Bananenplanten zijn enorme vaste planten die snel niet-houtachtige scheuten met enorme bladeren ontwikkelen. Dat doen ze in de pot op de kamer, maar ook in onze tuin. Er zijn zelfs winterharde bananen die je kunt vermeerderen volgens de volgende instructies:
Bananen aller dingen?
vraag het maar aan de tuinders die liever inheemse planten in onze tuinen zien, Willi Rose zong immers heel toepasselijk in 1923: “Bananen van alle dingen, ze vraagt me om bananen! Geen erwten, geen bonen, zelfs geen meloenen, dat is 'intimidatie' van haar! Ik heb sla, pruimen en asperges, ook Olomouc-kwartgel, maar vooral bananen wil ze van mij!” (luister: www.youtube.com/watch?v=zspvHTe6hCk). Voor de jongere lezers: Willi Rose was een acteur van de vorige eeuw die meer bekend werd door platen dan door zijn vele bijrollen, Olomouc Quargel is een zuurmelkse kaas met rode vlek, die wordt beschouwd als de enige originele Tsjechische kaas- en erwten, bonen, meloenen, sla, pruimen en asperges mag je uiteraard in je tuin planten, maar ook de bananenplanten zijn zeker niet te versmaden:
Bananen zijn groenblijvende en meerjarige planten. En ze groeien als kruidachtige planten, de stammen met de grote bananenbladeren bestaan uit massieve bladstelen of bladscheden, het zijn dus niet-houtachtige pseudo-stengels. Totdat het fruit rijp is, zendt de banaan elk seizoen nieuwe bladscheuten uit van wel enkele meters lang, als een soort “gigantisch gras”.
Instructies voor het vermeerderen van een banaan
Met zulke planten die graag willen groeien, is vermeerdering erg leuk, en het is noodzakelijk dat een bananenplant oud wordt:
De reproductie van de bananenplant
De banaan heeft ook een echte stam, de stengel waaruit de bloem zich ontwikkelt. De eerste bloemen van een originele, vruchtbare banaan verschijnen pas na 6 tot 8 jaar; deze scheut-as blijft tot aan de bloeiperiode zeer kort. Wanneer zich op een gegeven moment een bloeiwijze ontwikkelt, draagt deze vrouwelijke en mannelijke bloemen, waaruit vervolgens de fruittros ontstaat. We kennen het van veel foto's, een dikke tros bananen. Deze dikke tros bananen wordt door bananentelers een ‘tros’ genoemd; een tros heeft 6 tot 20 rijen bananen, zogenaamde ‘handen’, en de individuele vruchten worden daarom ‘vingers’ genoemd. Deze vingers, de bananen, groeien meestal scheef omdat ze reageren op de zwaartekracht van de aarde (geomorfisme); aan elke hand van een bosje groeien 8 tot 20 bananen, wat 48 tot 400 bananen (botanisch gesproken bessen) per fruittros oplevert.
Machtige substantie en veel moeite voor de plant, wat waarschijnlijk de reden is dat de meeste soorten bananenplanten monocarpisch zijn, d.w.z. H. de scheut-as sterft nadat deze vrucht heeft gedragen. Bij de wilde vormen vormen zich na de bevruchting veel zaden in de “bananenbessen”, de eigenlijke eetbare bananen en vele andere gecultiveerde vormen zijn zo veredeld dat de bananen niet vol zitten met harde zaden, dat wil zeggen onvruchtbaar. Alle soorten bananenplanten vormen echter wortelstokken aan hun wortels waaruit uitlopers ontspruiten, zogenaamde kindles. Zodat de bananenplant blijft leven, zelfs als de eerste hoofdscheut afsterft. Bananenplanten zijn meerjarig, een paar jaar totdat de vrucht toch rijp is, en mogelijk nog veel langer. Maar alleen als je je banaan helpt te blijven leven door de kinderen te verwijderen en te planten. Daarom is de vermeerdering van bananenplanten zo'n belangrijk onderwerp:
Winnende uitlopers van Musa
Dit is natuurlijk ook de reden waarom elke bananenplant gemakkelijk door middel van stekken kan worden vermeerderd. Het enige dat u hoeft te doen is een van de kinderen loskoppelen, wat een vrij probleemloos proces is:
- Wacht tot er een stekje met vier tot zes bladeren is gegroeid naast de eerste pseudo-stengel van je banaan
- Het scheiden van de moederplant moet rond het midden van de zomer plaatsvinden
- Uiterlijk half augustus, zodat de jonge planten in de winter sterk genoeg zijn, overwinteren is een sta altje kracht
- Leg voorzichtig een stek “onder” bloot en controleer of deze voldoende onafhankelijke wortels heeft
- Als je genoeg eigen wortels vindt, kun je de wortel van de uitloper gebruiken, b.v. B. los van de wortelknol (wortelstok) van de moeder met een scherp mes
- Beide wondgebieden worden gedesinfecteerd door besprenkeling met houtas (gekocht, verkrijgbaar in de meststoffen of uit je eigen open haard)
- De stekken worden in onbemeste potgrond geplaatst in een zo klein mogelijke pot
- De plantenbak moet klein zijn, zodat de warmteminnende wortelstok geen last heeft van verdampingskoeling; dit kan gecompenseerd worden door bodemwarmte op de locatie
- De locatie moet over het algemeen warm en schaduwrijk zijn en een hoge luchtvochtigheid bieden
- Minimaal 20 °C, ook in de omgeving van de potgrond
- Als u niet voor voldoende hoge luchtvochtigheid kunt zorgen (kleine kas), kunt u de bladeren doormidden snijden of wegknippen
- Hoe je het verdampingsoppervlak van de kleine banaan aanzienlijk kunt verkleinen
- Af en toe sproeien met water is ook goed voor de bananenuitloper
- De wond aan de wortel van de moederplant mag een paar dagen aan de lucht drogen
- Pas als het aan de oppervlakte hard aanvoelt, mag het weer met aarde worden bedekt
Uitloper van Musella lasiocarpa
Bij Musella lasiocarpa, de Gouden Lotus-banaan, is het nemen van uitlopers iets lastiger dan bij de Musa-soort:
- Het vormt zijn uitlopers niet aan de zijkant van de wortelstok, maar aan de onderkant van de wortel
- Dus je moet naar de onderkant van de vaste plant gaan om deze te scheiden
- Dit werkt het beste als je de uitlopers in de lente scheidt voordat je ze verpot of uitplant
- Musella lasiocarpa vormt sterke uitlopers voordat ze blad krijgen, dus ze kunnen ook zonder blad verwijderd worden
- Als deze stekken nog geen wortels hebben, worden ze in vochtige, losse grond geplaatst en warm gehouden
- Ze schieten bijna altijd wortel, maar het kan een paar maanden duren
- Musella lasiocarpa brengt zoveel kinderen voort dat het uiteindelijk op een struik lijkt
- Als je liever een solitaire kweekt, kun je al deze aanmaakhoutjes uitgroeien tot nieuwe bananenplanten
Uitlopers van Ensete-bananen
In tegenstelling tot Musa en Musella vormen Ensete-bananenplanten geen wortelscheuten en sterven ze meestal af als ze eenvoudigweg moeten worden vermeerderd door de pseudo-stengel meerdere keren te delen (dit is ook mogelijk met Musa). Een uitzondering vormen veel van de Ensete-soorten die in dit land worden aangeboden, die met licht roodachtig blad, die via in vitro-cultuur werden vermeerderd en door deling kunnen worden vermeerderd. Anders kunnen ensets worden vermeerderd via stekken (zijscheuten van de bananenplant afsnijden en oppotten) en door zaaien (je eigen ensets bemesten, maar je kunt ook zaden kopen).
Behandeling van jonge planten
De behandeling van de (gewortelde) jonge planten is wederom voor alle bananenplanten hetzelfde:
- Overwinteren in een koude stal bij ongeveer 10 °C en volgend voorjaar verpotten
- In onbemeste potgrond waaraan een beetje plantaardige mest is toegevoegd
- De nieuwe plantenbakken mogen niet meer dan 4 cm groter zijn dan de oude
- De nieuwe pot moet een diameter hebben die ongeveer 4 cm groter is dan de vorige pot
- Wederom vanwege de verdampingskou willen bananenbomen warme voeten hebben, maar zoals ik al zei, een plekje op een elektrische deken zou ook denkbaar zijn
- Je zou de jonge bananenplanten vier tot zes keer per jaar uit de kleine pot moeten verpotten, dus het is zeker de moeite waard om een stek te kweken, vooral voor experimenten met grotere potten
Bananen en hun belang in de Duitse tuin
Het is hierboven al besproken waarom het geen vreemd idee is, maar wel een behoorlijk goed idee, om hier in Duitsland “bananen” te kweken. Door zijn prettige teelt en krachtige groeipotentieel wordt de bananenplant steeds belangrijker onder de exotische planten die wij kweken, vooral voor de teelt in de tuin (voor het algemene belang van exotische planten in Duitse tuinen, zie “Populaire exotische planten in de tuin”). Het kan zijn dat je gewoon een “Musa” hebt en deze wilt vermenigvuldigen, zo werd de banaan lange tijd gebruikt (en soms zelfs vandaag de dag, www.hagebau.de/p/zimmerpflanzen-bananenpflanzen-an357514381) verkocht. Maar de tijd dat bananenplanten worden verkocht zonder exacte botanische naam is eigenlijk voorbij:
Bananen hebben hun thuis in Zuidoost-Azië, waar nu meer dan 1000 verschillende cultivars van eetbare bananensoorten voorkomen. De eerste bananen bereikten Europa ongeveer 400 jaar geleden, en als gevolg van de mondialisering verschijnen er steeds meer bananenplanten op onze breedtegraden. Als je verliefd bent geworden op de prachtige planten en b.v. Als je ze in rijen wilt vermenigvuldigen, bijvoorbeeld als cadeau, zijn er een paar soorten bananen waar je uit kunt kiezen:
- Ensete ventricosum 'Maurelii',Red Banana, afhankelijk van de maat vanaf ongeveer € 10. Deze “Abessijnse banaan” is een soort uit het tweede van de drie geslachten in de bananenfamilie, een belangrijke voedselplant in tropisch Afrika, waarvan alle delen van de plant worden benut. De knollen worden gebruikt om meel te maken (voor brood en ander gebak), de jongere binnenstengels worden gekookt en als groente gegeten, verse bladeren worden aan runderen en schapen gevoerd, gedroogde bladeren worden gebruikt als dakbedekking en vezels voor zakken, touwen en matten worden verkregen uit de bladscheden.
- Musa acuminata,sierbanaan,weegbree, 8 ondersoorten, voornamelijk verkocht als de dwergbanaan 'Dwarf cavendish', kunnen alleen gevonden in de In een emmer bewaard, is hij niet bestand tegen temperaturen onder 0 °C. We produceren ook fruit dat als oneetbaar wordt beschouwd als het zaden vormt.
- Musa basjoo,Japanse vezelbanaan, afhankelijk van de grootte vanaf minder dan 10, - € (ongeveer 2, 50 m ongeveer 90, - €). Beschouwd als de meest vorsttolerante van alle Musa-soorten, kan hij na milde winters buiten bloeien in Midden-Europa, maar de vruchten rijpen niet omdat het groeiseizoen te kort is.
- Musa Daijio,winterbananenuit een kruising tussen Musa sikkimensis (zie hieronder) en Musa balbisiana (zilverbanaan), afhankelijk van maat vanaf €15. Zou minder vorstbestendig zijn dan Musa basjoo, werd met succes geplant in klimaatzone 6b, maar werd in de winter uit de tuin verwijderd en overwinterd in een koud huis
- Musa sikimensis 'Red Tiger',Darjeeling banaan, afhankelijk van de maat vanaf €15. Zelfs in Midden-Europa bloeit hij na milde winters en bij voldoende vorstbescherming buiten af en toe na 3 tot 4 jaar, maar de vruchten rijpen niet omdat de zomer te kort is en worden bovendien als oneetbaar beschouwd vanwege de talrijke harde zwarte zaden. De wortelstok (de wortelknollen) moet bestand zijn tegen temperaturen tot -15 °C.
- Musa x paradisiaca 'Dwarf cavendish',Dwergbanaan, afhankelijk van de maat vanaf minder dan € 10. Deze dwergvorm van de Musa × paradisiaca, dessertbanaan, is waarschijnlijk ontstaan door het kruisen van Musa acuminata en Musa balbisiana, produceert eetbare vruchten, is ongeveer een meter hoog en is waarschijnlijk de meest gecultiveerde soort ter wereld.
- Musa velutina,Roze dwergbanaan, robuuste beginnersbanaan die temperaturen tot nul graden kan verdragen, draagt roze bloemen en roze, eetbare kleine vruchten, die echter veel bevatten zaden en nauwelijks vruchtvlees.
- Musella lasiocarpa,Golden Lotus Banana, afhankelijk van de maat vanaf minder dan € 10. De enige soort van het derde geslacht Bananenfamilie, een echt chique banaan die vaak in tuinen in zijn thuisland wordt geplant: de.wikipedia.org/wiki/File:Musella_lasiocarpa3.jpg. Verdraagt veel kou (winterhard in USDA zones 7 t/m 10, Duitsland: 5b t/m 8b) en is niet zo windgevoelig als andere bananensoorten. De bladeren zijn steviger en blauwgroen van kleur. Vanaf het derde of vierde jaar toont de moederlijn de “lotusbloem” die 7 tot 8 maanden bloeit en haar beroemd heeft gemaakt.
Als je vorstbestendige bananen in de tuin plant, zal in de winter het hele plukje bladeren boven de grond bevriezen. Maar dat maakt niet uit, als hij de winter zou overleven, zou de banaan er hoe dan ook lelijk en slordig uitzien, en de bananen die echt vorstbestendig zijn (of voldoende beschermd) ontkiemen elk voorjaar betrouwbaar nieuwe groene bladeren uit de grond. Voorwaarde hiervoor is dat de geplante bananen in de winter voorzien zijn van een mooie dikke laag blad en mulch. Dit betekent dat de vorst niet te ver in de wortelstok kan doordringen; als de hele wortel bevriest, zou zelfs de meest winterharde banaan in het voorjaar niet meer uitlopen. Fruit kun je echter nauwelijks oogsten; voor de buitenteelt hebben we nog niet voldoende winterharde fruitbananen gekweekt. Als u fruit wilt oogsten van een containerbanaan, moet deze naar binnen worden verplaatst zodra de buitentemperatuur onder de 10 °C zakt. Mogelijk kunt u de vruchten laten rijpen op een warme plaats met voldoende plantlicht. Overwinter vervolgens normaal, koel (10 tot 15 °C) en droog en met een beperkte aanvoer. Het verwijderen van de gele en gedroogde bladeren zou een sterke kieming in de lente mogelijk moeten maken.
Conclusie
De bananenplant is een verbazingwekkend krachtige vaste plant die zichzelf “bijna dwingt” om zich voort te planten vanwege de ontwikkeling van de wortels en de snelle groei van de jonge plant. Dit komt ook doordat onze belangrijkste bananenrassen niet meer door zaden vermeerderd kunnen worden (maar in principe is het wel mogelijk om bananen uit zaden te vermeerderen, dan wordt de keuze aan beschikbare soorten/variëteiten nog groter).
