De wollige viburnum (Viburnum lantana) is een van de twee inheemse, in het wild groeiende soorten viburnum. Een grote struik die strak rechtop groeit, goed vertakt en door zijn dichte, bossige groei ook ideaal is als windscherm. De Viburnum lantana is niet alleen een blikvanger in de tuin, hij is bovendien gemakkelijk te verzorgen en absoluut winterhard. De sneeuwbal gedijt op zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke locaties op een locatie beschermd tegen weersinvloeden en is extreem robuust en resistent tegen ziekten en plagen.
Groei en bloei
De tot 12 cm lange bladeren van de wollige sneeuwbal zijn breed en elliptisch en zijn aan de bovenzijde donkergroen en gerimpeld, terwijl de onderkant is versierd met wollig grijsgroen. In de herfst verkleurt het blad van groengeel naar vermiljoenrood. Van april tot juni presenteert de struik zijn witte bloemen, die in pseudo-schermen verschijnen en ongeveer 6 tot 10 cm groot zijn. De geur van de bloemen wordt echter heel anders waargenomen: van stinkend tot aangenaam geurend. De rode vruchten die midden in de zomer na de bloei worden gevormd, worden tijdens het rijpen (september) zwart en versieren de decoratieve struik tot de winter. Omdat dit proces niet gelijkmatig verloopt, verschijnen de bessen op de sneeuwbal vaak in een aantrekkelijk kleurenspel. Naast de bessen, die aantrekkelijk zijn voor vogels, is de dichte groei ook een goede vogelbeschermingsboom. In de herfst laat de bladverliezende struik zijn bladeren vallen. Afhankelijk van de soort bereikt de sneeuwbal een hoogte van 1,50 tot 5,00 m.
Substraat
De wollige viburnum gedijt in kalkrijke en humusrijke tuingronden, de pH-waarde varieert van neutraal tot alkalisch (pH-waarde: 5.5 tot 8,0). De grond moet matig vers tot droog zijn, maar rijk aan voedingsstoffen. Maar Viburnum lantana gedijt ook op steenachtige of zuivere, kalkrijke leem- en kleigronden.
Locatie
De sneeuwbal houdt van zonnige of gedeeltelijk schaduwrijke locaties. Het is echter belangrijk om een beschermde locatie te hebben, bijvoorbeeld langs muren en voor heggen. In de natuur is Viburnum lantana vaak te vinden op zonnige bosranden. Omdat de Viburnum lantana ook lichte schaduw kan verdragen, is de struik ook geschikt als ondergroei in bosrijke opstanden. Locaties die te vochtig zijn, moeten worden vermeden.
Planten
Planten in het voorjaar is ideaal. De Viburnum lantana kan ook in het najaar buiten geplant worden. De sterke groei in de breedte vereist een grote plantafstand, die minimaal één meter moet zijn.
Water geven en bemesten
De niet veeleisende struik heeft weinig water nodig en, in normale tuingrond, geen kunstmest. Hij staat graag in frisse, droge grond, al moet hij tijdens langdurige droge perioden wel water krijgen.
Snijden
Na de bloeiperiode wordt de weelderig groeiende sneeuwbal teruggesnoeid of in vorm gebracht. Hij bloeit zelfs zonder regelmatig snoeien en verjongen, maar snoeien zorgt voor een mooie groeiwijze en stimuleert de vorming van sterke nieuwe scheuten. Zodra de bloei voltooid is, wordt oud hout verwijderd en worden onregelmatige scheuten aangepast. Ernstig snoeien is over het algemeen niet schadelijk voor de struik, maar kan wel de bloemvorming beïnvloeden. De schors van de sneeuwbal is lichtgrijs en varieert van bruin bij jong hout tot grijsbruin bij oudere exemplaren. Goed beboste takken zijn donkerbruin.
Overwintering
Zelfs in de winter stelt de Viburnum lantana geen bijzondere eisen aan de verzorging. De winterharde sneeuwbal die buiten wordt geplant, heeft in het koude seizoen geen winterbescherming nodig. In milde klimaten kan de viburnum ook in een pot of emmer overwinteren, al is het wel belangrijk om te voorkomen dat de potten bevriezen.
Propageren
De sneeuwbal wordt vermeerderd via stekken die bedekt zijn met aarde en licht vochtig gehouden worden. Na het rooten worden ze uitgeplant of eerst in een pot opgekweekt. Een andere mogelijkheid is de vorming van zinkers. Hiervoor worden de overhangende takken iets in de grond gedrukt en bedekt met vochtige grond. Zodra het zinklood wortel heeft geschoten, kan deze met een scherp mes van de moederplant worden afgesneden. Vermeerdering door de plant te delen is ook mogelijk. Om dit te doen, wordt de wortel van de viburnum met een mes gesneden, zodat de plant in twee helften wordt verdeeld.
Ziekten
De robuuste sneeuwbal is zeer resistent tegen ziekten, maar omdat hij vaak langs de kant van de weg staat, beschadigt strooizout hem in de winter, wat vlekkerige bladeren tot gevolg heeft.
Plagen
Aangezien insecten de viburnum zelden bezoeken, die nauwelijks nectar produceert, wordt deze zelden aangevallen door ongedierte. De robuuste viburnum kan echter worden aangevallen door bladluizen of rupsen. In de handel verkrijgbare insecticiden tegen bladluizen kunnen helpen.
DeSneeuwbalbladkever (Pyrrh alta viburni) veroorzaakt enorme bladschade aan de sneeuwbal. Op het eerste gezicht zijn de geperforeerde bladeren te zien, waarop een kever nauwelijks kan overleven. In het voorjaar wordt de schade eerst zichtbaar door zogenaamde ‘raamcorrosie’, wat later leidt tot bladeren met zeefachtige gaten. Verantwoordelijk is de groengele, dikke larve die de bruinachtige en ongeveer 0,5 cm lange kever met zich meebrengt. We raden aan de scheuten bedekt met eieren terug te snijden en een in de handel verkrijgbaar insecticide tegen larven te gebruiken.
Veelgestelde vragen
Moet de wollige sneeuwbal geknipt worden?
Zomergroen, winterhard en gemakkelijk in onderhoud. De wollige sneeuwbal heeft alleen regelmatig vormsnoei nodig - zolang hij maar ieders aandacht trekt als solitaire plant.
Is de wollige sneeuwbal giftig?
Viburnum lantana is giftig voor mens en dier (paarden), de werking is navenant sterker bij kinderen. Vooral de bast van de sneeuwbal, maar ook de onrijpe vruchten en bladeren, bevatten gifstoffen (glycosiden en viburnine).
Wat je binnenkort moet weten over de wollige sneeuwbal
De wollige sneeuwbal maakt indruk met zijn witgele bloemen. De bladeren zijn enigszins tomentose, behaard en gerimpeld. Het enige dat u tegenhoudt om de robuuste sierheester in uw tuin te planten, is de bloemengeur. Aan de ene kant is dit exotisch, maar aan de andere kant is het voor de meeste mensen waarschijnlijk nogal weerzinwekkend en ongebruikelijk. De geur is echter beperkt tot slechts drie maanden, omdat dit precies is wanneer de bloemen van de wollige viburnum bloeien. Na de bloei volgen rode bessen, die in de herfst zwart kleuren.
- De locatie van de wollige sneeuwbal moet in de directe zon of op zijn minst in halfschaduw zijn.
- De grond is ideaal als deze bijzonder rijk is aan kalk en voedingsstoffen.
- Als de locatie optimaal is, zal de wollige sneeuwbal niet alleen in de hoogte groeien, maar ook in de breedte.
- Vooral dat laatste is voor veel mensen een reden om de plant in de tuin te halen.
- Als je een wollige viburnum wilt planten, kies dan de planttijd in het voorjaar.
- Zorg er bij het planten voor dat de struiken voldoende ruimte tussen elkaar hebben.
- Omdat de wollige sneeuwbal heel goed groeit, zijn de planten ook ideaal als bescherming tegen ongewenste blikken.
- Het privacyscherm gaat dan de hele zomer mee, omdat in de herfst de sneeuwbal zijn bladeren verliest.
- Snijd de viburnum af als de bloeiperiode voorbij is. Dan kun je de sneeuwbal vormgeven en vormt hij sterke, nieuwe scheuten tot het volgende seizoen.
- Zelfs de winter heeft niet noodzakelijkerwijs invloed op de planten en je kunt ze tijdens het koude seizoen gemakkelijk op hun plek laten staan.
Het enige dat de viburnum kan schaden, zijn ongedierte: dit zijn onder meer rupsen en bladluizen. Deze moet je zeker tegengaan of in ieder geval zo snel mogelijk bestrijden, omdat ze enorme schade aan de plant kunnen aanrichten. Als u in dit geval dus snel en doortastend reageert, kunt u zeker nog vele jaren genieten van uw wollige sneeuwbal en ervan genieten in al zijn schoonheid.
