Lieveheersbeestjes behoren tot de populairste en bekendste insecten van allemaal. Bij sommige tuiniers rijst de vraag wat de kevers eigenlijk nog meer eten naast bladluizen en of ze iets te drinken nodig hebben.
Lieveheersbeestjessoort (familie Coccinellinae)
De bekendste zijn de zevenpunts (Coccinella septempunctata) en de tweepunts (Adalia bipunctata). Lieveheersbeestjes worden bijna altijd genoemd naar het aantal vlekken op hun elytra. De basiskleur kan rood of geel zijn, zelden zwart. Er zijn enkele soorten die helemaal geen punten hebben. Sommige kevers zijn zo variabel in hun kleur dat het moeilijk is om onderscheid te maken tussen individuele soorten.
Opmerking:
Het Aziatische lieveheersbeestje (Harmonia axyridis) komt al enkele jaren steeds vaker voor en concurreert met de inheemse soort. Vanwege verschillende kenmerken kan hij zich beter voortplanten en overleven dan zijn Europese familieleden.
Bladluizen
De meeste soorten lieveheersbeestjes voeden zich met bladluizen en hun larven. Ze consumeren grote hoeveelheden van het ongedierte. Terwijl inheemse lieveheersbeestjes tot 60 bladluizen per dag eten, kan het hierboven genoemde Aziatische lieveheersbeestje gemakkelijk tot 270 bladluizen per dag eten. Lieveheersbeestjes kunnen een bladluiskolonie in zeer korte tijd uitroeien. Niet alleen eten de kevers zelf de luizen, de larven zijn ook zeer hardwerkende ongediertebestrijders.
Opmerking:
Het is voor tuinders altijd de moeite waard om zoveel mogelijk lieveheersbeestjes in de tuin te hebben en ze aan te moedigen.
Niet elke soort lieveheersbeestje jaagt op elke plant op bladluizen. Sommige keversoorten zijn zelfs gespecialiseerd in bepaalde luizen of planten. Er zijn veel lieveheersbeestjes op naaldbomen die op naaldbladluizen jagen.
Andere insecten
Naast bladluizen omvat het dieet van lieveheersbeestjes ook andere zachte en kleine insecten:
- Larven van bladwespen, vlinders en andere kevers
- Scale insecten
- enkele kleinere soorten insecten
Een cruciale factor bij het kiezen van voedsel is de beschikbaarheid ervan. Lieveheersbeestjes zijn dan niet bijzonder kieskeurig en eten wat ze kunnen bereiken of jagen. Hetzelfde geldt voor de larven van kevers.
Andere diëten
Naast de lieveheersbeestjes, die voornamelijk insecten eten, zijn er ook enkele soorten die een ander dieet volgen. Deze zijn echter zeldzamer en minder opvallend dan een bladluiskolonie met lieveheersbeestjes.
- Vierentwintig punten (Subcoccinella vigintiquatuorpunctata): Planten (luzerne, anjers, klaver, aardappelen) kunnen ernstige schade veroorzaken
- Vurenbollieveheersbeestje(Scymnus abietis): naast bladluizen ook mijten
- Zwart lieveheersbeestje (Stethorus punctillum): spintmijten
- Twentytwopoint (Psyllobora vigintiduopunctata): Meeldauw
- Zestienstippelig lieveheersbeestje (Halyzia sedecimiguttata): meeldauw
Kannibalisme
Veel soorten lieveheersbeestjes gedragen zich kannibalistisch ten opzichte van eieren en larven van hun eigen soort. Het maakt dus niet veel uit of ze bladluizen blijven eten of liever de eieren of zelfs de larven van een ander lieveheersbeestje eten. Wat ze vanwege hun harde elytra niet kunnen, is het eten van andere volwassen lieveheersbeestjes. Hetzelfde geldt voor andere keversoorten. Kannibalisme binnen hun eigen soort is zeer rampzalig voor lieveheersbeestjes, omdat het hen infecteert met parasieten die hen kunnen doden.
Waterbehoefte
Lieveheersbeestjes hebben, net als andere dieren, een bepaalde vochtbehoefte. Vaak wordt dit echter op geheel natuurlijke wijze aan de borst gegeven. Op minder droge dagen is het vocht van de prooi voldoende. De kevers kunnen ook dauw of regendruppels binnenkrijgen. Het is niet nodig om lieveheersbeestjes een speciaal insectendrankje in de tuin aan te bieden. Vooral omdat drinkplaatsen vaak vallen worden voor insecten waarin ze kunnen verdrinken. Veel nuttiger zijn vochtige plekken in de tuin die zelfs in droge omstandigheden niet uitdrogen en begroeid zijn met dicht mos. Daar kunnen allerlei soorten insecten hun vocht vandaan halen.
Opmerking:
Als het een drinkplaats voor insecten moet zijn, moet het met meerdere grote stenen, hout of mos tegen verdrinking worden beveiligd.
