Straatstenen kunnen van verschillende soorten gesteente worden gemaakt, waarbij graniet, porfier en bas alt de meest voorkomende soorten zijn. Deze rotsen worden niet alleen gekenmerkt door hun zeer hoge sterkte, maar ook door hun lange levensduur. Om een optimaal resultaat te bereiken is een zorgvuldige voorbereiding van de ondergrond echter uiterst belangrijk. Want de juiste vormgeving en het draagvermogen van de vloer zijn uiteindelijk cruciaal voor de stabiliteit van de gehele bekleding.
Materiaal en gereedschap voor het leggen van kasseien
- keien
- Zand leggen
- limoenchips
- Diepe stoepranden/randen
- grind
- Kwartszand
- Schop
- Kruiwagen
- Berekeningen
- Schoppen
- Inchregel
- Houten pinnen
- Metselaarskoord
- Geestniveau
- rubberen hamer
- Oppervlakvibrator met rubberen plaat (te huur bij bouwmarkten)
- Metalen rail
1. Stap: Bestrating voorbereiden
Eerst moet het pad worden gemarkeerd met houten palen en een aan beide zijden gespannen touw, dat het exacte verloop van het te bestraten gebied markeert en tegelijkertijd de uiteindelijke bestratingshoogte aangeeft. Er moet niet alleen rekening worden gehouden met de bestrating, maar ook met trapafmetingen en lichtputten. Om de egalisatie- en steunlaag op de exacte hoogte te kunnen plaatsen, verdient het aanbeveling om metalen rails in de vloer te plaatsen, waarmee later de bekleding kan worden verwijderd.
Hoewel een diepte van 20 cm meestal voldoende is voor het bevestigen van trottoirs, moet de grond worden uitgegraven tot een diepte van 30 tot 40 cm voor zwaarder belaste gebieden, zoals een poortingang. Eventuele oneffenheden mogen niet met het bestratingsbed worden geëgaliseerd, omdat er anders na het afschudden depressies kunnen ontstaan.
Een belangrijk criterium bij het leggen van kasseien is de helling, die moet worden gepland en minimaal 2 tot 2,5 procent moet zijn. Een helling van 1 procent betekent niets meer dan een hoogteverschil van 1 cm per meter.
2. Stap: Ondergrond en bodembedekking van de bestrating
Eerst wordt een put van 20 cm tot 40 cm diep gegraven, die wordt verdicht met behulp van een trilmachine of een oppervlaktevibrator. Als kasseien slechts op een klein oppervlak worden gelegd, kan de vloer indien nodig ook stevig met de voeten worden vertrapt. Nu wordt de vorstbeschermings- en steunlaag uit steenslag of grind op de grond aangebracht en 10 cm verdicht op een diepte van 15 cm of bijvoorbeeld 20 cm op een diepte van 25 cm, waarbij rekening wordt gehouden met een zijhelling van circa 2 cm. procent.
Tip:
Hoe beter de ondergrond wordt verdicht en geschud, hoe beter de kasseien beschermd zijn tegen vorst. Voor de distributie kan een aluminium of houten schilplaat worden gebruikt, die op de metalen rails wordt geleid. Omdat het bestratingsbed bij het schudden weer ongeveer 1 cm zakt, moet met dit aspect rekening worden gehouden bij het vullen van de basislaag. Op deze bedekking wordt speciaal legzand van 3 cm tot 5 cm aangebracht, dat met een hark grof wordt gladgestreken. Vochtig zand wordt aanbevolen, omdat dit veel beter verdicht kan worden.
3. Stap: stoepranden instellen
Aangezien kasseien niet zoals betonnen trottoirs aan elkaar worden gelegd en de buitenste stenen dus niet kantelbestendig zijn, moeten de stenen zeker worden vastgezet. Om dit te doen, kan het grindbed aan de zijkanten worden omzoomd met opstanden of diepe opstanden. Als alternatief kan een betonrand ook voor stabiliteit zorgen, vooral bij hoge spanningen of grotere oppervlakken. Voor een snelle productie is de beste oplossing prefab beton voor buitengebruik, dat wordt gemengd met water om een vochtig mengsel te creëren. Deze massa kan vervolgens van buitenaf in een spleet van ca. 15 cm tussen de rand en de verharding onder een hoek met de kasseien worden opgevuld. Tip: Het beton moet ca. 2 dagen drogen totdat het volledig is uitgehard.
4. Stap: kasseien leggen
Kasseien zijn gemaakt van natuurlijk materiaal en zijn daarom niet gestandaardiseerd tot op de millimeter, daarom wordt elke steen afzonderlijk in het zandbed geplaatst en met een rubberen hamer op de juiste hoogte en positie gebracht, waarbij deze ongeveer 30 cm vastgezet moet worden. 8 mm hoger dan het maaiveld. Het is raadzaam om alleen platte stenen licht en dikke stenen diep in de zandbodem te slaan. Het kan echter ook voorkomen dat er meer zand onder vlakkere stenen moet worden opgevuld. De afstand tussen de voegen moet minimaal zijn en bij het leggen van kasseien ongeveer 20 procent (circa 5 mm) van de steenlengte bedragen. U kunt regelmatig met een waterpas controleren of het verloop consistent is.
Kasseien worden direct in het zandbed gelegd en mogen na verwijdering niet meer betreden worden. De natuurstenen worden “bovenhands” gerangschikt volgens het gewenste legpatroon van buiten naar binnen, vertrekkende van de bestaande oppervlakte. Afhankelijk van uw voorkeur en smaak kunnen ook boogpatronen, rechte lijnen of symmetrisch gerangschikte stenen worden verwerkt. Om het onvermijdelijke kleurverschil te compenseren, moeten stenen uit meerdere pakketten worden gebruikt.
5. Stap: Straatstenen voegen
Na het leggen van de straatstenen worden de voegen volledig opgevuld met bas altzand (zwarte voegen) of kwartszand (witte voegen). Hiervoor kan het speciale zand over het oppervlak worden gestrooid en met een grove bezem in de voegen worden geveegd. Zodra alle voegen gevuld zijn, wordt het pleisterwerk met een slang bewaterd, zodat het materiaal in de gaten kan verdichten. Als er grotere straatstenen worden gebruikt, moeten er stukjes steen worden gebruikt om de voegen op te vullen.
Tenslotte wordt het gelegde oppervlak opnieuw grondig geveegd en voorzichtig geschud met een oppervlaktevibrator, die idealiter is voorzien van een rubberen pad, zodat het oppervlak van de stenen kan worden beschermd, totdat het maaiveld is bereikt. Nadat de voegen zijn verdicht, moet het gebied opnieuw worden ingesmeerd met zand en water.
Wat u moet weten over het leggen van kasseien
Kasseien zijn aan de bovenkant licht afgerond en worden ook wel kattenkoppen genoemd. De kasseien zijn verdeeld in gebonden en ongebonden versies, die qua uiterlijk sterk op elkaar lijken, maar totaal verschillende eigenschappen hebben.
Kasseien zijn gekleurd in vele tinten grijs, zwart en zand. Het verhardingsoppervlak zelf heeft slechts een zeer laag draagvermogen, daarom moet de laag onder het verhardingsoppervlak ter ondersteuning bestaan uit grind, drainagebeton of drainageasf alt. De dikte van deze sublaag hangt af van de verwachte belasting, d.w.z. of er voetgangers of voertuigen op rijden.
Hoe kasseien leggen
- Deongebonden legmethode is de meest gebruikte en tevens oudste constructievorm. De stenen worden op een bed van grit, zand of korrels gelegd. Het voegmateriaal bestaat doorgaans uit hetzelfde materiaal als de ondergrond. Deze constructie reageert op statische of dynamische belastingen met elastische vervorming, waardoor thermische belastingen kunnen worden verminderd en er geen spanningen ontstaan. Een op deze wijze aangebracht verhardingsoppervlak is in principe waterdoorlatend. Het nadeel hiervan is het losse voegmateriaal, dat uit de voeg kan worden gewassen en ook door veegmachines wordt aangezogen. De stenen kunnen hun grip verliezen en ook het onkruid heeft een veel betere kans om zich te verspreiden.
- Degebonden legmethode wordt meestal alleen gebruikt voor natuursteen. Het bestratingsbed en de voegen bestaan uit een cementmortel die is verbeterd met additieven. Deze constructie veroorzaakt geen vervormingen en wordt daarom ook wel een starre constructie genoemd. Eigenlijk klopt dit niet helemaal, want gebonden straatstenen bewegen ook, maar deze bewegingen zijn zo klein dat ze helemaal niet vermeld hoeven te worden. Wanneer echter door weersinvloeden, zoals vorst, de lichte uitzetting wordt overschreden en de treksterkte afneemt, ontstaan er scheuren en raken de voegen los. Dit betekent dat individuele stenen los kunnen raken.
Om dit tegen te gaan, is er een speciale tweecomponenten voegmortel op harsbasis. Deze speciale voeg is waterdoorlatend en voorkomt bevriezing. Hierdoor kunnen er geen scheuren ontstaan en kunnen er geen losse stenen loskomen. Het materiaal bestaat uit kwartszand en een verpakte hars; ook de kleuren verschillen afhankelijk van de aanbieder. De voeg is verkrijgbaar in de kleuren zand, bas alt en grijs. Let op: Bij de gebonden bouwmethode moeten de basislagen onder de bestrating bijzonder vervormingsbestendig worden gemaakt. Daarom kan deze bouwmethode alleen worden gerealiseerd met een nauwkeurige planning, gecoördineerde materialen en een complexe productie.
