Mijtenbeten bij mensen herkennen - zijn houtmijten gevaarlijk?

Inhoudsopgave:

Mijtenbeten bij mensen herkennen - zijn houtmijten gevaarlijk?
Mijtenbeten bij mensen herkennen - zijn houtmijten gevaarlijk?
Anonim

Ernstig jeukende bijtsporen op de huid kunnen een aanwijzing zijn voor mijten. Verschillende mijtenstammen leiden een parasitair leven, dat wij mensen ook als voedselbron gebruiken. Terwijl de klassieke huisstofmijt op ons wacht in bed, liggen houtmijten op de loer in het hoge gras van de tuin. Spinachtige beten zijn vergelijkbaar met muggenbeten, maar veroorzaken verschillende symptomen en ziekten. Om de juiste maatregelen tegen mijten te kunnen nemen, is het belangrijk om de oorzaak van de jeukende en ontstoken huidgebieden te achterhalen.

Wat zijn mijten

Net als teken zijn veel mijten parasitaire spinachtigen die allergieën en ziekten kunnen veroorzaken en overbrengen. Met het blote oog zijn de dieren, die maximaal 0,5 mm groot zijn, moeilijk te detecteren en te identificeren. De beten van het ongedierte zijn merkbaar en pijnlijk. Mensen en dieren worden in gelijke mate getroffen. Mijten behoren tot de meest soortenrijke familiegroep van spinachtigen. Wereldwijd zijn er ongeveer 50.000 verschillende soorten kleine geleedpotigen bekend, waarvan slechts een klein deel gevaarlijk kan zijn voor mens en dier.

Sommige soorten mijten hebben zich gespecialiseerd in vierpotige dieren. De parasieten voeden zich met de lichaamsafscheidingen van de gastdieren, wat voor hen vervelende gevolgen kan hebben. Sommige soorten mijten vermenigvuldigen zich op het besmette dier. Schurftmijten leggen hun eitjes bijvoorbeeld onder de huid van honden en katten. De larven komen na een paar dagen uit en de cyclus van parasitaire spinachtigen begint opnieuw. Schurft en huisstofmijt kunnen bij mensen aanzienlijke complicaties veroorzaken. Voorbeelden van ziekten die door mijten worden overgedragen zijn:

  • Schurft
  • gevlekte koorts
  • Tularemie
  • ziekte van Lyme
  • Rickettsipox

habitat

Hoe verschillend de levensstijlen van de individuele mijtensoorten ook zijn, hun natuurlijke habitat is net zo divers. Iets meer dan de helft van alle mijtensoorten die voorkomen, koloniseert echter de bodem en draagt zo productief bij aan de humusvorming. Parasitaire spinachtigen worden daarentegen vaak op hun gastheer aangetroffen. Terwijl sommige soorten daar hun hele leven doorbrengen en alleen via fysiek contact worden overgedragen, vallen andere mijten neer en loeren in het hoge gras en de dichte struiken op zoek naar nieuwe slachtoffers. Teken staan bijvoorbeeld bekend om deze manier van leven. Deze bloedzuigende ectoparasieten zijn niet kieskeurig en stoppen niet bij grote en kleine gewervelde dieren, inclusief wij mensen.

Het graven van mijten gaat nog een stap verder. Deze parasieten zijn niet tevreden met het koloniseren van de bovenste huidlaag van zoogdieren. De beschadigde mijten creëren boorgaten, die ernstige jeuk veroorzaken. De larven van dit ongedierte veroorzaken de gevreesde huidziekte schurft. Dit ziektebeeld bij dieren wordt in de volksmond schurft genoemd. De ziekte is zeer besmettelijk en moet onmiddellijk worden behandeld.

Huisstofmijten kunnen worden gezien als ‘culturele volgers’. De kleine parasieten zijn een van de bekendste mijtensoorten die hun leefgebied delen met de mens. De spinachtigen vinden een rijk voedselaanbod in matrassen en beddengoed in de vorm van schimmels die op huidschubben groeien. De mijtenuitwerpselen veroorzaken astma en de gevreesde huisstofmijtallergie. In tegenstelling tot andere mijtensoorten kunnen huisstofmijten ondanks intensieve inspanningen niet volledig worden uitgeroeid. De plaagpopulatie en de daarmee samenhangende gezondheidsrisico’s kunnen tot een minimum worden beperkt.

Houtmijten – hardnekkig ongedierte

Huisstofmijten en dergelijke zijn niet de enige spinachtigen die gevaarlijk zijn voor ons mensen. Houtmijten, ook wel herfstgrasmijten, hooiluizen of oogstmijten genoemd, behoren tot de groep wandelmijten. De algemene namen van deze spinachtigen geven hun natuurlijke habitat aan: het merendeel van deze parasitaire insecten leeft voornamelijk op weideplanten, struiken en struiken. Zelfs in je eigen tuin ben je niet beschermd tegen Neotrombicula herfstalis, de Latijnse naam voor dit ongedierte. Een droog, zonnig klimaat bevordert de reproductiesnelheid van mijten.

De kleine kruipers zijn niet overal in gelijke mate vertegenwoordigd. In sommige regio's van Duitsland is het bijna een wonder om ze te zien. Andere gebieden, zoals Beieren en het Rijngebied, behoren tot de favoriete vestigingsgebieden van de plagen. Als de kleine spinachtigen eenmaal aanwezig zijn, is het moeilijk om ze kwijt te raken.

Met hun monddelen kunnen de larven van de wandelende mijten de menselijke huid binnendringen en ongemerkt lymfevocht absorberen. Bij een beet wordt een enzym ingespoten dat onaangename jeuk veroorzaakt. De uitslag kan enkele dagen aanhouden en extreme vormen aannemen. Ziekteverwekkers kunnen ook worden overgedragen op de gastheer terwijl het ongedierte zich voedt.

Hoewel het moeilijk is om de larven van Neotrombicula herfstalis te herkennen met hun 0,3 mm, kun je de volwassenen gemakkelijk identificeren met een truc:

  • Leg donker karton of zwarte stof op het gras
  • Deze maatregel is optimaal tijdens de lunch
  • De rode spinachtigen geven de voorkeur aan het warme materiaal
  • De mijtenpopulatie bereikt zijn hoogtepunt halverwege of aan het eind van de zomer

Als de hout- of oogstmijten in grote aantallen in de tuin aanwezig zijn, is dit na korte tijd te zien aan de doos of het doek. Het komt zelden voor dat een locatie gelijkmatig wordt aangetast door een grasmijtplaag. De kleine spinachtigen nestelen zich meestal op een klein oppervlak van ongeveer een halve vierkante meter. Indien u een populatie houtmijten in uw tuin vermoedt, dient u de “mijtensteekproef” op verschillende plaatsen tegelijk uit te voeren.

Het detecteren van mijtenbeten op mensen

mijtbeten zijn pijnlijk en kunnen langdurige huidirritaties en eczeem veroorzaken. Door het uiterlijk van de steken zorgvuldig te observeren, kunt u gemakkelijk de soort spinachtige identificeren die daarvoor verantwoordelijk is. Op deze manier is het mogelijk effectieve maatregelen te nemen tegen de schadelijke insecten.

  • Zwellingen, roodheid en jeuk treden op rond de bijtplaatsen
  • De “steken” zijn regionaal beperkt en liggen meestal dicht bij elkaar
  • mijtbeten worden gemakkelijk verward met insectenbeten
  • De beten van gravende mijten worden geassocieerd met pijn
  • Buisvormige, ongeveer speldvormige blaasjes zijn kenmerkend voor gravende mijten
  • De schurftachtige symptomen verschijnen pas na een paar weken
  • Een schilferende huid in combinatie met ernstige roodheid is een indicatie voor roofmijten
  • Bij gevoelige mensen kan lichte koorts optreden na een mijtbeet
mijt
mijt

Neotrombicula herfstalis is kieskeurig wat betreft hun voedselinname. De kleine spinachtigen geven de voorkeur aan een warme, vochtige, beschermde plek. Om deze reden komt een groot aantal van deze beten voor op de randen van nauwsluitend textiel, zoals sokken, ondergoed en de tailleband van broeken. Ook de oksels worden af en toe aangetast. De jeuk neemt de eerste 2 tot 3 dagen voortdurend toe, vlekjes en zwellingen verschijnen pas na 5 tot 36 uur. Als de bijtplaatsen onbehandeld blijven, kunnen de jeuk en roodheid enkele weken aanhouden.

Tip:

Bedek je benen en armen tijdens het tuinieren. Bovendien beschermen werkhandschoenen niet alleen tegen grasmijten, maar ook tegen doornen en giftige plantensappen.

Eerstehulpmaatregelen bij beten

Slechts een fractie van de parasitaire mijten zijn actieve ziektevectoren. Wanneer de spinachtigen echter met hun bijtgereedschappen de menselijke huid binnendringen, creëren ze een potentieel toegangspoort voor veel huidziekten en infecties. De hevige jeuk zorgt er ook voor dat je voortdurend aan de getroffen gebieden krabt. Dit kan verdere verwondingen veroorzaken, waaronder open wonden. Bacteriën dringen binnen, wat in het ergste geval tot bloedvergiftiging kan leiden. Het is zinvol om mijtenbeten tijdig te behandelen.

Een infectie met gravende mijten is niet iets waar je lichtvaardig mee moet omgaan en die je zelf kunt behandelen met huismiddeltjes. Nog maar een paar eeuwen geleden stierven talloze mensen aan schurft. Dankzij modern onderzoek en effectieve geneeskunde behoren deze gevolgen gelukkig tot het verleden. Schurft is echter nog steeds een actueel probleem. Hoe eerder de symptomen en de besmetting worden behandeld, hoe beter voor de getroffen persoon en zijn omgeving. Een handdruk is al voldoende om besmet te raken met de gevaarlijke gravende mijten. De behandeling zelf wordt uitgevoerd door een gekwalificeerde arts.

In tegenstelling tot schurftmijten bezoeken houtmijten hun “gastheer” slechts korte tijd. Zodra de jeuk optreedt, is het meestal te laat. De daders verlieten uren geleden de plaats delict. Je moet wegblijven van de beten. Deze scheuren namelijk snel open en kunnen kleine littekens achterlaten. De volgende tips zijn effectief gebleken:

  • Wrijf de getroffen gebieden in met citroensap
  • Breng een hoog alcoholpercentage aan op het huidoppervlak met watten
  • Het sap van een ui kan ook verlichting bieden tegen jeuk
  • Remedies tegen schurft helpen niet bij beten van grasmijten

Alcoholkompressen, zalven met cortisone en antihistaminica uit de apotheek verlichten de jeuk en zorgen ervoor dat de ontsteking sneller afneemt. Bij medische producten is het verstandig om de bijsluiter aandachtig te lezen. Veel medicijnen, vooral de effectieve antihistaminica, veroorzaken ernstige vermoeidheid.

Preventieve maatregelen

Er bestaat geen effectief middel tegen mijten. De spinachtigen ontwikkelen in korte tijd een natuurlijke weerstand tegen veel chemische producten, die wordt doorgegeven aan de volgende generaties. Hoewel je huisstofmijten op afstand kunt houden door schoon te zijn en het beddengoed regelmatig te verschonen, kun je het risico op een besmetting met de mijtenplaag alleen tot een minimum beperken door contact met de getroffen mensen te vermijden. Hetzelfde geldt voor houtmijten. De volgende verdedigingsmaatregelen zijn ook effectief gebleken tegen de dieren:

  • Maai regelmatig gras in de tuin, dit vermindert de grasmijtpopulatie
  • Kleding omkleden en douchen wanneer u in bedreigde gebieden verblijft
  • Controleer de vacht van loslopende honden en katten regelmatig op ongedierte
  • Breng neemolie aan als er een mijtenpopulatie op steen zit

Het is niet ongebruikelijk dat Neotrombicula herfstalis wordt geadviseerd om bij besmetting heet water of azijn en olie aan te brengen. Deze producten horen echter niet thuis in de tuin, omdat ze een grote impact kunnen hebben op de flora en fauna. Hetzelfde principe geldt voor insecticiden. Houtmijten houden van dichte moskussens in het gazon. Voorkom ernstige besmetting en verticuteer het gras in het voorjaar. Met deze maatregel kun je de groene omgeving renoveren en het leven van de kleine spinachtigen moeilijk maken.

Tip:

Met speciale sprays kun je houtmijten tijdelijk op afstand houden. Effectieve producten zijn verkrijgbaar in drogisterijen en apotheken.

Als er geen mensen of grotere zoogdieren aanwezig zijn, doen de rode parasieten het met muizen. Een grote populatie van deze knaagdieren kan een hoge mijtenplaag in de tuin veroorzaken. Gebruik de volgende tips om uw tuin onaantrekkelijk te maken voor muizen:

  • Composthopen regelmatig opgraven en keren
  • Verwijder potentiële voedselbronnen, zoals gevallen fruit, onmiddellijk
  • Natuurlijke roofdieren, zoals egels en vogels, kunnen effectief bijdragen aan de decimering
  • De nuttige dieren voelen zich thuis in een natuurlijke tuin met veel mogelijkheden om zich terug te trekken

Houtmijten in huis

De kleine rode spinachtigen komen niet alleen in het wild voor. Onder bepaalde omstandigheden kunnen ze het ons thuis moeilijk maken. In bed en op de bank worden we zonder enige bescherming blootgesteld aan ongedierte. Net als in de tuin zijn het jeukende en verkleurde plekken op de huid die ons waarschuwen voor de aanwezigheid van grasmijten in huis. Houd de verdachte gebieden nauwlettend in de gaten. Zodra u de grasmijten heeft gelokaliseerd, moet u snel handelen.

  • Leg kwetsbaar textiel en knuffels ongeveer 24 uur in de vriezer
  • Beddengoed en handdoeken schoon in de wasmachine op minimaal 60° C
  • Zuig het gebied met een speciale huisstofmijtstofzuiger
  • Gebruik mijtbestendige vellen

De parasieten zijn koppig. Het v alt niet uit te sluiten dat een eenmalige schoonmaakactie weinig effect zal hebben. Om deze reden is het zinvol om bovenstaande maatregelen dagelijks te herhalen. Stoomreinigers zijn geschikt voor het diep reinigen van bedden. Indien nodig kunt u deze samen met het juiste reinigingsmiddel bij de detailhandel huren. Ga grondig te werk en laat de matrassen goed drogen. Naast houtmijten kun je op deze manier ook huisstofmijten elimineren.

Conclusie

mijten zijn vervelend; de beet van de spinachtigen, die slechts enkele millimeters lang zijn, kan ernstige gevolgen hebben. Om de juiste tegenmaatregelen te kunnen nemen, is het zinvol om het type mijt te classificeren. Middelen tegen graafmijten zijn bijvoorbeeld niet effectief tegen huisstof en grasmijten. Het rode ongedierte kan ernstige jeuk veroorzaken. De kleine parasieten vormen echter geen gevaar voor de mens. Je kunt de gevolgen van beten snel en effectief bestrijden met huismiddeltjes en vrij verkrijgbare producten uit de apotheek.

Aanbevolen: