Ijzerhoutboom, Parrotia persica - planten en verzorgen

Inhoudsopgave:

Ijzerhoutboom, Parrotia persica - planten en verzorgen
Ijzerhoutboom, Parrotia persica - planten en verzorgen
Anonim

De ijzerhoutboom (Metrosideros) is in vele varianten bekend en behoort tot de mirtefamilie of de toverhazelaarfamilie, die de aandacht trekt met zijn prachtige bloemen. De ijzerhoutboom komt oorspronkelijk uit Iran en de Kaukasus en werd Parrotia genoemd, naar de Duitse botanicus Friedrich W. Parot (1792-1841).

Rassen van de ijzerhoutboom zijn onder meer:

  • Lophira alata
  • Metrosideros vera
  • Arganboom
  • Parrotia persica

Kenmerken van de Ironwood-boom

De ijzerhoutboom is een bladverliezende struik, maar kan ook omschreven worden als een kleine boom. Hij bereikt een hoogte van maximaal 10 meter. Als de ijzerhoutboom een enkele stam heeft, heeft deze de neiging zich direct boven het aardoppervlak te vertakken, daarom wordt hij ook wel een struik genoemd. De stam vertoont een geschubde bast die afbladdert en lijkt op die van een plataan. De jonge takken hebben een behaard oppervlak. Overigens: omdat het hout zo zwaar is dat het in water zinkt, wordt het de ijzerhoutboom genoemd.

De bladeren van de Parrotia groeien afwisselend, ze zijn ongeveer 10 cm lang en hebben een eivormige of elliptisch-ronde vorm. De boom bloeit van januari tot maart voordat de bladeren zich ontwikkelen. Als tussen juni en augustus de bloemknoppen opengaan, verschijnen er acht tot tien kopvormige bloemen. In de zaadcapsule zitten langwerpige, glanzende lichtbruine zaden. In de herfst glanst de ijzerhoutboom geel, oranje of oranjerood, nog een reden waarom hij erg populair is bij tuinbezitters. Hoe ouder de boom wordt, hoe mooier hij wordt en hoe uitgestrekter de kroon wordt.

Ironwood Tree-locatie

Als de ijzerhoutboom op een door de wind beschermde en zonnige locatie staat, zal hij het beste groeien en bloeien. Jonge bomen hebben takken die als een trechter naar boven wijzen. Hoe ouder de boom wordt, hoe meer er een grote kroon ontstaat. Omdat de meeste ijzerhoutbomen in de tuin met meerdere stammen groeien, kunnen ze een omtrek bereiken van wel 12 meter breed. Als jonge boom groeit de ijzerhoutboom relatief langzaam en wordt pas na een paar jaar aanzienlijk zwaarder. Daarom moet de standplaats vanaf het begin goed beoordeeld worden, deze boomsoort vindt het helemaal niet leuk als hij na jaren weer opnieuw geplant moet worden.

Tip:

Door zijn prachtige bladkleur is hij bijzonder effectief als blikvanger in de tuin.

De grond op de locatie moet voedselrijk, los en doorlatend zijn. Ook kan hij lichtzure kleigrond goed verdragen. De ijzerhoutboom kan zich echter zeer goed aanpassen en kan daardoor ook op vochtige zandgrond groeien. Hoe vochtig de grond ook is, hij houdt niet van wateroverlast. Hoe lichter de grond, hoe sterker de kleur van de bladeren in de herfst. Omdat de ijzerhoutboom ondiepe wortels ontwikkelt, kunnen er geen andere planten in de buurt van de basis van de boom worden geplant. Hier kun je beter een laag mulch aanbrengen, omdat dit er niet alleen mooier uitziet, maar ook het vocht in de grond vasthoudt. Sommige soorten ijzerbomen kunnen ook in de wintertuin of als kleine kamerboom geplaatst worden. Sommige tuinbezitters willen de papegaaiia graag als leiboom gebruiken, ook dat is mogelijk. Door de ondiepe wortels kan hij ook gebruikt worden in gebieden met minder grond, maar soms vormen zich nieuwe wortels boven het grondoppervlak, die vervolgens naar beneden groeien en daar de grond zoeken.

Zorg voor de ijzerhoutboom

Ironwood-bomen worden als ongecompliceerd en robuust beschouwd. Als aan de bodemgesteldheid en de eisen aan zon en beschutte standplaats wordt voldaan, heeft het eigenlijk geen verdere aandacht nodig. Er hoeft ook niet te worden bezuinigd als de locatie zo is gekozen dat deze zich ongehinderd kan ontwikkelen. Het wordt ook zelden aangevallen door plagen of ziekten.

Vanwege de aanvankelijk trage groei kan de ijzerhoutboom in eerste instantie in een pot worden gekweekt. Hierdoor is hij een tijdje een blikvanger op het terras en kan hij later ter plekke in de tuin worden uitgeplant. In de pot heeft hij bescherming nodig tegen vorst en strenge temperaturen onder het vriespunt. Als de winters mild zijn, kan hij prima zonder.

Water geven en bemesten

Als de ijzerhoutboom in een pot staat, heeft hij uiteraard regelmatig water en voedingsstoffen nodig. In de tuin geplante exemplaren daarentegen overleven met de normale vochtigheid van de grond. Als er bijzonder hete en droge zomers zijn, kan hij zijn deel van het water krijgen met algemene bloemenbewatering. De voedingsbehoefte is laag. Buiten kan hij volgens voorschrift voorzien worden van een portie compost in het voorjaar of minerale mest. Vanaf september wordt er geen bijmesting meer gegeven.

Propageren Parrotia

Als halfhoutige scheutpunten in de zomer worden afgesneden en in een mengsel van turf en zand worden geplaatst bij temperaturen van 22-25°, kunnen ze wortelen. Als ze vooraf in wortelpoeder worden gedoopt, vormen de wortels zich beter en sneller. Bij dit proces moet je echter een beetje geluk hebben, zodat de wortels zich ontwikkelen. Het is uiteraard veiliger om een jonge plant te kopen bij een boomkwekerij of tuinier. Exemplaren van 40 cm tot 150 cm kunt u hier kopen. Ze worden vaak als kleine exemplaren aangeboden in bouwmarkten voor een paar euro.

Wat je moet weten over de ijzerhoutboom in het kort

De ijzerhoutboom is een onderhoudsvriendelijke, robuuste plant. Hij kan een vaste plaats krijgen in een verwarmde wintertuin. Anders is het in een emmer bewaren een goede optie. In de zomer kunt u de plant buiten zetten, maar de winter moet wel op een warme plek staan. Op warme locaties kun je de ijzerhoutboom ook buiten overwinteren, maar dan staat hij goed beschermd.

Jonge bomen of struiken groeien langzaam. Na twee tot drie jaar neemt de groei echter toe. De ijzerhoutboom is een van de toverhazelaarplanten en mag, net als alle andere, niet meer worden getransplanteerd als hij eenmaal wortel heeft geschoten. De plant heeft geen speciale verzorging nodig en wordt nauwelijks aangetast door ziekten en plagen.

Verzorging

  • De ijzerhoutboom houdt van voedselrijke, lichtzure kleigronden die los en doorlatend moeten zijn.
  • Omdat hij zich zeer goed kan aanpassen, groeit hij ook op voldoende vochtige zandgronden. De herfstkleur is intenser op lichte grond.
  • De boom reageert gevoelig op wateroverlast. Voor de binnenkweek kan ook normale potgrond worden gebruikt.
  • De standplaats moet helder en zonnig zijn, maar halfschaduw wordt ook goed verdragen.
  • Gebrek aan licht leidt tot verminderde bloemvorming. Een goede locatie resulteert in een dichte en compacte groei.
  • In de vroege zomer houd je de ijzerhoutboom wat droger zodat hij meer bloemen produceert. Anders moet de grond constant vochtig worden gehouden.
  • De waterbehoefte van potplanten is hoog. De aarde mag nooit volledig uitdrogen.
  • Bemesting wordt van maart tot september elke 10 dagen uitgevoerd met hoogwaardige volledige bemesting voor potplanten.
  • Je kunt in maart ook kunstmest met langzame afgifte gebruiken en deze in juni opnieuw verversen.
  • Ironwood-bomen moeten jaarlijks worden verpot. De beste tijd hiervoor is de late winter. Je gebruikt een iets grotere container.
  • De potgrond moet grove korrels bevatten, dat wil zeggen lavagruis, grind, grit of geëxpandeerde klei.

Overwintering

  • Overwinteren kan het beste op een lichte en koele plaats bij een temperatuur van ongeveer 5 tot 10 ºC. Te veel hitte schaadt of verhindert zelfs de bloemvorming.
  • Jonge scheuten bevriezen gemakkelijk.
  • Als de winter koel is, vindt er een energiebesparende rustfase plaats, waaruit de plant in het voorjaar met volle energie ontwaakt en aan de slag gaat.
  • De minimumtemperatuur op korte termijn is 0 ºC.
  • Zelfs tijdens de overwintering mogen de ijzerhoutbomen niet uitdrogen, anders verliezen ze hun bladeren en worden ze kaal.

Snijden

  • De ijzerhoutboom groeit het beste zonder te snoeien.
  • Als je hem wilt trainen om een hoogstamboom te worden, moet hij onmiddellijk na de bloei worden gekapt.
  • Meestal zijn slechts kleine correcties nodig. Deze kunnen in de zomer en ook aan het einde van de winter worden gedaan.

Aanbevolen: