In de originele versie bestaat kalkverf uit zogenaamde gebluste kalk, ook wel moeraskalk genoemd. Meng dit met water en eventueel andere ingrediënten zoals verf. De kalkcoating is echter niet voor iedere ondergrond geschikt of er moet vóór het aanbrengen een speciale voorbehandeling worden uitgevoerd. Hieronder vind je alles wat je moet weten van de doe-het-zelver.
Voor- en nadelen
De krijtachtige kleur is vlekbestendig en "krijt" niet bij correct gebruik. Na een verse verflaag komt er een beetje “krijt” los als je de verf met je hand afveegt. Dit neemt met ieder uur af en hoe ouder de verf, hoe harder deze uithardt. Het “versteent” met de lucht. Dit wordt carbonatatie genoemd.
Het kan met talloze verfsoorten worden overschilderd. Het belangrijkste voordeel is dat het een fungicide en desinfecterende werking heeft. Het voorkomt op betrouwbare wijze schimmelgroei, reguleert het vocht in de muren en absorbeert geuren. Het is een puur minerale kleur op organisch niveau. Kalkcoating heeft nadelen vanwege de kleurkeuze en de sterk corrosieve eigenschappen. Dit laatste maakt het essentieel dat u bij de verwerking een veiligheidsbril en handschoenen draagt.
Spetters kunnen rondvliegen, vooral als je de verf zelf maakt. Als ze in contact komen met de huid of ogen, moeten deze onmiddellijk met water worden afgespoeld. Omdat er niet meer dan 5 procent kleurpigmentatie kan optreden, ontstaan er uit een kleurmenging maximaal pasteltinten. Sterke kleuren zijn niet mogelijk.
Geschikte oppervlakken
Bodems moeten een draagvermogen en stabiliteit hebben die de kalk kunnen vasthouden. Pleisters gemaakt van kalk, klei en cement zijn ideaal. Steenoppervlakken van kalkzand, cement, gasbeton, klei en baksteen kunnen eenvoudig met kalkverf worden geverfd. Eenvoudige stenen, maar ook gips- en houten ondergronden zijn problematischer. Hier gaat een kalklaag beter mee als er speciale additieven worden toegevoegd.
De productie van kalkverf wordt met name aanbevolen voor het schilderen van gevels van huizen. Voorwaarde is dat ze niet worden blootgesteld aan sterke weersomstandigheden zoals slagregen. Ook huisingangen, badkamers, keukens en plafonds en wanden in woonruimtes zijn geschikt voor kalkverf. Kelders zijn de afgelopen eeuwen met deze kleur witgekalkt.
Materiaal en kosten
Het benodigde materiaal en de daaruit voortvloeiende kosten zijn voornamelijk afhankelijk van persoonlijke behoeften en het te schilderen gebied. Bij conventionele acrylverf op structuurbehang kunt u een hoger verbruik verwachten dan u waarschijnlijk gewend bent, omdat kalkverf een slechtere dekking heeft en er meerdere lagen nodig zijn. Over het geheel genomen is de prijs nog steeds veel lager dan de kosten van conventionele verf als u de verf zelf produceert. De volgende materiaal- en prijsinformatie geeft een overzicht van wat u nodig heeft en wat de kosten ongeveer zijn.
Verfroller
Als witte kalk wordt aangebracht, kan dit eenvoudig met de verfroller.
- Grote verfroller (geen scheerwol) – Bijvoorbeeld kortharige roller inclusief handvat, ca. 8 euro
- Indien nodig telescopische stang voor hoge muren of het schilderen van een plafond - ongeveer 8 euro
- Vervangende rol ongeveer 4 euro
- Kleine verfroller voor het schilderen van randen en hoeken inclusief handvat ca. 5 euro
- Verfbakje ca. 2,50 euro of als alternatief verfspreidingsrooster voor ca. 2 euro
Verven
Voor gekleurde kalkcoatings moet u een kwastje, kwast of kwast gebruiken. Zorg ervoor dat het echt haar is.
- Quast: afhankelijk van de kwaliteit tussen 3 en 8 euro
- Borstel: tussen 2 en 6 euro
- Borstels zoals oppervlakteborstels: vanaf ongeveer 4 euro
Limoen
Houtgebrande moeraskalk, die in emmers of zakken wordt verkocht, is het meest geschikt. Dit is een van de hoogste kwaliteit omdat het maanden of jaren lang ‘overspoeld’ is geweest en elke dag fijner wordt. Het heeft een vrijwel chemicaliënvrije zuiverheid en bevat geen zwavel.
Voor het maken van de kalkverf kunt u de volgende kosten verwachten:
- 25 kilogram witte limoen: tussen de 2 en 3 euro
- Hoogwaardige houtgestookte moeraskalk: 11 kilogram vanaf circa 20 euro (2,5 jaar onder water gezet)
- indien nodig pigmentkleur: 500 gram ongeveer 10 euro
- Roerapparaat afhankelijk van materiaal en maat: tussen 1 en 15 euro
- Emmer afhankelijk van volume: tussen 2 en 5 euro
Totale kosten: tussen 15 euro en 40 euro voor kleurproductie
Aanvullende vereisten
Bovendien moet u bij het gebruik van kalkverf voor voldoende bescherming zorgen, zodat er geen verfspatten op de vloer en omringende meubels terechtkomen of bij contact irritatie van de huid of ogen ontstaat.
- Beschermfolie – bijvoorbeeld 4×5 meter – gemiddelde dikte – ongeveer 2,50 euro
- veiligheidsbril: vanaf 2 euro
- Handschoenen: vanaf 2 euro
Fabricage
Als je verf op kalkbasis maakt, meng dan vijf delen kalk met zes delen water in een emmer. Er moet een smeerbare pasta ontstaan. Als een kleurrijke verflaag gewenst is, is alleen een kalkbestendige pigmentverf geschikt, waarvan het pigmentgeh alte niet hoger mag zijn dan vijf procent. Het gelijkmatig door de kalkverf roeren en vervolgens minimaal 24 uur laten staan. Het is raadzaam om af en toe te roeren omdat kalk zich op de bodem van de emmer kan nestelen, daar gemakkelijk uithardt en de kleurpigmenten hier niet gelijkmatig kunnen worden opgeslagen. Kortom, hoe langer de kleur "tekent", hoe hoger de kwaliteit ervan wordt.
Tip:
Het is optimaal als u voorschildert en de kleur pas in de laatste laag mengt/verft. Zo zorg je ervoor dat de kleur realistischer overkomt en niet wordt beïnvloed door achtergronden die doorschijnen of schaduweffecten creëren.
Caseïne-additief
Caseïne verhoogt het bindvermogen van de kalkverf en zorgt voor een verhoogde veegvastheid. Het is verkrijgbaar als kant-en-klaar product en je kunt het zelf maken. Ga hiervoor als volgt te werk:
- Meng 250 magere kwark met ongeveer 100 gram pasteuze limoen
- Goed roeren tot er een geleiachtige, glazige massa ontstaat
- Voeg het mengsel toe aan de kant-en-klare kalkverf (maximaal aandeel van vijf procent)
- Goed mengen met de verf
- Relatief snel te gebruiken, omdat caseïne de duurzaamheid van de kleur verkort
Lijnzaadolie-additief
Als lijnolie aan kalkverf wordt toegevoegd, verbetert dit de smeerbaarheid en minimaliseert het zuigvermogen van oppervlakken. Het “verzeept” wanneer het met de verf wordt gemengd en bindt bovendien zodat de nieuwe muurverf langdurig kan worden afgeveegd zonder kalkaanslag te verwijderen. Voeg twee tot drie procent lijnolie rechtstreeks toe aan de voorbereide verf en meng krachtig.
Moeilijke oppervlakken
Als hout of een stenen muur met kalkverf moet worden geverfd, zal deze niet goed standhouden. Je kunt het probleem oplossen door het volgende te doen bij het maken van de verf:
- Gebruik heet water in plaats van koud
- Voeg ongeveer 500 gram zinksulfaat toe aan 40 liter limoenmelk
- Meng er vervolgens 250 gram keukenzout door
- Roer het mengsel goed en gebruik het onmiddellijk
Voorbehandeling
Als de ondergrond gipsplaat of Fermacell is, is een voorbehandeling met een universeel vulmiddel noodzakelijk, omdat dit zeer zuigende ondergronden zijn en een laag kalkverf niet zou hechten. Als de substraten materialen zijn zoals beschreven in het hoofdstuk “geschikte substraten”, is voorbehandeling niet nodig. Alle overige gladde en goed hechtende ondergronden en lagen op oude emulsieverf dienen voorbehandeld te worden met een minerale pleisterprimer. De fabrikant HAGA biedt deze bijvoorbeeld als eindproduct aan.
Voorbereidende werkzaamheden
Als er behang, latexverf of iets dergelijks op het oppervlak aanwezig is, moeten deze worden verwijderd, tenzij er een primer of minerale pleister wordt gebruikt. Het is belangrijk dat de ondergrond stof- en vetvrij is. Als een oude kalklaag vervangen moet worden door een nieuwe, mag de oude wandbekleding alleen worden afgeschraapt of weggefreesd als deze als onstabiel is geclassificeerd. Anders kan de oude kalklaag achterblijven en kan de nieuwe er bovenop worden aangebracht. Kleine beschadigingen, scheuren en gaten moeten vóór het schilderen met een schilderspatel worden gerepareerd en/of met kalk gladder worden opgevuld. Het oppervlak moet onmiddellijk vóór het schilderen worden bevochtigd.
Verf
Gewone witte kalk wordt zoals gebruikelijk bij conventionele verf met de roller aangebracht. Bij gebruik van een kwast of een brede kwast wordt de verf kruislings geschilderd. In de regel wordt de kalkcoating in twee tot vier lagen uitgevoerd. Hiermee moet rekening worden gehouden, vooral bij het schilderen van de gevel. Vanaf de 2e laag kan een conventionele verfroller worden gebruikt als de kalk goed is afgezet.
Vergeet niet dat de kleurpigmenten pas tijdens de laatste laag mogen worden toegevoegd. De laatste laag bestaat uit het schilderen van de muren van boven naar beneden. Op de plafonds moeten de rollen of borstels verticaal naar de ramen worden geleid. Deze borsteltechniek voorkomt schaduweffecten zoals die kunnen ontstaan door de vorming van groeven en dergelijke.
Tip:
Laat je niet in de war brengen door mogelijke kleurvariaties. Natverf heeft een lichtdoorlatend effect en de juiste kleur verschijnt meestal pas als deze is opgedroogd. Wacht daarom voordat u opnieuw verf gebruikt.
Drogen
Een belangrijke factor is het drogen. Tijdens het droogproces vindt een chemisch proces plaats. Dit mag niet worden onderbroken en de kalklaag moet de tijd krijgen om goed te drogen. Om deze reden moet tussen de verschillende verflagen een wachttijd van 24 uur in acht worden genomen, hoewel deze na drie tot vier uur “handdroog” is. De omgevingstemperatuur moet tussen de zeven graden Celsius en 18 graden Celsius liggen. Temperaturen daarboven of eronder kunnen nadelen hebben voor het droogproces en het eindresultaat.
Afstand
Als oude kalkverf verwijderd moet worden, gaat dit meestal gepaard met veel moeite en veel stof. Vooral wanneer kalk op vers gepleisterde ondergronden werd aangebracht, hardde deze extreem uit. Het enige wat hier helpt is een schuurmachine waarmee je laag voor laag kunt verwijderen. Harde slagen met een hard voorwerp en een spatel maakten ook de kalklaag los, maar bij grotere oppervlakken zou dit enkele dagen werk vergen. Bovendien kan de ondergrond beschadigd raken en een oneffen oppervlak ontstaan, waardoor extra voorbereidende werkzaamheden nodig zijn om de nieuwe wandbekleding te bevestigen. Het is beter om de verf af te borstelen en opnieuw glad te maken. Dit kun je vervolgens behangen of de muur een nieuwe kleur geven met emulsieverf.
Tip:
Het zal minder stoffig zijn als u tijdens het borstelen en gladstrijken een stofzuiger dicht bij de oppervlakken houdt. Op deze manier wordt het meeste stof direct opgezogen.
