Het viooltje werd in de oudheid zelfs een heilige bloem genoemd. Het was opgedragen aan de god genaamd Pan. Bovendien werd het ter ere van Saturnus op het hoofd gedragen in de vorm van een krans van viooltjes. Het was ook erg populair als remedie, zo erg zelfs dat zelfs Hippocrates het voor veel kwalen gebruikte. Bijvoorbeeld tegen hoofdpijn, melancholie of visuele problemen. Tegenwoordig worden viooltjes in de geneeskunde vooral gebruikt om ademhalingsproblemen, zoals bronchitis en hoest, te behandelen.
Geschikte standplaats voor viooltjes
Als het te warm wordt voor het viooltje, stopt het meestal met het produceren van bloemen. Dit is echter alleen het geval als de thermometer permanent boven de 10 graden aangeeft. De overvloed aan bloemen in de lente is echter meestal zeer consistent en zeker. Het viooltje is een van de tuinplanten die niet alleen gemakkelijk te verzorgen is, maar ook nog eens heel veelzijdig. Kortom, het viooltje geeft de voorkeur aan een gedeeltelijk schaduwrijke plek. De grond moet voedselrijk en leemachtig zijn. Maartviooltjes voelen zich vooral thuis onder heggen. Bovendien mag de grond vooral in de zomer niet te droog of te warm zijn. Het is ideaal om viooltjes te combineren met witbloeiende dovenetels, longkruid of hosta's. Ze ontvouwen vervolgens hun bladeren nadat het viooltje is uitgebloeid.
Locatie:
- gedeeltelijk schaduwrijke plek is ideaal
- Maartviooltjes staan het liefst onder een heg
- De bodem mag in de zomer niet te warm of te droog zijn
- De combinatie met longkruid, dovenetel of hosta's is ideaal
De violette lopers verspreiden zich graag in vloerbedekkingen. Des te belangrijker is het om ze ongestoord te laten groeien. Ook mogen ze in deze gebieden niet worden gehackt. De zaden zorgen ook voor bestuiving, namelijk in de knop. De zaden worden bijvoorbeeld verspreid door mieren.
Verzorging en bemesting
Violetten geven de voorkeur aan grond verrijkt met compost of bladvorm. Dit moet humus zijn, goed gedraineerd en vochtig. Plant het viooltje het liefst in de herfst of lente. Een afstand van 20 cm tussen individuele planten is ideaal. Zoals eerder vermeld, is de zorg heel eenvoudig. Uitlopers die overmatig kunnen worden, moeten regelmatig worden verwijderd. Dit zorgt er tevens voor dat de moederplant voldoende versterkt wordt. Het viooltje moet in het voorjaar, idealiter na de bloei, opnieuw worden bemest. Voor bemesting heeft u een volledige bemesting nodig. In de loop van het jaar zijn echter geen verdere toevoegingen van voedingsstoffen nodig.
Verzorging
- Verrijk de grond met compost of bladvorm
- Het viooltje moet in de lente of de herfst worden geplant
- Afstand tussen individuele planten 20 cm
- Verwijder uitlopers regelmatig
Bemesten
- bemesten in het voorjaar met volledige bemesting
- anders zijn er geen toevoegingen van voedingsstoffen nodig
Vermeerdering van tuinviooltjes
Het viooltje wordt vermeerderd door de wortelkluiten te delen. Het beste in de lente of herfst. Deze jonge planten worden vervolgens op een afstand van 20 cm geplant. Zelf zaaien is echter ook mogelijk. Houd er echter rekening mee dat vooral jonge planten niet mogen uitdrogen voordat ze zijn gegroeid. Het is daarom belangrijk om jezelf regelmatig water te geven.
- Voortplanting vindt plaats door de wortelkluiten te delen
- ideale tijd is lente of herfst
- zelf zaaien is ook mogelijk
- jonge planten beschermen tegen uitdrogen
- regelmatig water geven
Meer tips van de redactie
Slakken zijn een serieuze vijand voor het viooltje; ze kunnen de jonge scheuten wegvreten. Slakken moeten daarom regelmatig worden verzameld. Om dit te voorkomen moet je zeker slakkenkorrels gebruiken.
Viooltjes hebben in de regel niet veel water nodig. De groei kan echter worden versneld door een vochtig substraat te gebruiken. Viooltjes overleven echter meestal zonder problemen de droge fasen.
Het viooltje heeft ook het vermogen om een zogenaamde weerplant te zijn. Bij koud weer wordt het blauw en worden violette viooltjes leiblauw. Om deze reden worden viooltjes vaak thermometers genoemd. Ze reageren echter op te koude temperaturen door geen bloemknoppen aan te maken.
Het tuinviooltje wordt ook vaak gebruikt als sierplant. Daarom kun je in veel tuinen pioenviooltjes, geurige viooltjes of viooltjes vinden.
Viooltjes als geneeskrachtige planten
Bij inwendig gebruik wordt violet vaak gebruikt in de vorm van thee tegen bronchitis en hoest. Er wordt ook gezegd dat het zeer gunstig is bij verkoudheid met koorts. Het wordt echter zelden gebruikt op het gebied van misselijkheid, hoewel het actieve ingrediënten bevat die een gunstig effect kunnen hebben op het maagslijmvlies. Daarnaast heeft het een ontspannende en kalmerende werking en kan het daarom ook als slaapmiddel worden gebruikt. Aan de andere kant heeft het ook een ontspannende en kalmerende werking en kan het gebruikt worden tegen constipatie, omdat de violette bladeren een laxerende werking hebben.
Andere toepassingen
- Vooral maartviooltje (Viola odorata) wordt door kenners als delicatesse gewaardeerd. Het is geschikt voor kruidensalades en kan worden gekonfijt.
- Dure geuroliën worden ook gemaakt van viooltjes. Voor één liter olie zijn vijf ton viooltjes nodig.
Wat u moet weten over tuinviooltjes in het kort
- Er zijn zowel eenjarige als meerjarige variëteiten van viooltjes, maar ook onderheesters.
- Violetten behoren tot de eerste planten die na de winter genieten van hun prachtige kleuren.
- De meeste bereiken slechts een hoogte van maximaal 15 cm. Slechts enkele soorten kunnen 30 cm hoog worden.
- Violetten zijn eigenlijk lentebloemen. Als je ze in de tuin laat staan, bloeien ze meestal continu en vermenigvuldigen ze zich.
- Er zijn viooltjes in een vrijwel onbeperkte verscheidenheid aan kleuren, maar ze gaan altijd terug naar de basiskleuren wit, violet, geel en blauw.
- De standplaats van gehoornde viooltjes moet zonnig zijn. Andere soorten viooltjes kunnen ook goed overweg met minder zon.
- De planten geven de voorkeur aan voedselrijke en goed doorlatende grond.
- Violetten zijn behoorlijk winterhard. Ze komen rond met weinig water. Ze kunnen zowel natte als droge periodes goed verdragen.
- De meeste soorten zijn winterhard. Het blad blijft zelfs in de winter behouden.
- De planten zijn erg zuinig als het gaat om de consumptie van voedingsstoffen. Bemesting is niet absoluut noodzakelijk.
- De belangrijkste plagen zijn snijwormen. De sporen van voeding zijn duidelijk zichtbaar. De planten verwelken.
- Grijze schimmel en meeldauw kunnen ook voorkomen.
