Het kan op twee manieren worden gelegd: in een bed van grind of beton, of in een bed van mortel, zoals ze eigenlijk zeggen. In de regel heeft het gritbed de voorkeur, maar er zijn redenen om voor een mortelbed te kiezen:
- Als er patronen worden gelegd (door schudden bestaat het risico dat de stenen verschuiven en het patroon niet langer uniform is
- Voor zwaar gebruik (voor zwaar verkeer)
- Als de bestrating in rijen wordt gelegd
- Bij het leggen van een bestratinggoot
De werkprocessen bij het leggen in beton zijn vergelijkbaar met die bij het leggen in een bed van grind of zand. In plaats van de granieten straatstenen in een bed van grind te plaatsen, gaan ze echter in een bed van beton. Het leggen in beton heeft verschillende voordelen, maar ook een serieus nadeel. Het voordeel is dat er een gesloten oppervlak ontstaat. Het voegmateriaal kan niet door mieren worden uitgewassen of geïnfiltreerd. De groei van onkruid, grassen en mosvorming wordt voorkomen. Nadeel is dat het een afgesloten gebied is en regenwater niet in de grond kan sijpelen. Steden en gemeenten brengen voor deze manier afgesloten gebieden een vergoeding in rekening, voornamelijk voor het gebruik van het afvalwatersysteem. Er kan een nadeel ontstaan als er niet goed wordt gewerkt. Als er in de winter water kan binnendringen en bevriezen, kan het hele oppervlak barsten, breken en kapot gaan.
Kies stenen en legpatronen
Granietbestrating leent zich voor een monster. De stenen worden zelden eenvoudig op een rij geplaatst. Je moet dus eerst het patroon kiezen en daarna de bijpassende stenen. Voor paden wordt vaak het zogenaamde kabelpatroon of het ruitpatroon gebruikt. De segmentboog is populair voor grotere oppervlakken, maar niet geheel eenvoudig. Granieten straatstenen zijn er in verschillende maten. De meest voorkomende hiervan zijn 5, 7 of 9 cm vierkant. Er zijn twee klassen, I en II. Klasse I is nauwkeuriger qua maat, de stenen zijn vrijwel even groot en hebben dezelfde kleur. In klasse II kunnen afwijkingen optreden. Dus zodra je stenen en patronen hebt gevonden, kun je beginnen met de voorbereidingen voor het leggen ervan.
Bordering
Plafonds voor bestrating hebben over het algemeen een stabiele randrand nodig. Alleen zo wordt voorkomen dat de randen van de bestrating wegglijden en blijft de ondergrond egaal mooi en stabiel. Welke rand moet worden gekozen, hangt van verschillende factoren af. B. de plaatselijke omstandigheden, het te verharden gebied, het verkeer en het financiële budget.
- Paden met weinig verkeer - betonnen rugsteun die minimaal 10 cm onder de bovenrand van het bestratingsbed uitsteekt
- Voor gemiddelde belasting – leg bovendien een rij beton (minimaal 10 cm dik)
- Gebruik voor zwaar gebruik betonnen randstenen of speciale eindstenen
- Beton de randrand veilig
Ontwerp de onderbouw
De onderbouw moet dienovereenkomstig worden voorbereid voor het gebruik van granieten bestrating. Daarnaast moet de ondergrond van het juiste type zijn. Eerst wordt het geplande gebied uitgezet en uitgegraven. Je verwacht een vorstbeschermingslaag (grindlaag) van 40 tot 50 cm, een basislaag van 8 tot 10 cm en het bestratingsbed is 10 tot 12 cm dik. Binnenin zitten de stenen, die afhankelijk van het type 5 tot 9 cm hoog zijn. Je moet dus de grond 63 tot 72 cm diep graven. Voor grote oppervlakken is het de moeite waard om een kleine graafmachine te huren; voor kleine is het de moeite waard om een schop, schop en spierkracht te huren. Let bij het graven op een helling waardoor regenwater snel kan wegvloeien. De helling moet altijd van gebouwen wegleiden.
Nadat het gebied is uitgegraven, verdicht je de ondergrond goed met een trilapparaat. Het grind (korrelgrootte 0/70) kan vervolgens worden opgevuld voor de vorstbeschermingslaag. Je schept het laag voor laag in en verdicht het keer op keer met de vibrator. In de meeste gevallen is een laag van 40 tot 50 cm voldoende; alleen op blootgestelde locaties mag deze hoger zijn, tot een meter. Denk bij het vullen met grind opnieuw aan de helling. In de lengterichting is een hellingspercentage van 0,5% voldoende, in de dwarsrichting dient dit 2 tot 3% te zijn. De oppervlakken moeten daarom een hoogteverschil van 0,5 cm ofvan 2 à 3 cm en dat over 1 m. Na de vorstbeschermingslaag volgt de basislaag, namelijk grind (korrelgrootte 0/30). Hier is een laag van 8 tot 10 cm voldoende. Ook hier moet verdichting worden uitgevoerd en moet er op de helling worden gelet.
Constructie van het betonnen bed
Nu moet er een betonbed van 10 tot 12 cm dik worden geplaatst. De stenen worden erin geslagen. Mortel is een mengsel van zand (0/1 tot 0/3) en Portland-cement in een verhouding van 4:1 tot 5:1. Er wordt voldoende water aan de massa toegevoegd zodat de mortel niet te nat en niet te droog is als deze uit de mixer (mengmachine) komt. Te natte mortel zal de stenen niet vasthouden, terwijl te droge mortel de stenen en de massa niet zal verbinden. Gebruik voor één kuub beton 225 kg cement met een korrelgrootte van 0/8 of maximaal 0/16 mm, plus 7 tot 8 delen zand. Verdeel de mortel en stamp de stenen erin. De massa moet voldoende hoog zijn, minimaal 4 tot 5 cm, en de stenen moeten 2/3 diep zijn. Het cement hardt al na 1 tot 2 uur uit, daarom moet de hoogte van de stenen en voegen onmiddellijk worden aangepast.
- Let bij het strooien op de helling.
- Leg de kasseien op een rij met verspringende voegen – maximale voegbreedte van 15 mm
- Gebruik stenen van dezelfde breedte in de rijen!
- Vermijd doorlopende lengtevoegen
- Voegbreedte voor kleine straatstenen maximaal 10 mm
- Dwarsrichting kan loodrecht of diagonaal zijn op de hoofdrichting van de rand
Na het leggen wordt het gehele bestratingsoppervlak verdicht met de trilmachine.
Het voegen
Het voegen gebeurt hier niet met voegzand, maar met voegmortel of cementslurry. De mortel wordt gemengd volgens de instructies op de verpakking. Zodra een crèmeachtige consistentie is bereikt, kan het voegen beginnen.
- Meng altijd slechts zoveel mengsel als kan worden verwerkt in 10 tot 15 minuten, omdat de vloeibaarheid gestaag afneemt afhankelijk van de temperatuur.
- De eerder gelegde granieten stenen moeten worden bevochtigd, bij voorkeur eenvoudigweg bevochtigd met water. Dit betekent dat overtollig voegmateriaal eenvoudig van de stenen kan worden verwijderd.
Breng het dunne voegmiddel aan op het gehele oppervlak van het bestratingsbed en verdeel het gelijkmatig met een rubberen spatel. Na ongeveer 30 minuten is de mortel uitgehard. Dan is het het juiste moment om het oppervlak schoon te maken. Opgedroogde mortel is moeilijk te verwijderen, dus het juiste moment is cruciaal voor de hoeveelheid werk die u doet. Mortelresten kunnen eerst worden weggeveegd. Eventuele resterende resten worden vervolgens verwijderd met een tegelzetterspons. Dit moet echter vaak worden schoongemaakt en eruit worden geperst. Maak het water ook regelmatig schoon, anders blijven er resten achter. De ruimte moet volledig vrij zijn van mortelresten. Het gebied mag 3 tot 4 dagen niet betreden worden.
Conclusie
Het leggen van granieten bestrating is niet moeilijk en verschilt nauwelijks van het leggen van andere stenen. Als u echter in een mortel- of betonbed wilt leggen, zijn er verschillen. Zoals bij alle installatiewerkzaamheden is de onderbouw van groot belang. De beste ondergrond zou een betonplaat zijn, maar wie heeft dat? Er moet een geschikt bed worden gebouwd. Het is belangrijk dat de grond zeer verdicht is, zodat het grind of grind later niet wegglijdt. Dit heeft dan gevolgen voor de stabiliteit. Bovendien moet er op worden gelet dat een goede verbinding wordt gewaarborgd. Als er in de winter water in het beton dringt en bevriest, is dat meestal erg vervelend. Het hele oppervlak kan onstabiel worden, behalve dat het er niet meer mooi uitziet.
