Een heidebed creëert de onvergelijkbare uitstraling van hoogveen in de tuin, die alleen in het wild te vinden is in Noordwest-Duitsland. Gekenmerkt door een permanent vochtige grond, arm aan voedingsstoffen en licht zuur, gedijt hier een zeer specifieke flora. De volgende lijst met ericaceous planten laat zien welke soorten zich uitstekend hebben aangepast aan deze extreme omstandigheden. Hier zul je bloeiende, winterharde en enkele onverwachte planten tegenkomen die een extra attractie aan je tuin zullen toevoegen.
Bloeiende ericaceous planten
Ze zijn de supersterren in de moerasbodem, omdat de volgende planten ondanks de extreme omstandigheden een overvloed aan bloemen produceren.
Rhododendron
In de vroege zomer betoveren ze de tuin met kleurrijke bloemtrossen. Rhododendron maakt indruk met een rijkdom aan veelzijdige variëteiten, van groenblijvend tot zomergroen, van dwergheesters tot grote bomen.
- Groeihoogten van 30 centimeter tot 8 meter
- Voor heldere, gedeeltelijk schaduwrijke, koelere locaties
Azalea
De kleine verwanten van de rododendron maken indruk met hun compacte groeiwijze en een uitbundige bloei van mei tot juli. Omdat de meerderheid van alle soorten winterhard is, zijn ze een van de meest populaire sierbomen voor heidebedden.
- Groeihoogten van 20 tot 60 centimeter
- Zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke locaties
Shadow Bells (Pieris)
De groenblijvende heideplant trekt in april en mei ieders aandacht met helderwitte bloemaren boven weelderig groen blad. Alsof dat qua decoratie nog niet genoeg is, verschijnen in de herfst de knoppen voor volgend jaar in een betoverende roze kleur. De hele winter door verrukken schaduwklokken het oog van de toeschouwer met deze decoratie.
- Groeihoogten tot 100 centimeter
- Is een van de giftige planten
Veermirte (Pernettya mucronata)
Binnen de grote heidefamilie v alt de veenmirte indrukwekkend op. Het betovert met een decoratieve bloem in wit tot zachtroze, gevolgd door prachtige roze bessen in de herfst.
- Groeihoogten van 50 tot 100 centimeter
- Winterbescherming aanbevolen vanaf -10 graden Celsius
Winterharde ericaceous planten
Hoewel sommige bloemschoonheden in het moerassige gecultiveerde bed soms winterbescherming nodig hebben, hebben de volgende planten geen last van vorst en kou.
Cranberry (Vaccinium oxycoccus)
Als er een decoratieve bodembedekker in het moerasbed moet worden geplant, wordt de kleine cranberry met groenblijvend blad, roze bloemen en eetbare bessen aanbevolen. De bekendste vertegenwoordiger van dit geslacht is waarschijnlijk de grootbloemige cranberry (Vaccinium macrocarpon), ook wel cranberry genoemd.
- Kruipende groei met ranken tot 1 m lang
- Bessen smaken vooral lekker na de eerste nachtvorst
Venmos (Vensmos)
Ze vormen het hart van elke moerasbodem omdat ze verantwoordelijk zijn voor verschillende ecologische taken. Omdat ze zowel in veengrond als in water gedijen, vormen veenmossen de basis voor hoogveenvorming. Bovendien biedt veenmos bescherming en voedsel voor talloze kleine dieren.
- Onbeperkte groei mogelijk
- Beschouwd als extreem bedreigd
Skimmia (Skimmia japonica)
Er moet minstens één grote struik in het grote heidegebied staan. Skimmia japonica wordt als een ideale kandidaat beschouwd omdat hij als groenblijvende struik een hoogte tot 150 centimeter bereikt. Bovendien versiert het het perk met witte bloemaren en opvallende bessen in felrood.
- Populaire bijen- en hommelweide
- Is een van de minst giftige planten
Blauw pijpgras (Molinia caerulea)
Het delicate, zoete gras scoort met glinsterende blauwe oren en siert de tuin, zelfs tijdens het koude seizoen. Op zonnige plaatsen ontwikkelt het pijpgras dichte bosjes die overwinterende kleine dieren een veilige slaapplaats bieden.
- Groeihoogten tot 120 cm
- Snoeien alleen nodig in het voorjaar
Bell heide (Erica tetralix)
De klokheide zet met zijn grote bloemen andere Erica-soorten in de schaduw. Omdat het consequent aandringt op vochtige, zure grond, wordt het vaak moerasheide genoemd. De prachtige, schermvormige bloeiwijze bestaat uit maximaal 15 individuele bloemen in lichtroze.
- Groeihoogten van 15 tot 50 cm
- Verdraagt geen directe zon
Eriophorum vaginatum
Met delicate fruithoofdjes die van een afstand doen denken aan wattenbolletjes, verrijkt katoengras permanent vochtige delen van de tuin. De puntige bloeiwijzen vallen daarentegen nauwelijks op. Omdat het, in tegenstelling tot andere siergrassen, geen uitlopers vormt, kan de verspreiding ervan gemakkelijk worden gecontroleerd.
- Groeihoogten van 20 tot 70 cm
- Tweemaal bloeiend in de lente en midzomer
Moorbed Orchideeën
De volgende tropische en inheemse orchideeën gedijen uitzonderlijk goed in het heidelandschap van de tuin:
Moor Pogonia (Pogonia ophioglossoides)
Een van de meest spectaculaire orchideeën voor de unieke kweekomstandigheden van een heidebiotoop, betovert in juni en juli met prachtige, lichtroze bloemen op 20-25 centimeter hoge stelen. Dankzij zijn kracht vormt de Moorpogonia binnen korte tijd een prachtig bloementapijt.
- Diameter van bloemen tot 3 cm
- Volledig winterhard
Vensmosorchidee (Dactylorhiza majalis ssp. sphagnicola)
Deze inheemse orchideeënsoort komt oorspronkelijk uit het Duits-Nederlandse grensgebied en heeft een robuuste constitutie. Het wordt daarom vaak gebruikt om gerenatureerde heidegebieden een bijzondere magie te geven met zijn roze bloemen.
- Groeihoogten van 20 tot 60 cm
- Geen winterbescherming vereist
Ständelwurzen (Epipactis)
In dit geslacht binnen de orchideeënfamilie zijn er verschillende kandidaten voor het moerasbed. Het Grote Stendelkruid (Epipactis gigantea) is bijvoorbeeld zo flexibel dat het ook goed gedijt in de voedselrijkere grond van een vennetje. Ook de mooie cultivar 'Sabine' (Epip. palustris x Epip. gigantea) voelt zich thuis langs het Garden Kingdom.
- Groeihoogten van 30 tot 80 cm
- Kussenvormend en winterhard
Spiranthes “Chadds Ford”)
Wanneer de overgrote meerderheid van de zomerbloemen zichzelf volledig heeft uitgeput, slaat het uur van de wortelwortel toe. De variëteit 'Chadds Ford' siert het moerasbed met helderwitte bloemen tot ver in de herfst en stra alt een bedwelmende geur van vanille uit.
- Groeihoogten van 20 tot 50 cm
- Lichte winterbescherming aanbevolen
Vleesetende planten voor ericaceous bedcultuur
Hobbytuinders met een voorliefde voor carnivoren beperken de teelt van deze spectaculaire plantensoorten niet tot thuis. Er is een spannende mix van inheemse en exotische soorten beschikbaar, die menig nieuwsgierige blik over het hek in het heidelandschap van de tuin trekt.
Langbladige zonnedauw (Drosera anglica)
Binnen het op één na grootste geslacht van vleesetende planten is de langbladige zonnedauw een van de weinige soorten die gedijen in het Midden-Europese klimaat. Kenmerkend voor deze plant zijn de roodachtige tentakels waarmee de plant insecten vangt. Samen met zijn twee soortgenoten, de middelgrote zonnedauw (Drosera intermedia) en de rondbladige zonnedauw (Drosera rotundifolia), zorgen creatieve tuinders voor een gevarieerde verschijning in de moerassige biotoop.
- Witte bloemen van juni tot juli
- hardy
Gemeenschappelijk boterkruid (Pinguicula vulgaris)
De delicate plant vormt een rozet van bladeren die plat op de grond liggen, waaruit van mei tot augustus een bloeiwijze van 16 centimeter hoog oprijst. Het zijn niet de roze-paarse bloemen waarmee het boterkruid kleine insecten vangt, maar de bladeren, die bedekt zijn met een afscheiding.
- Groeihoogte 14 tot 16 cm
- Gedijt zowel op zure als kalkrijke grond
Pitchplanten (Sarracenia)
Een onmisbaar onderdeel van een carnivoormoerasbed zijn de veelzijdige soorten bekerplanten. Met hun trompetvormige bladeren vangen ze allerlei insecten. De kleurrijke bloemen die kort voor de bladeren in de lente opengaan, zijn mooi om naar te kijken en trekken bijen aan als bestuivers, die op dit moment nog steeds overleven.
- Groeihoogten van 10 tot 100 cm
- Winterkwartier vereist bij 5-10 graden Celsius
Conclusie
De uitzonderlijke groeiomstandigheden in een heidegebied vragen om planten die zich hebben aangepast aan het bijzondere karakter. Als je je verdiept in de lijst met ericaceous planten, kom je bloeiende en winterharde klassiekers tegen zoals rododendron of skimmie. Aan de andere kant veroorzaken exotische planten, die volgens de populaire opvatting hoogstwaarschijnlijk in een heidebiotoop voorkomen, ongelovige verbazing. Deze omvatten inheemse en tropische orchideeën, zoals de moeraspogonia of de veenmosorchidee. Creatieve hobbytuinders voegen een vleugje extravagantie toe aan bedden met permanent vochtige, zure cultuurgrond door vleesetende planten te planten.
