Als de term oosterse klaproos op het eerste gezicht nogal onbekend lijkt, zul je deze plantensoort zeker kennen onder de meer gebruikelijke naam vuurpapaver. Bijzonder aan deze plant, die tot de klaproosfamilie behoort, is ongetwijfeld de prachtige komvormige bloem. Met zijn oranjerode tot dieprode blad doet hij juist extreem oriëntaals aan en symboliseert tegelijkertijd de enorme kracht en weelde van de natuur.
De klaproosbloemen, die een diameter tot vijftien centimeter breed hebben, zien er veel robuuster uit dan de delicate bloemblaadjes van de lichtrode klaproos, niet alleen vanwege hun formaat. De Oosterse klaproos komt oorspronkelijk uit Iran en grote delen van Turkije, maar de plant komt ook oorspronkelijk uit de Kaukasus of Iran.
De centrale heeft de afgelopen driehonderd jaar via talloze routes Duitsland bereikt. Door verdere veredeling is de oosterse klaproos nu een zeer populaire sierplant voor de tuin geworden.
Er zijn veel interessant uitziende variëteiten in de handel verkrijgbaar, waaronder veelkleurige, dubbele of gefranjerde variëteiten, die gegarandeerd de aandacht trekken van bezoekers en nieuwsgierige buren.
Zaden en zaaien
De oosterse klaproos bloeit in mei en juni. De planten kunnen worden bestoven door insecten, maar ook door zelfbestuiving van de hermafrodiete bloemen.
De zaden van de plant zijn rond augustus rijp. Deze zien er niervormig uit en hebben een netachtige structuur. Binnenin bevatten ze een olieachtig voedingsweefsel. De poriecapsule die de papaverplant vormt is ongeveer drie centimeter lang en groeit rechtop, knotsvormig vanuit het midden van de bloem.
Onder het stigma gaat de capsulevrucht open en laat de zaden via talloze gaten vrij. De wind gooit ze weg en verspreidt de zaden over lange afstanden. Naast zelf zaaien en verspreiden via uitlopers, kan de oosterse klaproos na de bloei ook vermeerderd worden door grotere vaste planten te verdelen.
De zaden, die meestal in grote aantallen in de capsules zitten, kunnen ook gericht worden verwijderd en op de gewenste locaties opnieuw worden gezaaid. Voortplanting via wortelstekken genomen in de winter is ook mogelijk.
Welke verzorging heeft oosterse klaproos nodig?
De oosterse klaproos is zeer duurzaam en ongecompliceerd - op voorwaarde dat hij de juiste locatie voor de plant krijgt. Het moet beslist warm en zonnig zijn. De oosterse klaproos gedijt daarom bijzonder goed op het zuiden.
De plant is van nature behoorlijk sterk en groeit dus in frisse, goed doorlatende grond, zelfs zonder extra voedingsstoffen. De oosterse klaproos zal nog steeds dankbaar reageren op een occasionele toevoeging van compost in de herfst of lente.
Voor de gezondheid van de plant en zijn diepgroeiende penwortels mag de grond niet te nat zijn, omdat de klaproos geen wateroverlast verdraagt.
Een beetje afstand kan geen kwaad
Een zware maar voedselrijke kleigrond kan met zand worden losgemaakt om deze geschikt te maken voor het planten van klaprozen. De ruimte die de plant nodig heeft, is een ander belangrijk criterium bij het kiezen van een locatie.
Het belangrijkste waar je hier rekening mee moet houden is dat de planten in het eerste jaar een behoorlijke omvang kunnen bereiken en de neiging hebben om kleinere planten te overgroeien. Om deze reden is het raadzaam een plantafstand van minimaal 50 tot maximaal 80 centimeter aan te houden.
Als u eenmaal de locatie van uw oosterse klaproos heeft bepaald, mag deze vanwege zijn sterke wortels niet meer worden getransplanteerd. De klaproosbladeren drogen in de zomer uit, maar lopen in de herfst weer uit. Hierdoor overwintert de plant groen.
Gemakkelijk te onderhouden en visueel zeer aantrekkelijk
De onderhoudsvriendelijke vaste plant is vorstbestendig en heeft geen speciale winterbescherming nodig. Ook de droge fases overleeft hij meestal zonder problemen. Goed geschikte naburige planten voor de oosterse klaproos zijn Engelse rozen, delphiniums of guldenroede.
