De dwergpaprika is een robuuste kamerplant die vaak voorkomt onder de botanische naam Peperomia. Door de verschillende rassen kunnen de planten echter soms sterk van elkaar verschillen in vorm, kleur, grootte en bladstructuur.
De bloemen van de Peperomia zijn echter heel karakteristiek, zodat je er gemakkelijk de dwergpaprika aan kunt herkennen, want de meeste soorten produceren lange, dunne, meestal witte tot crèmekleurige bloemaren.
Peperomia soortendiversiteit
Omdat het voor een goede verzorging en het behoud van cruciaal belang is welke soort dwergpaprika je in huis hebt, vind je hier eerst de meest bekende soorten, zodat je kunt identificeren welke plant jouw plant is.
- Peperomia argyreia is erg populair en daarom wijdverbreid. Het produceert dikke, vlezige bladeren met een glad oppervlak. De brede, eivormige bladeren convergeren naar een punt aan het uiteinde van het blad en zijn gemakkelijk herkenbaar aan de zilverkleurige bladnerf en de donkergroene bladranden.
- De Peperomia caperata is compleet anders met zijn hartvormige, donkergroene bladeren met een sterk golvend oppervlak. In de verdiepingen van deze golven lijkt de groene kleur bijna zwart en geeft, samen met de roodachtige tot rozerode bladstelen, de plant een rijk contrasterende kleur. Onder goede omstandigheden produceren ze van zomer tot herfst witte bloemaren van verschillende lengtes.
- De Peperomia fraseri heeft ook kleine hartvormige bladeren, maar deze zijn rood aan de onderkant. Maar ook de bloemaren, in trossen gerangschikt en tot 65 cm hoog, zijn opvallend.
- Als de dwergpaprika middengroene en ovale bladeren heeft met een roze bladsteel, is het zeker Peperomia glabella. Deze soort ontwikkelt zijn scheuten voornamelijk zijdelings en bereikt daardoor een hoogte van slechts 15 cm.
- De Peperomia griseoargentea wordt ook maar zo'n 15 centimeter hoog. De bladeren zijn echter grijsgroen en hebben een zilverachtige glans en donkerdere nerven. Net als bij de glabella zijn de bladstelen echter roze. Met de groenwitte bloemaren bereikt deze soort een hoogte van bijna 25 cm.
- Peperomia obtusifolia is ook zeer wijdverspreid met zijn vlezige en dof glanzende bladeren, die herkenbaar zijn aan hun elliptische vorm en donker paarsgroene bladeren met een stompe punt. Als hij goed wordt bewaard, produceert hij van het late voorjaar tot de herfst bloemschermen van ongeveer 7 cm lang.
- Peperomia obtusifolia wordt vaak verward met obtusifolia 'Alba'! Hoewel deze twee soorten dezelfde groeiwijze hebben, verschillen ze in de kleuring van de nieuwe scheuten. Bij obtusifolia “Alba” worden de teruggroeiende scheuten gekenmerkt door een lichtgele kleur, die pas later rijk groen wordt. Veel beter komt de gelijknamige obtusifolia 'Alba-marginata' met zijn zilverwitte bladrand en grijsgroene bladkleur naar voren.
Er zijn meer dan 1.000 Peperomia-soorten. Velen zijn populaire kamerplanten. Vooral degenen met bonte of felgekleurde bladeren zijn populair. Peperomia caperata schumi rood heeft bijvoorbeeld opvallende donkerrode bladeren. Vaak worden Peperomia asperula, Peperomia bibi, Peperomia columella, Peperomia magnoliifolia, Peperomia meridana, Peperomia rotundifolia en Peperomia verticillata aangeboden.
Locatie voor dwergpaprika
Als u uw dwergpaprika heeft kunnen vinden in de hierboven beschreven soort, is dat nog beter als u op zoek gaat naar een geschikte locatie! Er zijn echter ook algemene vuistregels die u kunt volgen bij het zoeken naar een locatie. Als de dwergpaprika wordt gekenmerkt door zuiver groene bladeren, is een lichte standplaats met wat ochtend- of avondzon ideaal. Deze planten houden echter niet van direct zonlicht uit de middagzon. Bonte soorten zijn veel taaier en kunnen tegen fel zonlicht, al kan het zeker geen kwaad als ze een beetje in de schaduw staan.
Peperomia water geven
De dwergpaprika is een zeer veeleisende plant, niet in de laatste plaats vanwege zijn delicate en vrij kleine vorm. Het is daarom beter om zuinig te zijn met water geven. Het is niet schadelijk voor de planten als de grond tussen de gietbeurten een beetje uitdroogt. Dwergpaprikasoorten met vlezige bladeren slaan sowieso een kleine voorraad op in hun bladeren, waardoor ze zulke korte droge periodes uitstekend overleven. Deze planten kunnen niet tegen teveel water. Dat merk je als de dwergpaprika zijn blad verliest. Permanent teveel water leidt meestal zelfs tot de dood van de plant.
Bemest Peperomia
Tijdens de groeifasen, dus van de lente tot de herfst, kun je de planten ongeveer elke 4 weken water geven met een laag gedoseerde mestoplossing. Overdrijf het echter niet, omdat overmatige bemesting kan leiden tot een onnatuurlijk zachte groei van de plant.
Omgevingstemperatuur voor dwergpaprika
De dwergpaprika stelt eigenlijk geen hoge eisen aan de temperatuur van zijn omgeving, dus hij kan veilig op een normale kamertemperatuur worden bewaard. Om te kunnen gedijen mag de temperatuur echter niet lager zijn dan 12 °C. Een hoge luchtvochtigheid kan een positief effect hebben op de groei, daarom is een plek direct naast de verwarming eerder ongeschikt. Als de lucht te droog is, kunnen plagen en uitgedroogde bladranden het gevolg zijn.
Verpotten en snoeien
Door de kleine groei van de dwergpaprika zijn de wortels van de meeste Peperomia relatief klein en slank, waardoor ze heel goed bewaard kunnen worden in kleine plantenbakken, potten, hangmanden of ondiepe plantschalen. Afhankelijk van uw wensen kunt u ze echter veilig in het voorjaar verpotten. Een grondmengsel op turfbasis is hier geschikt. Om wateroverlast te voorkomen, moeten de plantenbakken echter geperforeerd zijn of bekleed zijn met kiezelstenen.
Als je klaar bent met verpotten, moeten de scheutpunten ook worden uitgebroken om de ontwikkeling van nieuwe zijscheuten te stimuleren. Dit resulteert meestal in een bossige groei. Hangende dwergpaprikavariëteiten kunnen daarentegen in het voorjaar met een derde van hun totale lengte worden ingekort om de scheuten nieuwe kracht te geven.
Vermeerdering van de dwergpaprika
Als u uw dwergpaprika wilt vermeerderen, kunt u dit doen in de vorm van kopstekken. Om dit te doen, snijdt u scheuten van ongeveer 5-8 cm lang onder een bladknoop af, verwijdert u de onderste bladeren en plaatst u ze in een glas water om te wortelen. Later kunt u de vroege stekken in groepjes van 7-10 planten in een veen-zandmengsel. Als u de stekken in het glas wilt planten zonder voorbeworteling, dient u na een lichte watergift een doorzichtige plastic zak over de plantenbak te plaatsen om de vochtigheid zo constant mogelijk te houden. Temperaturen rond de 18 °C zijn ideaal om te bewortelen. Op een lichte locatie duurt de bewortelingsfase ongeveer 4-6 weken.
Dwergpaprikasoorten zoals Peperomia argyreia, caperata of griseoargentea kunnen ook zeer goed worden vermeerderd met bladstekken. Om dit te doen, worden jonge en goed ontwikkelde bladeren met een stengel van ongeveer 2 cm lang tot aan de bladschijf in een licht bevochtigd substraat van zand en turf geplaatst. De bewortelingsfase duurt ongeveer 8-10 weken. Gedurende deze tijd moeten de bladstekken regelmatig worden bewaterd, maar mogen ze ook af en toe een beetje uitdrogen.
Wat je moet weten over de dwergpaprika in het kort
De Peperomia-planten zijn een geslacht met heel verschillende exemplaren. Er zijn ongeveer duizend soorten. Hoewel het allemaal laagblijvende planten zijn, verschillen ze soms flink in grootte, vorm, kleur en structuur. Peperomia wordt ook wel dwergpaprika, sierpaprika of peperfamilie genoemd. Klimplanten zijn zeer geschikt als hangplant.
Tip:
Peperomia-soorten zijn erg populair bij terrariumeigenaren. De planten zijn niet giftig en vinden het niet erg om opgegeten te worden.
Locatietips
- De uitsluitend groenbladige soorten Peperomia zijn gevoeliger dan die met kleurrijke bladeren.
- Beide soorten hebben een lichte plek nodig. De groenbladige exemplaren verdragen echter geen zonlicht.
- Hoewel ze in de ochtend- of avondzon kunnen staan, moet middagzon absoluut vermeden worden.
- De bonte soorten hebben geen probleem met de zon. Je moet echter nog steeds de brandende middagzon vermijden.
- Een te donkere standplaats zorgt ervoor dat de bonte soorten hun mooie kleur verliezen. De bladeren worden groen.
- De Peperomia gedijt goed bij normale kamertemperatuur. Ze mogen niet beneden 12 °C worden bewaard.
Tips voor substraat en watergift
- Het plantsubstraat moet turf bevatten. In principe is normale potgrond ook geschikt.
- Afvoer onderaan de pot is altijd belangrijk. Een mengsel van potgrond, zand en puimsteengrind in gelijke delen is ideaal.
- Humus is ook goed om door te mengen. Peperomia heeft niet veel water nodig. Ze moeten spaarzaam worden bewaterd.
- De grond moet tussen de gietbeurten altijd goed drogen. Voortdurend vochtig plantensubstraat is schadelijk voor de planten.
- Ze verliezen vaak hun bladeren of de wortels rotten, dan is er nauwelijks enige kans om ze te redden.
- Droogte daarentegen kan weinig kwaad, omdat de bladeren veel water kunnen opslaan.
- Peperomia houdt van een hoge luchtvochtigheid, dit is de enige manier waarop ze kunnen gedijen.
- Dit is vooral belangrijk voor zachtbladige soorten. Besproei de plant dus regelmatig met water.
- Als de lucht te droog is, bestaat het risico op ongedierte.
Tips tegen ongedierte
- Ongedierte omvat de rode spin of spintmijten.
- Beide bedekken de bladeren en de bladoksels met een fijn web.
- Meestal helpt alleen een chemische behandeling om van de kleine dieren af te komen.
