Een haag is aantrekkelijker dan een muur of houten privacyscherm in de tuin. En er zijn zelfs haagplanten die binnen korte tijd een minimale hoogte en dichtheid bereiken en daardoor al na een paar jaar als privacyscherm kunnen dienen. De meest populaire snelgroeiende haagplanten worden hier kort voorgesteld.
Bladverliezende of naaldplanten? Alles heeft voor- en nadelen
De meeste snelgroeiende haagplanten die relatief goedkoop in de Duitse winkels worden aangeboden, zijn bladverliezende planten. Deze planten hebben het voordeel dat ze niet zo stekelig zijn, geen doornen of naalden hebben en sommige groeien erg dicht. Het nadeel is dat ze in de winter hun bladeren laten vallen, waardoor ze niet meer bruikbaar zijn als privacyscherm. Uiteraard worden de takken in de loop van de jaren zo dicht dat zelfs bladloze heggen in de winter nog privacy bieden, maar dat duurt even, zelfs bij snelgroeiende heggen. Over het algemeen hebben naaldplanten minder verzorging nodig omdat de bladeren in de herfst moeten worden weggeveegd. De dieren die zich aangetrokken voelen tot de haag zijn ook verschillend.
Over het algemeen herbergen alle bomen en struiken die in Duitsland voorkomen, insecten, vogels en andere dieren, die op hun beurt roofdieren aantrekken. Terwijl vogels veilig broeden in dichte naaldbomen en rekening moet worden gehouden met het daarmee gepaard gaande lawaai en vuil, zijn lichte loofbomen interessanter voor insecten. Snelgroeiende heggen moeten vaker worden gesnoeid dan langzaam groeiende soorten, en bij coniferen is er het probleem van het afvoeren van het hout. Omdat de takken veel hars bevatten, kunnen ze niet gemakkelijk worden gecomposteerd of gebruikt voor mulchen. Bij de meeste loofbomen bestaat dit probleem niet, omdat de takken en twijgen gemakkelijk kunnen worden versnipperd.
Groenblijvend privacyscherm dat ongeveer 40 cm per jaar groeit
Kersenlaurier is een van de populairste haagplanten in Duitsland. De planten groeien zo'n 40 cm per jaar en vormen snel een ondoorzichtige haag die zelfs in de winter groen blijft - omdat de laurierkers in de winter zijn bladeren niet afwerpt. Binnen slechts drie jaar vormt zich een zeer dichte haag. Alle delen van de plant zijn echter giftig; de bladeren bevatten waterstofcyanide en kunnen bij consumptie vergiftiging veroorzaken. NABU waarschuwt daarom uitdrukkelijk voor de laurierkers, die zich al in de lokale bossen verspreidt en andere soorten verdringt. Een ander nadeel is dat de bladeren niet goed composteren. Laurierkers stelt weinig eisen, de planten verdragen zon tot schaduw en houden evenveel van leemgrond als van humusrijke grond. Tussen twee planten moet een afstand van ongeveer 80 tot 100 cm zitten, eventueel iets dichter bij elkaar planten.
Veldesdoorn en haagbeuk: inheemse bladplanten
Veldesdoorn en haagbeuk groeien niet zo snel als laurierkers. Beide loofbomen komen oorspronkelijk uit Duitsland en bieden een leefgebied voor dieren. Veldesdoorn groeit zo'n 50 cm per jaar, verlangt een zonnige of halfschaduwrijke standplaats, kan overweg met normale tuingrond en is tevreden met twee sneden per jaar. De planten zijn gemakkelijk te verzorgen en worden tot vijf meter hoog. Afhankelijk van de gewenste groeidichtheid en vorm zijn voor één meter haag twee tot drie planten nodig.
De situatie is vergelijkbaar met de haagbeuk, die ook wel haagbeuk wordt genoemd en eigenlijk een berk is. De planten laten relatief laat in de herfst hun bladeren vallen, kunnen afhankelijk van de snijwijze enkele meters hoog en breed worden, moeten een of twee keer per jaar worden gekapt en willen een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek in normale tuingrond. Jonge haagbeuken groeien nog zo’n 50 tot 70 cm per jaar, oudere planten groeien slechts 20 cm per jaar. De planten zijn niet giftig en dienen als leefgebied voor veel inheemse soorten. Voor één meter haag zijn ongeveer twee tot drie planten nodig.
De inheemse liguster kan tot één meter per jaar groeien
Liguster is geen boom, maar een struik, en de plant is halfgroenblijvend. De planten laten in de winter niet echt hun bladeren vallen, maar ze kunnen wel gevoelig zijn voor vorst en zelfs in extreem natte omstandigheden bladverlies veroorzaken. Liguster groeit tot één meter per jaar en wordt tot vijf meter hoog. De planten verdragen snoei, waardoor ze twee keer per jaar in vorm kunnen worden gebracht. Liguster houdt van zonnige en halfschaduwrijke plaatsen en doet het goed op normale tuingrond. Liguster is een inheemse plant en wordt beplant met drie tot vijf planten per meter haag.
Europese lariks: bladverliezende naaldplant
De Europese lariks behoort tot de dennenfamilie en is behoorlijk populair als haagplant. Hij is gemakkelijk te verzorgen, verlangt een zonnige standplaats en vochtige, diepe tuingrond. Hij groeit tot 50 cm per jaar, wordt tot 40 m hoog en verdraagt snoei goed. Voor één meter haag zijn ongeveer drie planten nodig. Het hout is vrij hard en wordt gebruikt voor dakspanten en andere dragende constructies. De lariks hoeft slechts één keer per jaar te worden gesneden; het hout heeft net als Douglas en dennen een calorische waarde in de haard, waardoor het goed kan worden gekruid en droog kan worden verbrand. Lariksbomen bieden pas echt privacy in de zomer, omdat ze niet zo dicht groeien en in de winter hun naaldvormige bladeren afwerpen.
Tips voor snelle lezers
- Snelgroeiende heggen zijn geweldig als je snel privacy nodig hebt, maar ze stoppen niet met groeien en moeten vaker worden geknipt dan langzaam groeiende soorten.
- Loofbomen vormen prachtige heggen die, ondanks het gebrek aan blad, in de winter privacy bieden door dichte takken. Ze zijn echter meer werk dan naaldplanten, omdat de bladeren in de herfst geveegd moeten worden.
- Naaldbomen zijn soms onaangenaam stekelig, naalden en eventueel aanwezige doornen kunnen onaangenaam zijn in de buurt van zitjes. Bovendien kan het heggensnoeisel vanwege het hoge hardheidsgeh alte niet zo gemakkelijk worden weggegooid.
- Kersenlaurier is een van de meest populaire haagplanten, groeit snel en is niet veeleisend, maar verspreidt zich zo snel in het plaatselijke wild dat NABU nu waarschuwt tegen de planten.
- Veldesdoorn groeit tot 50 cm per jaar en kan een hoogte bereiken van vijf meter, maar moet twee keer per jaar in vorm worden gesnoeid.
- De haagbeuk groeit tot 70 cm per jaar, kan enkele meters hoog worden en kan overweg met normale tuingrond.
- Liguster groeit jaarlijks tot één meter en is vrij dicht beplant met drie tot vijf planten per meter haag. Het is winterhard en laat zijn bladeren alleen vallen in zeer koude of natte jaren.
- Lariksbomen groeien niet zo dicht, laten in de winter hun naaldvormige bladeren vallen en bieden dan geen privacy meer. Ze zijn winterhard, hebben vochtige grond en zonnige locaties nodig en kunnen rondkomen met slechts één snede per jaar.
Als je in korte tijd een hoge en dichte haag wilt hebben als privacyscherm of schuttingvervanger, kun je kiezen uit verschillende planten. De locatie is cruciaal. Belangrijk is om te weten of het een zonnige, halfschaduw of schaduwrijke standplaats wordt. Niet veel planten zijn geschikt voor alle drie de soorten locaties.
Wat u moet weten over snelgroeiende heggen in het kort
Voorbeeld: laurierkers
Bladverliezende heggen groeien meestal snel. De laurierkers is een van de bijzonder krachtige haagplanten. Hoewel de hoogtegroei groter is dan de breedtegroei, neemt deze snel en consistent toe. Dit betekent echter dat hij regelmatig moet worden gesnoeid. Omdat de takken zo dik kunnen worden als een arm, heeft de heggenschaar geen enkel nut meer. Je moet de snoeischaar gebruiken en dat is vermoeiend. Verder is de laurierkers heel gemakkelijk te verzorgen en groenblijvend, wat betekent dat hij zelfs in de winter privacy biedt.
Voorbeeld: Haagbeuk
Haagbeuk groeit niet zo snel. Bij het planten van de haag kunt u in het begin het beste iets grotere planten gebruiken. Bovendien is deze haag gemakkelijk te verzorgen. Het is niet groenblijvend, maar zelfs als de bladeren hun kleur verliezen, blijven er veel aan de plant. De haag wordt zelfs in de winter nooit helemaal kaal en ziet er prachtig kleurrijk uit.
Voorbeeld: Liguster
Een ligusterhaag is goedkoop in aanschaf en groeit bovendien snel. De planten zijn niet veeleisend en ontkiemen voortdurend. Liguster is ook groenblijvend. In bijzonder strenge winters kan hij soms zijn bladeren verliezen. Een oudere ligusterhaag is vrijwel ondoordringbaar. De haag bloeit in de lente en trekt in de herfst vogels aan met zijn fruit.
De haag van naaldbomen is meestal groenblijvend. De taxusboom is bijzonder geschikt, maar is duur in aanschaf omdat hij vrijwel alleen in boomkwekerijen verkrijgbaar is.
- De westerse taxus is goedkoper dan de inheemse taxus. Taxusbomen dienen bij aanschaf minimaal 1,50 meter hoog te zijn. Ze zijn niet veeleisend en ontkiemen na elke snede weer. In twee jaar tijd groeit zo’n haag ongeveer 30 cm.
- Thuja's worden beschouwd als begraafplaatsplanten, maar zijn ook geschikt als haag. Ze zijn gemakkelijk te onderhouden, ondoorzichtig en goedkoop. Bovendien hoeven ze, op enkele uitzonderingen na, niet besneden te worden. Hetzelfde geldt ook voor valse cipressen.
- Een goed alternatief voor de algemeen bekende thuja zijn Leyland-cipressen, ook wel bekend als bastaardcipressen. Ze worden van binnen niet kaal en worden niet bruin.
- Dan zijn er zogenaamde veiligheidsafdekkingen. Ze zorgen voor veiligheid, zelfs zonder hek, omdat ze prikken, porren, kleding scheuren en aan de huid krabben.
- De Ilex, ook wel hulst genoemd, heeft harde, stekelige bladeren. Iedereen die zich door zo’n heg probeert te wurmen, wordt gebeten. Deze haag groeit echter langzaam en heeft goede grond nodig, vooral bij het planten.
Voorbeeld: vuur en meidoorn
Vuurdoorn en meidoorn zijn zelfs stekeliger dan hulst. Ze hebben lange, scherpe doornen. Als je ze niet snoeit, worden ze snel drie meter hoog. Vogels houden van deze ondoordringbare hagen omdat ze bescherming bieden. De meidoorn heeft meer ruimte nodig dan de vuurdoorn. Sommige soorten zijn gevoelig voor roest. Je moet resistente planten kiezen.
