Slakkenklaver, beter bekend als alfalfa, is een tamelijk veeleisende plant. Omdat het de bodemkwaliteit verbetert en bijen en hommels aantrekt, is het een aanwinst voor de tuin. Het past bijzonder goed in natuurlijke bedden. Ook in de keuken zijn de spruiten, bladeren en bloemen op veel verschillende manieren te gebruiken. Er is niet veel nodig voor een succesvolle cultuur, maar de omstandigheden moeten nog steeds goed zijn. Je moet aandacht besteden aan de juiste verzorging, vooral in het begin, omdat dit de inspanning later zal verminderen.
Locatie
De luzerne heeft een zonnige standplaats nodig die snel kan opwarmen en droog is. Noordzijden, schaduwrijke plekken en koude, vochtige hoeken zijn daarom uiterst ongunstig.
Tip:
Bedden die niet te lang braak hebben gelegen voordat er wordt gezaaid, zijn ook zeer geschikt.
Substraat
Droge, losse grond heeft de voorkeur van slakkenklaver. Hij kan echter ook gedijen in zware grond als hij niet gevoelig is voor verdichting en diep is. Normale tuingrond is voor hem ruim voldoende. Als het erg stevig is, kan het zinvol zijn om zand toe te voegen om het los te maken. Net als het mengen in compost. Een pH-waarde tussen 6 en 7,5 is ook ideaal.
Voorbereiding
Om ervoor te zorgen dat alfalfa snel voet aan de grond krijgt en jarenlang kan gedijen, heeft het voldoende neerwaartse ruimte nodig. Hun wortels kunnen enkele meters in de grond reiken, waardoor de plant zichzelf ook in droge fasen kan ondersteunen. Het is daarom zinvol om diep te graven en de geplande locatie los te maken. Net als het verrijken van de bodem met compost of mest.
Tip:
Hoe grondiger dit is, hoe lager de onderhoudsinspanningen later zullen zijn. De moeite is dus op de lange termijn de moeite waard.
Zaaien
Hobbytuinders kunnen voldoende tijd nemen om luzerne te zaaien. Het is mogelijk van maart tot augustus. Als je het eerste jaar vroeg wilt oogsten, moet je uiteraard vroeg zaaien. Naast het ongewoon grote tijdvenster zijn er nog steeds bijzondere kenmerken bij het zaaien van slakkenklaver. Ten eerste de vorm van zaaien. Zelfs bij grootschalige teelt moet dit niet in rijen gebeuren, maar eerder breed. Dit vermindert de onkruiddruk.
Aan de andere kant de geringe zaaidiepte. De zaden mogen niet dieper dan een centimeter onder het oppervlak liggen. Als de substraatbedekking hoger is, ontstaan er snel kiemproblemen voor de anders snelgroeiende plant. Dit maakt ze echter ook gevoeliger voor consumptie door vogels en wilde dieren. Het is daarom aan te raden het zaaioppervlak in de beginperiode af te dekken. Na het zaaien moet het bed goed worden bewaterd, maar niet worden gewassen.
Gieten
Luzerne water geven is meestal alleen mogelijk tijdens de eerste scheuten. Zodra de planten een hoogte van 80 cm tot 100 cm hebben bereikt, zijn de wortels doorgaans vele malen langer. De planten kunnen zichzelf dan van water voorzien en droge periodes overleven. Extra water geven is alleen nodig als het slakkenklavertje tekenen van tekort vertoont en de bladeren in de loop van de dag slap worden of inzakken.
Bemesten
Een ander speciaal kenmerk van alfalfa is het vermogen om zelfstandig stikstof te produceren en op te slaan in wortelknolletjes.
Als de grond vóór het zaaien met compost werd verrijkt, kan deze het zonder verdere stikstofbemesting doen, omdat hij zichzelf hiermee naast water voorziet. Het kan echter profiteren van magnesium, kalium en fosfor. Het is daarom voordelig om een stikstofvrij middel te gebruiken, zoals GreenGrass gazonmest. Dit mag echter niet te snel gebeuren. Als het slakkenklavertje gedijt zonder extra voedingsstoffen is dat uiteraard niet nodig.
Blend
De luzerne kan tot vier keer per jaar radicaal worden geknipt of geoogst. Het is niet nodig om op een specifiek tijdstip te wachten. Er is echter één kanttekening. Als luzerne als vaste plant wordt gekweekt, moet deze minstens één keer per jaar bloeien.
Gebruik
Hoewel luzerne vooral bekend staat als voedselrijk veevoer, heeft het al lang onder een andere naam zijn weg gevonden naar gezonde voeding. De spruiten worden verhandeld als luzerne en kunnen rauw of gedroogd worden gegeten. Maar ook andere delen van luzerne zijn geschikt voor consumptie. De jonge blaadjes kunnen rauw gegeten worden in soep, saus en salade. De bloemen zijn geschikt voor thee.
Overwintering
Alfalfa is winterhard en heeft geen bescherming tegen vorst nodig.
Typische ziekten, zorgfouten en plagen
Alfalfa groeit snel, maar is behoorlijk vatbaar voor bepaalde ziekten en plagen. De gevaarlijkste bedreigingen zijn valse meeldauw en bladrandkevers, of hun larven. Valse meeldauw manifesteert zich als witachtige tot geelachtige vlekken op de bladeren. Om het effectief en snel te bestrijden is het meestal voldoende om de luzerne radicaal te snijden. De afgesneden plantendelen moeten worden vernietigd, omdat de ziekteverwekkers zich alleen maar verder zouden verspreiden op de compost.
De bladrandkever is moeilijker te detecteren en te bestrijden. Het volwassen ongedierte voedt zich met de bladeren van de luzerne, maar veroorzaakt meestal niet al te veel schade. De larven van de kever, die hij afzet na het eten van de bladeren, zijn echter gevaarlijk. Deze bevinden zich in de bodem en voeden zich met de stikstofdepots van de planten. Dit is pas te zien als de wortels worden uitgegraven, afgezien van de afnemende kracht. Hier lijken de knobbeltjes bij de wortels uitgehold. Als de luzerne slecht groeit, moeten enkele planten worden opgegraven om dit te controleren. Het is het beste om de kevers te bestrijden terwijl ze nog van de bladeren eten. Als er weinig planten zijn, is het verzamelen ervan goedkoop. Voor grotere oppervlakken moeten insecticiden worden gebruikt.
Veelgestelde vragen
Waarom vouwen alfalfabladeren zich op?
Als de bladeren van het slakkenklavertje 's nachts sluiten, hoef je je geen zorgen te maken. De plant gebruikt dit mechanisme om verdamping te verminderen. Als de bladeren overdag sluiten, komt dit door een gebrek aan water in de grond. Water geven lost het probleem op.
Moet er bij luzerne rekening worden gehouden met vruchtwisseling?
Nee, slakkenklaver is zelfcompatibel en kan gemakkelijk meerdere jaren op dezelfde locatie groeien. Andere planten in de voorcultuur hebben ook geen invloed op de groei. Overigens zijn bedden waar alfalfa is gegroeid goed voorzien van stikstof en daarom ook ideaal voor zware eters.
Wat u moet weten over alfalfa in het kort
- Alfalfa wordt al eeuwenlang gebruikt als voedergewas voor vee.
- Het komt oorspronkelijk uit Perzië, waar het voornamelijk werd gebruikt om paarden te voeren.
- Hij kwam rond 1700 via Italië naar Duitsland en wordt hier sindsdien met succes gekweekt als plant voor veevoer en hooi.
- Het wordt ook wel de “koningin onder de voederplanten” genoemd.
Cultivatie
- Zaden voor alfalfa kunnen worden gezaaid van begin april tot eind juli.
- Alfalfa is niet erg veeleisend als het gaat om de bodemgesteldheid en gedijt zelfs op vrij moeilijke gronden. Voor een goede oogst is echter losse grond nodig, zodat er geen wateroverlast ontstaat. Deze plant is niet zo geschikt voor zeer zware of dichte grond.
- De luzerne stelt ook geen hoge eisen aan de watervoorziening en groeit zelfs bij weinig regen redelijk goed, op voorwaarde dat hij vooraf de kans heeft gehad om voldoende wortels te vormen.
- De plant zelf wordt maximaal een meter hoog, maar vormt wortelsystemen tot een diepte van vijf meter.
- Hij groeit echter het beste in een warm en droog klimaat met veel zonneschijn.
- Alfalfa is meerjarig, winterhard en kan gemakkelijk vorst overleven.
- Het is ook goed geschikt voor groenbemesters omdat het met behulp van bacteriën stikstof uit de lucht opneemt en bindt.
Voeder en hooi van alfalfa
De luzerne kan meerdere keren per jaar worden gemaaid en vervolgens worden gedroogd om als hooi te gebruiken. Het wordt vooral gevoerd aan melkkoeien, paarden, schapen en kleinvee en bevat naast veel eiwitten ook enkele vitamines en voedingsstoffen. Luzerne wordt verkocht in de vorm van balen of pellets.
- In Duitsland wordt luzerne meestal slechts twee tot drie jaar op een perceel geteeld, omdat daarna de opbrengsten afnemen.
- Hier wordt echter alleen bastaardalfalfa gezaaid, een kruising tussen zaadalfalfa en sikkelluzerne.
- Hoewel zaadalfalfa zeer productief is, is het nauwelijks winterhard, terwijl sikkelluzerne zeer robuust is.
- Er zijn verschillende soorten bastaardalfalfa, elk gekweekt voor specifieke locaties.
