Meloenpeer, Solanum muricatum: verzorging van A tot Z

Inhoudsopgave:

Meloenpeer, Solanum muricatum: verzorging van A tot Z
Meloenpeer, Solanum muricatum: verzorging van A tot Z
Anonim

De meloenpeer, ook wel pepino genoemd, behoort tot de nachtschadefamilie. Oorspronkelijk komt hij uit Zuid-Amerika, maar wordt inmiddels in veel landen commercieel geteeld en kan ook een verrijking zijn voor de moestuin. Van teelt tot snoeien, hier geven wij complete verzorgingsinstructies van A tot Z.

Locatie

De perenmeloen, die uit Zuid-Amerika komt, heeft drie belangrijke factoren nodig voor zijn locatie:

  • Warmte
  • Licht of zon
  • Bescherming

De plant verdraagt geen koude wind en vorst. Een beschutte standplaats in de buurt van een huismuur of grotere planten die de wind kunnen tegenhouden is daarom ideaal. Daarnaast moet de meloenpeer altijd in een emmer worden gekweekt. Het is belangrijk dat muren of andere planten niet te veel schaduw geven op de nachtschadeplant. Ook een wintertuin kan een geschikte locatie zijn. Er moet echter op worden gelet dat er voldoende ventilatie en de mogelijkheid van bemesting is als de planten vrucht willen dragen.

Tip:

De plant kan zeker buiten geplant worden, maar dan is hij slechts eenjarig of moet hij vóór de eerste vorst in de herfst worden opgegraven en binnen worden overwinterd.

Vrijland

Vanwege hun vorstgevoeligheid mogen de meloenperen alleen naar buiten als er geen vorst of late vorst meer verwacht wordt. In de meeste regio's is dit pas het geval na de Ice Saints.

Opmerking:

De planten kunnen overdag op een plantenwagen of meubelwagen naar buiten worden gebracht en 's nachts weer binnen worden gezet om ze tegen vorst te beschermen. Dit is vooral handig voor oudere en grotere planten en maakt het werk gemakkelijker.

Substraat

De perenmeloen heeft een los en humusrijk substraat nodig. Potgrond vermengd met kokosvezels en een toevoeging van goed verteerde compost zijn bijvoorbeeld goed geschikt. Het toevoegen van zand kan ook nuttig zijn om verdichting van het substraat te voorkomen en het beter doorlatend te maken.

Het is in ieder geval belangrijk dat er ook drainage in de plantenbak wordt aangebracht, omdat de meloenpeer niet tegen wateroverlast kan. Geschikte materialen voor de drainagelaag onderin de pot of emmer zijn keramiek- of kleischerven, grof grind en stenen.

Plantenbak

De maat en kwaliteit van de plantenbak moet zo worden gekozen dat deze stabiliteit en stabiliteit biedt, maar niet te groot is. Een grote pot of emmer bevordert de wortelgroei, maar stimuleert de fruitproductie niet. Het is ook zinvol om elk jaar te verpotten, waarbij u de plantenbak kiest die slechts iets groter is dan de vorige.

Gieten

Meloenpeer - Pepino - Solanum muricatum
Meloenpeer - Pepino - Solanum muricatum

De perenmeloen heeft veel water nodig, maar zoals gezegd kan hij niet tegen wateroverlast. Het kan en moet daarom regelmatig en goed worden bewaterd, maar altijd met mate. Ideaal is de zogenaamde duimtest. Een duim of andere vinger wordt lichtjes in het oppervlak van het substraat gedrukt. Als de grond vochtig aanvoelt of zelfs aan uw vinger blijft plakken, hoeft u hem niet opnieuw water te geven. Als de bovenste laag echter droog en kruimelig is, moet de plant water worden gegeven. Het is optimaal om zacht, kalkarm water te gebruiken. Dit betekent dat de volgende bronnen geschikt zijn:

  • opgevangen regenwater
  • oud of zacht kraanwater
  • Vijver- of aquariumwater

Bij gebruik van water uit de tuinvijver of het aquarium moet erop worden gelet dat het geen potentieel schadelijke toevoegingen bevat.

Bemesten

Als u water uit een vijver of aquarium gebruikt om te drenken, kunt u andere meststoffen achterwege laten. Het water bevat veel voedingsstoffen uit voedselresten, plantenbestanddelen en uitwerpselen van waterdieren. Alternatieve meststoffen voor de perenmeloen zijn:

  • Volledige bemesting voor fruit- en groenteplanten
  • goed verteerde compost
  • stikstofarme meststoffen
  • Plantaardige mest, bijvoorbeeld van brandnetels

Tijdens de groeifase, dat wil zeggen van ongeveer eind mei tot begin september, kan de plant elke twee weken worden bemest. Na het verpotten of het verversen van de grond kan gedurende één tot twee maanden worden afgezien van extra bemesting. Voorwaarde hiervoor is uiteraard dat er gekozen wordt voor een voedingsrijke grond of een toevoeging van compost.

Snijden

Het terugsnoeien van de meloenpeer heeft twee doelen. Aan de ene kant kan het verwijderen van bloemloze scheuten, ook wel dunner worden genoemd, de kracht van de plant richten op de vorming van verdere bloemen en scheuten. Het inkorten van alle andere scheuten kan de grootte van de plant beperken en ook de vorming van grotere vruchten bevorderen.

Op zichzelf is verspilling echter niet absoluut noodzakelijk. Niettemin is het logisch. Het beheersen van de grootte en omtrek en het sturen van de inspanning zijn hiervoor twee belangrijke redenen. Een andere factor die in het voordeel van de blend spreekt, is het behoud van de gezondheid van de Pepino-plant. Het verwijderen van beschadigde of dode scheuten vermindert het risico op ziektes en parasitaire besmettingen. Er moet echter rekening worden gehouden met enkele factoren. Deze punten zijn:

  • Gebruik schoon snijgereedschap. Idealiter moeten de messen worden gedesinfecteerd
  • kies droog weer voor de blend
  • Voor grotere stukken houtskoolas op de snijvlakken aanbrengen voor een snelle afdichting en snelle droging

Propageren

Er kunnen twee opties worden gebruikt om de perenmeloen te vermeerderen. Enerzijds vermeerdering via zaden uit de vruchten. Aan de andere kant, vermeerdering via stekken. Het vermeerderen uit zaad vergt wat meer geduld, maar is verder vrij eenvoudig. Vermeerdering via stekken is complexer, maar vergt minder tijd.

  1. Voor vermeerdering met behulp van zaden kunnen de zaden rechtstreeks van het fruit worden verkregen of worden gekocht bij speciaalzaken.
  2. De zaden worden in potgrond geplaatst en slechts lichtjes bedekt met substraat.
  3. De plantenbakken worden op een warme en lichte plaats geplaatst en de grond wordt vochtig gehouden. Temperaturen rond de 20 °C zijn ideaal. De eerste ziektekiemen zouden na twee tot drie weken moeten verschijnen.
  4. Wanneer de planten een hoogte van ongeveer tien centimeter hebben bereikt, kunnen ze worden verplaatst naar het hierboven beschreven voedingsrijkere substraat.

Stekken

Als er voor vermeerdering via stekken wordt gekozen, is de procedure als volgt:

  1. Van de moederplant worden scheuten van ongeveer tien centimeter lang afgesneden. Hiervoor moet u dringend een mes of schaar gebruiken met schone en zeer scherpe messen.
  2. De scheuten worden ongeveer vier centimeter diep in een geschikt substraat gestoken. Zand of potgrond zijn bijvoorbeeld geschikt.
  3. Het substraat is goed bevochtigd, maar mag niet doordrenkt zijn. Als alternatief voor het vochtige substraat kunnen de stekken ook direct in water geplaatst worden.
  4. Het substraat wordt dagelijks gecontroleerd en indien nodig bewaterd. Als het substraat is weggelaten, moet dit elke twee tot drie dagen worden vervangen. Anders zou het water een slurry kunnen worden en zou de voortplanting niet werken.
  5. De plantenbak of het glas wordt vervolgens op een lichte en warme plaats geplaatst.
  6. Na ongeveer drie weken zouden er voldoende wortels moeten zijn gevormd zodat de jonge stekken in de grond kunnen worden geplant.

Oogst

Wanneer de vruchten van Solanum muricatum geoogst kunnen worden, hangt af van de variëteit. De populaire Sugar Gold draagt vanaf ongeveer de late zomer rijpe vruchten, die met de schil gegeten kunnen worden. Het oogstseizoen loopt tot in de herfst. De laatste vruchten moeten in de winterkwartieren worden geoogst, zodat de plant niet door vorst wordt beschadigd.

Meloenpeer - Pepino - Solanum muricatum
Meloenpeer - Pepino - Solanum muricatum

Naast de variatie zijn ook het weer en de voorbereiding cruciaal. Een binnen gekweekte Pepino, die in de zomer veel licht en warmte krijgt en beschermd en voorzien wordt van voldoende water en kunstmest, kan in de zomer eerder rijpe vruchten dragen. Het is ook nuttig als de zorg ook het snijden van de knoploze of bloemloze scheuten omvat, zodat er meer energie beschikbaar is om de vrucht te produceren. De vruchten kunnen met de hand worden verwijderd of afgesneden. Rijpheid kun je herkennen aan het feit dat de meloenperen een fruitige geur afgeven en bij het indrukken iets bezwijken.

Verpotten

De meloenpeer moet één keer per jaar worden verpot om hem van vers substraat en eventueel meer ruimte te voorzien. Een ideaal moment voor verzorgingsmaatregelen is de overgang van het winterverblijf naar buiten. Er hoeft echter geen rekening te worden gehouden met speciale kenmerken. De perenmeloen wordt eenvoudigweg als volgt behandeld:

  1. De plant wordt uit de pot en uit de grond gehaald.
  2. Het oude substraat moet zoveel mogelijk worden verwijderd. Je kunt een borstel gebruiken of de grond wegspoelen.
  3. Indien nodig kunnen beschadigde of dode wortels worden verwijderd.
  4. Indien nodig kan een nieuwe, grotere pot worden gebruikt. In ieder geval moet nieuw substraat worden gebruikt. Bovendien mag de afvoer in de emmer niet worden vergeten.

In de eerste periode na het verpotten kan extra bemesting achterwege blijven, omdat het verse substraat voldoende voedingsstoffen levert.

Overwintering

Het overwinteren van de meloenpeer is heel eenvoudig, je hebt alleen een geschikte kamer nodig. Voor de eerste nachtvorst in de herfst wordt de plant naar binnen gehaald. Het moet in een ruimte staan waar de temperatuur tussen de vijf en tien graden ligt. De kamer moet ook zo licht mogelijk zijn. Een lichte kelder of het trappenhuis kan geschikt zijn.

Als u niet over dergelijke ruimte beschikt, kunt u de plant ook in een kwekerij laten overwinteren. De bemesting wordt gestopt en er wordt slechts voldoende water gegeven zodat het substraat niet uitdroogt. Pas in het voorjaar wordt de hoeveelheid water weer verhoogd.

Tip:

Als er in de herfst nog vruchten aan de plant zitten, zullen deze in de winter verder rijpen. Ze kunnen dus geoogst worden als ze rijp zijn en blijven zo lang mogelijk aan de plant.

Zorgfouten, ziekten en parasieten

Als nachtschadeplant kan perenmeloen lijden aan dezelfde ziekten en plagen als tomaten en aardappelen. Daarnaast kunnen verzorgingsfouten ook voor problemen zorgen voor de planten. De schadelijke en slopende invloeden omvatten onder andere:

  • Meststoffen met een te hoog stikstofgeh alte stimuleren de bladgroei, maar kunnen een negatief effect hebben op de fruitproductie
  • Aardappelkevers die de bladeren eten
  • Aardappelmeeldauw, die kan leiden tot een algemene verzwakking van de plant en zich manifesteert als afzettingen op de bladeren en scheuten
  • Luizen die verkleurde plekken kunnen veroorzaken
  • Slakken die de scheuten en bladeren opeten, vooral op jonge planten
  • Wateroverlast, wat rot kan veroorzaken
  • Tomatenbronsvlekvirus, dat plantendood kan veroorzaken

Het controleren van de kweekomstandigheden en verzorging zou de eerste stap moeten zijn bij eventuele schade. Als het om ongedierte gaat, kunnen huismiddeltjes voldoende zijn om ze te bestrijden. Bij ziekten kunnen huismiddeltjes of speciale producten uit de handel worden gebruikt.

Geschikte variëteiten

Een bijzonder geschikte meloenpeersoort is de reeds genoemde Sugar gold. De planten worden ongeveer een meter hoog, zijn zelfvruchtbaar en zelfs de schil van de vrucht kan gegeten worden. Met optimale verzorgingsomstandigheden en een geschikte locatie kan hij van zomer tot herfst vruchten afwerpen.

Aanbevolen: