De kombloem bevat enkele ingrediënten die niet geheel onschadelijk zijn, daarom mag deze alleen in kleine hoeveelheden worden gebruikt. Het is echter veel gevaarlijker om ze te verwarren met giftige familieleden.
Ingrediënten
De inheemse soort hier is onder andere de weidesleutelbloem (Primula veris). De soort is in sommige gebieden beschermd en mag alleen in kleine hoeveelheden worden geplukt, of helemaal niet. Veel mensen hebben planten van speciaalzaken in hun tuin staan, waar het gebruik ervan uiteraard is toegestaan. Door de ingrediënten is het een traditionele geneeskrachtige plant, maar in hoge doses kan het ook gevaarlijk zijn.
De ingrediënten van Primula veris:
- Saponinen
- Flavonoïden
- Etherische olie
- Triterpene saponinen
- Suikers
Opmerking:
De inhoud van de ingrediënten varieert afhankelijk van het deel van de plant. Vooral de wortels bevatten een grote hoeveelheid triterpeensaponinen.
Effect
De triterpeensaponinen worden in de volksgeneeskunde gebruikt om het maagslijmvlies te irriteren, wat op zijn beurt het bronchiale slijmvlies zou moeten stimuleren om slijm te produceren. De weidesleutelbloem wordt geadverteerd als een verkoudheidsmiddel tegen bronchiale infecties, maar is niet geheel zonder bijwerkingen.
In het bijzonder kan irritatie van de maagwand bij mensen tot de volgende bijwerkingen leiden:
- Buikpijn
- Misselijkheid
- Diarree
- Overstimulatie van de slijmvliezen
- Dermatitis
In zeldzame gevallen kunnen braken en ernstige allergische huidreacties optreden. De huidreacties zijn zelfs zichtbaar als de getroffen mensen alleen inwendig extracten van de planten hebben gebruikt.
Gevaar voor mensen
Voor gezonde volwassenen kan de kombloem veilig in kleine hoeveelheden worden gegeten. Het kruid wordt voor dit doel gebruikt en de wortel van de sleutelbloem is een traditionele geneeskrachtige plant in de volksgeneeskunde. Als u kinderen of kleine kinderen heeft, moet u de kombloem echter vermijden. Zo kan het ophoesten van slijm zonder extra hulp problematisch worden en kan de maag erg geïrriteerd raken.
Gebruik van de sleutelbloem:
- Bloemen: eetbare decoratie, kleurstof, thee
- Bladeren: in kleine stukjes gesneden voor salades
- Roots: Thee voor bronchiale problemen
Primula veris is slechts in beperkte mate geschikt als kleurplant, omdat er voor het verkrijgen van een noemenswaardige kleur grote hoeveelheden bloemen aanwezig moeten zijn. Meestal zijn er echter slechts kleine hoeveelheden beschikbaar, genoeg om een paar paaseieren te verven. Je kunt de bloemen echter wel als siermedicijn in thee gebruiken, met als prettige bijwerking dat ze daadwerkelijk een effect hebben, zij het veel zwakker, dan de wortels.
Opmerking:
Ernstige vergiftiging door sleutelbloemen bij volwassenen of kinderen is nog niet bekend. Daarom wordt de weidesleutelbloem als eetbaar beschouwd. Symptomen zoals maagproblemen verdwijnen meestal vanzelf zodra sleutelbloem niet meer wordt geconsumeerd.
De sleutelbloem kan problematisch zijn voor mensen met maagproblemen. Deze groep mensen moet het gebruik van de plant volledig vermijden, ongeacht de vorm ervan.
Geen voedsel voor huisdieren
Honden of katten komen zelden in contact met aanzienlijke hoeveelheden sleutelbloemkruid. Zelfs als ze aan de plant knabbelen of hele bladeren eten, brengen ze zichzelf niet in gevaar. De situatie ligt iets anders als er grote hoeveelheden kleine dieren, zoals konijnen of cavia's, worden gevoerd. De weidesleutelbloem komt samen met andere sleutelbloemen zoals de wijdverspreide Primula elatior vaak terecht in een vers boeket voedsel voor kleine dieren, en dit is vaak opzettelijk, aangezien de planten in het voorjaar verschijnen. Omdat het merendeel van de twijfelachtige ingrediënten in de wortels zit, zijn een paar bladeren niet gevaarlijk voor de dieren, maar grotere hoeveelheden kunnen ernstige vergiftiging veroorzaken.
De symptomen zijn vergelijkbaar met die bij mensen, maar worden vaak te laat herkend. Als huisdieren of kleine dieren echter symptomen vertonen, moeten ze grote hoeveelheden hebben geconsumeerd.
Gevaar door kruispunt
Sleutelbloemen zijn populaire planten, waarvan exotische soorten zoals Primula obconica als kamerplant worden gekweekt. Exoten kunnen bijvoorbeeld een allergie veroorzaken die zich bij contact manifesteert in de vorm van jeuk. Sleutelbloemen zijn niet voor niets populaire planten, omdat ze gemakkelijk te kweken zijn. Het is ook gemakkelijk om door middel van kruisingen nieuwe rassen te creëren. Kruising gebeurt niet alleen tijdens de veredeling, maar nu ook tussen gecultiveerde en wilde vormen.
Het toenemende aantal gecultiveerde variëteiten vergroot het risico dat wilde vormen kruisen met gecultiveerde variëteiten die een hoger geh alte aan problematische ingrediënten bevatten. Dit resulteert vaak in planten die niet duidelijk te identificeren zijn, omdat ze noch duidelijke kenmerken hebben van de wilde vorm, noch van de gecultiveerde vorm. Gebruik daarom geen sleutelbloemen die niet duidelijk kunnen worden geïdentificeerd.
Bronnen:
praxistipps.focus.de/primeln-giftig-fuer-mensch-und-haustier-einfach-erklaert_116519
botanikus.de/informatives/giftpflanzen/alle-giftpflanzen/becher-primel/
hundeinfoportal.de/hundewissen/hundegesundheit/vergiftungen-hund/fuer-hunde-giftige-anlagen/
www.katzen-leben.de/katzen-pflanzen/sind-primeln-fuer-katzen-giftig/
de.wikipedia.org/wiki/Echte_Schl%C3%BCsselblume
