De groenblijvende magnolia is nog steeds een van de zeldzaamheden in dit land. De boom met de grote witte bloemen zie je zelden. Deze magnolia is iets heel bijzonders omdat hij ook in de winter zijn blad behoudt. Maar sommige tuinders maken zich zorgen over het koude seizoen, omdat bekend is dat de Magnolia grandiflora gevoelig is voor koele temperaturen. Om deze reden wordt het niet aanbevolen om een grootbloemige magnolia buiten te planten in bijzonder koude gebieden. Er zijn inmiddels ook een aantal soorten die minder last hebben van koude temperaturen.
Kort profiel
- botanische naam: Magnolia grandiflora
- andere namen: grootbloemige magnolia
- behoort tot het geslacht magnolia
- Groeihoogte: tot ongeveer 25 meter
- groeit heel langzaam
- Bloemen: wit, tulpvormig, tot 20 cm in diameter
- Bloeitijd: vanaf mei, af en toe bloemen tot juli
- Gebladerte: donkergroen, leerachtig, glanzend
- evergreen
Voorvallen
De groenblijvende magnolia is een heel bijzondere plantensoort uit het geslacht magnolia (Magnolia), omdat hij niet alleen het hele jaar door zijn blad behoudt, maar ook bijzonder grote bloemen produceert. De groenblijvende boom, die op oude leeftijd ruim 25 meter hoog kan worden, komt oorspronkelijk uit het zuidoosten van Noord-Amerika. Daar wordt de boom voornamelijk aangetroffen in laaggelegen kustgebieden langs de Golf van Mexico in warme, gematigde tot subtropische klimaten met relatief veel neerslag. De Magnolia grandiflora wordt beschouwd als een karakterplant van de zuidelijke staten en wordt ook wel liefkozend “Zuidelijke Magnolia” genoemd.
Locatie
De groenblijvende magnolia geeft de voorkeur aan een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek, die hem bescherming biedt, vooral in de wintermaanden. In wijnbouwgebieden kan hij vrijwel overal in de tuin worden geplant, zolang de bodem- en lichtomstandigheden maar goed zijn. In iets koelere klimaten voelt het comfortabeler op een beschutte plek.
- Lichtomstandigheden: zonnig tot lichte halfschaduw
- Bodem: humus met een goede wateropslagcapaciteit, rijk aan voedingsstoffen
- pH-waarde: bij voorkeur licht zuur
- beschermd tegen harde wind
- meest geschikt als solitaire plant vanwege zijn hoogte.
Tip:
Bloeiende kornoeljes (Cornus florida), priestermutsen (Euonymus americanus) en de Virginiaanse wasboom (Myrica cerifera) zijn bijzonder geschikt voor de ondergroei van de grootbloemige magnolia.
IJzerhardheid
Het is simpelweg verkeerd om in het algemeen te beweren dat de groenblijvende magnolia erg gevoelig is voor vorst. Maar feit is dat er grote verschillen zijn van ras tot ras. Vooral jonge magnolia's reageren zeer gevoelig op koude en ijzige wind. Met het ouder worden, wanneer de boom of struik goed ingeburgerd is, wordt de winterhardheid iets beter, maar deze is nog lang niet vergelijkbaar met de vorstbestendigheid van inheemse bomen. De volgende variëteiten mogen daarom alleen buiten worden geplant in zeer warme gebieden, zoals wijnbouwgebieden. Als alternatief is planten in een container uiteraard mogelijk.
- 'Little Gem': vroege bloei, compacte groeiwijze, gevoelig voor vorst
- ‚Galissonière: komt uit Frankrijk en wordt beschouwd als de meest voorkomende variëteit, niet bijzonder winterhard, maar zeer hittebestendig
- 'Goliath': losse, opgaande groei tot 8 m, vormt een gesloten, ronde kroon, bloeit op jonge leeftijd
Gelukkig zijn er ook rassen die vorst over het algemeen beter verdragen dan andere. Deze soorten komen meestal uit Noord-Amerika. Deze omvatten:
- 'Bracken's Brown Beauty': een van de meest winterharde soorten ooit (tot -25 graden), iets kleinere bladeren en bloemen, de kroon is licht piramidaal van vorm
- 'Edith Bogue': kleingroeiende soort met lichtgroene onderkant van de bladeren, zeer winterhard
- 'Exmouth': zeer oude variëteit (1737), slanke kroon, licht blad, verdraagt permanente vorst
- 'Victoria': compacte, dichte, iets kleinere groei, vorstbestendig tot -25 graden, komt uit Canada
Tip:
Zelfs als sommige van de vorstgevoelige magnolia's op moeilijke locaties overleven, hebben de bomen na een paar jaar de neiging een slecht gegroeide kroon te ontwikkelen en slechts een paar bloemen te produceren.
Planten
De planttijd voor de grootbloemige magnolia is idealiter in het voorjaar. Omdat de boom erg groot kan worden, moet hij op de juiste afstand van gebouwen en erfgrenzen worden geplant. In milde streken kunnen in de herfst ook grotere planten (of bomen) worden gebruikt. In dit geval zou een dikke laag mulch de plant moeten beschermen tegen bevriezing van de kluit.
- Tijd: Lente
- Plantgat: minimaal twee keer zo groot als de bol
- Verrijk de grond met humus
- Indien nodig grit of grof zand verwerken (als er risico is op wateroverlast)
Gieten
Aangezien de groenblijvende magnolia wordt aangetroffen in zijn thuisland, de zuidelijke staten van de VS, bij voorkeur in stroomgebieden of in de buurt van moerassen, heeft hij ook grond in de tuin nodig die vocht goed kan vasthouden. De boom tolereert geen permanente wateroverlast, maar wel kortetermijnoverstromingen. Idealiter zou de grond constant vochtig moeten zijn. Daarom is regelmatig water geven nodig in periodes met weinig regen, vooral in de zomer. Net als andere groenblijvende bomen verdampt Grandiflora in de winter water via de bladeren. Daarom moet het ook in het koude seizoen van voldoende vocht worden voorzien. De Magnolia grandiflora reageert op droogte door zijn bladeren te laten vallen.
Bemesten
Deze magnoliasoort geeft de voorkeur aan zware, voedselrijke grond en moet daarom indien nodig worden voorzien van kunstmest. Een tekort aan voedingsstoffen blijkt duidelijk uit het feit dat de grootbloemige magnolia plotseling meer blad verliest, ook al krijgt hij voldoende water. Potplanten worden gedurende het groeiseizoen tweewekelijks voorzien van een hoogwaardige vloeibare meststof voor potplanten via gietwater. Voor geplante exemplaren wordt aanbevolen om driemaal met compost te bemesten, in maart, mei en juni. Als alternatief kan een goede organisch-minerale combinatiemeststof worden gebruikt voor bloeiende struiken.
Substraat voor potplanten
Bij het planten van Magnolia grandiflora in potten is één ding bijzonder belangrijk: grond van zeer hoge kwaliteit. Het is echter raadzaam om de groenblijvende magnolia niet langdurig in een plantenbak te kweken, omdat de boom (vooral de wortels) na uiterlijk 10 tot 15 jaar simpelweg te groot wordt voor de pot. De bomen worden in het voorjaar pas om de drie tot vier jaar verpot als de wortels goed geworteld zijn.
- grofkorrelige componenten (zoals geëxpandeerde klei, lavakorrels, grit)
- zorg voor structurele stabiliteit en voer overtollig water goed af
- matig kleigeh alte
- hoog humusgeh alte
Propageren
Magnolia's kunnen worden vermeerderd door zaden, stekken, stekken of zelfs mossen. De gemakkelijkste manier van vermeerdering voor onervaren hobbytuiniers is door te kweken uit zaden of stekken.
Stekken
De tijd voor het stekken verschilt voor groenblijvende magnolia's van bladverliezende magnoliasoorten. De stekken worden gesneden uit een gezonde, sterke scheut in de late zomer of vroege herfst.
- gesneden halfhoutachtige scheuttip
- Lengte: ongeveer 10 tot 15 cm
- verwijder het onderste paar bladeren
- Schraap de bast lichtjes af in het onderste gedeelte
- in vochtig substraat plakken
- Substraat: grond-zandmengsel, potgrond of cactusgrond
- vorstvrij en helder opgesteld
- Houd de grond licht vochtig
- plant volgend voorjaar buiten (of in potten)
Zaden
Na de bloei vormt de grootbloemige magnolia onopvallende, harige zaadzakjes waarin de roodbruine zaden rijpen. Deze kunnen worden meegenomen voor vermeerdering. Het kweken van magnoliazaden is echter een beetje ingewikkeld. Eerst moeten de zaden worden bevrijd van de oranje zaadvacht, omdat dit een remmende werking heeft op de kieming. Om dit te doen, kunnen de zaden meerdere keren worden ingewreven met water en scherp zand. Ook vóór het ontkiemen is een koude periode nodig.
- plaats de schoongemaakte zaden in een zak met vochtig zand
- bewaren in het groentecompartiment van de koelkast gedurende enkele weken
- vanaf ongeveer de vierde week beginnen de zaden langzaam te ontkiemen
- Verwijder de zaailingen voorzichtig en plaats ze in het substraat
- Laat de overige zaden in het zakje zitten en zet ze terug in de koelkast
- Substraat: cactusgrond, potgrond of veenmos
- Houd de grond licht vochtig
- Locatie: halfschaduw (niet donker)
- geen directe zon
- Temperatuur: 15-20 graden
- Kweekpot: diep in plaats van breed
- de zaailing vormt aanvankelijk een penwortel
- later een hartvormig wortelstelsel
Tip:
De zaailingen van de grootbloemige magnolia hebben het vermogen om zelfs onder een vrijwel gesloten bladerdak in de schaduw te groeien. Daarom kunnen ze gemakkelijk in de schaduw van de moederplant worden gezaaid.
Snijden
Als u een groenblijvende magnolia in uw tuin brengt, moet u voldoende ruimte vrijmaken voor de edele boom. Hoewel de boom heel langzaam groeit, kan hij op oude leeftijd een hoogte bereiken van ruim twintig meter. Ook de kroon wordt behoorlijk uitgestrekt, waarbij de takken van de boom meestal maar een klein beetje vertakken. Een Magnolia grandiflora hoeft niet per se geknipt te worden. Het is voldoende om ze regelmatig aan te steken en dode scheuten te verwijderen. Alle grootbloemige magnolia's vormen het voorgaande jaar hun bloemhoofdjes en ontkiemen na de winter uit het oude hout. Als je volgend voorjaar geen bloem wilt missen, moet je hier bij het knippen rekening mee houden.
- Tijd: late winter
- alternatief (zonder bloemverlies): na de bloei
- kies een regenvrije, licht bewolkte dag om te maaien
- verwijder alle dode en zieke takken
- snijd takken af die elkaar kruisen of naar binnen groeien
- Als de kroon dichter moet worden, worden de takken ingekort tot ongeveer 2/3
Overwintering
Grootbloemige magnolia's gekweekt in wijnbouwgebieden hebben in de winter geen speciale bescherming nodig. In alle andere regio's moeten magnoliabomen zo goed mogelijk worden beschermd tegen het ijskoude weer. Als u uw groenblijvende magnolia buiten plant, moet u een van de meer winterharde soorten kiezen om uitval door bevriezing te voorkomen. Als een dergelijk exemplaar zou bevriezen, kan het zich herstellen en opnieuw uitgroeien uit sterke stammen en takken.
Buitenplanten
In de regel is het voldoende om het gevoelige wortelgebied van de Magnolia grandiflora te bedekken met een dikke laag schorsmulch, kreupelhout of bladeren. Dit is nodig omdat de magnolia slechts zeer ondiepe wortels ontwikkelt, die bij lage temperaturen volledig bevriezen. Jonge bomen kunnen ook worden afgedekt met een vlies of een jutezak als ze worden blootgesteld aan fel zonlicht bij temperaturen onder nul. In dit geval verdampt de plant water via de bladeren, maar kan hij geen nieuw water uit de grond opnemen. Dit is hoe uitdroging ontstaat. Ter bescherming plaatst u het zakje eenvoudig over de kruin van de plant en knoopt u het aan de onderkant voorzichtig vast. Het mag echter niet langer aan de plant blijven dan absoluut noodzakelijk.
Tip:
De kroon mag nooit bedekt zijn met een film die ondoordringbaar is voor lucht. Hierdoor kan de lucht niet circuleren en bouwt zich vocht op. Schimmelvorming op de plant is meestal al na korte tijd zichtbaar.
Hoge stammen in het open veld
Alle planten die als hoogstamboom worden gekweekt, hebben buiten een speciale winterbescherming nodig.
- Wikkelkoffer met fleece
- Bescherm de kroon met een jutezak in fel zonlicht
- Hold het wortelgebied in lagen
- onderste laag: schorsmulch
- middelste laag: gebladerte
- onderlaag: stro of kreupelhout
potplanten
Groenblijvende magnolia's in potten moeten tijdens het koude seizoen naar een helder en koel, maar vorstvrij gebied worden verplaatst. Omdat de planten hun blad behouden, mag het daar niet te donker zijn. In principe geldt: hoe warmer de locatie, hoe helderder het is. Gedurende deze tijd mag u niet vergeten de Magnolia grandiflora regelmatig water te geven (zij het spaarzamer dan in de zomer). Tussen augustus en maart vindt er helemaal geen bemesting plaats. Geschikt voor overwintering zijn:
- vorstvrije kassen
- coole wintertuinen
- een garage met een raam
- een koele, lichte kelderkamer
Ziekten en plagen
Kortom wordt de groenblijvende magnolia zelden aangetast door plagen of ziekten. Niettemin kan in individuele gevallen een besmetting met ongedierte of ziekteverwekkers optreden. De meest voorkomende problemen zijn bekend bij potplanten die te warm, te donker of te droog overwinterd worden:
- Meeldauw
- Wittevlieg
- Scale insecten
Tip:
In de regel herstellen zieke magnolia's vrij snel en alleen in de zeldzaamste gevallen lijden ze ernstige schade als gevolg van de besmetting.
Conclusie
Groenblijvende magnolia's zijn een heel bijzondere aanwinst voor de tuin. Woont u echter niet in gebieden met milde winters (wijnbouwgebieden), dan moet u bij het buiten planten zeker op de juiste variëteit letten, want niet alle bomen zijn vorstbestendig. Gevoelige soorten moeten daarom in een pot worden geplant en in een koude stal worden overwinterd. Als je veilig buiten wilt planten, kun je het beste de meest koudebestendige soorten kopen: Magnolia grandiflora 'Bracken's Brown Beauty' of 'Victoria'.
