Chloor wordt gebruikt om drinkwater te behandelen en zwembaden te desinfecteren. Chloor wordt ook in de particuliere sector gebruikt, omdat het kan worden gebruikt om bacteriën effectief en gemakkelijk uit zwembaden te verwijderen. Maar vanwege zijn zeer giftige eigenschappen is het element herhaaldelijk onderwerp van kritische discussies. Zwembadwater kan nog steeds worden gebruikt voor irrigatie in de tuin, mits rekening wordt gehouden met bepaalde aspecten.
Chloor in de natuur
Chloor is een chemisch element waarvan het anion relatief vaak voorkomt in de natuur. Dit anion is ook bekend als chloride en komt voor in zouthoudende verbindingen. Planten produceren dergelijke organochloorverbindingen in kleine hoeveelheden. Een deel hiervan wordt via de wortels opgenomen. De concentratie chloride in gezonde planten ligt gemiddeld tussen de twee en 20 milligram. Als er sprake is van oververzadiging, kan vergiftiging optreden. Planten hebben verschillende niveaus van gevoeligheid voor het chloorgeh alte:
- chloortolerant: tulpen, narcissen, rozen, rode biet, rabarber
- voorwaardelijk chloortolerant: tomaten, koolrabi, aardappelen, komkommers, spinazie
- niet chloortolerant: eenjarige planten, coniferen, sla, bessenstruiken, fruitbomen
Opmerking:
Tropische planten in wintertuinen en kassen verdragen geen water dat chloor bevat.
Het hangt af van het salaris
Zwembadwater kan zeker worden gebruikt om gazons of bedden water te geven, zolang het chloorgeh alte een bepaalde limiet niet overschrijdt. Als u het water rechtstreeks uit uw zwembad wilt gebruiken, moet u eerst het chloorgeh alte bepalen. Daar zijn speciale testapparaten voor, maar die zijn duur.
Tip:
Een vuistregel is dat het ongeveer 48 uur duurt voordat de grenswaarde van een aanbevolen hoeveelheid desinfectiemiddel onderschrijdt. Chloor wordt binnen zeven tot tien dagen volledig afgebroken en kan vervolgens worden gebruikt voor bewatering.
Wettelijke voorschriften
In Duitsland geldt een bovengrens van 0,3 mg/l chloor dat in het water aanwezig mag zijn. Deze limiet is relatief laag vastgesteld en geldt voor zowel drinkwater als nuttig water in het zwembad. Als het chloorgeh alte onder deze waarde ligt, wordt het water als onschadelijk beschouwd en kan het zonder problemen in de tuin worden gebruikt. Water met een hogere concentratie chloor moet via de riolering worden afgevoerd. Afhankelijk van de regio kunnen er verschillende regels gelden, waarover u zich vooraf moet informeren.
Opslag
Je kunt het water uit het zwembad tijdelijk opslaan voordat je het gebruikt voor tuinirrigatie. Voorzichtigheid is geboden bij het lozen van water in een reservoir. Hier verzamelt regenwater zich, waardoor bacteriën zich binnen korte tijd kunnen vestigen. Er ontstaat een zelfreinigend systeem, dat beschadigd raakt door de introductie van chloorhoudend water. Chloor doodt de bacteriën en beïnvloedt de werking van het reservoir. Leid het water daarom in een regenton die alleen voor zwembadwater wordt gebruikt. Na één tot twee weken moet het water vrij zijn van chloorverbindingen.
Welk chloorwater is geschikt
Er zijn verschillende manieren om zwembadwater bacterievrij te houden. Elke methode werkt met verschillende snelheden. Ook de tijden waarop het chloor in het water afbreekt, variëren overeenkomstig. Als u het water uit het zwembad wilt gebruiken om te besproeien, geeft u de voorkeur aan een snelwerkende methode.
Chloortabletten
De ontbinding van de tabbladen vindt gelijkmatig plaats en duurt enige tijd. Waterbewegingen versnellen het proces. Omdat het chloorgeh alte met tabletten niet precies gedoseerd kan worden, zijn chloortabletten minder geschikt voor kleine zwembaden. Het kan snel gebeuren dat de grenswaarde wordt overschreden. Als u het zwembadwater in de tuin wilt gebruiken, moet u gedurende ongeveer acht dagen geen tabletten toevoegen.
Chloorkorrels
Deze losse vorm maakt een nauwkeurige dosering mogelijk, zodat de grenswaarde exact kan worden aangehouden. Korrels lossen sneller op dan tabletten, waardoor het chloor in het water sneller afbreekt.
Vloeibaar chloor
Chloor in vloeibare vorm maakt een nauwkeurige dosering mogelijk, vergelijkbaar met korrels. Zodra het in het water komt, vertoont het zijn antibacteriële werking zonder eerst te moeten ontbinden. Afbraakprocessen vinden direct plaats, waardoor het water sneller klaar is voor hergebruik in de tuin.
Shockchlorering
Deze naam betekent dat het water wordt behandeld met een zeer hoge concentratie chloor. Shockchlorering wordt uitgevoerd wanneer het water sterk vervuild is. Deze methode mag niet in privéomgevingen worden uitgevoerd, omdat dit schade aan de gezondheid kan veroorzaken. Het water is bovendien schadelijk voor het milieu en mag alleen in de tuin worden gebruikt nadat het lange tijd is opgeslagen.
Juist water geven
Het klinkt verleidelijk om simpelweg de stekker uit de wastafel te trekken en het water vrij te laten stromen. Maar deze methode heeft enkele negatieve bijwerkingen die snel voor veel problemen kunnen zorgen:
- Naburige eigendommen kunnen onder water staan
- Gevaar voor wateroverlast in de ondergrond
- Hellingen en verdichte bodems voorkomen kwel
- Waterophoping in de kelder mogelijk
In principe mag slechts zoveel zwembadwater rechtstreeks naar de tuin worden geleid als de oppervlakte toelaat. Het proces kan enkele dagen duren. Een dompelpomp maakt uw werk eenvoudiger. Hang het apparaat in het zwembad en plaats de slang op de vrije ruimte. Op deze manier worden er continu kleine hoeveelheden water weggepompt en over het gazon verdeeld. Je kunt het water ook gebruiken om bloembakken en containers water te geven. Een zwembad met stilstaand water is een uitstekende wateropslagplaats waar u de gieter kunt onderdompelen en water kunt opzuigen wanneer dat nodig is.
Tip:
Afhankelijk van het type zwembad mag u het water nooit volledig afvoeren, omdat het in de eerste plaats de fundering van vrijstaande zwembaden met stalen wanden beschermt tegen vorstschade en het stabiliteit geeft. Vóór de winter moet u de plastic zwembaden volledig leegmaken.
