Druivenhyacint – plant- en verzorgingsinstructies De druifhyacint wordt beschouwd als een van de mooiste bloemen. Hun meestal blauw tot paarse bloemen bedekken vanaf het begin van de lente hele bedden. De druifhyacint dankt zijn naam aan de bloemen, die van dichtbij lijken op omgekeerde druiven. De plant behoort tot de aspergefamilie en vormt ondergronds een bol. De druifhyacint v alt vooral op door zijn sterke, unieke geur. De druifhyacint kan een hoogte bereiken van maximaal 40 centimeter.
Profiel
Hoogte 15 – 40 cm
Plantafstand 7,5 -10 cm
Bloei van het vroege voorjaar tot de vroege zomer
Goed doorlatende grond
Volle zon tot gedeeltelijk schaduwrijke locatie
Uien beschikbaar in de herfst
De aanplant
De druifhyacint kan in vrijwel elke grondsoort worden geplant. Naast het klassieke bed is ook de teelt in potten en balkonbakken mogelijk. Het is een zeer robuuste plant die op veel plekken geplant kan worden. Een zeer lichte locatie wordt het meest aanbevolen. Je kunt daarom het beste een bed kiezen waar geen schaduw op v alt. Als de bomen in de tuin echter dunner zijn, kan de druifhyacint ook zonder problemen onder dergelijke planten worden gekweekt. Hoe meer de bloemen in de schaduw staan, hoe minder bloemen ze zullen produceren. Ook stelt de plant geen hoge eisen aan de eigenschappen van de bodem:
- De geselecteerde grond in het bed moet waterdoorlatend zijn
- Er mag indien mogelijk geen wateroverlast zijn
- leemachtige en zandige grond heeft de voorkeur
- Bestaande grond kan ook losgemaakt worden met extra zand
- de grond moet zo los mogelijk en niet te zwaar zijn
- de bodem moet zuiver zijn qua voedingsstoffen.
Over het algemeen kunnen druivenhyacinten in vrijwel elke grondsoort en op elke locatie worden geplant. Hoe beter de omstandigheden echter zijn voor de plant, hoe meer hij de tuinman beloont met een groter aantal bloemen en een hogere voortplantingssnelheid. Ook het plantproces zelf is relatief eenvoudig met deze ongecompliceerde plant:
- geplant met kleine bloembollen
- de ideale tijd is de herfst
- er moet een gat van 8 tot 10 centimeter diep in de grond worden gegraven
- Het aardoppervlak moet dan voorzichtig naar beneden worden gedrukt
- de afstand tussen de afzonderlijke exemplaren moet ongeveer 10 centimeter zijn
- om visuele redenen wordt een arrangement in kleinere groepen aanbevolen
- Druivenhyacinten passen bijzonder goed bij tulpen en narcissen.
Over het geheel genomen blijkt het kweken van de bloem bijzonder eenvoudig en kan zonder veel moeite worden bereikt.
Goede verzorging van druivenhyacint
De plant is ook zeer ongecompliceerd en robuust als het om verzorging gaat. Zorg ervoor dat de blauwe druif regelmatig en matig water krijgt en dat de bol nooit helemaal uitdroogt. Het water moet echter ook gemakkelijk door de grond kunnen sijpelen, anders kan er wateroverlast ontstaan. In het ergste geval leidt dit tot schimmelvorming op de ui. In de nazomer drogen de bladeren van de druifhyacint uit. Vanaf dat moment hoeft de plant geen water meer te krijgen. De bemesting moet dan ook gestopt worden. Bij het bemesten van druivenhyacinten moet u met een aantal zaken rekening houden:
- Bemesting met een laagje compost in het voorjaar wordt met name aanbevolen
- Blühdinger is ook zeer geschikt (hoogst mogelijke fosforgeh alte)
- Gebruik Blühdinger één keer voor en één keer na de bloeiperiode
- Stop met bemesten als de bladeren vervagen
- gebruik niet te veel kunstmest.
De snelle vermenigvuldiging
Met een bijzonder gunstige ligging en regelmatige verzorging vermenigvuldigen druifhyacinten zich zeer snel zonder tussenkomst van de tuinman en kunnen ze hele tuinen overnemen. Daarom zijn ze bijzonder geschikt om tuinen te verwilderen. Als snelle voortplanting niet gewenst is, moeten de bladeren royaal worden afgesneden wanneer ze geel beginnen te worden. Als je zelf voor de vermeerdering van de planten wilt zorgen, moet je ook wachten tot de planten beginnen uit te drogen en de zaden verzamelen. Deze kunnen vervolgens in het voor- of najaar op elke gewenste locatie worden gezaaid. Bij het zaaien is het belangrijk dat de grond goed vochtig wordt gehouden. Na enkele jaren beginnen zich bloemen te vormen. De meeste tuinders vermeerderen druivenhyacint echter via zaadbollen, die zich in de zomer op de moederbol vormen. Deze moeten in het najaar worden uitgegraven en geplant. Op deze manier gekweekte planten bloeien voor het eerst in het volgende voorjaar. Een ander alternatief is om de ui individueel te verdelen. Om dit te doen, moet de druifhyacint na de bloei eerst worden uitgegraven. De wortels mogen niet worden beschadigd. Deze moeten vervolgens voorzichtig uit elkaar worden getrokken. De individuele partijen moeten dan onmiddellijk opnieuw worden beplant.
Overwintering
Druivenhyacinten hebben een bol die het hele jaar door onder de grond kan blijven omdat de bloembol vorstvrij is. Elk voorjaar ontspruit de plant weer uit de grond en begint bloemen te produceren. Het ziet er echter anders uit als de druif niet in de tuinperk is gekweekt, maar in potten of balkonbakken. De betreffende containers dienen in het najaar naar een vorstvrije en zo donker mogelijke plaats te worden verplaatst. De grond moet te allen tijde licht vochtig worden gehouden. Voordat de plant weer begint te ontkiemen, moet de container worden teruggezet naar een lichte locatie en moet de grond worden bemest.
Typische ziekten van druivenhyacint
De druifhyacint is een uiterst robuuste plant. Het is slechts vatbaar voor een paar ziekten. De meest voorkomende besmetting is die van roetzwam. Dit komt vooral voor als de blauwe druif op een schaduwrijke plek staat, de grond te vochtig is en de individuele planten te dicht bij elkaar staan. Deze roetzwam wordt gekenmerkt door de volgende criteria:
- zeer veel verschillende typen mogelijk (ca. 1200)
- de bloemhoofdjes van de druifhyacint zijn bijzonder getroffen
- zwarte of witte vlekvorming
- Aangetaste plantendelen moeten volledig worden verwijderd.
Populaire soorten en variëteiten
Muscari armeniacum produceert kob altblauwe bloemen met witte randen die tot laat in het voorjaar verschijnen en een aangename geur hebben. Omdat hij zich snel verspreidt, wordt deze 20 – 25 cm hoge soort vaak gekweekt.
Muscari aucheri (syn. M. tubergenianum) produceert zowel lichtblauwe als donkerblauwe bloemen in een enkele tros die aan het begin van de lente verschijnen.
Muscari botryoides `Album`draagt witte, eveneens sterk aromatische bloemen die verschijnen in de tweede helft van de lente. Deze soort wordt 15 – 25 cm hoog.
Muscari comosum bloeit in olijfgroen en paars. Aan het uiteinde van de trosvormige bloeiwijze bevindt zich een plukje steriele bloemen. Deze druivenhyacint bloeit in het late voorjaar, wat later is dan alle andere Muscari-soorten. Met een hoogte van 40 cm is hij ook behoorlijk groot, blauwviolette cultuurvormen zijn 'Plumosum' en 'Monstrosum'.
Cultuur
De bloembollen worden in het najaar ongeveer 7,5 cm diep geplant en in groepjes gerangschikt. Ze gedijen op elke goed bewaterde grond en kunnen worden gekweekt op locaties in de volle zon en onder lichte loofbomen.
Conclusie
De druivenhyacint is een prachtige plant met zeer aantrekkelijke en talrijke bloemen, die in de lente een echte pracht is. Met een beetje zorg heb je heel weinig werk te doen met de druifhyacint en kun je de snelle voortplanting ervan bewonderen.
