Oude en populaire rozensoorten Zelfs vandaag de dag zijn rozen veruit de populairste planten in de tuin en rondom het huis. Thee- of edele rozen worden afgewisseld met polyantha- en floribunda-rozen en er zijn ook rozen die als bodembedekker kunnen worden gebruikt. Stamrozen, klimrozen en hondsrozen verrijken de biodiversiteit en verrukken niet alleen rozenliefhebbers.
Veel tuinbezitters proberen het als hobbykweker, maar de meesten genieten alleen van de prachtige bloemen en hun bedwelmende geur. Ook spreekt men vaak van ‘oude rozen’ en ‘moderne rozen’. Het verschil tussen de twee namen is slechts een jaar. Dit betekent dat een roos die vóór 1867 bestond, een oude roos wordt genoemd. Alle op deze manier veredelde rozen zijn dus moderne rozen. Een bekende vertegenwoordiger van de oude rozen is de 'Scarlachglut' van Kordes, maar alle edele rozen kunnen worden ingedeeld in de categorie moderne rozen. De meest populaire rozen zijn de gele ‘Gloria Dei’, de paarse ‘Charles de Mills’, de ‘Amaretto’, ‘Pomponella’, de ‘Assepoester’ of de prachtige ‘Rhapsody in Blue’. Maar elke rozenliefhebber heeft zijn eigen favorieten.
Rozen kopen is een kwestie van vertrouwen
Als u rozen in uw tuin wilt hebben, hoeft u zich geen zorgen te maken over het zaaien ervan, omdat het veel moeite kost om rozen uit zaad te kweken. Het kopen van containerrozen of rozen als wortelverpakte goederen is minder problematisch. U kunt de rozen ook bij een hovenier of kweker kopen, want hier kan de rozenliefhebber desgewenst deskundig advies krijgen. Het is ook mogelijk om rozen te kopen bij een postorderbedrijf, maar dan moet u de winkel al kennen en goede ervaringen hebben.
Rozen correct planten
Wanneer kunnen rozen worden geplant? – De beste planttijd is van oktober tot eind april, met uitzondering van vorstperiodes. Als u in het voorjaar plant, kunnen uw rozen veilig groeien. Maar de plant moet zich meer zorgen maken over het ontwikkelen van wortels dan over het produceren van bloemen. Rozen die in de herfst worden geplant, hoeven geen bladeren en bloemen te vormen, maar kunnen in plaats daarvan wortels vormen.
- Voor het planten moeten de rozen opnieuw worden bewaterd: in de herfst ongeveer twee uur, in de lente maximaal tien uur in het water.
- De wortels en entgebieden moeten bedekt zijn met water, zodat de wortels kunnen opzuigen.
- Veel rozen willen een zonnige standplaats, maar niet de volle zon. Een gedeeltelijk schaduwrijke locatie is ook optimaal.
- Plant niet aan de zuidkant van de huismuren, omdat het metselwerk hier te veel opwarmt en de warmte afgeeft aan de rozen.
- De rozen kunnen de hitte niet verdragen, de bloemen hebben de neiging te verwelken en de rozen worden vatbaarder voor ziekten.
Diepe, humusrijke en losse grond is de beste groeibasis voor rozen. Hierdoor kunnen de wortels zich optimaal ontwikkelen, omdat rozenwortels diep naar binnen groeien. Bovendien mag er geen wateroverlast ontstaan, wat ook schadelijk is voor de planten. De grond moet een neutrale tot licht alkalische pH-waarde hebben. En er is nog iets belangrijks waar rozenliefhebbers rekening mee moeten houden. De grond waarop al rozen zijn geplant, is niet geschikt voor nieuwe aanplant, de grond moet worden vervangen.
Goede verzorging van rozen
Elke rozenliefhebber wil dat zijn rozen de mooiste zijn en het langst bloeien. Veel soorten rozen hebben echter de juiste verzorging nodig, zodat ze zo mooi en lang bloeien. Dit houdt onder meer in dat de planten regelmatig worden verzorgd:
- Verwelkte bloemen moeten worden verwijderd om te voorkomen dat er zaadknoppen (rozenbottels) ontstaan.
- Regelmatig snoeien mag ook niet worden vergeten, omdat snoeien in de zomer de overvloed aan bloemen zal vergroten.
Maar hoe knip je correct? In het voorjaar moet je bevroren en zwakke scheuten wegknippen, evenals oud hout. Edelrozen worden teruggesnoeid tot een scheuthoogte van circa 20 cm, maar de scheuten moeten minimaal drie tot vijf ogen hebben zodat de roos goed kan uitlopen. Hoe hoger je de scheuten laat staan, hoe meer ogen er op de scheuten moeten zitten. Maar er moet worden opgemerkt dat meer niet altijd een goede zaak is. Hoe meer je snoeit, hoe beter en sterker de plant zal ontkiemen. In de zomer knip je terug tot het dichtstbijzijnde oog en verwijder je dode scheuten.
Snoeien is echter niet voldoende als het om de verzorging gaat als je sterke en gezonde planten wilt. Een handvol kunstmest zou ook moeten helpen:
- Er mag geen kunstmest worden gegeven aan nieuwe aanplant.
- Als je bemest, dan vanaf half mei en vooral met een volledige bemesting.
- Je kunt bemesten tot de tweede helft van juli, daarna moet je stoppen met bemesten.
- Pas in de late herfst of vroege winter kun je fosfor en kalium gebruiken om de planten volgend voorjaar een goede start te geven.
- Je kunt van maart tot begin juni bemesten met stikstof om de rozen goed te laten groeien.
En de rozen hebben ook water nodig. Het is belangrijk om te onthouden dat het beter is om de grond te laten weken, zodat de diepe wortels het water kunnen opnemen. Oppervlakkige irrigatie doet niet veel goeds voor de planten.
Als de rozen ziek zijn
Elke tuinliefhebber wil sterke en gezonde rozen in zijn tuin hebben. Maar ondanks goede verzorging, regelmatige snoei en nauwkeurige bemesting kunnen de rozen toch ziek worden. Ook koud en vochtig weer kan hieraan bijdragen, omdat dit de voedingsbodem is voor schimmels. Maar grauwe schimmelrot en echte meeldauw zijn ook de belangrijkste rozenziekten bij slecht weer. Maar rozen kunnen ook op andere manieren ziektes krijgen, bijvoorbeeld rozenroest en zwarte roetmeeldauw. Als er bruine vlekken op de bladeren zichtbaar worden, de knoppen verdrogen en vallen af, dan is het waarschijnlijk sterroetschimmel. Grijze poederachtige vlekken op de bladeren, bloemstelen en knoppen duiden erop dat dit echte meeldauw is. Maar ook levend ongedierte achtervolgt graag rozen, zoals spintmijten, rozensprinkhanen, rozenwespen en de gehate bladluis. Als u alle instructies volgt, zult u veel plezier beleven aan uw rozen.
Achtergrondkennis over rozenvariëteiten
Er zijn meer dan 300 soorten rozen. Rozen zijn struiken uit de rozenfamilie. In het Westen wordt de roos beschouwd als de edelste van alle bloemen en is hij bij uitstek het symbool (rode roos) van de liefde. De rozen komen oorspronkelijk uit China. Confucius (551 v. Chr. Tot 479 v. Chr.) maakte voor het eerst melding van rozen in de koninklijke tuinen van Peking. In Duitsland werd in 1773 de eerste rozensoort geteeld door Daniel August Schwartzkopf, de Parel van Weißenstein. De afgelopen eeuwen hebben talloze interessante rozenvariëteiten voortgebracht. Helaas zijn er veel niet meer leverbaar. Er wordt aangenomen dat er tot nu toe meer dan 30.000 soorten rozen zijn geweest. Tuinders verdelen rozen in verschillende soorten:
- Er zijn oude rozen,
- Hybride thee en edele rozen,
- Flory-rozen,
- Klimrozen en klimrozen,
- Heesterrozen,
- Kleine struikrozen en wilde rozen.
Als het om rozenklassen gaat, wordt er onderscheid gemaakt tussen wilde rozen en tuinrozen. Tot de edele rozen behoren vrijwel uitsluitend hybride theeroosjes. Ze worden gekenmerkt door grote, elegant gevormde individuele bloemen op sterke stelen. Deze variëteit is rijkbloeiend en verkrijgbaar in vele kleuren.
Perkrozen hebben een bijzonder groot aantal kleine, dichte bloeiwijzen en zijn daarom zeer geschikt voor perken en borders. Er zijn gevulde en ongevulde varianten. Ze zijn compact en bloeien tot in de herfst. Ze verliezen hun bloemen niet als het regent.
Bijzondere kenmerken van populaire rozenvariëteiten
- Heesterrozen worden bossig. Ze kunnen tot drie meter hoog worden en hebben verschillende bloemvormen. Veel soorten hebben aantrekkelijke rozenbottelversieringen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen eenmalig bloeiende en herhaaldbloeiende soorten.
- Klimrozen vormen lange jaarlijkse scheuten die steun en bevestiging nodig hebben. Ze zijn bijzonder geschikt voor het vergroenen van pergola's en steigers.
- Bodembedekkende rozen zijn kort en groeien over het hele gebied. De hoogtegroei varieert afhankelijk van de variëteit. Ze zijn bijzonder geschikt voor taludbeplanting en taluds. De rozen groeien zeer dicht. Slechts een kleine hoeveelheid licht kan de aarde bereiken. Dit voorkomt grotendeels onkruidgroei.
Oude of historische rozen hebben overwegend het karakter van struikrozen. De veredeling of selectie van de rassen gaat al lang terug. Ze zijn meestal zeer resistent tegen ziekten. Ze hebben interessante bloemvormen en een zeer sterke geur. Ze missen echter de variëteit en rijke bloei van moderne rozen.
- Wilde rozen zijn zeer robuust. Ze worden vaak gebruikt als windscherm in het open landschap of als taluds en hellingen om de grond veilig te stellen.
- Engelse rozen combineren het brede kleurengamma en de lange bloeitijden van moderne rozenvariëteiten met de charme en delicate geur van oude rozen.
- Rambler-rozen vormen lange, zachte scheuten en zijn bijzonder geschikt voor het groener maken van lichte bomen.
Steeds meer soorten rozen bloeien niet alleen prachtig in de tuin, ze zijn ook een lust voor het oog in potten of emmers. Opgemerkt moet worden dat rozen diepgeworteld zijn en daarom de voorkeur geven aan hoge containers, omdat ze van veel grond onder de wortels houden. Het voordeel van deze rozen is dat je door het herschikken van de potten steeds nieuwe kleur- en geurcombinaties kunt creëren. Ook hoge rozen (rozenstelen) zijn erg populair, zowel in potten als in de tuin. Het voordeel hiervan is dat je dan laagblijvende planten als bodembedekker kunt planten en zo veel verschillende variaties kunt creëren.
