De glijbanen hebben alle voor- en nadelen, er bestaat niet zoiets als absoluut perfect waar alles in past. Als de prijs goed is, is er zeker sprake van een tekortkoming en als bijna alles past, is de film extreem duur. Vaak wordt gekozen voor de “gulden middenweg”, de folie die het meest milieuvriendelijk is, redelijk eenvoudig te leggen en te repareren en niet zo duur. In ieder geval dient u altijd goed advies in te winnen. Het is belangrijk dat er geen gerecyclede folie in zit. Er worden vaak gifstoffen in aangetroffen. Hoe dieper een vijver is, hoe dikker de film moet zijn om de grote druk te kunnen weerstaan. Ook een laagje zand is belangrijk om de folie te beschermen, evenals een vlies dat onder de folie wordt gelegd.
Diverse materialen
PVC-folie (polyvinylchloride)
- Meest gebruikte vijverfolie
- Zeer zacht, flexibel materiaal, hoge rekbaarheid, hoge veerkracht
- Beste prijs
- Kan zeer goed worden verwerkt bij warme temperaturen, inclusief lijmen
- Ideaal voor kleine en middelgrote vijvers, zelfs voor ingewikkelde vijvervormen
- Heeft de neiging rimpels te vormen, maar dat geldt ook voor andere films
- Levensduur tot 20 jaar (bij goed vakmanschap)
- Verdraagt geen zonlicht en moet daarom overal goed afgedekt worden
- Verkrijgbaar in verschillende kleuren, zwart, bruin, olijfgroen, blauw, beige
- Vroeger bevatte het vaak weekmakers, waaronder stabilisatoren en chloor. Het is beter om er vandaag nog achter te komen wat erin zit.
PE-folie (polyethyleen)
- Milieuvriendelijk, recyclebaar
- Duurder
- Ongeveer 30 procent lichter dan PVC
- UV-bestendig
- Handig voor beken en ondiepe wateren
- Grotere plaatbreedtes beschikbaar, waardoor ze vaak in één stuk gelegd kunnen worden
- Inflexibel, nogal stijf, daarom moeilijker te verwerken
- Werken met hete lucht
- Niet flexibel genoeg voor kleine vijvers
EPDM-folie (ethyleenpropyleendieenmonomeer)
- Gemaakt van synthetisch rubber
- Goede verwerkingsmogelijkheden
- Ook voor grote vijvers
- Hoge rek- en scheurweerstand
- Zeer UV-bestendig
- Duur
- Vis- en plantvriendelijk
- Koud- en hittebestendig, van -40 tot +40°C
- Ideaal voor moeilijke vijvers
- Langste levensduur
- In zwart, olijf- en zandkleurig
- Vervolgens kreuken mogelijk
- Schade kan alleen worden gerepareerd door vulkanisatie
PVC-vijverfolie is het beste om te leggen. Het is tevens de meest populaire folie en wordt het meest gebruikt. Het is belangrijk om ze alleen te leggen bij temperaturen boven de 15°C. Dan wordt de folie soepeler en kan deze makkelijker verwerkt worden.
Vijverfolie kreukvrij leggen
Vijverfolie rimpelvrij aanleggen is vooral belangrijk voor koi- en zwemvijvers. Dit maakt ongecompliceerde zorg mogelijk. Vaak is het nodig dat er leidingen en techniek aangelegd kunnen worden. Vooral bij het leggen van de vijverfolie is het juiste substraat belangrijk. Scherpe stenen en wortels mogen niet in contact komen met de folie. Daarom is een zandbed boven de grond ideaal. Er moet zeker een beschermend vlies overheen worden gelegd. Beide maatregelen zorgen ervoor dat de vijver later gemakkelijk toegankelijk is. De vijver kan gemakkelijk worden betreden zonder de folie te beschadigen.
Voorbereidingen
- Omlijn de omtrek van de vijver. De beste manier om dit te doen is door zand, dik touw, zaagsel of iets dergelijks te gebruiken
- Graaf een vijver. Markeer duidelijk verschillende terrassen (moeraszone, ondiepe en diepe waterzone)
- Alle gebieden verstevigen
Breng een laag zand aan
Werk grondig. Steen moet nu worden gesorteerd om later schade te voorkomen. Je kunt het zand ook gelijkmatig verdelen met een hark of een lange plank of een grote waterpas gebruiken.
Leg beschermende fleece neer
- Het vlies moet aan de randen worden bevestigd, zodat het niet wegglijdt wanneer de vijverfolie wordt uitgerold.
- Gebruik geen scherpe of puntige voorwerpen om te bevestigen, aangezien deze de film kunnen beschadigen
Vijverfolie leggen
- Hoeveelheid berekenen – voeg de vijverlengte en vijverbreedte toe, plus tweemaal de vijverdiepte en tweemaal 50 cm voor de rand
- De vijverfolie wordt vaak op een pallet geleverd, professioneel opgevouwen. Om het kreukvrij te kunnen leggen, moet het aan de korte kant als een waaier worden gevouwen en aan de lange kant worden opgerold.
- De pallet moet indien mogelijk op de hoek van de vijver worden geplaatst.
- De vijverfolie wordt langs de langere zijde van de vijver uitgerold.
- Vouw vervolgens de folie, gevouwen als een waaier, open in de vijverkuil. De lagen worden eenvoudig uit elkaar getrokken. Het is het beste om met meerdere helpers te werken, afhankelijk van de vijvergrootte
- Het is essentieel om spanningen en trekbelastingen te vermijden.
- Maak kabelschachten voor elektrische installaties, waterleidingen voor pompen en dergelijke
- Zodra de folie is neergelegd, zie je talloze kleine kreukels. Deze moeten naar de hoeken van de vijver toe worden samengetrokken, zodat er een grotere vouw ontstaat. Deze wordt vervolgens naar achteren gevouwen. Het kan ook worden gelijmd, zodat het lang meegaat.
- Verzwaar de rand van de folie met stenen, stroken of platen.
Tip:
Draag geschikt schoeisel met afgeronde rubberen zolen waarin geen stenen vast kunnen komen te zitten. Deze kunnen de vijverfolie beschadigen en er zelfs gaten in drukken. Indien nodig werk je liever op blote voeten.
Vul de vijver langzaam, slechts ongeveer een derde
- Druk eventuele resterende rimpels op het oppervlak. De folie wordt vanaf de rand dieper de vijver in getrokken, alleen al door het gewicht van het water.
- Laat het water minstens een dag zo staan voordat je verdergaat met werken
- Verspreid vijversubstraat of kiezelstenen op de diepteniveaus
- Ga verder met water vullen
Tip:
Het is ideaal om een capillaire barrière te bouwen, zodat je waterverlies via de aangrenzende planten voorkomt.
- De gemakkelijkste manier om dit te doen is door een kleine heuvel van ongeveer 10 cm hoog rond de vijver te beklimmen.
- Meteen daarachter wordt een greppel van 10 cm diep gegraven.
- Het vijvervlies en de folie moeten over de heuvel in de sloot worden gelegd.
- De sloot kan vanwege zijn uiterlijk worden gevuld met rivierkiezels of andere stenen. Er mag geen verbinding zijn tussen water en de omringende bodem!
Conclusie
Bij het leggen van vijverfolie is het afhankelijk van welke folie wordt gebruikt en hoe dik en dus hoe zwaar deze is. Kleine vijvers zijn vrij eenvoudig te maken, maar voor grotere is het beter om helpers te krijgen. Tegenwoordig worden vijverfolies doorgaans in een pakket geleverd, ze zijn al gelast of gelijmd, je hoeft de platen niet meer zelf in elkaar te zetten zoals je gewend bent. Dat maakt het een stuk eenvoudiger. Het substraat is van groot belang voor vijverfolies. Stenen en wortels kunnen de folie van buitenaf beschadigen, vooral als er water binnendringt. Afhankelijk van het volume van de vijver heeft het water een hoog gewicht. Daarom is de zandlaag belangrijk en ook het vlies. Meestal vormen zich enkele kleine rimpels, eenvoudigweg vanwege de vorm van de vijver. Ze worden gecombineerd tot een of twee grotere, die vervolgens worden teruggevouwen. Dit is allemaal vrij eenvoudig. De capillaire barrière is ook belangrijk, omdat deze beschermt tegen waterverlies.
