Lussen zijn gemakkelijk te verzorgen en winterhard. Daarom gebruiken veel tuinders ze het liefst als border voor tuinen. Ziekten en plagen komen zelden voor bij planten die tot de regenwilgenfamilie behoren. De verwarring is des te groter wanneer de sierbomen bladvlekken en veranderingen in uiterlijk vertonen. Om de juiste tegenmaatregelen te kunnen nemen, is het belangrijk om het type besmetting of infectie te interpreteren. Als ze vroeg worden ontdekt, kunnen veel ziekten en plagen worden geëlimineerd zonder de planten aan te tasten.
Vermijd zorgfouten
De kleine bladeren en de onopvallende, witte bloemen zijn kenmerkend voor bijna alle 50 soorten Ligustrum. De blauwgroene bessen die in de herfst verschijnen, dienen als smakelijke voedselbron voor vogels en kleine zoogdieren. Of het nu als solitaire plant is of als indrukwekkende privacyhaag: de sierbomen, die voornamelijk uit Azië komen, zijn niet veeleisend. Er hoeft slechts aan een paar eisen te worden voldaan om de universeel toepasbare planten te laten gedijen:
- Vermijd donkere locaties
- Bemesten met compost in de lente en nazomer
- Een vloeibare of langdurige meststof wordt toegediend van maart tot eind augustus
- De ondergrond moet doorlatend en diep zijn
- Een radicale bezuiniging op het oude hout wordt getolereerd
- Oudere planten overleven langere droge periodes zonder problemen
- Ook groenblijvende soorten hebben in de winter water nodig
Een minimum aan zorg is nodig om de veerkracht en groei van de liguster te bevorderen. Als de plant, die tot de regenwilgenfamilie behoort, wordt verwaarloosd, is dit eerst visueel merkbaar aan de staat van de bladeren. In veel gevallen is de bleke verkleuring van het blad te wijten aan een probleem met de toevoer van voedingsstoffen. Liguster is een van de zwak consumerende planten. U moet kunstmest echter niet volledig vermijden. Als de bladverkleuring te wijten is aan een gebrek aan mineralen, moet u onmiddellijk een vloeibare meststof aanbrengen. Overschrijd de dosis niet. Want als het om liguster gaat, is het motto: minder is meer.
De bleke bladkleur kan ook precies het tegenovergestelde betekenen en een indicatie zijn van overbemesting. Stop met bemesten totdat de plant volledig hersteld is. Naast verkleuring van de bladeren kan een overmatige dosis voedingsstoffen ook merkbaar zijn in de sterke groei van de scheuten. De takken worden nauwelijks houtachtig en kunnen licht wegnemen van de onderliggende plantdelen. Verwijder de “waterscheuten” of verkort ze aanzienlijk.
Voorkom wortelrot
Liguster heeft niets tegen een licht vochtige ondergrond. Bij groenblijvende soorten dient u in de winter ook een gieter te gebruiken, zodat de kluit niet geheel uitdroogt. Het is belangrijk om op de juiste dosering te letten. De sierbomen zijn geen water- of moerasplanten; staand vocht kan de besmetting met ascomycete-schimmels bevorderen en wortelrot veroorzaken. De ziekteverwekkers scheiden een giftige stof af die de ondergrondse delen van de plant van binnenuit afbreekt. Dit proces wordt aan de oppervlakte waargenomen in de vorm van een sterke geur. De scheuten en bladeren hangen slap en sterven af.
Er zijn geen effectieve remedies tegen wortelrot, waar veel tuiniers bang voor zijn. Fungiciden van speciaalzaken bieden geen soelaas. Oude en jonge planten worden in gelijke mate door de ziekte getroffen. U kunt alleen preventieve maatregelen nemen om de sierbomen tegen besmetting te beschermen:
- Giet kleinere hoeveelheden in, maar vaker
- Mulch de grond regelmatig
- Maak de grond permanent los met kleine steentjes
- Als je liguster in de pot gebruikt, zorg dan voor drainage aan de onderkant van de container
- Verwijder overtollig irrigatie- en regenwater uit plantenbakken
Er is een truc die je kunt proberen om kleine planten te redden van een wortelrotinfectie. Zet de planten in droog substraat. Als er nog voldoende intacte wortels zijn, is de kans groot dat de liguster herstelt van de ziekte. Knip geïnfecteerde delen van de plant niet af.
Bladvlekken op liguster
Schimmelpathogenen bedreigen niet alleen de wortels van planten. Een gebrek aan licht en langdurig, vochtig weer kunnen de besmetting met verschillende soorten schimmels bevorderen die zich aan de bladeren van sierplanten hechten. De kleur van de vlekken varieert en is afhankelijk van het type ziekteverwekker. Van bruin, zwart, tot grijs en geel, alles is mogelijk. De grootte van de opvallende moedervlekken varieert tussen 2 – 6 mm en de overgang is meestal vloeiend. Een exacte bepaling van het type ziekteverwekker is alleen mogelijk door de vruchtlichamen onder een microscoop te onderzoeken. Het getroffen gebied kan echter ook een ruwe indicatie geven. Zo koloniseert Cercospora ligustria het liefst de bovenkant van de bladeren, terwijl de ziekteverwekker Thedgonia ligustrina vooral aan de onderkant van de bladeren voorkomt.
Voor gepassioneerde hobbytuinders speelt dit een ondergeschikte rol. Voordat u passende tegenmaatregelen neemt, moet u ervoor zorgen dat de bladvlekken niet te wijten zijn aan ongedierte. Celsapzuigende insecten, zoals bladluizen en spintmijten, kunnen soortgelijke symptomen veroorzaken bij de planten wanneer ze zich voeden.
- Controleer de onderkant van de bladeren op beschadigde dieren
- Een overmatige populatie mieren op de plant duidt op luizen
- Kleverige scheuten kunnen worden veroorzaakt door uitwerpselen van ongedierte
- Bladluizen blijven vaak op de takken van jonge scheuten
Je moet de ziekte aanpakken met een combinatie van verschillende remedies. Een besmetting is niet alleen een optisch probleem, maar kan ook leiden tot de dood van jonge en verzwakte planten. Als de schimmelpathogenen niet worden behandeld, overwinteren ze in de dode bladeren en verspreiden ze zich in het warme voorjaar naar andere planten.
- Verwijder dode bladeren en scheuten met huishoudelijk afval
- Giet met verdund brandnetelafkooksel
- Vermijd locaties in de volle schaduw
- Geef niet onnodig water over het bladerdek van de liguster
- Een winderige plek bevordert de veerkracht
- Gebruik indien nodig commerciële fungiciden
Gebruik handschoenen tijdens het werken en desinfecteer alle gebruikte apparatuur. Hoe u het risico op infectie kunt verminderen. Een schimmelinfectie is persistent en de behandeling kan enkele maanden duren. Als de ziekte jaarlijks terugkeert, kunt u overwegen de aangetaste sierplanten volledig te verwijderen. Net als bij het weggooien van dode bladeren, gooi de struiken niet op de composthoop. Er bestaat een risico dat de ziekteverwekkers zich via vocht en wind verspreiden.
Patronen op de bladeren
Als uw liguster misvormde bladeren heeft met vreemde, lichtgroen gekleurde patronen, kan dit te wijten zijn aan virussen. Infectie is zeldzaam en treft vooral verzwakte bomen.
- Verwijder de geïnfecteerde bladeren
- De liguster radicaal terugschroeven
- Vervang het substraat royaal
Een exacte bepaling van de virussen is niet mogelijk. Bovendien zijn er geen effectieve tegenmaatregelen. Ondersteun de veerkracht van uw regenwouden. Als de ziekte niet onder controle kan worden gebracht, kunt u overwegen de aangetaste planten volledig te verwijderen. Vervang vervolgens de grond door vers substraat en vermijd deze locatie de komende 5 tot 6 jaar als kweekplaats voor liguster. Dit minimaliseert het risico dat de virussen inactief blijven in de bodem en de volgende regenwouden infecteren.
Echte meeldauw
Het is niet alleen nattigheid die ligusterplanten kan aantasten. Droogte en hitte bevorderen de verspreiding van echte meeldauw. Deze schimmel veroorzaakt een meelachtig laagje op de bladeren van de planten. Normaal gesproken is de ziekte nauwelijks merkbaar en kan zelfs jonge planten niet verzwakken. Met conventionele huismiddeltjes en eenvoudige methoden kun je de ziekteverwekker de oorlog verklaren:
- Gooi de aangetaste bladeren weg
- Houd het substraat vochtig op warme zomerdagen
- Spuit een mengsel van water en wei
Echte meeldauw heeft levend plantenweefsel nodig om te kunnen gedijen. Gesneden bladeren en scheuten kun je dus met een gerust hart in de compost gooien. Alleen in uitzonderlijke gevallen mag u chemische middelen gebruiken.
Tip:
Stikstofhoudende meststoffen kunnen de besmetting met echte meeldauw bevorderen. Gebruik daarom verschillende producten bij het aanleveren van voedingsstoffen.
Plagen
Gaten in de bladeren of een zilverachtige verkleuring van de bladnerven zijn zelden te wijten aan een schimmel ofvirale ziekte. De oorzaak van deze symptomen is waarschijnlijk van dierlijke oorsprong. Schadelijke insecten eten letterlijk graag liguster. Veel voorkomende voorbeelden zijn:
- Ligusterbladwesp (Macrophya punctumalbum)
- Ligusterbladluis (Myzus ligustri)
- Zachte en blinde insecten
- Bigmouth Weevil
Grote en oudere planten kunnen zelden volledig worden aangetast door het ongedierte. Het is nog steeds zinvol om het zespotige ongedierte te bestrijden. Zo verklein je de kans dat de insecten ook andere planten in de tuin aanvallen. Je kunt kevers etc. aanpakken met behulp van de volgende methoden:
- Verzamel grotere dieren met de hand in de schemering
- Water met brandnetelbouillon en verhoog de weerstand van liguster
- Zet speciale vangplaten op
- Laat dierlijke roofdieren vrij, zoals lieveheersbeestjes en gaasvlieglarven
- Veeg aangetaste scheuten en bladeren af met een vochtige doek gedrenkt in azijn
- A altjes invoegen
Liguster in de pot moet gescheiden worden van de rest van de planten. Gooi verwelkte bladeren en scheuten niet bij het tuinafval. Op de plantendelen zijn eieren en schadelijke insecten te vinden. Geef het ongedierte geen voedselbron en moedig kolonisatie met natuurlijke vijanden aan. De eieren voor lieveheersbeestjes, roofwantsen en andere dierenhelpers zijn te vinden in goed gevulde speciaalzaken of direct online te koop.
Gebruik een combinatie van verschillende methoden. Versterk bijvoorbeeld de weerstand van de planten door de juiste verzorging en plaats plakborden die gemengd zijn met kunstmatige feromonen en ongedierte aantrekken. Elk van deze vallen werkt specifiek tegen één soort insect. Zorg ervoor dat je de juiste planken ophangt.
Tip:
Gebruik chemische middelen tegen schadelijke insecten alleen in noodgevallen. De producten zijn agressief en kunnen ook nuttige insecten zoals bijen, vlinders en hommels schaden.
Conclusie
Liguster is een van de bekendste haagplanten. Over het algemeen wordt de plant als robuust en veerkrachtig beschouwd. De plant is echter niet volledig immuun voor ziekten. Om de juiste tegenmaatregelen te kunnen nemen, moet eerst de oorzaak van de bladverkleuring of verstoorde groei worden gevonden. Zorgfouten manifesteren zich vaak op dezelfde manier als schimmelpathogenen en -ziekten. Het positieve nieuws: virussen enz. kunnen slechts zelden een bedreiging vormen voor grotere regenwouden.
