Het vingerhoedskruid is een plant met twee gezichten. Enerzijds presenteert de Digitalis purpurea zich als een decoratieve plant met opvallende en fascinerende bloemen. Het kleurenspectrum is divers, alles van roze, rood, wit, geel en paars is vertegenwoordigd. Aan de andere kant wordt de weegbreeplant als extreem giftig beschouwd. De plant, ook wel bosklok of pasquebloem genoemd, wordt in de volksgeneeskunde al eeuwenlang gebruikt voor hartproblemen. Ook al wordt zelfmedicatie sterk afgeraden, toch biedt de plant een opvallende blikvanger in de tuin.
Locatie en bodem
Digitalis purpurea is een dodelijke schoonheid waar veel tuiniers gemengde gevoelens over hebben. De plant met zijn rechtopstaande, hoge groei en opvallende bloemen wordt zelden in het wild aangetroffen. Vroeger kon je vingerhoedskruid vaak tegenkomen in open bossen en wilde weiden. Voor een succesvolle teelt in uw eigen tuin kiest u best voor een zonnige standplaats. Maar het vingerhoedskruid voelt zich ook thuis onder grote bomen, in de halfschaduw, en produceert zijn kleurrijke bloemen. Tip: Plant giftige planten buiten het bereik van kleine kinderen en stoeiende huisdieren. Zelfs een kleine dosis vingerhoedskruid kan een bezoek aan de eerste hulp vereisen. De plant, die tot de bakbananenfamilie behoort, reageert gevoelig op kalkrijke bodems. Met een diep, humusrijk en licht zuur substraat heb je veel meer kans om de groei en weerstand van Digitalis purpurea te bevorderen. Als je een voldoende grote plantenbak hebt, kun je het vingerhoedskruid ook in een pot bewaren.
Water geven en bemesten
Een ander belangrijk criterium voor het succesvol kweken van deze bijzondere schoonheid is een vochtig substraat. Wateroverlast belast de plant echter ook onnodig. Geef het vingerhoedskruid daarom matig, maar wel regelmatig water met kalkvrij water. Op warme zomerdagen kan dit twee keer per dag nodig zijn. Je kunt de grond beschermen tegen te snel uitdrogen met een dikke laag schorsmulch. Als alternatief kunt u voor deze taak een speciaal vlies uit een speciaalzaak gebruiken. Als de bosklokken direct in het bed worden geplant, is het voldoende als u de grond twee keer per jaar verrijkt met compost. De eerste bemesting vindt plaats tussen eind februari en half maart, de tweede keer in augustus. Werk het materiaal voorzichtig in de grond. Deze maatregel maakt niet alleen de grond los, maar verwijdert ook mos en hinderlijk onkruid. Als u geen composthoop in uw tuin heeft of deze methode om een andere reden niet wilt gebruiken, kunt u ook gewone vloeibare mest gebruiken. Het product wordt elke 4 tot 6 weken rechtstreeks via het gietwater toegediend, wat zorgt voor een gelijkmatige verdeling in het substraat.
Zaaien en planten
Het vingerhoedskruid vormt alleen in het eerste jaar een basale bladrozet. De indrukwekkende bloemen verschijnen pas het jaar daarop op een stengel die tot 200 cm hoog wordt. Ook al wordt de plant meestal niet langer dan twee jaar oud, toch is hij uiterst productief. Als de plant zich op zijn gemak voelt op de gekozen locatie, zal hij vanzelf groeien. U kunt echter ook gecontroleerd zaaien in het voorjaar of de zomer. Gebruik een ondiepe kweekbak totdat de planten sterk genoeg zijn om buiten getransplanteerd te worden.
- De locatie moet helder zijn, maar niet zonnig.
- Bedek de fijne zaden slechts lichtjes met mager substraat.
- Houd de grond gelijkmatig vochtig met een watersproeier.
- Een geperforeerde, transparante folie verhoogt de luchtvochtigheid.
- Verwijder de film een paar uur per dag om luchtcirculatie mogelijk te maken.
Hetuitplanten vindt plaats zodra de jonge planten een hoogte van ongeveer 10 cm hebben bereikt, maar uiterlijk half september. Pas op dat u de penwortels van de planten niet beschadigt. Vingerhoedskruid ziet er bijzonder goed uit als ze in groepen worden geplant. Combineer bijvoorbeeld varens, blauwe woodruff, wilgenroos of diverse ooievaarsbeksoorten samen met Digitalis purpurea. Ga bij het planten in bed als volgt te werk:
- Verwijder verwelkte planten en wortelresten van de locatie.
- Meng aarde met humus.
- Het plantgat moet tweemaal de omtrek hebben van de kluit van het vingerhoedskruid.
- Maak ook de omringende grond los.
- Planten plaatsen.
- Houd bij het planten in rijen een minimale afstand van ongeveer 25 cm aan.
De jonge planten stevig water geven. Tegen de tijd dat de eerste nachtvorst begint, zouden de planten zich al op de nieuwe plantlocatie moeten hebben gevestigd. Voor de zekerheid kun je echter ook een dikke laag schorsmulch, kreupelhout of compost uitsmeren.
Propageren
De indrukwekkende plant wordt alleen vermeerderd via de stoffige zaden, die zich vormen na de bloei in de herfst. Zodra de zaaddozen bruin worden en aan de bovenkant openbreken, kun je de zaden voorzichtig uitgieten. In tegenstelling tot veel andere inheemse plantensoorten vereist vingerhoedskruid geen stratificatie. Theoretisch kunt u direct ter plaatse zaaien. Als je de zaden pas het volgende jaar wilt gebruiken, laat de fijne zaden dan drogen op een donkere, niet te vochtige plaats.
Snijden
Door verwelkte bloeiwijzen te verwijderen, kun je het rode vingerhoedskruid stimuleren een tweede bloem te produceren. De zaadcapsules rijpen bovendien op de gescheiden scheuten en kunnen worden gebruikt voor gericht en gecontroleerd zaaien. Belangrijk: Digitalis purpurea werd in 2007 uitgeroepen tot giftige plant van het jaar. Als u direct in contact komt met de planten, gebruik dan handschoenen en breng geen enkel plantdeel in contact met de slijmvliezen.
Overwintering
Je hoeft geen speciale voorzorgsmaatregelen te nemen voor het koude seizoen. De vriestemperaturen hebben zelfs een positief effect op de bloei. Hoe ijziger het is, hoe weelderiger het vingerhoedskruid het volgende jaar bloeit. Bij het kweken in plantenbakken ziet het er echter iets anders uit. Bij temperaturen met dubbele cijfers onder nul bestaat het risico dat het substraat in de pot volledig bevriest en de wortels beschadigd raken. Wikkel het vat daarom over een groot gebied met jute of een speciaal vlies. Van oktober tot maart moet u geen water geven of kunstmest toevoegen.
Conclusie van de redactie
Het vingerhoedskruid is een decoratieve plant die met een breed scala aan kleuren afwisseling in de tuin brengt. De plant zelf stelt weinig eisen aan de hobbytuinier. Digitalis purpurea mag in geen geval in de directe omgeving van kinderen of huisdieren worden geplant, omdat het eten van slechts twee bladeren tot de dood kan leiden. Met de nodige voorzorgsmaatregelen kunnen de giftige planten echter ook in familietuinen in hun volle pracht schitteren.
Dingen die de moeite waard zijn om te weten over het vingerhoedskruid in het kort
Profiel
- Soort/Familie: Vaste plant. Behoort tot de helmkruidfamilie (Scrophulariaceae)
- Zorginspanning: laag. Van korte duur, maar verspreidt zich vanzelf en wordt een vaste gast
- Bloeitijd: juni tot augustus met grote, klokvormige individuele bloemen die dicht bij lange bloemkaarsen zitten in paars, rood, roze, geel of wit met karakteristieke donkere vlekken in de bloemen
- Gebladerte: wintergroen. Smal, langwerpig tot eivormig, donkergroen blad
- Groei: Rechtopstaand met rozetvorming van bladeren. Verspreidt zich alleen via inseminatie als hij zich op zijn gemak voelt
- Ingrediënten: Cardenoliden, daarom giftig
- Hoogte/breedte: 90 tot 150 cm hoog, 40 tot 60 cm breed
- Locatie: Gedeeltelijk in de schaduw, kan ook zon verdragen. Geeft de voorkeur aan plaatsen voor en tussen diepgewortelde bomen. Humusrijke, tamelijk droge grond
- Planttijd: op elk moment, zolang de grond niet bevroren is. Kan in juli-augustus direct buiten worden gekweekt uit zaden (kiemtijd 15-25 dagen bij 18-22 °C)
- Snijden: Dicht bij de grond na de bloei als zelf zaaien niet gewenst is. Anders terugsnoeien nadat de zaadcapsules zijn gerijpt en gezaaid
- Partner: Werk prachtig in groepsbeplantingen. Bosgrassen, varens, groot klokje, geitenbaard, zilveren kaars
- Voortplanting: Zaden kunnen worden verzameld
- Verzorging: De levensduur wordt verlengd als de gebruikte bloemstengels worden weggesneden
- Overwintering: winterhard. Zaden overwinteren en rijpen het volgende jaar
Speciale kenmerken
- Bloemen trekken hommels en bijen aan
- past heel goed in de natuurtuin of in heidetuinen
Soort
- Geel vingerhoedskruid (Digitalis lutea): maakt indruk met citroengele bloemen; houdt van kalkrijke grond; Zelden gevonden soort
- Rood vingerhoedskruid (Digitalis purpurea): hoogte 90-150 cm, 40-60 cm breed; bloeit van juni tot augustus met grote, klokvormige individuele bloemen dichtbij lange bloemkaarsen in paarsrood, roze, geel of wit; geeft de voorkeur aan droge grond, maar verdraagt ook goed vocht; maar gevoelig voor kalkaanslag; zien er prachtig uit in groepsbeplantingen: bosgrassen, varens, hoge boshyacinten, geitenbaard, zilveren kaars
Rassen (selectie)
- `Comte de Chambord: bloeit in roze-roze kleuren; past heel goed bij de roze klimroos 'Raubrittard
- `Excelsior: Rood vingerhoedskruid; Bloemkleuren in paars, roze en wit op één plant
- `Gloxiniaeflora: Rood vingerhoedskruid; bekende variëteit met bloembellen in paarsroze
- `Gloxiniaeflora Alba: Rood vingerhoedskruid; ook bekend met witte bloemen
- `Sutton's abrikoos: rood vingerhoedskruid; buitengewone zalmroze bloemen
