Regelmatige watergift van de tuin is essentieel in de zomer. Dit kan soms vervelend en erg stressvol zijn. Veel handiger wordt het als een automatisch irrigatiesysteem de watervoorziening overneemt. Dit werkt betrouwbaar, zelfs als de tuineigenaar weg is. De beste oplossing is zogenaamde druppelirrigatie, waarbij de planten druppel voor druppel water krijgen. Hiervoor is vooral één ding nodig: een of meer druppelslangen.
Principe van druppelirrigatie
Bij deze vorm van irrigatie wordt het water druppel voor druppel afgeleverd aan de planten in de tuin of op het balkon – min of meer continu. Hiervoor worden in de directe omgeving van het wortelgebied slangen gelegd, die op hun beurt zijn aangesloten op een slangleiding en een wateraansluiting. Meestal is het systeem gekoppeld aan een irrigatiecomputer of een mechanische timer. Beide zorgen ervoor dat water op een vooraf bepaald tijdstip wordt geleverd. De slangen op de wortels van de planten kunnen zowel bovengronds als ondergronds worden gelegd. Het bijzondere is dat ze poreus of geperforeerd zijn. Het principe heeft een hele reeks voordelen:
- continue watervoorziening direct in het wortelgebied
- zeer zuinig gebruik van water als hulpbron
- moeiteloos en grotendeels onafhankelijk water geven
- geen verspilling zoals bij irrigatie
- geen uitdroging van de grond
Soms een beetje problematisch aan het systeem is dat er vaak slangleidingen door de tuin naar bedden of individuele planten moeten worden gelegd. Dit kan soms tot problemen leiden bij bijvoorbeeld het maaien van het gazon. Het is daarom raadzaam om de kabels of slangen altijd langs randen en paden te leggen. Het probleem kan nog eenvoudiger worden opgelost door de leidingen ongeveer tien centimeter diep ondergronds te begraven. Dit brengt echter veel werk met zich mee.
Tip:
Een druppelirrigatiesysteem is ideaal om regenwater op te vangen en te gebruiken voor bewatering. De hoofdleiding van het systeem hoeft alleen maar op de regenton te worden aangesloten.
Maak je eigen druppelslang
De eenvoudigste vorm van zo'n irrigatiesysteem bestaat uit slechts een conventionele tuinslang. Hiervoor moet de slang eerst aan één zijde worden geperforeerd, dat wil zeggen voorzien van gaten. Zo doe je het:
- Maak eerst de tuinslang grondig schoon
- spreid het grotendeels in een rechte lijn
- teken een zo recht mogelijke lijn aan één kant
- maak kleine gaatjes langs deze lijn met een puntig gereedschap
- elk gat moet de betreffende slangwand volledig doordringen
- De afstand tussen de gaten is gebaseerd op de afstand tussen de planten
- perforeer altijd alleen het gedeelte in het plantgedeelte
- Bevestig de slang aan de grond met klemmen
- Een slang aansluiten op een waterbron
Om het systeem te laten werken, is een waterdruk van minimaal 0,5 bar vereist. Bij aansluiting op de openbare waterleiding is dit doorgaans geen probleem. Bij aansluiting op een regenton wordt het echter lastiger. Het kan helpen om de bak hoger te plaatsen of om een eenvoudige tuinpomp tussen de bak en de slang te plaatsen. Als op deze manier een groter oppervlak van water moet worden voorzien, zijn meestal meerdere slangen nodig.
Tip:
Hoe langer de slang in totaal is, hoe kleiner of fijner de gaten moeten zijn om een continue waterstroom te garanderen.
Bouwsysteem
Zelf een druppelslang maken is vooral geschikt voor zeer kleine tuinen en om het principe eerst uit te proberen. Als u echter voor een grotere tuin een complexer systeem wilt of moet gebruiken, kunt u de druppelslangen kant-en-klaar kopen bij een speciaalzaak. Er zijn startersets die alles bevatten wat je nodig hebt om aan de slag te gaan. Deze sets zijn relatief goedkoop en kunnen op elk moment worden uitgebreid.
Eerst moet een fundamentele beslissing worden genomen: moet er een geperforeerde of poreuze slang worden gebruikt. Bij een poreuze slang diffundeert het water over de gehele lengte door de slangwand. Het is bijzonder geschikt om begraven te worden. Het is ideaal voor het leveren van water aan bedden. Een geperforeerde slang laat het water druppel voor druppel los. Het kan worden gebruikt om individuele planten specifiek te besturen. Als de plantenpotten op het balkon water moeten krijgen, is alleen de geperforeerde slangvariant mogelijk.
Tip:
Voordat u een irrigatiesysteem aanschaft of opzet, is het cruciaal om zo nauwkeurig mogelijk te plannen, waarbij vooral het tracé van de leiding zo nauwkeurig mogelijk moet worden bepaald.
Als je zo'n systeem zelf wilt maken, kun je de kabels in principe over de hele tuin verdelen. Eerst wordt er een hoofdleiding gelegd vanaf de wateraansluiting. Aan deze hoofdleiding moeten dan takken worden bevestigd, die rechtstreeks naar de planten of bedden leiden zodat het water daar kan worden afgeleverd. Aan het uiteinde zit vaak een speciaal mondstuk, dat dan af en toe moet worden schoongemaakt. Met dit mondstuk kan ook de betreffende hoeveelheid water worden gedoseerd.
Bouw en begraaf
Normaal gesproken wordt het complexe irrigatiesysteem boven de grond gelegd en worden de afzonderlijke leidingen met klemmen aan de grond bevestigd. Zoals eerder vermeld kan dit echter tot aanzienlijke problemen in de tuin leiden. Als je dit wilt voorkomen, kun je de leidingen of slangen het beste in de grond begraven. Hiervoor moeten kleine kana altjes met een minimale diepte van ongeveer tien centimeter worden gegraven waarin de slang comfortabel past. Deze kanalen worden vervolgens weer bedekt met aarde. Bij klassieke druppelirrigatie verschijnt de slang pas weer aan de oppervlakte in het wortelgedeelte van de plant.
Balkon
Om de plantenpotten op het balkon of terras te voorzien van druppelirrigatie zijn zichtbare buizen ter hoogte van de potten voldoende. Ze moeten zo worden geplaatst dat ze langs de kant lopen die van de kijker af is gericht. De kabel wordt met een klem vastgezet in de grond van de emmer. Bij deze variant kan doorgaans alleen gebruik worden gemaakt van de openbare watervoorziening, omdat de druk in een regenton meestal niet voldoende is voor het hoger gelegen gebied.
Het gazon water geven
Een gazon kan niet worden bewaterd met een druppelslang. De inspanning die nodig is voor een optimale watervoorziening zou veel te groot zijn. Hierbij is het raadzaam om een tweede hoofdleiding te laten aftakken van de waterbron in het systeem, aan het uiteinde bevindt zich dan een watersproeier of sproeier.