Verjaag moedervlekken voorzichtig - in vergelijking alle huismiddeltjes

Inhoudsopgave:

Verjaag moedervlekken voorzichtig - in vergelijking alle huismiddeltjes
Verjaag moedervlekken voorzichtig - in vergelijking alle huismiddeltjes
Anonim

Iedereen die een mol in zijn tuin heeft, zou eigenlijk blij moeten zijn: net als regenwormen is een mol een indicator voor een goede bodemkwaliteit. De mol zelf is van weinig belang, maar de terpen die worden opgeworpen zijn erger, vooral in het gazon. Daarom is de kleine tunnelbouwer niet bepaald populair bij tuinbezitters. Mollen zijn beschermde soorten; ze kunnen niet worden gedood, zelfs niet worden gevangen of verplaatst. Hier vindt u alle huismiddeltjes om de moedervlek voorzichtig te verwijderen.

Kort profiel

  • behoort tot de familie Talpidae
  • enige soort die in Europa leeft: Europese mol (Talpa europaea)
  • behoort tot de zoogdieren
  • Insecteneters (raakt geen planten aan)
  • slecht zicht (alleen onderscheid tussen licht en donker)
  • Speciaal beschermd onder de Federal Species Protection Act
  • het is verboden hem te vangen, te verwonden of zelfs te doden

Lifestyle

Een mol brengt het grootste deel van zijn leven door in een zelfgegraven, ondergronds tunnelsysteem. De meeste tunnels bevinden zich onder het hoofdwortelgebied, dicht bij het grondoppervlak (10-20 centimeter). Bij strenge vorst in de winter of aanhoudende droogte in de zomer verplaatst de mol zijn activiteiten naar grotere diepte (50 tot maximaal 100 centimeter). De karakteristieke molshopen ontstaan door het afgegraven materiaal dat door de mol naar de oppervlakte wordt geduwd. De molshopen bevinden zich niet direct boven een van de tunnels, maar ongeveer 15 centimeter aan de zijkant ervan. Opvallend grote molshopen, zogenaamde ‘kastelen’, dienen als beschermende barrière tegen vorst boven de laaggelegen nesten en voedselopslagplaatsen.

Net als veel andere dieren die onder de grond leven, hebben mollen geen duidelijk dag-nachtritme. Uw activiteit is verdeeld in drie fasen van waken en slapen, waarbij de wakkere fasen (van ongeveer vier tot vijf uur) meestal in de ochtend, middag en rond middernacht plaatsvinden. De mol dwa alt vervolgens door de tunnels op zoek naar voedsel (insecten en regenwormen). Buiten de paartijd is een mol een solitair dier met zeer uitgesproken territoriumgedrag: zijn territorium is gemiddeld zo’n 2.000 vierkante meter groot. Mollen houden geen winterslaap, maar zijn het hele jaar door actief.

Verschillende zintuigen

Het cilindrische lichaam van een mol is uitgerust met grote zesvingerige graafschoppen en is daarom perfect voor het leven onder de grond. Zijn ogen zijn niet goed ontwikkeld, maar moedervlekken zijn niet blind. Je kunt zeker onderscheid maken tussen licht en donker. De andere zintuigen zijn perfect aangepast aan het leven onder de grond: een mol ruikt en hoort heel goed en kan zelfs de fijnste trillingen detecteren via zijn fijne tasthaartjes.

Mol afweren

Omdat een mol zeer ontwikkelde zintuigen heeft, voelt hij zich snel gestoord door harde geluiden, onaangename geuren en frequente trillingen in de grond. Hier kunt u uw voordeel mee doen als u ongewenste tuinbewoners wilt verdrijven.

Vervelende geluiden

Mol afschrikmiddel
Mol afschrikmiddel

Een mol kan voorzichtig worden verdreven met behulp van akoestische methoden (geluidsgolven). In principe zijn alle constructies die geluid produceren mogelijk. Ze werken het beste wanneer de geluidsgolven via een metalen staaf diep de grond in worden gestuurd.

  • Flessen lichtjes schuin in de grond begraven (naar boven open)
  • Windturbines (bij voorkeur degene die een licht piepend geluid maken)
  • Geluidsspelletjes: lepels of blikjes opgehangen aan touwtjes die een metalen standaard raken
  • Benzinegrasmaaier: Maai het gazon twee keer per week

Tip:

Luide, aanhoudende geluiden storen niet alleen de mol, maar mogelijk ook de buren.

Onaangename geuren

Er zijn verschillende huismiddeltjes tegen vervelende geurtjes tegen een moedervlek. Sommige remedies tegen moedervlekken in de speciaalzaak zijn ook op deze werking gebaseerd. Bij alle stoffen is het van cruciaal belang dat ze gelijkmatig door de tuin worden verdeeld. Het simpelweg uitgieten van de geurstoffen op de tuingrond is echter niet erg effectief. De stof moet in het tunnelsysteem van de mol worden ingebracht om te kunnen werken. Om dit te doen, moet er om de paar meter een gangpad worden geopend en moet het proces ongeveer één keer per week worden herhaald (afhankelijk van het weer).

  • zure melk
  • Karnemelk
  • geperste knoflookteentjes
  • verpletterde takken van de levensboom
  • Plantaardige mest (alsem, brandnetel, vlierbloesem)
  • Visresten
  • Keizerlijke kroon, narcissen of lelies (geplant)
  • Huisdieruitwerpselen (hond, kat, cavia)
  • Mierikswortel (pikante variant) raspen en met water mengen
  • Menselijk of dierlijk haar
  • Mottenballen
  • verse gist (geblust in warm water)
  • Etherische oliën zoals citroen-, sinaasappel-, bergamot- of tea tree olie (een paar druppels)

Tip:

De geurstoffen zijn het meest effectief wanneer ze aan de gangpaden worden toegevoegd en, indien mogelijk, door de tuin worden verspreid. Daarom is deze methode erg tijdrovend en kan de tuin er slechter uitzien dan wanneer je de mol had laten doorwerken.

Wees voorzichtig met de volgende producten

Er zijn ook enkele aanbevelingen die in de praktijk niet mogen worden toegepast, omdat ze giftig zijn voor mens en dier of de bodem vervuilen en zo het leefgebied voor andere planten of dieren vernietigen. Deze omvatten:

  • Chloorwater (giftig)
  • Azijn: Verandert de pH-waarde in de bodem (verzuring)
  • Loog: risico op chemische verbranding, verandert de pH-waarde naar alkalisch (pH>8)
  • Meststof: Zeer vaak gebruikt, leidt tot overbemesting
  • Petroleum, benzine: brandbaar, vervuilt de bodem duurzaam
  • Boterzuur: Veroorzaakt ernstige brandwonden
  • Calciumcarbide: Vormt spontaan ontvlambare gassen met water en veroorzaakt ernstig oogletsel

Schokken

maai het gazon regelmatig
maai het gazon regelmatig

Schokken en bepaalde geluiden verstoren de waarneming van de mol en veroorzaken het zogenaamde ontsnappingsgedrag bij aardbevingen. De mol ziet zijn eigen leven en dat van zijn nakomelingen in gevaar en verlaat zijn territorium.

  • Regelmatig maaien van het gazon met een benzinegrasmaaier
  • kinderen spelen op het gazon

Handmatige methoden

Een andere, maar zeer tijdrovende methode om mollen uit de tuin te verwijderen, is door hun holen met water te overspoelen. Elke vers gegooide molshoop moet onmiddellijk worden afgeslibd met de tuinslang en de doorgangen moeten worden overspoeld met water. Als dit heel consequent gebeurt, zal de mol zijn territorium verlaten.

Duurzame methoden tegen moedervlekken

Als u steeds mollen in uw tuin heeft, bijvoorbeeld omdat u aan de rand van een akker woont, kunt u overwegen of u liever naar een definitieve en blijvende oplossing streeft. Het bestaat uit het creëren van een barrière waar de mol niet doorheen kan komen.

Verticale barrière

Met een barrière kunnen mollen permanent en op de juiste manier worden ‘bestreden’, omdat ze eenvoudigweg worden verhinderd de tuin binnen te gaan. De mol heeft meestal alleen last van het gazon, dus er kan een verticale barrière in de grond rond het gazon worden geplaatst.

  • Inbouwdiepte: minimaal 60 centimeter
  • Gebruik stabiele, weerbestendige materialen
  • Alle films zijn geschikt voor het blokkeren van de wortels van planten
  • Openbaar folie
  • fijnmazig kunststof rooster

Horizontaal slot

Als u een nieuw gazon aanlegt en vaak problemen heeft met mollen, moet u meteen een mollen- en woelmuizenbarrière installeren. Meestal bestaat dit uit een stevig rooster dat onder het wortelgedeelte van het gazon wordt aangelegd. Hierdoor kan de mol zich vrij door de tuin bewegen, schadelijke insecten eten en de grond losmaken. Hij heeft echter niet langer de mogelijkheid om molshopen in het gazon te produceren.

Tip:

Gebruik geen netten of zwakke roosters, deze zullen snel breken en de mol zal terug naar de oppervlakte komen!

Moll of veldmuis?

Als geen van de methoden werkt, kan het zijn dat de onruststoker in de tuin geen mol is, maar een veldmuis. De knaagdieren zijn behoorlijk resistent tegen onaangename geuren en geluiden. Het is gemakkelijk om een veldmuis van een mol te onderscheiden (zelfs als het dier zelf zich niet laat zien):

De molshopen zijn rond en relatief hoog. De ingang van de gangen bevindt zich midden op de heuvel. De heuvels van de veldmuis zijn daarentegen ovaal en lopen langzaam naar één kant af. Het gat is naar de zijkant verschoven.

Tip:

Als je het niet zeker weet, kun je een wortel in de heuvel steken. Als er aan is geknabbeld, is het duidelijk een veldmuis, aangezien mollen geen planten eten.

Conclusie

Als je een mol voorzichtig wilt verdrijven, kun je verschillende huismiddeltjes gebruiken die erop gericht zijn de gevoelige zintuigen van de mol te verstoren: geluiden, geuren of zelfs trillingen. Veel van deze methoden zijn slechts gedeeltelijk effectief, zeer tijdrovend of zelfs hinderlijk voor de buren. Het gebruik van gifstoffen in je eigen tuin zou taboe moeten zijn. Als de mol steeds terugkomt, is de enige oplossing een verticale of horizontale barrière in de grond die de mol uit de tuin houdt.

Aanbevolen: