Als de tomaten een bruine verkleuring vertonen in het gebied waar de bloesem begint, dan is bloesemrot vaak de boosdoener. Dit is geen plaag met ongedierte of schimmels, maar eerder een ziekte die de stofwisseling van de tomaten schaadt. De oorzaken van bloesemrot zijn nog niet grondig onderzocht en volledig opgehelderd, maar er zijn goede resultaten bij de behandeling van de ziekte. De tot nu toe behaalde resultaten wijzen in ieder geval op bepaalde oplossingen voor effectieve preventie.
kwaadaardige afbeelding
De tomatenvruchten verschijnen eerst met waterige vlekken aan de basis van de bloemen en worden dan donker. De bloembases bevinden zich aan de onderkant van de vrucht, direct tegenover de basis van de stengel. Maar de bladeren kunnen ook aangetast worden door bloesemrot, wat blijkt uit misvormde scheutpunten. De teruggroeiende bladeren kunnen zich niet goed ontwikkelen en sterven snel af. Niet elk tomatenras reageert echter op dezelfde manier op de ziekte, waardoor het uiterlijk aanzienlijk kan variëren.
- Grijsgroene tot donkerbruine vlekken
- Beetje bij beetje worden de vlekken in de stof groter
- Uiteindelijk zakt het weefsel volledig in en wordt het hard
- In zeldzame gevallen verschijnen misvormingen aan de toppen van de scheuten
- Jonge bladeren zijn ernstig vervormd en groeien slecht
Oorzaken
Wanneer de eerste tekenen van bloesemrot verschijnen, kan onjuiste irrigatie hiervan de oorzaak zijn. Zelfs als de tomatenplanten te weinig voedingsstoffen binnenkrijgen, zijn ze gevoeliger voor de stofwisselingsziekte. Daarnaast spelen de pH-waarde en de concentratie van voedingszouten in de bodem een belangrijke rol, waaronder ammonium, kalium, magnesium en natrium. Ook de calciumvoorziening is een belangrijke factor; zure en permanent te droge gronden veroorzaken tekorten, omdat calcium vooral via het gietwater wordt opgenomen en zo in de vruchten kan terechtkomen.
- Ernstige schommelingen in gieteenheden zijn vaak een oorzaak
- Onvoldoende toevoer van voedingsstoffen
- Te zure grond ondersteunt de progressie van de ziekte
- Bloesemrot komt vaker voor bij kastomaten
- Sterke en weelderig groeiende tomatenrassen lopen bijzonder gevaar
Gevechten en preventie
De tomatenplanten hebben regelmatig, maar niet overmatig water nodig. Vooral tijdens lange droge periodes zijn de watergeefunits van groot belang om het immuunsysteem van de plant niet onnodig te verzwakken. Bovendien zijn de doses kunstmest een belangrijke factor bij het behoud van de gezondheid, evenals het geh alte aan voedingszouten. Om de juiste preventieve maatregelen te kunnen nemen, zijn bodemonderzoeken aan te raden, omdat deze nauwkeurige informatie over de feiten kunnen opleveren. De pH-waarde van de grond kunt u eenvoudig zelf bepalen; hiervoor kunt u bij de speciaalzaak een testkit verkrijgen. Dit kan zelfs zonder chemische kennis worden gebruikt, dankzij de kleurreactie kan de tuinman zien hoe hoog het kalkgeh alte van de grond is.
- De bodem mag niet te droog en niet te nat zijn
- Het is optimaal dat de grond gelijkmatig bevochtigd wordt
- Zorg voor een evenwichtige toevoer van voedingsstoffen
- Vermijd een overaanbod van voedingszouten zoals magnesium en kalium
- Controleer regelmatig de pH-waarde van de grond
- De ideale pH-waarde van de bodem is 6,5
- Neutraliseer te zure bodems door kalk toe te voegen
- Je kunt ook steenstof in de grond werken
Tip:
Als zich herhaaldelijk problemen met bloesemrot of andere ziekten voordoen, wordt een gedetailleerd bodemonderzoek door een gespecialiseerd laboratorium aanbevolen. Dit kan bijvoorbeeld met hulp van het LUFA (Agricultural Research and Research Institute), desgewenst met passend bemestingsadvies.
Meststof
Als tomatenplanten te weinig voedingsstoffen krijgen, zijn ze bijzonder vatbaar voor bloesemrot. In dit geval wordt regelmatige bemesting aanbevolen, maar wel in de juiste hoeveelheid om onder- of overaanbod te voorkomen. Ook het overbemesten van de grond met een meststof die te veel stikstof bevat, is een van de mogelijke oorzaken van de ziekte. Speciaalzaken bieden speciale meststoffen aan die zijn afgestemd op de specifieke behoeften van tomaten. Als de eerste symptomen op de vruchten verschijnen, is een effectieve calciummeststof die via de bladeren wordt opgenomen geschikt.
- Tomatenplanten bemesten indien nodig
- Organische natuurlijke meststof met langetermijneffecten is ideaal
- Spuit calciummeststof op de bladeren
Eetbaarheid
De aangetaste tomaten worden eerst opgemerkt door kleine vlekjes op de bloembasis die enigszins waterig zijn. Deze plekken worden geleidelijk groter, waardoor het weefsel wegzakt en lelijk wordt. Vervolgens droogt en hardt het uit. Op basis van de meeste ervaringen is de schade vaak slechts sporadisch zichtbaar op de tomatenvruchten. In de meeste gevallen zijn niet alle tomaten aan een pluim of alle pluimen aan een zieke plant aangetast. De nog gezonde vruchten kunnen zonder problemen worden gegeten, maar de zieke plekken moeten vóór consumptie worden verwijderd. Normaal gesproken is er geen invloed op de smaak, omdat het binnenste vruchtvlees grotendeels intact blijft.
- Aangetaste tomatenvruchten kunnen veilig worden gegeten
- Snijd alle rotte plekken royaal af voordat je ze consumeert
- Als de ziekte te ver is gevorderd, verwijder dan de geïnfecteerde tomaten volledig
Conclusie
Als de tuin wordt gebruikt voor het verbouwen van gewassen, moeten deze regelmatig worden gecontroleerd. Op deze manier kunnen ziekten vroeg worden opgespoord en kan de oogst worden veiliggesteld. Bloesemrot kan snel optreden bij tomaten als de watergift, de bodemkwaliteit en de voedingsstoffenvoorziening niet correct zijn. Om bloesemrot permanent te voorkomen is het daarom belangrijk om de grond voldoende en gelijkmatig te bewateren en indien nodig te bemesten. Bovendien moet het van voldoende calcium worden voorzien. Als sommige tomatenvruchten al aangetast zijn en de eerste tekenen van verkleuring vertonen, zijn ze nog steeds geschikt voor consumptie. De verkleurde plekken moeten echter royaal worden afgesneden; het vruchtvlees in de vrucht is meestal nog intact.
