Rhipsalis cactussen zijn bladcactussen en staan beter bekend als koraalcactus, biezencactus, staafcactus of zweepcactus. Ze komen vooral uit Midden- en Zuid-Amerika. Sommige soorten komen ook voor in Afrika en Madagaskar.
Het geslacht Rhipsalis omvat ongeveer 40 soorten. De meeste hebben hangende scheuten, waardoor de cactussen zeer geschikt zijn als hangplant. Bijzonder mooi zijn de vele bloemen die bij goede verzorging ontstaan. Hoewel ze meestal klein zijn, komen ze in grote aantallen voor. Na de bloei vormen zich besachtige vruchten. Rhipsalis bloeit meestal in het voorjaar. In de loop van het jaar kan echter verdere bloei optreden. Planten die in de zomer buiten worden gehouden, bloeien doorgaans beter dan planten die alleen als kamerplant worden gehouden.
Verzorging
Rhipsalis is over het algemeen gemakkelijk te verzorgen. Ze kunnen gemakkelijk als kamerplant gehouden worden. Ze houden geen winterslaap en kunnen het hele jaar door warm blijven. Temperaturen tussen 20 en 27 ËšC zijn ideaal in de zomer. Ze hebben een lichte tot gedeeltelijk schaduwrijke plek nodig. Middagzon moet worden vermeden, anders kunnen er brandwonden aan de bladeren ontstaan. Rhipsalis kan in de zomer naar buiten, maar dan op een gedeeltelijk schaduwrijke plek die ook beschermd moet zijn tegen regen en wind.
De cactussen houden van een hoge luchtvochtigheid. Ze kunnen doorgaans redelijk goed omgaan met een luchtvochtigheid tussen de 40 en 60 procent. Als het hoger is, is dat beter.
Het plantsubstraat moet op turfbasis zijn. Om het water een betere afvoer te geven, moet scherp zand worden gemengd.
De rhipsalis hebben niet veel water nodig. Wacht tot de grond goed is opgedroogd voordat je water geeft. De plantenbol mag echter niet uitdrogen. Wat je zeker moet vermijden is stilstaand water. Ongeveer 10 minuten na het besproeien moet het overtollige water uit de plantenbakken of schotels worden verwijderd. Water geven is meestal elke 7 tot 10 dagen nodig. In de zomer, als de temperaturen hoog zijn, moet de watergift uiteraard worden verhoogd. Ideaal is irrigatie door de baal in een bad te dompelen. Hard water is niet geschikt. De planten houden van zacht water. Schoon regenwater is ideaal.
Cactusmeststof is geschikt voor bemesting. Je bemest elke 14 dagen tot één keer per maand, wat ruim voldoende is, maar alleen tijdens de tijd dat de knoppen zich vormen. Stop met bemesten zodra enkele knoppen zijn geopend.
Mealybugs verschijnen vaak op Rhipsalis-cactussen. Het verzamelen ervan is vaak moeilijk omdat de kleine plaagjes vaak over het hoofd worden gezien. Meestal helpt alleen chemische controle.
Overwintering
De ideale temperaturen voor overwintering zijn 16 tot 20 ËšC. De rhipsalis mag in de winter niet te koud staan, omdat dit de groei beïnvloedt. Water geven gebeurt altijd als de grond goed is opgedroogd. De plantenbol mag echter niet volledig uitdrogen. Hoe koeler de cactussen zijn, hoe minder ze water nodig hebben. Te weinig water geven is veel minder gevaarlijk dan te veel water geven.
Propageren
Rhipsalis cactussen kunnen het beste worden vermeerderd door stekken. Ze worden gesneden van de lente tot de zomer. Knip hiervoor een 8 tot 15 centimeter lange scheut van de plant af. Deze wordt direct in een geschikt cactussubstraat geplant, ongeveer 3 tot 4 centimeter diep. Het is ideaal om meerdere stekken dicht bij elkaar te planten. De eerste weken moet het plantensubstraat licht vochtig gehouden worden. Je kunt de stekken dan behandelen als volwassen exemplaren.
Zijn rhipsalis giftig?
Rhipsalis wordt vaak verward met euphorbia's. Dit zijn wolfsmelkplanten. De melk die bij verwondingen ontsnapt, is min of meer giftig. Cactussen scheiden dergelijke melk niet af. Ze worden gewoonlijk geclassificeerd als voorwaardelijk giftig of onbekend giftig. Maar je mag Rhipsalis niet eten. Dieren moeten ook uit de buurt van de planten worden gehouden.
