Er zijn verschillende maatregelen die kunnen helpen de witte aanslag op de rozenblaadjes te verwijderen. Het is echter ook nuttig om er vooraf zeker van te zijn dat deze plantenziekte überhaupt niet uitbreekt.
Verschillende soorten meeldauw
Als u schimmel op uw rozen opmerkt, moet u zeker goed kijken. Er zijn twee verschillende soorten van deze schimmelplaag, die ook wel mooiweerschimmel wordt genoemd. Wat bij beide varianten echter hetzelfde is, is de verspreiding via sporen, die een dicht netwerk van zeer fijne vezels op de plant vormen. Experts noemen dit ook wel mycelium.
Zowel de zogenaamde “echte meeldauw” als de “valse meeldauw” vormen een wit tot grijze vacht op de rozen, die vooral zichtbaar is aan de bovenzijde van de bladeren. Dit kan eenvoudig worden afgeveegd met een vochtige doek. Als de besmetting echter meer uitgesproken is, zijn de knoppen en de scheutpunten meestal ook aangetast en kreupel. De bladeren van geïnfecteerde rozenplanten zien er aan de uiteinden hobbelig en bruin uit. Hierdoor komt de groei van de rozen tot stilstand.
Snelle verspreiding onder speciale klimatologische omstandigheden
Echte meeldauw op rozen is vooral merkbaar in periodes van mooi, droog weer, dat echter 's nachts gepaard gaat met dauw. Het is dan ook duidelijk dat vooral zonnige dagen in het voor- en najaar de ideale leefomstandigheden creëren voor deze schimmelplaag. Als er tot laat in de herfst niets wordt gedaan om deze plaag te bestrijden, zullen zich donkere wintervruchtlichamen vormen, die kunnen overwinteren in bladeren en plantresten op de grond.
Valse meeldauw is niet altijd duidelijk herkenbaar
In tegenstelling tot de witachtige laag van valse meeldauw, vormt valse meeldauw voornamelijk roodpaarse vlekken op de bovenzijde van de bladeren van de rozen. Op de bladeren kunnen gele en bruine vlekken voorkomen, die worden begrensd door bladnerven. Aan de onderkant van de bladeren vormt zich echter een grijze schimmellaag die zacht aanvoelt. De besmetting met valse meeldauw kan het punt bereiken waarop ook de knoppen en scheuten van rozen worden aangetast.
In tegenstelling tot de warme en droge omstandigheden die valse meeldauw nodig heeft om te groeien, verspreidt valse meeldauw zich voornamelijk in vochtige en slechts matig warme klimaten. Een te hoog stikstofgeh alte in de bodem van de plant draagt ook bij aan de besmetting van deze plaag. Als u zich bij de aankoop van uw rozenplanten wilt beschermen tegen meeldauw, zorg er dan voor dat de plant is aangegeven “tegen rassen 1 t/m 26”. Dit betekent dat de rozen immuun zijn voor bepaalde ondersoorten van de schimmel, die voortdurend nieuwe resistenties ontwikkelen.
Meeldauw bestrijden met eenvoudige huismiddeltjes
Veel tuinbezitters en plantenliefhebbers maken zich zorgen over de bescherming van hun tuin tegen chemische plagen in pesticiden. Als u zich zorgen maakt omdat uw rozen besmet zijn met meeldauw, kunt u actie ondernemen met eenvoudige huismiddeltjes:
- Melk is hier bijzonder effectief gebleken, waarbij vooral verse melk wordt gebruikt.
- Je mengt eenvoudig een deel melk met negen delen water en spuit dit mengsel van dichtbij op de aangetaste planten.
- De micro-organismen in melk zijn doorgaans zeer succesvol in het bestrijden van schimmelinfecties, wat duidelijk maakt waarom het verse melk moet zijn en waarom houdbare melk niet geschikt is voor gebruik.
- De lecithine in de melk is effectief tegen meeldauw en het natriumfosfaat versterkt de afweer van de rozenplant.
- Hiermee worden twee belangrijke resultaten bereikt met een relatief eenvoudige maatregel die indien nodig ongeveer twee tot drie keer per week moet worden uitgevoerd.
Verdere voorzorgsmaatregelen worden aanbevolen
Over het algemeen biedt de natuurlijke weerstand van de rozenplant de beste bescherming tegen schimmelaanvallen. Er zijn al veel soorten, vooral van perk- en heesterrozen, maar ook van bodembedekkers, die weinig vatbaar zijn voor plagen zoals echte meeldauw. Iedereen die liever vertrouwt op edele rozen en theehybriden, moet weten dat de resistentieveredeling bij deze geslachten nog in de kinderschoenen staat en dat individuele maatregelen daarom door de tuineigenaar zelf moeten worden genomen. Algemeen aanbevolen:
- regelmatige verwijdering van plantenresten
- Scheiding van geïnfecteerde plantendelen en veilige verwijdering
- Maak tuingereedschap of groeihulpmiddelen net zo zorgvuldig schoon, bij voorkeur met een antisepticum
- Draag altijd handschoenen bij de behandeling van zieke rozen
- chemische bestrijdingsmiddelen alleen rechtstreeks op de zieke roos toepassen
Voorkomen is beter dan behandeling
Net als op veel andere gebieden is het principe dat van toepassing is op de gezonde en mooie groei van rozen in de tuin dat preventie effectiever is dan het beste pesticide achteraf. U kunt voorzorgsmaatregelen nemen bij het selecteren van planten door goed na te denken over de bodem- en zonomstandigheden op de plantlocatie.
Naast de reguliere verzorging en bemesting moeten de planten ook regelmatig gesnoeid worden, aangezien dit een gunstige maatregel is voor de gezondheid en groei van de plant en er lang niet zo radicaal uitziet als een zieke plant die wordt afgesneden of verwijderd geïnfecteerde plantendelen. Vooral de roos herstelt hiervan zeer moeilijk en langzaam.
Met individuele verzorgingstips en het observeren van de rozengroei en bloemontwikkeling kunnen schadelijke plagen zoals echte meeldauw worden voorkomen. Dit bespaart niet alleen tijd en geld voor de bestrijding, maar zorgt er ook voor dat de roos een lange, gezonde levensduur heeft, wat hem beloont met prachtige bloemen in alle kleuren.
Wat u moet weten over rozenmeeldauw in het kort
- Meeldauw is een verzamelnaam voor verschillende plantenziekten veroorzaakt door schimmels.
- Het verschijnt meestal als een witte laag, de zogenaamde schimmelgras, op de bladoppervlakken.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen echte meeldauw en valse meeldauw: De ziekteverwekkers van echte meeldauw behoren tot de ascomyceten en vallen vooral bladeren aan. Eerst worden de bladeren bedekt met een bloemachtig laagje en later worden ze bruin totdat ze uitdrogen en eraf vallen. Valse meeldauw is een schimmel en dringt de plant binnen. Dit is te zien aan een witte coating aan de onderkant van de bladeren.
- In de land- en tuinbouw worden fungiciden met een chemische structuur gebruikt tegen de verschillende soorten meeldauw.
- De echte meeldauwschimmel wordt meestal gebruikt met een pesticide op zwavelbasis.
Hoewel echte meeldauw schadelijk is voor planten, heeft een intact ecosysteem echte meeldauw nodig, bijvoorbeeld voor sommige soorten lieveheersbeestjes. De zestienstippelige, tweeëntwintigstippelige en zestienstippelige lieveheersbeestjes voeden zich uitsluitend met echte meeldauw, waardoor deze plantenziekte van vitaal belang is voor deze soorten.
In Duitse tuinen worden vooral rozen aangetast door echte meeldauw. Zeer gevoelige rozenrassen kunnen door deze ziekte ernstig verzwakt zijn. De schimmelsporen verspreiden zich door de wind en hebben vochtige bladeren nodig om te ontkiemen. Hiervoor is meestal de dauwvorming 's nachts voldoende.
- Om meeldauwbesmetting te voorkomen, mogen rozen alleen worden geplant in vochtige, voedselrijke grond op een zonnige locatie.
- De grond moet bijzonder rijk zijn aan kalium, omdat dit de weerstand van de rozen versterkt.
- Bovendien moeten gevoelige rozen zo helder mogelijk worden gehouden en zo min mogelijk water krijgen.
- Je moet de planten versterken met kunstmest en ze verpotten in een nieuwe container.
- De bladeren moeten zeker droog worden gehouden en dus beschermd tegen regen.
Een oud huismiddeltje tegen meeldauw is zuiveringszout en olie, gemengd en op de plant bestrooid. Meng drie pakjes zuiveringszout met 50 ml bakolie, voeg een paar scheuten afwasmiddel toe als emulgator en besproei hiermee elke tien tot veertien dagen 's avonds bedreigde planten. De melige laag verdwijnt snel en wat er na een paar dagen nog steeds beschadigd uitziet, kan eenvoudig worden weggesneden.
In principe heb je veel geduld nodig om meeldauw te bestrijden, maar je moet niet te lang wachten als er een besmetting optreedt, omdat de roos snel zal verzwakken en verwelken.
