Als je een tuinpad wilt aanleggen, moet je de ondergrond goed voorbereiden. Er moet meer tijd worden geïnvesteerd in de onderbouw, vooral bij intensief gebruikte paden zoals opritten. We laten u zien hoe u dit correct kunt doen.
Welk tuinpad op welke plek?
Dat moet eerst besloten worden, want de onderbouw moet aan heel verschillende eisen voldoen voor heel verschillende tuinpaden. En als u uw tuinpad gedetailleerder plant, kunt u wel eens voor verrassingen komen te staan: u komt er bijvoorbeeld achter dat het tuinpad aan de achterkant van het pand het best toegankelijk moet zijn, zodat u de appeloogst gemakkelijk kunt inladen. voor de ciderwerking en het resterende materiaal dat in de auto moet worden meegenomen. Het pad door de tuin zelf is op bepaalde plekken bedoeld om een volgeladen kruiwagen te kunnen weerstaan, maar zal op bepaalde plekken hoogstens om de paar dagen gebruikt worden. Dan hangt het ervan af of uw woning hoogteverschillen heeft waardoor op bepaalde plaatsen zelfs trappen moeten worden aangelegd.
Bij een groter perceel resulteert de nauwkeurigere planning al snel in een heel netwerk van paden, die allemaal verschillende belastingen moeten weerstaan. Er kunnen hoofdpaden en verbindingspaden zijn, een extra pad vanaf het terras naar het zitgedeelte (met treden) en een romantisch kronkelpad door het gazon. Sommige van deze tuinpaden zullen vrij recht zijn, andere dienen meer als decoratieve structuur voor de tuin en mogen zeker niet kaarsrecht zijn. Elk van deze paden heeft nu precies de juiste onderbouw als de planning klaar is:
De verschillende soorten ondergronden voor een tuinpad
- Een pad dat moet worden afgelegd door een motorvoertuig (en misschien door een vrachtwagen die olie levert) heeft een meerlaagse, dragende en zorgvuldig verdichte onderbouw nodig.
- Op het hoofdpad door de tuin moet een kruiwagen worden vervoerd, die kan worden beladen met zware bouwmaterialen voor een soort tuinaanleg. Het moet ook een duurzame onderstructuur hebben die uit meerdere lagen bestaat en die bijzonder compact is.
- Het pad weg van de woning moet voorzien zijn van een onderbouw die het regenwater wegleidt van de woning; tevens moet de onderbouw aan bepaalde infiltratie-eisen voldoen. Anders: meerdere lagen, passend bij de betreffende pleister.
- Smalle, decoratieve paden kunnen worden voorzien van verschillende ondergronden, elk met een specifieke onderstructuur, meestal slechts een beetje grind of grind. Alleen als op nieuw aangelegde gronden tuinpaden moeten worden aangelegd, moet er bijzondere aandacht worden besteed aan de verdichting van de ondergrond.
- Paden met losse bedekking zoals schorsmulch krijgen een laag wortelbeschermingsvlies op de onderbouw, waardoor ze er veel langer “netjes” uitzien.
- De tuinpaden, die eigenlijk geen ‘paden’ meer mogen heten omdat ze alleen uit losse stapstenen bestaan, hebben helemaal geen onderbouw nodig. Bij dergelijke voetpaden moet je er echter rekening mee houden dat ze in de loop van de tijd zeker zullen veranderen; de stenen zullen op een gegeven moment waarschijnlijk behoorlijk krom en scheef staan. Absoluut niet de juiste ondergrond voor mensen die niet in hun beste jaren zijn en/of onzekerheden vertonen tijdens het hardlopen!
Het absoluut natuurlijke tuinpad zonder onderbouw
Als je een goed begroeid natuurgebied hebt overgenomen waarin je eigenlijk helemaal geen (zichtbaar of opvallend) pad zou willen creëren, kun je een speciale truc gebruiken: je stippelt een route uit die Je zou ook door hoge struiken kunnen lopen door aan beide kanten kleine pa altjes met afzetlint in de grond te steken. Dan moet je de route controleren om te zien of er wortels zijn die je zouden aanmoedigen om de route te verplaatsen in plaats van deze op te graven. Nu moet alles wat tussen de haringen groeit verwijderd worden, zodat je met de grasmaaier langs de route kunt rijden. Als je geluk hebt, hoef je alleen maar de hele vegetatie van kruiden, grassen en jonge boomscheuten af te snijden tot een hoogte van ongeveer 20 cm, dus totdat de grasmaaier het aankan. Dat betekent ook regelmatig onderhoud aan dit tuinpad: in de zomer eens in de twee weken maaien en klaar! Natuurlijk bespaar je ook veel geld, en een dergelijke route werkt beter op elk redelijk vlak terrein dan de oplossing met stapstenen.
Tips voor de onderbouw
Grind, grind en zand worden over het algemeen als onderbouw gebruikt. En dit heeft de volgende reden: Omdat er gaten in het grind en grind zitten, kan het water gemakkelijk weglopen. Bovendien bezwijkt grind zelfs onder zware belasting niet.
Afhankelijk van hoe diep de uitgraving is, moet je deze vullen met steenslag en grind. De grindlaag mag maximaal 10 cm hoog zijn, de grindlaag 3 cm en daarbovenop een zandbed waarin de stenen worden opgeslagen.
Als de voegen moeten worden afgedicht en het water niet direct kan wegsijpelen, moet er een afschot worden voorzien dat het water afvoert. De helling moet altijd van het huis af gericht zijn als het pad langs de huismuur loopt. Een minimale helling van 2-3° is voldoende. U moet de waterpas gebruiken om de helling ongeveer elke meter te controleren.
Zodra dit werk klaar is, is het bijna tijd om te beginnen met bestraten. Maar eerst moet het duidelijk zijn welk patroon of type verband je wilt gebruiken.
