De zwarte sprinkhaan wordt beschouwd als een invasieve neofiet die zich ook snel voortplant door zelf te zaaien en wortelscheuten. Om deze reden is het niet raadzaam om de boom te planten! Een goed alternatief is de kogelsprinkhaan, die zich niet zelfstandig kan voortplanten. De zwarte sprinkhaan produceert van mei tot juni enkele duizenden witte of roze bloemen, die vooral populair zijn bij insecten. Hij kan tot 200 jaar oud worden en een hoogte bereiken van maximaal 20 meter.
Profiel
De balrobinia is een bijzonder populaire vertegenwoordiger van de twintig soorten robinia. Het is een verfijnde vorm van de gewone robinia. Het is een kleine, langzaam groeiende boom die door zijn veerachtige bladeren doet denken aan de acaciaboom. Daarom kom je vaak de namen “valse acacia” of “pseudo-acacia” tegen. De bolvormige robinia vormt een kleine, bolvormige kroon die veel vertakkingen heeft en goed gesloten is. De kroon bestaat uit ovale bladeren waarvan de bovenzijde blauwgroen gekleurd is. De onderkant is lichtgroen van kleur.
In de herfst maakt de boom indruk met zijn felgele, rode of goudbruine kleur en trekt daardoor niet alleen in de zomer de aandacht van iedereen. De vruchten van deze boom hangen in de vorm van peulen aan de takken en bevatten elk 4 tot 10 zaden. De peulen blijven vaak zelfs in de winter aan de boom. Als de kroon niet wordt afgeknipt, wordt deze ongeveer 4 tot 5 meter groot.
De boom is in alle delen giftig, de concentratie van het gif is bijzonder sterk in de zaden en de schors. In tegenstelling tot zijn wilde vorm heeft de kogelsprinkhaan geen doornen. Bovendien bloeit hij niet en kan hij zich dus niet ongecontroleerd verspreiden. Het verspreidt echter een zeer sterke geur. Het bijzonder harde robiniahout is erg populair omdat het niet vergrijst en vergelijkbare toepassingen heeft als tropisch hout.
Locatie
De balsprinkhaan is bijzonder weinig veeleisend en gemakkelijk te verzorgen. Hij gedijt optimaal op voedselrijke, losse kleigrond. Maar ook droge zand- en grindgronden zijn geschikt. De boom verdraagt zowel kalksteengronden als zware en ondoordringbare gronden minder goed. De plant kan geen wateroverlast verdragen. De bolsprinkhaan is vaak te vinden in parken of voetgangersgebieden, maar ook in niet al te kleine tuinen, entrees of opritten is hij vaak te zien. Het is belangrijk om de boom op een plek te planten die enigszins beschut is tegen de wind, omdat de delicate takken gemakkelijk kunnen breken als de wind te krachtig is.
De balsprinkhaan is zeer robuust en houdt van een warme standplaats. Hij heeft geen problemen met fel zonlicht en kan dus prima tegen de volle zon. Ook in potten en containers voelt de kogelsprinkhaan zich thuis.
Snijden
De kroon van de plant, die heel gemakkelijk te knippen is, kan op elke gewenste maat worden geknipt. Als er in het najaar gesnoeid wordt, wordt de groeidichtheid van de kroon bevorderd. De takken kunnen echter het hele jaar door worden geknipt. Tijdens de ontluikende periode mag de boom in geen geval worden gekapt. Uitzondering zijn beschadigde takken, die anders een doelwit zouden zijn voor ziekten en plagen. Snoeien is echter niet absoluut noodzakelijk, aangezien de robiniaboom van nature rond van vorm is. Als er toch een snede gepland is, mag de kroon alleen worden uitgedund. Beschadigde takken worden direct aan de basis afgesneden. Om esthetische redenen is het soms nodig om gezonde takken af te knippen.
Onder bepaalde omstandigheden kan het nodig zijn om de takken van de gehele kroon in te korten. Het is mogelijk om de takken tot tweederde van hun lengte af te knippen. Als de boom bijvoorbeeld na een storm zwaar beschadigd raakt, kan radicaal snoeien nodig zijn. In dit geval is het echter belangrijk om de boom boven het entpunt af te zagen. Anders zullen alleen wilde takken van de boom ontkiemen en is bolvormige groei niet langer mogelijk. De resulterende sneden moeten worden gesloten met een wondsluitingsmiddel.
Voortplanting
Deze boom wordt vermeerderd door middel van enten. Dit zorgt ervoor dat de boomstam alleen in de breedte groeit, maar niet in de hoogte, en alleen de kroon van formaat verandert. Wanneer u de bolvormige robinia koopt, moet u zeker de juiste hoogte kiezen.
Ziekten en plagen
De boom wordt vaak aangevallen door hardnekkige luizen, waardoor hij zelfs in de zomer gele, verwelkte bladeren kan hebben, die vervolgens afvallen. Het ongedierte kan worden uitgeroeid met chemische middelen. Ook de robinia mineervlieg is zo nu en dan te vinden op de bladeren van de boom, waarvan de larven ervoor zorgen dat de bladeren geel worden en afvallen. In de meeste gevallen is bestrijding niet nodig, omdat de boom deze plaag meestal zelf kan bestrijden. Een occasionele ziekte van de sprinkhaan is Phloespora-bladvlek. Dit is een schimmelziekte die kleine bruine vlekjes van 0,5 tot 1 cm op de bladeren veroorzaakt. Om het risico op infectie te minimaliseren, moeten alle aangetaste bladeren in de herfst worden verwijderd. Als ook de scheuten worden aangetast, moet de kroon van de boom worden ingekort.
Planttips
Bij het planten van deze plant moet rekening worden gehouden met de volgende zaken:
- Planttijd: het beste van september tot april, dit geldt vooral voor planten met blote wortel
- Voorbereiding van de grond: zwaar verdichte grond moet worden losgemaakt
- Fixing: gedurende de eerste twee jaar met inzet
- De romp beschermen: Juteverbanden beschermen tegen beschadiging van de romp
- Hulpmiddelen: Wortelhulpmiddelen uit de handel zorgen voor een betere wortelvorming en maken zo de groei gemakkelijker
- Water geven: geef eerst veel water
Wat je moet weten over Robinia in het kort
- De zwarte sprinkhaan wordt ook wel valse acacia en valse acacia genoemd en komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika.
- Het is een bladverliezende boom met een ronde, paraplu-achtige kroon.
- Over het geheel genomen kan de robinia een grootte bereiken van 20 tot 25 meter.
- Hun bast is groenbruin en donkerbruin en diep gegroefd. De takken zijn gedraaid op de korte stam.
- De robinia is over het algemeen winterhard. Het wordt pas heel laat in de lente groen.
- Hun bladeren zijn ongepaard “geveerd” en bereiken een lengte van maximaal 30 centimeter.
- Van mei tot juni staat de zwarte sprinkhaan in bloei en heeft een sterke bergamotachtige geur.
- De druiven bevatten veel nectar en worden daarom door veel insecten bezocht.
- Mensen verspreidden de tamelijk weinig veeleisende robinia naar talloze gebieden.
- Tegenwoordig is het te vinden in Europa, Noord-Afrika en West- en Oost-Azië.
In de 18e eeuw werd de zwarte sprinkhaan ontdekt voor de houtbouw en wordt hij nog steeds vaak gebruikt als boomsoort voor de herbebossing van vernietigde bossen vanwege de lage eisen die hij aan de bodem stelt. Robinia's worden ook gebruikt als tuinplant, laanboom en stadsboom, waardoor er inmiddels veel cultivars zijn ontstaan. Robinia's verdragen het droge stadsklimaat goed en zijn ongevoelig voor rook, stof en roet.
Conclusie
- Een van de gecultiveerde vormen is de sprinkhaan, die een mutatie vertegenwoordigt.
- Dit onderdrukt de voorkeur voor groei van de hoofdscheut, wat resulteert in een bolvormige tot halfronde kroonstructuur.
- In tegenstelling tot andere bomen in zijn soort heeft de balsprinkhaan geen doornen en bereikt hij een hoogte van minder dan zes meter.
- Hij groeit slechts 15 centimeter per jaar.
- Robinia's moeten regelmatig worden gesnoeid, zodat ze voldoende geventileerd zijn en schade door wind, ouderdom en sneeuw wordt voorkomen.
- Om dit te doen, wordt de sprinkhanenboom een beetje uitgedund en ingekort. De sprinkhaan is erg mooi om naar te kijken en wordt gebruikt als sierboom.
- De bolsprinkhaan is ideaal als tuinboom die vrij in een weiland of in een pot kan staan.
De sierplant is zeer robuust en heeft weinig verzorging nodig. Hij is daarom ideaal voor beginnende tuinders die weinig ervaring hebben met het snoeien van planten en jarenlang willen genieten van een mooie boom.
