De vogelkers is vooral populair in natuurlijke tuinen, omdat het tijdens de lange bloeiperiode een weiland voor bijen is en tijdens het oogstseizoen een boom met waardevolle vruchten voor vogels.
Profiel
- bot. Naam Prunus padus
- Rosaceae-familie
- andere namen moeras of priemkers
- witte bloemtrossen van april tot juni
- Groeitype Grote struik of kleine boom
- meerstammig en overhangend
- tot 15 meter hoog en 8 meter breed
-
gevoelig voor kalkaanslag
Giftige plant voor kinderen, paarden en andere dieren
- Verwarring met zeer giftige Amerikaanse vogelkers (Prunus serotina)
Bloeitijd en bloemen
Van april tot juni vormen zich op Prunus Padus de lange bloemtrossen, waarbij aan elke tros wel dertig witte bloemen hangen, die er erg decoratief uitzien, maar ook zowel nadelen als voordelen bieden:
- sterke tot onaangename geur
- plant bij voorkeur niet in de buurt van een stoel
- rijk aan nectar en stuifmeel
- trek bijen, vlinders en zweefvliegen aan
Opmerking:
De vogelkers dankt zijn naam aan de bloemtrossen en de kersachtige steenvruchten die zich later vormen.
Bodemomstandigheden en locatie
In zijn natuurlijke omgeving groeit Prunus padus aan de randen van waterlichamen, aan de rand van bossen en in schaarse oeverbossen. In de tuin kan de plant zowel solitair als op voldoende afstand in een haag worden gekweekt:
- vereiste voor weinig licht
- Penal schaduw of zelfs schaduw gewenst
- bij voorkeur in de buurt van water
- De bodem moet vochtig en fris zijn
- rijk aan voedingsstoffen
- verrijken met compost vóór het planten
- Moerasgrond zoals leem of klei is ideaal
- kalktolerant
- Vermijd droogte
Tip:
De reden waarom de brede struik zo geschikt is voor kleurrijke heggenteelt is omdat hij de vogels niet alleen van voedsel voorziet, maar ook van voldoende ruimte en rust om hun nesten te bouwen.
Bemesten en water geven
Vogelkersen hebben een zeer hoge waterbehoefte. Daarom moeten ze regelmatig en veel water krijgen, vooral op zeer warme dagen:
- Bodem goed
- idealiter in de vroege ochtend of late avonduren
- dagelijks water geven in droge tijden
- Gebruik regenwater vanwege kalkintolerantie
- Kraanwater moet oud zijn
- Een keer bemesten in het voorjaar is voldoende
- Compost en hoornkrullen repareren
- geef als alternatief langdurige bemesting, zoals blauwe korrel
- Regelmatig mulchen helpt vochtverlies te voorkomen en bemest tegelijkertijd
Oogsttijd
De zwarte kers produceert in september rode en vervolgens zwarte steenvruchten, die erg populair zijn bij vogels. Omdat de vruchten niet giftig zijn en daadwerkelijk eetbaar, kunnen ze ook in de keuken gebruikt worden:
- bitterzoete tot bittere smaak
- kan worden verwerkt
- geschikt voor sap, gelei of azijn
- Let op: de sterkern is licht giftig
- bevat een kleine hoeveelheid waterstofcyanide
Opmerking:
Vogels kunnen de zaden in de tuin en de wijde omgeving verspreiden, waardoor Prunus padus zich onbedoeld vermenigvuldigt.
Toxiciteit
Als er kleine kinderen of paarden in de tuin zijn, moet u de kweek van de gewone vogelkers vermijden. De giftige delen smaken zo onaangenaam voor zowel kinderen als dieren, dat ze meestal direct worden uitgespuugd. Voorzichtigheid is echter geboden:
- bitterzuur aroma
- in schors en alle andere delen van planten
- giftig waterstofcyanideglycoside
- ontleedt in combinatie met water en vormt bittere amandelolie en waterstofcyanide
- pitten zijn ook giftig
- bevat blauwzuur zoals abrikozenpitten
- mag niet worden ingeslikt met de niet-giftige vruchten
Gevaarlijker in termen van verwarring is de Amerikaanse vogelkers (Prunus serotina), die, in tegenstelling tot de inheemse plant, niet wordt gekweekt en eerder wordt bestreden. Bij dit type vogelkers komt het zeer giftige waterstofcyanide vrij uit alle delen van de plant en consumptie kan leiden tot vergiftigingsverschijnselen; het is niet ongebruikelijk dat de twee soorten met elkaar worden verward.
Tip:
Toch hoeft u zich niet al te veel zorgen te maken over uw kinderen of dieren als u Prunus padus in de tuin heeft gekweekt. Omdat de zaden in de vruchten zo groot zijn dat ze meestal niet per ongeluk worden ingeslikt.
Ziekten en plagen
Zelfs als de vogelkers als behoorlijk robuust wordt beschouwd, is hij niet volledig gespaard van ziekten en plagen. Dit betekent dat een boom volledig kan worden verzwolgen door de webmot. De larven voeden zich met de bladeren en kunnen de plant bijna kaal opeten. Prunus padus herstelt hier echter vrij snel van en loopt weer uit. Bovendien zijn de vogels blij met de voedselbron, dus dit probleem lost zich meestal vanzelf op. Er zijn nog meer ziekten en plagen die het gewas kunnen aantasten:
- schurft
- Bladvlekkenziekte
- Bruinrot
- alle schimmelziekten
- hiertegen actie ondernemen met fungiciden
- verwijder alle geïnfecteerde twijgen en takken
- Bladluizen en fruitvliegjes
- spuiten met harde waterstraal
- meerdere dagen achter elkaar
Tip:
Om ervoor te zorgen dat de plant beter beschermd is tegen ziekten en plagen, moeten onderhoudsfouten worden vermeden. Deze omvatten een onjuiste donkere locatie, te droog maar ook wateroverlast, evenals een kalkrijke en te zware grond.
Planten
Het is ideaal als de struik in de herfst wordt geplant. Hier is het belangrijk om de zeer uitgestrekte plant tegen te houden en een wortelbarrière te creëren zodat deze zich niet ondergronds kan verspreiden. Hiervoor moet een dicht gaas rond de kluit worden gebruikt, zodat de wortels niet kunnen doordringen:
- Bereid de grond voor met compost en hoornkrullen
- Plantgat twee keer zo groot als de kluit
- Dompel de baal volledig in water
- afvoer is niet nodig
- Inzetsteun voor jonge planten
- Plant plaatsen
- Vul aarde in
- goed drukken
- giet door
Tip:
Als je een haag met meerdere planten maakt, zorg er dan voor dat er nu voldoende afstand is. Prunus padus groeit ook in de breedte, waardoor ook bij een grotere plantafstand snel ondoorzichtige hagen ontstaan. Hierbij dient u een plantafstand van één tot twee meter aan te houden.
Snijden
Het snoeien van de gewone vogelkers is essentieel omdat de struik expansief en snel groeit. Het belangrijkste hier is om op het juiste moment te letten. Eén keer per jaar is lang niet genoeg om de vogelkers klein te houden; hij groeit namelijk bijna 80 centimeter per jaar. Afhankelijk of het een haagplant of een solitaire plant is, moet de knipprocedure dienovereenkomstig worden uitgevoerd:
- geknipt in de late winter tussen februari en maart
- kies een vorstvrije, droge en bewolkte dag
- een tweede keer in de herfst
- Haaghoogte snoeien
- Een boom of struik uitdunnen
- beschadigd en dood hout verwijderen
- ook verticaal groeiende of kruisende scheuten
- Snijd de kroon van een boom in de juiste vorm
- snijd altijd diagonaal boven een naar buiten gericht oog
- gebruik altijd scherp en schoon gereedschap
Als de kroon van een als boom groeiende Prunus padus doorlatend is en zelfs na het afsnijden, dan is dit ruim voldoende. Ook is de haag na het knippen weer enigszins doorlatend, maar groeit binnen korte tijd weer ondoorzichtig terug.
Opmerking:
Als er geen wortelbarrière is aangebracht, moet u bij regelmatig snoeien ook de laterale worteluitlopers verwijderen. Voeg deze niet toe aan de compost, anders kunnen er nieuwe vogelkersen uit groeien. Het is beter om de wortels bij het restafval te gooien.
Overwintering
De oudere vogelkersplanten overleven de winter, zelfs als het erg koud is, maar zonder enige bescherming kan er een laag mulch rond de stam boven de wortels worden geplaatst. De jonge, nieuw gekweekte planten moeten echter in de eerste winter worden beschermd tegen strenge vorst:
- Plaats kreupelhout of bladeren over de kluit op aarde
- Bedek de kroon met plantenvlies
- Bedek nieuw aangelegde heggen met plantenvlies
- vergeet niet om water te geven, zelfs in de winter
- water geven op vorstvrije dagen in droge periodes
Opmerking:
In de winter is de kans groter dat Prunus padus uitdroogt als er lange tijd geen regen v alt, dan dat de plant sterft door vorstschade.
Propageren
Het vermeerderen van vogelkersen is eenvoudig met behulp van stekken. Dit type vermeerdering is vooral handig als de planten een haag moeten vormen. De snelgroeiende heesters kunnen binnen een korte periode van twee tot drie jaar een dichte haag met stek vormen. Maar een solitaire kan ook uit stekjes worden gekweekt:
- Gebruik stekken
- dit zijn harde schoten
- snit tussen herfst en winter
- Gebruik scheuten van ongeveer 40 centimeter lang
- drie bladknopen op elk snijhout zijn zinvol
- potten zetten met potgrond
- een bladknooppunt onder de grond
- plaats op een lichte, warme plaats
- Vensterbank of serre is ideaal
- vochtig houden
Nadat het bewortelen heeft plaatsgevonden, kunnen de kleine jonge plantjes in het voorjaar direct buiten op de gewenste locatie worden geplant. Als alternatief kunnen stekken met bladeren in het voorjaar worden gebruikt en op dezelfde manier worden gekweekt. Wanneer de eerste nieuwe bladeren verschijnen, worden deze ook buiten geplant.
Opmerking:
De dag dat je de stekjes snijdt, moet deze vorstvrij, droog en afgedekt zijn. Dan kunnen de grensvlakken aan de plant het beste weer genezen en sluiten zonder dat de plant zelf beschadigd raakt.
