De passievrucht was er als eerste, maar de passievruchtplant werd vrij snel ontdekt door Duitse binnentuinders - eigenlijk niet verrassend, het is een prachtige klimplant uit het geslacht passiebloem. Snel en gemakkelijk te kweken, geweldig bereid om te groeien, gemakkelijk te verzorgen, en je hoeft alleen maar naar de dichtstbijzijnde supermarkt te gaan om zaden te krijgen:
Een passievruchtplant kweken
Passievruchtzaden zijn te koop, maar je kunt ze ook rechtstreeks verkrijgen bij de passievrucht die je bij de fruithandelaar hebt gekocht:
- Als je een passievrucht (geel of paars, zie hieronder) doormidden snijdt, zie je de 3 - 5 mm grote, donkere zaden verspreid over het vruchtvlees
- Lepel het vruchtvlees uit de vruchthelften en scheid de zaden
- Als het vruchtvlees rond de zaden achterblijft, zal het gaan schimmelen tijdens het kiemproces
- Je kunt het vruchtvlees en de zaden scheiden door het mengsel tussen twee vellen keukenpapier te wrijven (gebruik meerdere keren nieuw papier)
- Je kunt het vruchtvlees ook op een rustieke manier eten, of het uit de zaden zuigen, dat gaat veel sneller
- Deze zaden worden ook eerst zo goed mogelijk afgewreven met of in keukenpapier
- De resterende vastzittende componenten worden verwijderd door de zaden te “wassen” in fijn, droog zand (vogelzand of iets dergelijks): maak wasbewegingen met je handen in een kom met zand en zaden
- Het zand verwijdert op betrouwbare wijze het resterende vruchtvlees uit de zaden en kan eenvoudig worden gespoeld met een zeef met de juiste maaswijdte
- Als je het zaad niet meteen wilt zaaien, is dat gemakkelijker:
- Spreek een grote badstof handdoek uit op een tafel
- Scheid de zaden zoveel mogelijk van het vruchtvlees als ze vers zijn en spreid ze plat in het midden van de handdoek
- Laat het een paar dagen tot weken drogen, draai de handdoek richting de tas
- Bevrijd zaden van pulpresten en droge zaadvliezen door ze te wrijven
- Je kunt nu zaaien in losse, voedselarme potgrond, bijvoorbeeld in potgrond. B. in een mengsel van kokosnootbrom en perliet of zand.
- Droge zaden worden minimaal 24 uur in lauw water geweekt
- Vul plantenpotten met slechts licht bevochtigd substraat, plaats de zaden 1 cm uit elkaar en druk ze aan (niet afdekken)
- Bedek de kweekpotten met een glazen kap of doorzichtige plastic folie, de verhoogde luchtvochtigheid bevordert de kieming
- Plaats op een warme en lichte plaats met temperaturen van 25 °C tot maximaal 30 °C
- De vensterbank, zelfs boven de verwarming die aanstaat, is vaak niet warm genoeg
- Controleer de temperatuur met een thermometer; bij twijfel kan een verwarmde binnenkas helpen (te koop vanaf ongeveer 40 euro)
- Houd het substraat licht vochtig, maar niet nat, het is het beste om water te geven met een spuitfles
- De zaden hebben onder deze omstandigheden ongeveer 4 weken nodig om te ontkiemen; als ze kouder bewaard worden, duurt het langer.
- Als de zaailingen gemakkelijk met je vingers vast te pakken zijn, worden er één tot drie in hun eigen plantpot geplant
- Plantafstand minimaal 5 cm, zelfde substraat als voor teelt
Verdere verzorging van Passiflora edulis
De jonge planten worden op de helderste locatie geplaatst die je te bieden hebt. Na een korte gewenningsperiode kan hij ook de hele dag in de volle zon liggen, wat de bloemontwikkeling bevordert. Tijdens de groeiperiode wil de Passiflora edulis zo warm mogelijk gehouden worden, bij voorkeur buiten tot kort voor de eerste nachtvorst. Als klimplant heeft de passievrucht veel water nodig; het substraat moet tijdens de groeiperiode altijd licht vochtig zijn. Ook houdt de passievrucht niet van wateroverlast, omdat de wortels dan snel gaan rotten. Als uw water erg hard is, laat het dan goed staan voordat u water geeft en verpot het regelmatig. Te hard water of daardoor een te hard substraat kan ervoor zorgen dat de plant op den duur afsterft. Ongeveer één tot twee weken na het uitprikken (enkelen) kunt u beginnen met bemesten, aanvankelijk zeer weinig vloeibare meststof (wekelijks ongeveer een kwart van de aanbevolen hoeveelheid), later meer afhankelijk van de ontwikkeling van de jonge plant. Wanneer de jonge plant volledig door de pot is geworteld, moet deze worden verplaatst naar de volgende grotere pot, wederom in een doorlatend, licht zuur in plaats van alkalisch substraat. Een goed voorbeeld is B. een mengsel van leemachtige tuingrond, een beetje kokoshumm en veel perliet.
Overwinterende passievrucht
De Passiflora edulis begint in zijn thuisland als klimplant in de donkere grond te groeien, maar heeft zich juist ontwikkeld tot klimplant omdat dit licht op de grond er niet genoeg voor is. Dit betekent dat het een dermate hoge totale lichtbehoefte heeft dat ons winterlicht absoluut niet voldoende is, vooral niet in de woonkamer, waar nog eens de helft van het lichtspectrum en 90% van de toch al lage lichtintensiteit door het raam wordt opgeslokt. glas. Daarom kun je de passievrucht het beste in de winter laten rusten, in een redelijk lichte, koele ruimte met temperaturen rond de 5 tot 10 °C. Met aanzienlijk beperkte watergift (slechts voldoende water geven zodat de wortels niet uitdrogen) en zonder kunstmest. Als zo'n koele ruimte niet beschikbaar is als winterverblijf, kan de passievrucht ook op een lichte en warme plek worden gekweekt, met heel weinig vloeibare mest (1/4 van de hoeveelheid die één keer per maand op de verpakking staat vermeld) en vrij spaarzaam water geven..
De passievrucht: een van de meest populaire exotische kamerplanten, maar niet de enige in zijn soort
Kamerplanten zijn altijd exotische kamerplanten omdat kamerplanten hun carrière begonnen als import uit het buitenland en als statussymbool aan het hof of in de huizen van rijke burgers. De eerste planten die zeevaarders in het tijdperk van de ontdekkingen meebrachten, werden gevolgd door nog veel meer planten van over de hele wereld, en exotische kamerplanten zijn hier nu in grote hoeveelheden verkrijgbaar. Dat betekent niet dat al deze exotische kamerplanten goed kunnen overleven in het Duitse klimaat; veel tropische planten gedijen in hun thuisland onder intens equatoriaal licht en met een luchtvochtigheid van meer dan 90%. In ons land lijden ze aan een chronisch gebrek aan licht (zelfs in de zomer) en aan een veel te droge lucht. In dit land kunnen dergelijke planten alleen in een kas voor aangename omstandigheden worden gezorgd - als je dit thuis probeert, Het zal niet lang op zich laten wachten om een klimaat te creëren waarin dichte gazons vol schimmel zitten. Sommige exotische planten zijn veel minder kieskeurig en hebben daardoor uitzicht op een lang leven in Duitsland. Deze exotische kamerplanten behoren uiteraard tot onze populairste exotische planten - wie wil er nu een plant langzaam zien afsterven? Tot deze tamelijk zuinige exoten behoren veel planten die door mensen in hun eigen land worden gekweekt en rijke oogsten opleveren. De gewassen zijn waarschijnlijk vaak zeer robuuste planten die veel kunnen verdragen. Dit zijn b.v. B. Avocado en aloë, vijg en granaatappel, sinaasappel, andere citrusvruchten en mango, en ook de passievrucht, waar we het hier over hebben. Of beter gezegd de passievruchten, waarvan het geslacht Passiflora meer dan 500 verschillende soorten omvat, waarvan twee vormen van passievruchten en enkele andere soorten als sierplant worden gekweekt:
- Passiflora affinis, Noord-Amerikaanse passiebloem, vorstbestendig tot -15 °C
- Passiflora alata, roodbloeiende passiebloem of reuzengranadilla, de bloemen behoren tot de meest opvallende van de hele soort, kamerplant uit Brazilië
- Passiflora arida (voorheen Passiflora foetida var. arizonica), passiebloem uit Arizona en de enige soort waarvan wordt gezegd dat deze in Duitsland een aanzienlijke oogst oplevert als de planten in grote potten worden gehouden en veel (kunst)zon krijgen, kunstmest en water krijgen
- Passiflora caerula, blauwe passiebloem, bekende kamerplant, waarvan de vruchten als oneetbaar worden beschouwd (ze zouden eetbaar zijn), vorstbestendig tot -15 °C, kan onder gunstige omstandigheden buiten worden geplant
- Passiflora coccinea, roodbloeiende passiebloem, populaire kamerplant met opvallende puntige bloemen
-
Passiflora edulis forma edulis, paarse passievrucht, is zelfvruchtbaar en produceert paarse vruchten
- Passiflora edulis forma flavicarpa, gele passievrucht, vereist kruisbestuiving, draagt gele vruchten, verdraagt kou iets beter dan de tweede passievruchtvorm, maar is minder koudetolerant dan P. caerula
- Passiflora incarnata, Noord-Amerikaanse passiebloem, vorstbestendig tot -15 °C, klimplant tot 10 m hoog, oude geneeskrachtige plant tegen slapeloosheid, krampen en rusteloosheid
- Passiflora ligularis, zoete granadilla, eetbare vruchten, gemakkelijk te kweken, hartvormige bladeren zijn niet zo decoratief als die van de andere soorten (kwestie van mening: tropical.theferns.info/plantimages/82e879c480678f2a56ee69092c27c2eaec150e1d. jpg)
- Passiflora lindeniana, passiebloem uit Venezuela groeit als een kleine boom
- Passiflora lutea, Noord-Amerikaanse passiebloem, vorstbestendig tot -15 °C
- Passiflora macrophylla, passiebloem die groeit als een boom met bladeren tot een meter lang, komt uit Ecuador
- Passiflora murucuja, roodbloeiende passiebloem, klein en gemakkelijk te verzorgen, kamerplant of zomerdecoratie voor de tuin
- Passiflora x piresii, rode passiebloem met grote bloemen, steriele hybride
- Passiflora quadrangularis, gigantische granadilla uit West-Indië, produceert de grootste eetbare vruchten
- Passiflora racemosa, roodbloeiende passiebloem uit Brazilië, populaire kamerplant
- Passiflora tucumanensis, passiebloem uit de provincie Tucumán in Argentinië, vorstbestendig tot -15 °C
- Passiflora × violacea, passiebloem (Passiflora) 'Violacea', een hybride van P. caerulea en P. racemosa, bekende en populaire potplant
- Passiflora vitifolia, roodbloeiende passiebloem Wijnstokbladige passiebloem, ruikt, klimt en bloeit vuurrood, kamerplant uit Costa Rica, Nicaragua, Panama
Als dat nog niet genoeg voor je is: in de 20e eeuw werden uit al deze Passiflora honderden hybride variëteiten gekweekt, die op zijn minst als zaad via internet kunnen worden verkregen.
Conclusie
Passievrucht smaakt niet alleen lekker, maar is ook een van de niet bepaald talrijke planten die vrij gemakkelijk in Duitse woonruimtes kunnen worden gehouden. Het kan een beetje krap zijn alleen al met de hoeveelheid licht, maar met een plantlicht over de passiflora kun je zelfs fruit oogsten