkvrij water bevorderen de groei. De potten of bakken moeten overwinterd worden in een koele maar vorstvrije ruimte met voldoende licht. Buiten overwinteren in een emmer is niet mogelijk omdat de druivenheide dan doodvriest. In het voorjaar moet de grond vernieuwd worden zodat de heide voldoende voedingsstoffen krijgt.
Vermeerdering door stekken of zaden
De druivenheide wordt vermeerderd door stekken te nemen of door zaden te zaaien. Beide opties zijn eenvoudig uit te voeren. Bij het vermeerderen door stekken worden halfhoutige scheuten die al kleine wortels hebben gevormd, gescheiden met een mes of schaar en in los plantsubstraat geplaatst. De beste tijd hiervoor is de zomer, omdat de stekken dan wortelen en snel groeien. De zaden worden in het voorjaar in zaadgrond verspreid en zorgvuldig bewaterd totdat de eerste planten verschijnen. Ze worden in kleine potten getransplanteerd totdat ze groot genoeg zijn om in de tuinbedden te worden geplant.
- Stekken knippen voor vermeerdering
- Of zaai zaden
- Beschermen tegen vorst in de winter
Wat u moet weten over druivenheide in het kort
Druivenheide is de ideale tuinplant om de grond te bedekken en zo perken of graven onkruidvrij te houden. Het decoratieve uiterlijk van de gemarmerde of monochrome, groenblijvende bladeren zorgt ervoor dat ze erg populair zijn bij hobbytuiniers. Met de juiste verzorging zal hij jarenlang dienen als een effectieve blikvanger op bedden, terrassen of balkons.
- De druivenheide (Leucothoe) wordt ook wel druivenmirte genoemd.
- Het is groenblijvend, verdraagt veel schaduw en fleurt zelfs de donkerste hoek van de tuin op met zijn kleurrijke bladeren.
- De druivenheide is een plant met ondiepe wortels. De plant laat uitlopers ontstaan en vormt grote, losse bosjes.
- De druivenheide groeit oorspronkelijk als ondergroei in de bossen van Noord-Amerika.
- De bladeren zijn groenroze tot roodachtig gemarmerd, hebben gele strepen en onregelmatige vlekken.
- Vaak is de ene kant van het blad roodachtig en de andere kant helder roze-geel.
Naarmate de bladeren ouder worden, verliezen ze hun opvallende kleuren. Ze zijn dan meestal donkergroen met lichtgroene en geelachtige marmering. Ook in de winter maakt de plant een goede indruk. Het hele blad is rood bedekt. Lichte en donkere kleuren creëren een grote verscheidenheid aan contrasten.
De groei van de druivenheide is los en grotendeels bossig. De plant kan 25 tot 30 cm hoog worden en heeft dichte scheuten. De plant is zeer geschikt voor plantenbakken, kleine tuinen of zelfs graven. Het groeit snel, maar kan gemakkelijk worden ingekort of verdeeld. In mei vormen zich geurige, witte bloemtrossen (vandaar de naam). Deze vormen zich voornamelijk aan de uiteinden van de scheuten.
- De druivenheide geeft de voorkeur aan humusrijke, frisse, licht zure grond.
- Ze houdt van schaduwrijke plekken. Hoe meer licht het krijgt, hoe mooier de kleur van het blad.
- Om ervoor te zorgen dat het prachtige kleurenspel van de bladeren opv alt, moet de druivenheide altijd op de voorgrond worden geplant.
- Het geweldige effect van de heide wordt versterkt wanneer deze in groepen wordt geplant.
- De plant voelt zich ook thuis onder bomen als ondergrondplant.
- Het is een uitstekende ericaceous plant voor bedden en begraafplaatsen.
- De druivenheide heeft voldoende vocht nodig.
- Je kunt in het voorjaar bemesten met meststof met langzame afgifte.
- Voortplanting vindt plaats door deling. Omdat de plant uitlopers voortbrengt, plant hij zichzelf voort.
