De bloemkleur kan enigszins variëren, afhankelijk van de grondsoort en de lichtintensiteit, en is daarom geen betrouwbare leidraad voor classificatie. Omdat de variëteiten maar weinig van kleur verschillen, zijn zelfs de beste foto's vaak misleidend.
De bloeitijd varieert ook afhankelijk van het klimaat en de locatie. Het wordt vertraagd door een strenge winter en treedt, omgekeerd, voortijdig in na een lange, hete zomer. Toch is er grofweg een onderscheid te maken tussen vroeg-, normaal- en laatbloeiende camelia’s. De eerste bloeien van de late herfst tot midden winter, die van de tweede groep van midden winter tot het vroege voorjaar en de laatste van het vroege tot late voorjaar.
Bloemgrootte is een belangrijk criterium voor classificatie. Er wordt onderscheid gemaakt tussen de volgende categorieën:
- zeer groot: ongeveer 12,5 cm;
- groot: 10 tot 12,5 cm
- medium: 7,5 tot 10 cm, soms onderscheid gemaakt tussen middelgrote (9 - 10 cm) en middelgrote bloemen (7,5 tot 9 cm)
- klein: 5 tot 7,5 cm, er zijn af en toe overlappingen met een miniatuurgroep (bloemgrootte kleiner dan 6,5 cm)
Onderverdeling
Bloemen hebben een ring van maximaal acht bloemblaadjes en duidelijk zichtbare meeldraden.
- Halfdubbele bloemen tonen twee of meer ringen rond een plukje prominente meeldraden
- Anemoonbloemige vormen zijn te herkennen aan een of meer buitenste ringen van platte of licht golvende bloemblaadjes en in het midden een massa samengesmolten bloemblaadjes en meeldraden.
- Pioenbloemige vormen zijn diep afgerond; Ze bestaan uit talrijke losse tot onregelmatige buitenste bloembladen, petaloïden en meeldraden.
- Roosvormige gevulde vormen hebben overlappende bloembladen die een ronde kop vormen en, wanneer ze worden geopend, een concaaf centrum onthullen met enkele meeldraden.
- Volledig dubbele lijken op de vormen met rozenblaadjes, maar hun symmetrisch overlappende bloembladen gaan nooit open; Ze hebben ook geen meeldraden, dus ze zijn steriel.
De juiste keuze
C.-japonica – vormen kunnen alleen in zeer milde streken buiten overwinteren. Ze bloeien ook heel vroeg, waardoor hun bloemen gemakkelijk beschadigd raken door vorst. In de regel kunt u ze in Duitsland het beste in een onverwarmde kas of wintertuin kweken. Ze worden bossig en bereiken een hoogte van 1,8 – 3,6 m.
De wilde vorm van C.reticulata overleeft alleen buiten in zeer milde klimaten, maar niet in Duitsland. Het wordt gekenmerkt door een meer open groeiwijze dan andere camelia's. De gekweekte vormen van deze soort gedijen alleen in kassen. Onder ideale omstandigheden worden ze 3 – 4,5 m hoog en bloeien ze van de late winter tot het midden van de lente.
De C. x williamsiee-hybriden die bloeien van de late herfst tot het midden van de lente en wanneer ze jong zijn, zijn het meest geschikt voor onze breedtegraden. Ze ontwikkelen zich goed in bosrijke beplanting of voor een muur. De planten worden 1,8 - 2,4 m hoog en passen daardoor ook op oudere leeftijd in kleine tuinen.
C.sasanqua en de culturele vormen die daaruit zijn voortgekomen zijn van buitengewone schoonheid. Hun geschiktheid is echter vrijwel uitsluitend beperkt tot kassen en wintertuinen. De bloemen zijn klein en meestal ongevuld.
Buiten planten
In milde streken worden camelia's buiten geplant in de vroege tot late herfst of in de vroege tot midden lente als het weer goed is. Ze vereisen goed doorlatende, kalkvrije, zure tot neutrale grond, indien mogelijk verrijkt met bladcompost. Als rododendrons in uw tuin gedijen, zullen camelia's dat ook doen. Een westelijke of beschutte noordelijke locatie is ideaal. Anders raden wij een plaats voor een muur of onder bomen aan, waar de planten beschermd zijn tegen vorst en vroege ochtendzon. Lichte schaduw met volle zon op een later tijdstip is ideaal.
De planten worden plat (niet dieper dan in de kwekerij) en stevig in de grond geplant en gemulleerd met turf of bladcompost. Plant camelia's nooit op een locatie op het oosten waar zware vorst wordt gevolgd door felle ochtendzon. Hierdoor ontdooien de knoppen te snel en vertonen ze na de bloei bruine randen. Zuidelijke blootstelling is ook niet geschikt, omdat camelia's graag in koele grond wortelen.
Een beschutte tuin zorgt er niet alleen voor dat de temperatuur langzaam stijgt, maar beschermt de planten ook tegen harde wind die de kwetsbare toppen kan beschadigen. Als de locatie onvermijdelijk wordt blootgesteld aan wind, ondersteun dan jonge planten totdat ze zich hebben gevestigd en zet een windscherm op.
Planten in potten
Vooral vroegbloeiende camelia's kunnen het beste worden gekweekt in potten van 20 - 30 cm of kleine plantenbakken. Het substraat bestaat uit vier delen kalkvrije klei, twee delen bladcompost of turf en een deel grof zand. Het is verrijkt met 1 handvol beendermeel/emmer. U kunt ook een in de handel verkrijgbare potgrond gebruiken, speciaal voor zuurminnende planten.
Zet de pot of emmer vanaf het einde van de lente tot midden herfst buiten op een beschermde, gedeeltelijk schaduwrijke plek. Zet hem dan in een koele kas of wintertuin, waar de plant tot het einde van het voorjaar bij 4 – 7 graden Celsius overwintert. Om de bloemvorming te versnellen, verhoogt u de temperatuur naar 9 – 12 graden Celsius. Je kunt de camelia's ook rechtstreeks in een kasbed planten en het hele jaar door onder glas kweken.
Verzorging
Als camelia's eenmaal zijn gevestigd, hebben ze weinig reguliere verzorging nodig. Je hoeft ze niet terug te knippen; je hoeft alleen maar ruige scheuten halverwege de lente na de bloei in te korten om hun vorm te behouden. Bijzonder grote bloemen kunnen worden verkregen door de knoppen uit te dunnen voordat ze opengaan.
Elk jaar in het midden van de lente worden camelia's royaal gemulleerd - een ongeveer 5 cm dikke laag over het hele worteloppervlak is ideaal - gemaakt van bladcompost, turf of goed verteerde mest.
Na de bloei worden de verwelkte bloemhoofdjes verwijderd. Dit gebeurt voornamelijk om esthetische redenen. Dit voorkomt ook de vorming van fruit. Ze zijn niet bijzonder decoratief en ontnemen de plant kracht.
Camelia's verspreiden
Neem tijdens de zomermaanden stekken van 7,5 - 10 cm lang van halfgerijpte zijscheuten. Laat ze wortelen in een mengsel van turf en zand in gelijke verhoudingen of in potgrond. De beste resultaten worden bereikt bij een substraattemperatuur van 13 – 16 graden Celsius.
Rassen die niet goed wortelen, zoals C. reticulata-vormen, kunnen het beste worden vermeerderd door de takken van grotere planten in het vroege najaar te laten zakken. In de regel zijn deze maanden later voldoende geworteld en kunnen dan worden verwijderd en op hun plaats worden geplant.
Als je veel jonge planten wilt krijgen, neem dan bladstekken in de zomer. Het bewortelen vindt plaats in potten of schalen, zoals al beschreven voor spruitstekken.
Plagen en ziekten
Het enige ongedierte dat echt gevaarlijk is voor camelia's zijn vogels die de knoppen uitkiezen. Verdere problemen kunnen worden veroorzaakt door vorstschade en knopval als gevolg van te droge grond.
Fysiologische stoornissen zijn onder meer het bruin worden van de bladeren veroorzaakt door nachtelijke kou en dofgroen blad met bruine en zwarte vlekken omgeven door lichte bultjes. Dergelijke symptomen komen vaak voor bij planten die in alkalische grond worden gekweekt.
Als camelia's onder glas worden gekweekt, kunnen bladluizen en schildluizen op de bladeren en knoppen verschijnen.
De camelia is een theeplant en een plant voor kenners, dat wil zeggen voor tuiniers met empathie en gevoel voor iets bijzonders. De camelia is zeer veeleisend en reageert uiterst gevoelig op veranderingen. Als je met de camelia wilt omgaan, heb je veel specialistische kennis nodig en moet je je goed informeren, omdat het heel snel kan gebeuren dat de camelia afsterft.
Wat u moet weten over zorg
Er zijn veel dingen waarmee u rekening moet houden bij het planten in de tuin. De grond moet zuur zijn met een optimale pH-waarde van 4-5,5 en humus, klei en zand bevatten. In geen geval mag de camelia in kalkrijke grond worden geplant. Het moet gelijkmatig vochtig worden gehouden, maar wateroverlast moet koste wat het kost worden vermeden. Dit kan bijvoorbeeld worden bereikt met grinddrainage. Camellia's mogen pas geplant worden als ze ouder zijn dan drie jaar; het zou beter zijn als het al vier jaar oude planten zijn. Hij moet beschermd worden tegen oostenwind, maar hij moet zeker middagzon krijgen, omdat dit de bloemvorming bevordert. Ze mogen in geen geval worden blootgesteld aan direct zonlicht of ochtendzon. Gunstige locaties zijn bijvoorbeeld ter bescherming van heggen of onder schaarse bomen met diepe wortels. Ook een westelijke ligging in de schaduw van een huis is aan te raden. De camelia heeft een hoge luchtvochtigheid nodig, vooral op warme dagen, maar moet wel met hoezen beschermd worden tegen constante regen. De camelia kan gedurende korte perioden temperaturen tot -10 graden Celsius verdragen, zolang de grond zelfs in de winter vochtig is. Het belangrijkste is dat de wortels nooit uitdrogen. Tijdens de groei van de plant tot de knopvorming moet deze worden bewaterd met lauw, kalkvrij water en extra worden besproeid. Camellia's zijn ook gevoelig voor kunstmestzouten; ze mogen pas ongeveer 14 dagen vanaf het begin van de bloei tot eind juli voedingsstoffen krijgen. De grond kan het hele jaar door het beste worden gemulleerd.
Zodra nieuwe bladeren en knoppen zichtbaar worden, begint een rustfase van 4 -6 weken. Tijdens de rustfase minder water geven en slechts af en toe sproeien. U mag de kluit echter ook tijdens de rustperiode niet laten uitdrogen. De beste planttijd is de lente, het temperatuurbereik is afhankelijk van de variëteit.
Een camelia binnenshuis houden is, zoals ik al zei, iets ingewikkelder. Ze heeft een lichte en koele plek nodig, die ze indien mogelijk altijd heeft. Ook mag de planter niet worden gedraaid, omdat de camelia dan zou kunnen reageren door de knoppen te laten vallen. Een koele wintertuin met een temperatuurbereik van 5 – 10 graden Celsius is het beste. Ook moet de camelia beschermd worden tegen de felle zomerzon, hij kan iets beter tegen de winterzon. De grond in de plantenbak moet los, humusrijk en zuur zijn. Ook hier mag er nooit sprake zijn van wateroverlast, daarom is drainage in het onderste gedeelte aan te raden. Regelmatig ventileren en vochtige lucht zijn net zo belangrijk als water geven met kalkvrij water. De beste oplossing is het gebruik van regenwater. Bij binnenhuishouding is bovendien bemesting nodig gedurende 14 dagen, idealiter met speciale cameliameststof, en een rustperiode van zes weken van augustus tot september. In alle seizoenen mag de plant niet worden gedraaid; in plaats daarvan kunnen de achterste takken met behulp van spiegels of aluminiumfolie aan de zon worden blootgesteld. Alternatieve locaties voor de wintertuin zijn ook een lichte maar koele trap of een veranda waar de omstandigheden goed zijn.
Als je als tuinman voldoet aan alle eisen en behoeften van de plant die uit Oost-Azië komt, dan word je beloond met prachtige bloedrode, roze, witte, gevlekte, dubbele of halfdubbele, lichtrode of gele bloemen, afhankelijk van de soort. Afhankelijk van de soort bloeien de camelia's tussen december en april.
